ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic SHINee>>Fiction of Love Project [JongKey & 2MIN]

    ลำดับตอนที่ #4 : [Valentine Days] - The Secret of Heart Part2

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 54




    Fiction of Love project
    …5Project รัก ที่จะทำให้คุณเข้าใจความรักมากขึ้น...

     

    ความลับของหัวใจ
    The Secret of Heart


    Author :::Prince_Winter

     

    Part2










           "นี่ๆ อนยูนายว่ามั๊ย มินโฮมันดูแปลกๆนะ”จงฮยอนหันไปพูดกับอนยู
     
              “อือๆ ใช่ ฉันก็ว่ามันแปลกๆนะ เห็นนั่งเหม่อตั้งแต่เช้าแล้วอ่ะ” อนยูพูดก่อนจะหันไปมองมินโฮที่ไม่ได้ใส่ใจสิ่งรอบข้าง เอาแต่เหม่อ.....ไปที่ตึกปีสอง
     
              “มันเหมือนคนกำลังมีความรักยังไงอย่างนั้นแหละนายว่ามั๊ย?”
     
              “คิดว่าน่าจะใช่ แต่มันไปชอบใครอ่ะ” หันหน้ากลับมามองกันก่อนจะหันไปมองหน้ามินโฮอีกรอบ
     
              “จงฮยอน วันนี้นายจะไปหาคีย์ไปมั๊ย” มินโฮหันกลับมาถาม จงฮยอนได้แต่ทำหน้างง ก่อนจะหันมาที่อนยูอีกครั้ง
     
     
                ‘มันเป็นอะไรว่ะ’>>จงฮยอน
     
                ‘ไม่รู้ว่ะสงสัยกินยาลืมเขย่าขวดมั๊ง’อนยู
     
     
              "แกจะถามทำไม??” จงฮยอนหันกลับมาถามมินโฮอย่างไม่เข้าใจ
     
              “เปล่า ฉันก็ถามดูเพื่อแกจะอยากให้ฉันไปเป็นเพื่อน” ใครจะกล้าบอกว่าอยากเจอแทมิน
     
              “แน่ใจ? ไม่ใช่ว่าแกอยากจะไปเจอใครหรอกนะ” อนยูหันกลับมาถามอย่างจับผิด
     
              “ฉันจะไปอยากเจอใคร” มินโฮส่ายหน้าปฏิเสธ
     
              “ฉันจะไปรู้ได้ไงว่านายอยากเจอใคร”
     
              “กวนซะจริงนะคุณชายคิม”
     
              “ไปกันได้รึยัง?”
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    อีกด้านหนึ่ง...
     
              “แทมินเร็วๆ สิฉันอยากกินใจจะขาดแล้วนะ” คีย์ที่เร่งยิกๆ พูดกับแทมิน
     
              “ใจเย็นสิคีย์ ”
     
              “เอ้า!เสร็จแล้วไปกันเลย” แล้วทั้งสองก็เดินออกจากห้องไป แล้วมุ่งหน้าไปยังร้านเค้ก
     
              “สุดยอด ” คีย์เอ่ยออกมาหลังจากที่ถึงร้านเค้ก
     
              “เบาๆ ก็ได้คีย์อายเขา” แทมินเอ่ยปรามคีย์
     
              “ไม่ต้องมาห้ามดูสินายก็จ้องไม่วางตาเลยนะ” ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะหัวเราะออกมา
     
              “หาที่นั่งกันเถอะ” เมื่อได้ที่นั่งกันแล้วแทมินจึงเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้คีย์ได้ฟัง
     
              “ว่าไงนะ! เมื่อวานนายกลับกับพี่มินโฮ”
     
              “คีย์เบาๆ สิ” แทมินหันมาจุ๊ปากหลังจากที่ผู้คนรอบๆ หันมาสนใจกับเสียงของคีย์
     
              “เหอะๆ ขอโทษ ลืมตัว”
     
              “แล้วไงต่ออ่ะ”
     
              “ก็.....” ยังไม่ทันทีจะเล่าสายตาของแทมินก็ไปสะดุดกับบุคคลมาใหม่
     
              “คีย์คร้าบบบบ พี่จงมาแล้ววววว”
     
              “จะมีสักวันมั๊ยที่ฉันไม่ต้องเจอกับนาย”
     
              “ไม่ได้หรอกครับ ไม่งั้นความรักของเรา จะไม่ยืดนะครับ” เหอะๆไม่ทราบฉันไปมีความรักกับนายตอนไหน
     
              “นั่งด้วยคน” แทมินหันไปตามเสียงก่อนที่หน้าจะแดงหน่อยๆ เมื่อคนที่พูดประโยคเมื่อกี้คือมินโฮ
     
              “ฮะ”
     
              “นายจงฮยอนๆ” คีย์หันไปเรียกจงฮยอน
     
              “เพื่อนนายแปลกๆ น่ะ”
     
              “ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว” แล้วทั้งคู่ก็หันมาสบตากันก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
     
              “คิดเหมือนฉันมั๊ย?”
     
              “ปานกลางถึงมากที่สุด”
     
              “ฉันว่าเรื่องนี้เราต้องคุยกันยาวแล้วล่ะ”
     
              “วันนี้เธอจะกลับบ้านกับใคร” มินโฮหันมาถามแทมินไม่ได้สนใจจงฮยอนกับคีย์ที่กำลังจะวางแผนกัน
     
              “กะ กลับคนเดียวฮะ”
     
              “งั้นเดี๋ยวกลับกับพี่ก็ได้” ตึกตักๆ แทมินหันกลับมามองมินโฮอย่างไม่เชื่อ
     
              “เดี๋ยวเดินซุ่มซ่ามไปชนใครอีก” หันมายิ้มให้กับร่างบาง เรียกอาการหน้าแดงได้เป็นอย่างดี
     
              “ฮะ”
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    สามวันต่อมา.....
     
              “แทมๆๆ”
     
              “หือ มีอะไรคีย์”
     
               “วันเสาร์นี้มีธุระที่ไหนบ้าง” คีย์ถามก่อนจะนั่งลงข้างๆ แทมิน
     
              “ฉันว่างมีอะไรรึเปล่า”
     
              “ไปเดทเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
     
              “หา!! ไปเดท เดทกับใคร”
     
              “คิม จงฮยอน” นี่เขาหูเพี้ยนไปรึเปล่า คีย์เนี่ยนะจะเดทกับรุ่นพี่จงฮยอน
     
              “นายพูดจริงอ่ะ”
     
              “จริงสิ”คีย์พยักหน้ายืนยัน
     
              “ไปก็ได้”
     
              “เย้!!!”
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    วันนัดเดท...
     
              “คีย์นายออกมารึยังฉันมาถึงแล้วนะ”แทมินกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์
     
               “ฉันกำลังไป”
     
              “โอเคๆ ” พูดอีกสองสามประโยคก่อนจะวางสาย
     
              “เธอมาทำอะไรที่นี่” แทมินหันไปตามเสียงเรียก
     
              “พี่มินโฮ...”
     
              “ว่าไง เธอมาทำอะไร”
     
              “ผมมาเป็นเพื่อนคีย์น่ะฮะ” แทมินตอบ
     
              “หือ ฉันก็มาเป็นเพื่อนจงฮยอน”
     
              “เอ๋???”
     
              “หึๆๆ” แล้วมินโฮก็หัวเราะออกมา เขาเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าจงฮยอนคิดอะไรอยู่
     
     
              “แสบจริงนะ คิมจงฮยอน”
     
     
              “ฉันว่าเราไม่ต้องคอยสองคนนั่นแล้วล่ะ” มินโฮหันมาพูดกับแทมิน
     
              “ทำไมฮะ??” แทมินหันกลับมาถามร่างสูง
     
              “เขาคงอยากจะให้เราไปเที่ยวกันมากกว่า” หันกลับมาตอบให้ร่างบางได้เข้าใจ
     
              “แล้วทำไมเขาต้องอยากให้เราไปเที่ยวล่ะฮะ ก็เขาสองคนนัดเดทกันไม่ใช่เหรอ?” แทมินถามในขณะที่เดินมากับร่างสูง
     
              “หึๆ” มินโฮไม่ตอบเพียงแตยิ้มบางๆไปให้
     
     
              “พี่อย่ายิ้มงี้สิครับ หัวใจผมจะระเบิดอยู่แล้ว”
     
     
              “วันนี้พี่จะพาเราเที่ยวเองนะ”
     
     
              “อยากให้ฉันรู้ใจตัวเองสินะ ขอบใจมากเพื่อน”
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ระหว่างทางกลับบ้าน
     
              “แทมิน นายอยากรู้มั๊ยว่าทำไมสองคนนั้นนัดเราให้เรามาเที่ยว” มินโฮเอ่ยถามระหว่างทางกลับบ้าน
     
              “ไม่รู้ฮะ หรือพี่รู้เหรอ บอกผมหน่อยสิ”
     
              “สองคนนั้นอยากให้เรารู้ใจตัวเอง”
     
              “………”
     
              “แทมิน” มินโฮหยุดเดินแล้วหันกลับมาเรียกแทมิน
     
              “ฮะ”
     
              “พี่อยากจะขอโอกาสเราจะได้มั๊ย??”
     
              “เอ๋?”
     
              “คบกับพี่ได้ไหม”
     
              “พะ พี่มินโฮ”
     
              “ได้ไหม”
     
               “-///-”
     
              “ได้ไหมแทมิน พี่ขอโอกาส”
     
              “ฮะ จากนี้ไป ฝากตัวด้วยนะฮะ”

    ________________________________________

    ทำไมพาร์ทสองของไอ้ขวัญมันสั้นจังวะครับ? ไรเตอร์ก็เพิ่งรู้นะว่ามันสั้น เพราะมันเพิ่งส่งมมาให้เมื่อวานนี้เอง เพราะมันเรียนหนักมาก ส่งมาให้ไรเตอร์สามเรื่องรวด เดี๋ยวไรเตอร์จะเอาเรื่องที่สองมาลงเดี๋ยวนี้แหละ! ไรเตอร์จะได้ลงจงคีย์สักที 555 



    ยังไงก็ต้องขอโทษเรื่องที่ล่าช้าไปมาก เพราะอย่างที่แจ้งให้ทราบ การประสานงานของคนเราไม่สะดวก ยังไงก็สามารถแอดเมลล์มาคุยกันได้ค่า เพราะว่าเคยมีรีดเดอร์คนนึงของเมลล์ของไรเตอร์ขวัญ



    ถึงน้องคนนั้น ... ขวัญมันเรียนอยู่อาชีวะลูกเอ๊ย บุกไปหามันเถอะ! 555



    นี่เป็นอีเมลล์ของพวกเราสองคนนะคะ

    ของไรเตอร์ขวัญ >> kanji-mylove-kiboom@hotmail.com
    ของไรเตอร์โม >> mojae_vanila.snw-blaqstyle@hotmail.co.th


           ช่วงนี้อากาศหนาว ไรเตอร์จึงอัพลำบากมาก เพราะว่ามือแข็งไปหมด ยังไงรีดเดอร์ก็ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ


           โปรเจคต์สอง ไรเตอร์โมสัญญาว่าจะไม่ลงให้มันแล้ว 555 เริ่มขี้เกียจ โปรเจคต์สองผิดพลาดยังไงโทษมันโลดเพราะขวัญมันจะลงเอง กร๊ากกก กรั่กๆๆ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×