power of mindพลังจิต

ลำดับตอนที่ #2 : power of mind พลังจิต : ความจริง

��������� ตั้งเเต่ชั่วโมงโฮมรูมจบไปฉันก็ต้องทำงานของหัวหน้าห้องเเละรินก็ต้องทำงานของรองหัวหน้าห้องเเละตอนเย็นนี้ฉันกับรินต้องทำรายชื่อนักเรียนเเละนำไปให้อาจารย์ที่ห้องพักครู ระหว่างที่นักทำใบราบชื่ออบ่างเงียบเพราะไม่มีใครพูดอะไรเลย ฉันก็รู้น่ะว่ารินไม่ใช่คนที่ชอบพูดนักเเต่เเบบนี้มันเกินไปฉํนอึดอันซะจนอยากจะตะโกนด่าเขาเเต่ดันพูดไม่ออกชะงัน เเล้วประตูก็เปิดออกเเละร่างของใครบางคนกำลังเดินเขามาด้วยรอยยิ้มที่สดใสทำให้ฉันรู้ว่าเป็นใคร
������� "ว่าไง'นางิสะ'"ฉันทักทายบุคคลที่สามที่พึ่งเข้ามา
������� "ไงฮารุกะเธอเป็นหัวหน้าห้องเหรอ"เขาถามทำให้บรรยากาศที่เงียบเป็นป่าช้าเมื่อกี้นี้ดีขึ้นมาทันตา
������� "อืมใช่ รู้ได้ไงอ่ะ"ฉันถาม
������� "อ้อไอ้รินบอกน่ะเห็นมันบนตอนกินข้าวด้วย"เขาบอกพร้อมกอดคอรินเป็นการหยอกล้อกันตามประสาเพื่อน
������ "พวกนายนี่ดูสนิทกันจังนะเเถมยังเเตกต่างมากเลยด้วยคบกันได้ไงเนี่ย
������ "ที่จริงไอ้รินเมื่อก่อนนะมันไม่ได้เป็นอย่างนี้เเต่เพราะ..."นางิสะยังพูดไม่จบรินก็เอามือปิดปากเขาไว้เหมือนจะไม่ให้เขาพูดอะไรบางอย่างออกมา
������ "คิก~..."ฉันหลุดหัวเราะกับท่าทีของทั้งสองคนนั้นออกไปเเละพวกเขาก็หันมามาทำตาน่ากลัวใส่ฉันทำให้ฉันเงียบไปทันตาเเละเบียงสายตาหลบทันที
������ "ขำอะไรของเธอ"รินที่ค่อยพูดเขาพูดขึ้นด้วนยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
������ "เปล่าฉันไม่ได้ขำนะเออรายชื่อเสร็จเเล้วฉํนเอาไปที่ห้องพักครูก่อนนะ"ฉันเปลี่ยนเรื่องเพราะรู้สึกว่ามีลางไม่ดีลอยมาจากที่ใกล้เเละเมื่อฉันจะลุกออกจากที่ฉันก็มีความรู้สึกเมื่อเวลาหยุดหมุนเเละในโรงเรียนกลายเป็นสีเเดง ทำให้รินกับนางิสะทำสายตาจริงจังทันทีเเละพูดว่า
������ "รินมันมาเเล้วละ"
������ "อืมฉันรู้เเล้ว"พวกเขาพูดเรื่องอะไรกันทำให้ฉันต้องถามขึ้น
������ "อะไรมาเหรอ"ฉันถามทำให้พวกเขาทำน้าสงสัยทันที
������ "ทำไมเธอถึงไม่หยุดนิ่งละ"รินถาม
������ "เเล้วฉันจะไปรู้เหรอเเล้วพวกนายพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย"ฉันถาม
������ "หรือว่า"นางิสะพูดเเละมองรอบตัวฉัน
�������"ใช่จริงๆด้วยที่พวกนั้นตามหาคือเธอเองสินะ"รินพูด
������ "อะไรเนี่ยฉันงงไปหมดเเล้วช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ"ฉันถามเพราะงงจริงๆพวกเขากำลังพูดเรื่องบางอย่างเกี่ยวกับฉันอยู่
������ ตึงๆๆๆๆเสียงทุบประตูดังขึ้นทำให้ฉันตกใจเเละถอยหลังโดยอัตโนมัติ
������ "มาเเล้วสินะ'ซาคามากิ'"รินพูดขึ้นทำให้ฉํนยิ่งงงเป็นสองเท่าซาคามากิคือใคร
����� �ตึง!!!!เสียงทุบประตูดังอีกครั้งเเละเเรงที่ทุบมาทำให้ประตูพังหลุดออกมาเเละปริวมาที่เราสามคนเเต่นางิสะกับรินได้เเต่ยืนจ้องมันโดยไม่เกรงกลัวว่ามันจะมาโดนเลยสักนิด เเต่ทันใดนั้นมีบางอย่างที่ฉันมองไม่เห็นปัดมันออกไปเเละคนที่อยู่หน้าประตูก็พูดขึ้น
������ "ฉันมารับเธอเเล้ว ฮา-รุ-กะ"หมอนั้นเรียกชื่อฉันเเละทำหน้าอย่างภูมิใจราวกับว่าเจอเหยื่ออันโอชะเเละหายตัวมาอยู่ข้างหน้าพวกเราเร็วกว่าเเสงสองเท่าเเละรินกับนางิสะเมื่อรู้ว่าชายปริศนาคนนั้นกำลังจับมือฉันที่เอาเเต่ยืนอึงอยู่ออกตัวบังเเละนางิสะที่ดูเมื่อว่าเขากำลังสะกดจิตหรืออะไรสักอย่างทำให้ร่างของชายปริศนาลอยไปไกลเเต่ชายปริศนาหยุดไว้ได้เเละหายตัวเข้ามาใกล้อีกครั้งเเละรินก็ดูเหมือนว่าเขากำลังตั้งสติอยู่พาเราทั้งสามคนออกไปจากที่นีอย่างไวราวกับว่าไม่ตอบขยับเลยเเละเราก็มาอยู่ที่ในสักเเห่งที่มีเเต่สีขาวทำให้สองคนนี้ถอยหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้าทำให้ฉันที่กำลังงงเเละอึ้งจะถามขึ้นว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นเเต่รินกับเเทรกขึ้นราวกับว่าเขาอ่านความคิดฉันออก
������ "เธอไม่ต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะว่าฉันจะเป็นคนอธิบายเอง"รินพูด
������ "เรื่องมันมีอยู่ว่า"
������ เมื่อตอนที่นางิสะกับฉันเพิ่งเกิดก็ได้มีพลังที่เรียกว่าพลังจิตติดตัวมาด้วยที่ฉันรู้เพราะมีคนมาบอกเเละเป็นคนที่ฝึกพลังให้ฉันกับนางิสะเเละสอนกี่ยวกับเรื่องต่างๆของพลังจิตฉันมีพลังจิตที่สามารถอ่านความคิดเเละควบคุมจิตใจคนได้เเละมีอีกฉันสามารถหายตัวไปไหนมาไหนได้เเละสามารถควบคุมธาตุทั้งสี่ได้ ส่วนนางิสะสามารถควบคุมวัดถุได้โดยไม่ต้องใช้มือเเละสามารถหาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ได้ เเละเรื่องเมื่อกี้นี้ที่เราบอกว่าเธอเป็นอะไรบางอย่างนั้นก็คือผู้ที่ใช้พลังจิตที่พวกเมื่อกี้ตามหาเพื่อที่จะช่วงชิงพลังของเธอซึ่งคนเมื่อกี้มีชื่อว่า'อิซาโยอิ ซาคามากิ'เป็นพวกที่ตามล่าเธอ ความสามารถของเธอคือถ้าเธอคิดที่จะทำอะไรเธอจะทำได้ทุกอย่างเเม้กระทั่งทำลายล้างโลกนี้คือพลังของเธอ
������ เเละฉันก็ได้รู้ความจริงทั้งหมดทำให้ตอนนี้ฉันหัวหมุนไปหมดเเต่ถ้าพวกที่ตามล่าฉันเเล้ว
ตามมาตลอดเวลาเเละจะทำร้ายฉันเมื่อไหรไม่รู้ฉันจะทำยังไงละเนี่ย
������ "ฉันกับนางิสะจะปกป้องเธอเองระหว่างที่เธอต้องฝึกใช้พลัง"รินที่อ่านความคิดออกเเละตอนนี้กำลังอ่านความคิดฉันก่อนได้รับอนุญาติ
������ "ทำไมฉันต้องขออนุญาติอ่านความคิดเธอด้วย"นั้นไงอีกเเล้ว-_-"
������ "นายนี่มันน่าเตะจริงๆเวลานายพูดเนี่ย"ฉันพูดก่อนที่จะให้รินกับนางิสะพากลับบ้านเพื่อพักผ่อนเพื่อเผชิญความโหดร้ายในอีกวันTT^TT��

ติดตามตอนตอนไปนะจร้าาา