ยัยห้าวน่ารักสะกิดรักนายรุ่นพี่

ลำดับตอนที่ #1 : ไม่ติด..โดนต่อย ( คิดไม่ออกอะอิอิ)

" นี้ยัยซ่าแกจาตื่นไปโรงเรียนไหมห๊า"

เสียงแม่ชั้นเองแระ ฉันยังไม่อยากลุกจากที่นอนอันนุ่มนิ่มของฉันเลยนะ

ชั้นซ่า อายุ 16   เบือเป็นบ้าเลยตื่นเช้าๆเนี้ย

" นี้ตื่นหรือยังยะนี้ มัน จาแปดโมงแล้วนะยัยลูกบ้า"

หะ จาแปดโมงแล้วตายแน่ๆเลยฉันต้องรีบไปลอกการบ้าน (ยัยนิสัยไม่ดี : หัวดื้อ)

วิชาอังกฤษด้วยสิโอยตายแน่ ฉันวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างว่องไว

ใช้เวลาเพียง 5 นาทีในการอาบน้ำ  แต่งตัว( อย่างนี้ไม่ต้องอาบก็ได้นะ : หัวดื้อ)

" แม่อ่า แล้วทำไมไม่ปลุกซ่าเล่า" ตายแน่เลยยัยป้าหยิกโหด(อาจารย์ภาษาอังกฤษ)
ฆ่าฉันตายแน่เลย

"โป๊ก!!"  โอ๊ย เจ็บนะ ผู้ใหญ่นี้ยังงัย อะไรๆก็เขกหัว

"แม่เขกหัว ซ่ามัยเนี้ย"


"ฉันปลุกแกเป็นชาติแล้ว แกแระขี้เซาเอง"

" ผิดเองก็ได้ แล้วไอซนอะแม่"

" มันไปตั้งแต่เช้าแระ " แม่พูดจบก็เดินเข้าครัวไปเลยแม่ลูกสาวแม่ยังไม่ได้ตังเลยนะ
ลืมเรื่องสำคัญอีกนะ

ไอซนมันน้องชั้นเองค่ะ แล้วฉันจะไปกับใครละเนี้ย โอย ฉันวิ่งเข้าไปเอาตังและออกมายืนรอรถ

" โธ่ ไอรถบ้ามาช้าจังฟะ" ฉันสถบออกมาอย่างดัง ดีนะที่ไม่คนอยู่ไม่งั้นได้อายกัน
แน่

"ความเดีวยดาย ช่วยปลดปล่อย ฉันทีเถอะ จะทำยังงัยเพือจะให้คำสาปนี้เลื่อนหาย 
ใครคนนึ่งช่วยตอบคำถามให้ชั้นเข้าใจ  ว่าความรักมีจิงบ้างมั้ย" เสียงโทสับใครวะดัง

ไม่รับอีกฉันมองไปรอบๆก็ไม่มีใคร งั้นมันคงเป็นโทรสับฉัน ( มีลืมด้วยนะ : หัวดื้อ)

ฉันหยิบโทรสับออกมาจากกะเป๋า เบอร์ใครวะไม่คุ้นเลย

" ว่าไงใครวะ "

"นี้ยัยซ่าจะมีใครเค้ารับโทสับอย่างแกอีกไหมเนี้ย" อ๋อเสียงยัยมิวนั้นเองนี้มันเปลี่ยน
เบอร์อีกแล้วหรอเนี้ย

"นี้ยัยมิวฉันมีเบอร์แกไม่ต่ำกว่า 10 แล้วโว๊ย"

"อะช่วยไม่ได้คนมันกิ๊กเยอะ " ยัยบ้านี้มีแต่คนมารุมจีบยัยนี้ก็กิ๊กกับเค้าสะทุกคนฉันมี
เพื่อนแบบนี้ได้ไงกันเนี้ย

" เออ ๆ" ฉันเริ่มพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆเพราะไอรถบ้าไม่มาสักกะที

"แล้วอยู่ไหนละเนี้ย"

" อยู่ป้ายรถเมล์แถวบ้านอะดิ ตายแน่ฉันยังทำการบ้านวิชายัยป้าหยิกไม่เสร็จ เลยว่ะ"

" เอองั้นฉันไปรับแกแล้วกัน ฉันกำลังจาถึงพอดี"

" อืมดีๆ คาบแรกด้วย"

และแล้วรถมอไซค์สีชมพูคันหวานก็มาจอดตรงหน้าฉันพระเจ้า ฉันไม่มีทางขึ้นรถสี
ชมพูเด็ดขาด

"ฉันว่าฉันยอมรอรถเมล์ดีกว่านะ" ยัยมิวมองหน้าอย่างรู้ว่าฉันคิดอะไรและพูด

" แกจะขึ้นรถสีชมพูไปกับฉันหรืออยากโดนยัยป้าหยิกกัดหัวละ" อะนะฉันจะมีทาง
เลือกที่ดีกว่านี้ไหมเนี้ย

และฉันก็ขึ้นรถมากับยัยมิวให้ตายอายเป็นบ้าเลย  ให้ตายเถอะฉันไม่ชอบสีชมพูเลยให้ตายสิ

ที่ฉันไม่ชอบก็เพราะว่าดูมันไม่เหมาะกับฉันละมั่งไม่รู้สิในที่สุด

ฉันก็ถึงโรงเรียนสักที ทนอายมานานแล้วฉันมองนาฬิกา พระเจ้าจะฆ่าฉัน!!

8.52 น. จะบ้าตายมีเวลาอีก18  นาทีเท่านั้น สู้ตาย ฉันวิ่งโดยไม่รอยัยมิวเลยเดี๋ยว
โดนบ่นแน่เลย

แต่ตอนนี้การบ้านของฉันสำคัญกว่า

" ตุบ" ไอเวงเอ้ยหมาตัวไหนมันปาบอลมาโดนหัวชั้นว่ะ

" ใครทำหะ" ฉันพูดด้วยเสียงที่ดังมากๆเพราะตอนนี้กำลัง โกธรยกกำลัง10 เลยละ

และก็มี ผู้ชายคนนึ่งวิ่งมา  อย่างนี้มันต้องเจอฤทธิ์ไอซ่าคนนี้สะบ้าง ดูยังจะจ้องหน้า
ฉันอีกฉันมีเงินติดหน้าหรือไงจ้องใหญ่เนี้ย

"  นี้ไอบ้าแกปาบอลใส่หัวฉันทำไมหะ"
"นี้ยัยบ้าฉันเป็นรุ่นพี่ของเทอนะ" พอนายนั้นพูดจบก็ดูจุดที่ปกเสื้อใช่ไอบ้านี้มันเป็นรุ่นพี่

"แล้วไงเป็นรุ่นพี่แล้วเอาบอลมาปาหัวคนอื่นเล่นได้งั้นสิ"

" แล้วใครใช้ให้เทอเอาหัวมารับลูกบอลเล่ายัยโง่"วันนี้ขอต่อยหน้าไอรุ่นพี่เวงนี้สักที
เถอะ
ขณะที่ฉันกำลังยกมือกำลังจะต่อย ยัยมิวก็มาจากไหน(มาจากบ้านสิยัยงั่ง)ไม่รู้จับมือฉันไว้

"ปล่อยนะยัยมิวฉันจะต่อยนายนี้"หมั้นใส้ยังจะมายิ้มอีกนะทำไมน่ามันชั่งกวนแบบนี้

"นี้แกจะมาลอกการบ้านไม่ใช่หรอป้าหยิกเลยนะเว้ย" เออใช่ตายแน่ลืมสนิทเลย

" ฝากไว้ก่อนเถอะ"ฉันชี้หน้าแล้วก็วิ่งขึ้นห้องไปเลย

" มาเอาคืนด้วยนะยัยทอม" หืมแม่ละอยากจะกลับไปต่อยสักมัดสองมัดจริงถ้าไม่ติด
การบ้านยัยป้าหยิกนะ

ให้ตายเหอะวันนี้มันวันอะไรกันฟะเจอแต่อะไรซวยๆพอถึงห้องก็ยืมสมุดยัยน้ำข้าวมา
ลอกจนเสร็จรอดตาย

แล้วฉัน พอลอกเสร็จก็กลับมานั่งหน้าบูดเหมือนเดิม เพราะคิดถึงเรื่องไอรุ่นพี่เวงนั้น
อะแระ อย่าให้เจออีกนะแม่จาแจกสักมัด แถมเรียกฉัยยัยทอมอีก ทอมบ้านแกน่ารัก
ขนาดนี้หรอ( มีเต็มบ้านเต็มเมืองเลย)

"นี้ยัยซ่าเป็นไรหะถึงมานั่งน่าบูดอยู่คนเดียว" นี้ก็เป็นเพื่อสนิทของฉันอีกคนชื่อน้ำ
ข้าวยัยนี้น่ารักมากเลย

" ก็ไปมีเรื่องกับรุ่นพี่ ฟิวส์เข้าอะดิ"ยัยมิวตอบแทนฉัน อ๋อ ไอเวงนั้นชื่อ ฟิวส์หรอขอ
บันทึกใส่บัญชีแค้นไว้เลย

"พี่ฟิวส์หรอ นี้ยัยบ้าแกได้ทำอะไรเค้าหรือเปล่าเนี้ย" ยัยน้ำข้าวทำหน้าตกใจเหมือน
เจอคนออกลูกเป็นไข่

งั้นแระ แถมเสียงดังอีก ทำให้ทุกคนหยุดทำทุกสิ่งแล้วหันมาสนใจกลุ่มฉันแทน

"แกจะตะโกนทำไมหะยัยน้ำข้าว"

"พี่ฟิวส์ทำไม" เสียงผู้หญิงในห้องพูดพร้อมกัน อะไรนี้รู้จักนายนั้นกันหมดเลยหรอ
เนี้ย

"ทำไม อะไรยัง"ยัยพวกบ้าฉันรำคาญนะเนี้ย

"อะไรของพวกเทอเนี้ยหะ ไม่มีอะไรโว๊ยจาไปทำอะไรกันก็ไปสิ" ฉันตะโกนใส่ยัยพวก
นั้น

" พี่คนนั้นเค้าหล่อมากเลยนะฉันเคยเห็นแล้วจัยจะละลาย" ยัยน้ำข้าวพูดเสียงเบาลง
แล้วทำหน้าอย่างเพ้อฝัน

"แกใช้อะไรดูหะยัยน้ำข้าวว่าไอบ้านั้นหล่อ"

" ยัยพู่แกแระใช้อะไรดูว่าเค้าไม่หล่อ"ยัยมิวนี้ก็อีกคนจะมีใครเข้าข้างฉันบางไหมเนี้ย


*********************
คอมเมนต์ให้ด้วยน้าขอบคุณค้า