ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยห้าวน่ารักสะกิดรักนายรุ่นพี่

    ลำดับตอนที่ #3 : บ้านฉันนะ -*-

    • อัปเดตล่าสุด 11 ม.ค. 50


    หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จก็อาบน้ำนอนเลยพรุ่งนี้วันเสาร์เอาละถึงเวลานอนให้เต็มที่

    ไปเลยค่อยดูนะพรุ่งนี้ฉันจาตื่นให้ช้าๆเลยค่อยดู  คิดแล้วสุขใจชะมัด


    "ติงหน่องๆๆ" ทำไมไอซนมันไม่ไปเปิดประตูฟะ ฉันขี้เกียจตืนนะเฟ้ย

    โอยยยยยยยย  ฉันวิ่งลงมาข้างล่าง ใครมันมาอะไรตอนชาวบ้านเค้าหลับฟะเนี้ย

    พอเปิดประตูออกไป !!โอ้แม่เจ้า!! O_O!!  ยัยน้องปลั๊ก มันมากะเอ่อ ไอรุ่นพี่ฟิวส์นั้น

    ตานั้นอึ้งสักแบปนึงแล้วก็หัวเราะ

    " ฮ่าฮ่าเทอมาบ้านคนบ้าหรอเนี้ย"ไอบ้าแกหัวเราะอะไรฟะ

    "นี้ไอรุ่นพี่บ้า ขำบ้าอะไร"

    " แล้วเทอแต่งตัวอะไรของเทออะปันยาอ่อนจริงๆ"
    อ้าวฉันไม่เห็นว่ามันจะปันยาอ่อนตรงไหนก็แค่ชุดนอนลายโดเรมอน ขาสั้นแค่นี้เอง

    " นี้ มาทำไมหะกลับบ้านไปเลยไป๊" มาบ้านคนอื่นแล้วยังจะมาปากเสียอีก

    "เอ่อ พี่ 2 คนรู้จักกันหรอกค่ะ" น้องปลั๊กถามอย่างสงสัย

    "อ๋อรู้ละ " อยู่ดีๆอะไรของเค้า หรือรู้ว่าพี่ตัวเองมีนิสัยแย่ๆที่ทำคนอื่นแล้วไม่
    ขอโทดใช่ไหม

    "พี่เป็นแฟนกันใช่ไหมค่ะว้าวดีจัง เหมาะสมจริง"
    เอ้ย ยัยเด็กบ้าพูดอะไรของเทอ

    " นี้///นี้"ฉันกับไอรุ่นพี่ฟิวส์พูดพร้อมกัน

    "ใครให้พูดตาม"ชิมาพูดตามฉันอยู่ได้

    "เทอแระพูดตามฉัน"

    "นายแระ"

    " เอาละค่ะไม่ต้องแสดงความรักกันมากขนาดนี้ก็ได้"อ๊ายย ยัยเด็กบ้าบ้านไหนเค้า
    เรียกทะเลาะกันว่าแสดงความรัก ใครก็ได้ช่วยเอายัยนี้ไปสอนทีสิ

    "ฉันไม่ใช่แฟนพี่เทอนะ"

    "และฉันก็ไม่ยอมเอายัยขี้เหร่นี้มาเป็นแฟนหรอ" หน้อยยยย

    "นี้นายหล่อตายละไอขี้เหร่กว่า"คิดว่าตัวเองหล่อมากหรือไงกัน

    " พอเถอะค่ะไม่ต้องเขินปลั๊กหรอกจาโกหกทำไมค่ะ" อ้าวเวงบอกความจริงดั๋นหาว่า
    เขินฉันจาบ้าตาย

    "คือ..."

    " เข้าบ้านกันเถอะค่ะ"นี้ยัยเด็กนี้ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ ขอบอกว่าฉันไม่อยากเป็น
    แฟนไอรุ่นพี่นี้หรอกนะ

    เห้ย   นี้มันบ้านฉันนะ นี้รุ้จักคำว่าเกรงใจบ้างไหมหะ

    "เอ่อ พี่ซ่า คนนั้นไม่อยู่หรอค่ะ"

    "ใคร" บ้านนี้มันก็มีแต่ฉันกะน้องฉันอ๋อ

    " ซน อะหรอไม่รู้ไปไหนน่ะ"อะค่ะแต่พอพูดถึงน้องฉันทีไรยัยนั้นน่าแดงเชียวสงสัย
    บ้านฉันจะร้อนจัดละมั่ง

    "นี้เทอไปอาบน้ำไปฉันเหม็นจะตายอยู่แล้ว"อะไรเนี้ยนี้มันนะบ้านฉันนะโว๊ยมาสั่งเฉย
    เลย

    " เออรู้แล้ว" ละฉันก็วิ่งขึ้นบนไดไปอาบน้ำ แต่ 2 พี่น้องมันจะขโมยของบ้านฉันหรือ
    ป่าวฟะไม่ได้ต้องรีบอาบ
    พอฉันลงไปไอรุ่นพี่ฟิวส์กำลังจะ ขโมยกรอบรูปฉันไป

    "เอ้ยไอบ้านายจะทำอะไรหะ"

    " นี้เรียกชั้นว่าพี่สิฉันอายุแกกว่านะ"

    ตานั้นเริ่มหันน่ามาทำโกรธใส่ฉันใครเค้ากลัวกันละ

    "พี่ซ่าขา นี้รูปพี่ซ่าตอนเด็กหรอค่ะน่ารักจัง " อ๊ายยัยเด็กบ้ามาเที่ยวรื้อของบ้านคน
    อื่นได้ยังไง

    " นี้พวกเทอมาทำไมกัน"

    "ก็พี่ฟิวส์เค้าอยากดูหน้าคนที่ช่วยปลั๊กไว้อะค่ะ"

    ( บ้านนี้ทำอะไรเกี่ยวกับไฟฟ้าหรือป่าวตั้งชื่อได้ใจ)

    "เห็นแล้วนี้กลับบ้านไปได้แล้ว"

    " แต่พี่ฟิวส์ขา จะทิ้งแฟนตัวเองอยู่บ้านคนเดียวหรอน้องเค้าก็ไม่อยู่นะ"


    " นี้ฉันบอกว่าไม่ใช่แฟนยังไงเล่า" นายบ้านี้ก็ไม่ช่วยฉันแก้ตัวเลยนะ

    "บอกว่าไม่ต้องเขินไงค่ะ พี่ฟิวส์เค้ายังไม่เห็นพูดอะไรเลย"

    "ไอบ้าเห็นไหมน้องนายเข้าใจผิดอยู่น่ะ"

    "หรอก"ยังจะมาทำน่ากวนใส่อีก หืม ต่อยคนตายจะผิดไหมเนี้ย

    "นี้นายจะไปไหนก็ไปไป๊" ฉันพูดพร้อมดัน

    " ไปหรอกไปก็ไป"พอนายนั้นพูดเสร็จก็ดึงฉันเดินตามไปด้วย ไอบ้านแกไปคนเดียว
    สิย่ะ

    "นี้มาดึงฉันทำไม"

    "ก็เทอบอกให้ไปไง"

    "ไปก็ไปคนเดียวสิ"

    "ฉันคงทิ้งแฟนตัวเองอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้หรอกจริงไหมปลั๊ก"

    พอนายนั้นพูดเสร็จก็หันไปขอความเห็นน้องปลั๊ก

    ไอบ้าพูดอะไรออกมาฟะ ผู้หญิงนะโว๊ยเขินนะเฟ้ย จาบ้าตายแกมันบ้าทำเอาน่าฉัน
    ร้อนเลยนะ

    "พูดให้มันดีๆหน่อยใครแฟนใครมิทราบ"

    "เทอไงยัยงั่งเอ้ย"งั่งหรอก

    "ตุบ"

    "โอ๊ย ยัยบ้าต่อยฉันทำไมหะ"

    สมน้ำน่าว่าฉันดีนั้น

    "ว๊าย ฟอด" ไอชั่วไอบ้ามันหอมแก้มฉัน

    "ทำอะไรอะไอบ้า"ฉันยกมือขึ้นกำลังจะต่อยอีก

    "เอาสิฉันจะหอมให้น่าเทอเละเลยค่อยดู"

    " ละครฉายไหม่ ต่อยหอม ต่อยหอม"ยัยเด็กบ้าพูดอะไรเนี้ยหะ

    "นี้พวกนายออกไปจากบ้านฉันเลยนะ ออกไป" ฉันพูดพร้อมดัน 2 คนพี่น้องออกไป
    ไม่ได้หรอกเดี๋ยวมาเห็นฉันน่าแดง

    " พี่ซ่าขาโกรธปลั๊กหรอ เพราะพี่ฟิวส์คนเดียวเลยอือๆๆ" อ้าวยัยนั้นร้องให้หรอ โธ่
    อย่าคิดว่าฉันจะออกไปโอ๋น้า ไม่สงสารหรอย่ะ

    " นี้ร้องทำไมห๊า " ในที่สุดก็ต้องออกมาดู มันหนวกหู

    "เทอตะโกนใส่น้องฉันทำไมหะยัยทอม" ให้ตายชาตินี้ไม่ขอญาติดีกับไอบ้านี้เลย
    ค่อยดู

    " นี้นายมาต่อยกับฉันเลยมาจะให้เขียวทั้งสองข้างเลยค่อยดู"

    "เก่งจริงนะแม่คุณ"

    "อือๆๆๆ"ยัยเด็กนี้ทำไมต้องมาขัดเวลาฉันทะเลาะกับไอพี่ชายเฮงซวยของเทอด้วย
    เนี้ย

    "ทำยังไงเทอถึงจะหยุดร้องให้เนี้ย"ฉันจะทำยังไงดีละหะมันหนวกหูฉัน

    "อือๆ ก็ถ้า..พี่ไปเที่ยวกับปลั๊กสิ อือๆๆ"

    "ฉันไม่...."

    "อือๆๆๆๆๆๆๆ"อะร้องเข้าไป จะบ้าตายยยยยยย

    "เออไปก็ได้ฟะ"ฉันหันน่าไปทางไอรุ่นพี่ฟิวส์นั้น มันยิ้มทำไม

    "ยิ้มทำไมหะ "

    "พอใจเทอ ยุ่งอะไรยัยทอม"

    "นี้หยุดเรียกฉันยัยทอมนะไอบ้า"

    "พอเถอะค่ะแสดงความรักกันมากเกินไปแล้วนะ"ให้ตายยังไงยัยนี้ก็จะไม่เข้าใจความ
    หมายที่คนเค้าทะเลาะเลยใช่ไหม

    " งั้นเดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วกัน"

    "อืม" ฉันวิ่งไปเปลี่ยนเป็นชุดที่ฉันชอบใส่มันจะออกเป็นผู้ชายสักนิดฉันว่าเท่ดีน้า

    " ว้าวพี่ซ่าเท่จังค่ะ" ยัยนี้ตาถึง ฉันว่าฉันหล่อกว่าไอรุ่นพี่นี้อีก อิอิ

    "ทอมจริงๆด้วย"

    "อะไรนายพูดอะไร อ๋อเห็นฉันหล่อกว่าหน่อยไม่ได้ใช่ไมหะ"

    แต่ว่าฉันสวยนะ(เกี่ยวไรกัน)

    "อิอิ พูดมาได้นะยัยนี้" และฉันกับยัยน้องปลั๊กกับไอพี่ชายบ้านั้นก็ไปด้วยกันมันจะไป
    ไหนกันฟะเนี้ย

     " เออแล้วจะไปไหนหะ" ฉันพูดแบบว่าอารมเสีย

    " ที่ไหนดีละ บ้านฉันไหมละ" ควับ หันไปทันทีใครเค้าอยากไปบ้านแกนักหะไอรุ่นพี่
    เวงเนี้ย

    ถ้าเกิดแกน่ามืดทำอะไรคนน่ารักอย่างฉันเข้า โลกไม่แย่หรอเพราะขาดคนน่ารัก


    ( หลงตะเองชิบเลย)

    "พี่ฟิวส์ชวนพี่ซ่าไปบ้านคิดอะไรค่ะ" อยู่ดีๆยัยน้องปลั๊กก็กะโดดชี้น่าพี่ชายตัวเอง

    แต่แกชวนไปบ้านคิดอะไรอยู่ฟะ

    " นี้เทอบ้าหรือไง นี้ยัยปลั๊กน่าอย่างยัยนี้อะนะพี่คิดจาทำอะไร ฟรีๆพี่ยังไม่สนเลย"

    ตึงๆ+-+ เส้นความอดทนขาด ไอเวงเอ้ยพูดดีๆไม่เป็นใช่ไหม ตายสะ

    " ตุบ" ฉันต่อยตานั้นสุดแรงเกิด และวิ่งเข้าบ้าน ฉันโกรธจริงๆนะมันเกินไปนะ

    ถึงว่าฉันจะไม่น่ารักในสายตาไอบ้านั้นก็ไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลยหนิ

    ยัยปลั๊กคงจาเอ๋อน่าดู ที่ไปต่อยน่าพี่ชายยัยนั้นสะหงายเลย

    " ปังๆ พี่ซ่าขาเปิดประตูให้ปลั๊กหน่อย"ให้ตายยังไงก็ไม่ออกหรอเดี๋ยวเกิดฆ่าคนตาย
    ละซวยแน่ฉัน

    "พี่จะพักผ่อนกลับบ้านไปเถอะ"

    "ค่ะ !! พี่ฟิวส์ไปไกลๆเลยไม่ต้องมายุ่งกะปลั๊ก"ยัยนั้นตอบแล้วคงจากลับบ้านไป

    ดีนะเนี้ยยัยปลั๊กอยู่ข้างฉันนิสัยไม่เห็นเหมือนกับไอรุ่นพี่นั้นเลย

    หลังจากที่ฉันมั่นใจว่า 2 พี่น้องกลับไปแล้วก็เดินออกมาหาอะไรกิน เพราะหิวที่บ้าน
    แม่ก็ไม่อยู่

    ทนอีกวันเดียวไม่ตายหรอฉันสู้ๆๆ แต่ไอซนมันไปไหนของมันฟะ

    หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จก็เดินซื้อของไปใส่ตู้เย็นเพราะตู้เย็นบ้านฉันมันช่างว่าง
    เปล่าเหลือเกิน

    เพราะชั้นทำกินไปหมดแล้วซื้อเสร็จกำลังจะกลับบ้าน ท้องฟ้าก็ทำท่าจามีน้องฝนตัว
    น้อยๆตกลงมา(เรียกสะน่ารัก)

    รีบกลับดีก่าฉัน

    "ถึงสะทีบ้าน " ดีนะที่มาถึงก่อนฝนตกไม่งั้นฉันได้ไม่สบายแน่ฉันเป็นพวกถูกฝนไม่
    ได้

    เอาของไปจัดแล้วทำอะไรให้ไอซนกินดีก่า

    แต่จะทำอะไรดีหว่า

    "ปังๆๆ"ไอซนแน่เลยมาแล้วหรอมันจาเคาะประตูให้ดีกว่านี้จะตายไหมหะ

    พอฉันเปิดประตูออกไป

    O_O!!



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×