ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic MHA] ความตายสีดำ

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 อลิซาเบธ ดี เนโร

    • อัปเดตล่าสุด 16 ต.ค. 62


    ตอนที่ 1 อลิซาเบธ ดี เนโร



    ดาดฟ้าของโรงเรียนซักแห่งในญี่ปุ่น ที่รั้วกั้นของดาดฟ้ามีเด็กสาวคนนึงกำลังนั่งอยู่

    ' ทำไมกันนะ '

    อลิซาเบธ ดี เนโรนั่นคือชื่อของเธอ ชื่อของเด็กสาวผู้ไร้อัตลักษณ์คนนี้

    ผมสีขาวของเธอปลิวไสวไปมาจากแรงลม เด็กสาวมองไปด้านล่างด้วยสีหน้าเรียบเฉย

    อย่ามาแตะตัวฉันนะ ยัยไร้ค่า!

    ยัยไร้อัตลักษณ์เอ้ย! อย่ามาเข้าใกล้ฉันนะ

    แกไม่ใช่ลูกของฉัน ฉันไม่เคยมีลูกไร้อัตลักษณ์!

    ตลอดแปดปีที่ผ่านมาเธอได้รับคำพูดเหล่านี้มาเต็มไปหมด และตอนนี้เธอกำลังจะฆ่าตัวตาย

    เด็กสาวยื่นขาข้างนึงออกไปบนอากาศก่อนที่จะกลับตาและกำลังจะทิ้งตัวลงไปบนอากาศแต่ทันใดนั้นเอง

    เคล้ง

    มีเสียงของอะไรซักอย่างหล่นลงที่ด้านหลังของเด็กสาว เธอตกใจมากและรีบหันกลับไปดีทันที

    เด็กสาวลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาเจ้าของสิ่งนั้นอย่างช้าๆก่อนจะเจอเข้ากับ ลูกธนูสีดำที่มีลวดลายสวยงามดอกนึง

    ' เมื่อกี้ยังไม่มีเลยนี่นา '

    เด็กสาวคิดในใจก่อนจะหยิบธนูดอกนั้นขึ้นมาและดูให้ชัดๆแต่ด้วยความที่ไม่ทันระวังเธอก็โดนมันบาดซะแล้ว

    ' จ เจ็บเลือดไหลเลยแหะ '

    เด็กสาวคิดในใจแต่ระหว่างที่กำลังเอามือกุมนิ้วอยู่นั้นเองความเจ็บปวดจำนวนมากก็พุ่งเข้ามาในหัวของเธอ

    " กรี้ดดดดดดดดด "

    เด็กสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด หลังจากความทรมาณนับชั่วโมงในที่สุดความเจ็บปวดนั่นก็หายไป

    " แค่กๆ "

    เด็กสาวไอออกมาหลายครั้งก่อนที่จะมองไปที่ลูกธนูที่เป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดของเธอ

    ' ขอบคุณ '

    เด็กสาวพูดขอบคุณเจ้าลูกธนูนั่นในใจเพราะว่าสิ่งที่เธอได้มาหลังจากความเจ็บปวดนั้นคือความทรงจำ

    ความทรงจำของคนสามคนที่ไม่น่าใช่คนของโลกนี้และทั้งสามคนนั้นยังครอบครองพลังที่มาจากเจ้าลูกธนูนี่อีกด้วย

    " ใน...ที่สุด "

    เด็กสาวพูดออกมาเบาๆก่อนที่ร่างของเธอจะมีออร่าสีดําทมิฬออกมาพร้อมกับสัตว์ประหลาดสองตัว

    สแตนด์พลังพิเศษที่มาจากลูกธนูที่ทำจากอุกกาบาตนอกโลกและตอนนี้เธอก็ได้ครอบครองมันเรียบร้อยแล้ว

    " ด้วยพลังนี้..... "

    " จะแก้แค้นพวกมันให้หมดทุกคน..... "

    เด็กสาวพูดขึ้นก่อนที่ร่างของเธอจะโปร่งใสและหายไปจากดาดฟ้าแห่งนั้น  

    วันต่อมาข่าวการตายของคนจำนวนยี่สิบเจ็ดคนก็ถูกเผยแพร่ออกมาจนกลายเป็นข่าวดังภายในวันเดียว

    สาเหตุการตายจากความชราภาพนั่นคือสาเหตุที่พวกหมอสรุปได้แต่ว่านั่นก็ถูกคิดเป็นอัตลักษณ์ของฆาตกร

    เพราะว่าในสถานที่พบศพนั้นมีเลขลำดับของศพที่ทาด้วยเลือดของศพนั้นอยู่บนผนังด้วย

    สภาพของศพนั้นเต็มไปด้วยรอยแผลจากของแหลมและรอยบาดเต็มไปหมด

    พวกตำรวจสันนิษฐานว่าฆาตกรคงเป็นผู้ใช้อัตลักษณ์พวกที่ทำให้แก่ลงได้และมีอาวุธเป็นของแหลมจำพวกมีดและมุ่งเป้าไปยังคนที่อายุราวๆยี่สิบ

    [ข่าวต่อไปเป็นข่าวของเด็กผู้หญิงคนนึงที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยพบครั้งล่าสุดคือเมื่อวานตอนหลังเลิกเรียน]

    ในคืนต่อมามีฮีโร่สองคนกำลังวิ่งไล่ตามเด็กสาวคนอยู่อย่างเอาเป็นเอาตายแถมพอเข้าใกล้เมื่อไหร่เธอก็จะหายไปตลอด

    และที่สองคนนั้นไม่ได้สังเกตก็คือมีกระจกอยู่ตรงจุดที่เธอหายไปตลอดเลยด้วย

    " ไหวไหมไอซาว่าคุง "

    ฮีโร่กล้ามโตที่ตามเธอคนแรกอย่างออลไมท์เอ่ยถามคนข้างๆเขาที่ชื่ออีเรเซอร์เฮดหรือไอซาว่า โชตะ

    " อ่า รีบหาต่อกันเถอ- "

    แต่ไม่ทันที่จะหาต่อออลไมท์ก็เอามือแตะไหล่ของอีเรเซอร์เฮดเพื่อให้หยุดซะก่อน

    " มีอะไรงั้นหรอ "

    " ดูนั่นสิ "

    ที่ๆออลไมท์ชี้ไปนั้นคือป้ายร้านอาหารที่ตอนนี้ชื่อของร้านนั้นกลับกลายเป็นตัวอักษรอะไรก็ไม่รู้

    เมื่อกี้มันไม่ใช่แบบนี้เลยนี่นา เหมือนกับว่าตัวหนังสือพวกนั้มัน... "

    " กลับด้านสินะคะ "

    เสียงของเด็กสาวดังขึ้นด้านหลังของทั้งสองคนก่อนที่สองคนนั้นจะหันกลับไปทันที

    เมื่อหันกลับไปก็เจอเข้ากับเด็กสาวผมขาวที่ในมือของเธอมีร่มสีดำปิดหน้าไว้อยู่

    " เธอเป็นคนทำงั้นหรอ "

    อีเรเซอร์เฮดถามกลับไปหลังจากที่เจอกับเด็กสาวแต่เธอกลับยิ้มให้พวกเขาเท่านั้น

    " อัก "

    อยู่อีเรเซอร์เฮดก็รู้สึกถึงหมัดที่พุ่งเข้ามาที่ท้องของเขาก่อนที่เขาจะล้มลงกับพื้น

    " ไอซาว่าคุง! นี่เธอทำอะไรน่ะ "

    ออลไมท์ตะโกนถามเด็กสาวก่อนที่จะได้คำตอบเขาก็ถูกชกเข้าไปที่ท้องซะแล้ว

    ถึงแรงของหมัดนั่นจะไม่ได้เยอะมากแต่ก็ทำให้จุกได้นิดหน่อยส่วนนึงก็เพราะเขาใกล้หมดเวลาแล้วด้วย

    " แม้แต่ฮีโร่อันดับหนึ่งก็ยังแพ้งั้นหรอ "

    เด็กสาวพูดออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหาสองคนนั้นช้าๆพร้อมกับใช้ Man in the Mirror เตะใส่สองคนนั้นไม่ให้ลุกได้

    " นี่ช่วยร้องออกมาหน่อยสิ เอาให้เหมือนไอ้พวกสวะยี่สิบเจ็ดคนนั้นหน่อย "

    " อย่าบอกนะว่าเธอเป็นคนทำ- อัก "

    " ค่ะแน่นอนว่าหนูเป็นคน..ฆ่าพวกนั้นเองแหละ ก็พวกนั้นน่ะทำกับหนูไว้เยอะนี่นา "

    ทันใดนั้นเองก็มีหมอกสีม่วงโผล่ออกมาก่อนที่ร่างของอีเรเซอร์เฮดและออลไมท์จะค่อยๆแก่ลง

    " ฮิฮิฮิ ราตรีสวัสดิ์นะคะ คุณฮีโร่ทั้งสอง  "




    --------------------------------
    ชอบกันไหมเอ่ย? หวังว่าจะชอบกันนะ เราคิดว่าจะให้น้องเป็นวิลเลินนะ คิดว่าไงอะ อยากให้เป็นฮีโร่หรือวิลเลิน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×