power of mindพลังจิต

ลำดับตอนที่ #1 : power of mind พลังจิต : จุดเริ่มต้น

    โรงเรียนเเห่งหนึ่งในโตเกียวประเทศญี่ปุ่น ที่มีนักเรียนที่มีนิสัยเเตกต่างกันไปเช่น ร่าเริง บ้าเรียน โลกส่วนตัวสูง เเต่จะมี่ใครรู้หรือไม่ว่าในโรงเรียนเเห่งนี้มีพลังลี้ลับที่ออกมาจากจิตใต้สำนึกของนักเรียนบางคนอยู่นั้นเรียกว่า'พลังจิต'

   ทาจิบานะ ฮารุกะ เด็กนักเรียนวัย 16 ปี ซึ่งมีชิวิตที่สงบสุขเเละธรรมดา ในมุมมองของเธอโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่สงบสุขเสมอ เธอเป็นคนที่เรียนดี มีน้ำใจ ร่าเริงเสมอจึงทำให้เป็นที่รักของเพื่อนๆเเละอาจารย์หลายท่าน แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่าตนเองมีพลังบางอย่างซ่อนอยู่เเละเธอเองก็ไม่ได้เชื่อเเละจำพวกพลังจิตด้วยซ้ำ 
   วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนของโรงเรียนฉันและฉันก็ดีใจมากด้วยเพราะช่วงที่ปิดเทอมไปก็ไม่ค่อยมีอะไรทำเลยเบื่อๆ ฉันได้อยู่ห้อง 1 เเละเพื่อนของฉันก็อยู่ด้วยเพื่อนๆในห้องร่าเริงเเจ่มใสกับทุกคนเมื่อฉันมองไปรอบๆห้องเเต่เห็นใครบางคนที่บรรยากาศรอบตัวมาคุเอามากๆถ้าจำไม่ผิดเขาชื่อมัตสึโอกะ ริน เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงผิดกับเพื่อนสนิทเขาที่สนิทกันตั้งเเต่เด็กเป็นคนร่าเริงเเจ่มใสเสมอเขาชื่อฮาซุกิ นางิสะ อยู่คนละห้องกับเขา เขาเลยไม่ค่อยคุยกับใครถ้าไม่จำเป็นเเต่เมื่อไหร่ที่เขายิ้มหรือหัวเราะทำให้พวกผู้หญิงรอบข้างเเทบจะเป็นลมเลยที่เดียว
      พรึ่บ  เสียงโว้กเว้กโวยวายเมื่อกี้หายไปเมื่ออาจารย์เดินเขามาเธอเป็นคนที่สวยมากเวลาเดินไปไหนมาไหนก็เป็นจุดสนใจเสมอเหมือนมีออร่าเเผ่กระจายรอบๆตัวเธอเลยล่ะ ไม่น่าเชื่อว่าเธอคนนี้จะมาเป็นอาจารย์ของเรา        
      "สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน อาจารย์ชื่อโอมิยะ ยูริ"เสียงหวานๆของอาจารย์พูดขึ้นเเละเขียนชื่อตนเองบนกระดาน
      "ชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงโฮมรูมครูจะเลือกหัวหน้าห้องเเละรองหัวหน้าห้องถ้ามีใครจะเสนอชื่อเพื่อนคนใหนยกมือเลยนะคะ"มีเด็นหลายคนยกมือขึ้นเพื่อจะเสนอชื่อเพื่อนที่ตนเองคิดเอาไว้
      "ฮารุกะค่ะ"เด็กดนนึงเสนอชื่อฉันออกไป
      "รินครับ"เเละเสนอชื่อของริน
      "เอาล่ะครูจะเอาเเค่สองคนงันเรามาโหวตกันเลยดีกว่าใครโหวตฮารุกะยกมือขึ้นค่ะ 1..2..3...15 คนน่ะค่ะ"อาจารย์บอกเเละเขียนไปบนกระดาน
      "ใครโหวตรินยกมือขึ้นค่ะ1...2...3...10 คนน่ะค่ะ เพราะฉะนั้นฮารุกะ?"
      "ค่ะ"ฉันขานรับ
      "เธอเป็นหัวหน้าห้องน่ะจ๊ะ ริน?"อาจารย์เรียกชื่อริน
      "ครับ"
      "เธอเป็นรองน่ะจ๊ะ เอาล่ะหมดชั่วโมงโฮมรูมเเล้วเดียวเจอกับชั่งโมงอังกฤษน่ะค่ะ"
      "นักเรียนทั้งหมดเตรียม"
      "ขอบคุณค่ะ/ครับคุณครู"เเละฉันก็หันไปมองรินครั้งนึงเเละเราก็สบตากันเเละฉันก็เห็นว่าดวงตาของเขาต่างจะของคนอื่นเพราะเหมือนมีพลังบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้น

      ติดตามตอนต่อไปน่ะจร้าาา