คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ::ความแค้น
พลั่ก!!
เสียงกระทบที่เกิดจากความรุนแรงดังขึ้น หมัดหนักกระแทกเข้ากับผนังห้องอย่างจัง ส่งผลให้ผู้ที่อยู่ห้องข้างๆกันถึงกับตกใจรีบเข้ามาหาทันที
“มึงเป็นอะไรฮะ! ต่อยกำแพงทำไม” เพื่อนข้างห้องอย่าง’ดูจุน’ รีบวิ่งเข้ามาอย่างหน้าตาตื่นตระหนกมาที่เพื่อนของตน ที่นั่งกุมมือข้างที่ปล่อยหมัดใส่กำแพงไปเต็มแรง
“ฮยอนซึงบอกเลิกกู ฮยอนซึงบอกว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว!” คนเจ็บมือพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่คับแค้นใจมาก
“ไหนมึงบอกกูซิ ใครเป็นแฟนฮยอนซึง มึงถึงได้แค้นอะไรขนาดนี้” ดูจุนพูดกับดงอุน
“ไอ้จุนฮยอง เพื่อนเก่ามึงไง!”
“จุนฮยองเนี่ยนะแฟนฮยอนซึง!!!” ดูจุนอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อคำพูดที่ดงอุนบอกออกมา
“อืม เพื่อนเก่ามึงไง นิสัยดีนักดีหนา แต่มันมาเลวตรงที่แย่งแฟนกูเนี่ยแหละ คอยดูนะกูจะแก้แค้นมันให้ได้” มือหนากำหมัดแน่นอีกครั้ง คำพูดที่พูดออกมาก็ดูเหมือนกับว่าจะแค้นมากขึ้น ตอนนี้คงไม่มีอะไรมาทำให้หนุ่มเจ้าอารมณ์ลดความโกรธลงได้แล้ว คงต้องรอคอยเวลาเพื่อที่จะหาทางแก้แค้นอย่างเดียว “เดี๋ยวนะ! ไอ้จุนฮยองมันมีน้องชายใช่มั้ยดูจุน”
“ใช่ มันมีน้องชายชื่อกีกวัง เป็นเพื่อนสนิทของโยซอบเมียกูไง..” ดูจุนพูดพร้อมกับเงียบไปพักหนึ่ง “อย่าบอกนะว่ามึงจะ..”
“มึงเข้าใจถูกแล้วดูจุน กูจะแก้แค้นมันจากน้องชายมันนี่แหละ มันจะได้รู้ซึ้งว่าการโดนแย่งคนที่รักนั้นมันเจ็บเจียนตายขนาดไหน” แววตาของดงอุนวาวโรจน์ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“ใช่ย่อยนะมึง เจ้าคิดเจ้าแค้นเสียจริงเพื่อนกู แล้วมึงจะลงมือเมื่อไหร่”
“กูขอคิดแผนการก่อน”
“อื้ม แต่มึงอย่ารุนแรงอะไรมากนะแผนมึงน่ะ กีกวังเองเป็นคนซื่อ บอบบาง บริสุทธิ์ มึงอย่าไปทำร้ายเขารุนแรงนักละกัน กูสงสาร” ดูจุนพูดอย่างเหนื่อยใจ เพราะตั้งแต่เป็นเพื่อนกับดงอุนมาไม่มีครั้งไหนเลยที่ดงอุนจะคิดแผนการที่ไม่รุนแรง หรือไม่ทำเหยื่อเข้าโรงพยาบาล
“เชื่อใจกูเถอะน่า กูไม่ทำอะไรกีกวังคนบริสุทธิ์นั่นหรอก แค่ใช้เป็นเครื่งมือนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง กูอยากจะให้ไอ้จุนฮยองแม่งชักตายคาที่เลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ”
“ร้ายนักนะมึงน่ะ!”
“ขอบคุณที่ชมเว้ยเพื่อนรัก” ดงอุนยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัยน์
แอ๊ด
“มีอะไรกันเหรอครับพี่ดูจุน คุยกันเสียงดังเชียว” เสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับชายร่างเล็กที่เดินเข้ามา ผิวขาวมีรอยช้ำเล็กน้อยที่เกิดจากการร่วมรัก ใบหน้าน่ารักยิ้มอย่างอ่อนโยน
“ไม่มีอะไรหรอกโย..”
“มีสิ ฉันอยากรู้จักเพื่อนของนายที่ชื่อลีกีกวังน่ะโยซอบ” ดงอุนเอ่ยขึ้นตัดบทดูจุน
“เอ๋? อยากรู้จักกีวังงั้นหรอดงอุน”.โยซอบถามออกไปอย่างสงสัย “ทำไมกันล่ะ”
“เอาเถอะน่า เอาเป็นว่าฉันอยากรู้จักเพื่อนนายคนนั้นมากละกัน พรุ่งนี้ไปโรงเรียนพร้อมกันนะ” ดงอุนบอกไปยิ้มไป
“อ่อ.. อื้ม งั้นก็ได้” โยซอบบอกออกไป ทั้งที่ในใจยังแอบงงอยู่นิดๆ
to be continue...
ความคิดเห็น