คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ChapTer FS 11 100%
11
[Chanyeol
Part]
ผมวาอลิลลี่สีาวที่เป็นอไม้สุโปรอุย่าผม วันนี้เป็นวันรบรอบ 6 ปีที่ย่าผมาไปรับ
ในอนแรผม็เสียในะ แ่ผมว่าุย่าะไปีและมีวามสุ
ในะที่ผมำลัะเินลับ
ผมะัเพราะนที่ผมรู้ันั่อยู่รหน้าหลุมศพเ่นเียวับผมเมื่อี้..
แบฮยอน?
มันำลันั่ร้อไห้แล้วพึมพำอะไรบาอย่าอยู่..
บนป้านหลุมศพ เียนว่า
‘Byun Mehyun’
เท่าที่ผมรู้และไ้ยินมานะ..ไอ้เี้ยเป็นลูบุธรรมอรอบรัวบยอน
แล้วภรรยาอุบยอน็เสียไปั้นานแล้ว
และอันนี้น่าะเป็นวันรบรอบาราไปอแม่เลี้ยไอ้เี้ย
แล้ว??
ทำไม
บยอนฮานิถึไม่มา ทั้ๆที่เป็นลูแท้ๆ..
อ่าใุ่บยอน็ไม่มา..
ารที่มันมาไหว้หลุมศพแม่นเียวทำให้ผมะหิใแปลๆ
ือนี่วันรบรอบอแม่ัวเอแท้ๆทำไม บยอนฮานิ หรือว่าุบยอนถึไม่มา!?
ผมแอบูารระทำอมันน
มันรู้ัว..
“ปะ..ปาร์
านยอล!” มันเรียผม้วยเสียอมันอย่าใ
“ว่าไ J” ผมอบมันพร้อมยิ้มวนีนไปให้
“นายมาั้แ่อนไหน”
“มาอนไหนมันไม่สำัหรอ
แ่ันมีเรื่อสสัย..” ผมพูพร้อมับ่อยๆ้าวไปหามัน มันถอยห่าอย่าหวาผวา
“นะ..นายะทำอะไรปาร์านยอล!”
ผมหยุเินแล้วเอ่ยถาม
.
.
.
.
.
[End Chanyeol
Part]
สอวันาวันนั้น..วันันทร์
มือเรียวบาเปิประูเ้าไปในห้อB เร11 เสียเมามอย่าๆในห้อ็เียบไปในทันที
เาเินๆมานั่ที่โ๊ะอัวเอ
มิวายหันไปถามเพื่อนสนิท
“มีไรันวะ”
“โอ้ยมึูไม่อยาะเม้าท์”
ลู่หานว่าพรายับเ้าอี้มาใล้ๆ
“็ไม่้อเม้าท์ลู่หาน”
ีโอับทแบบำๆ
“ูะเม้าท์เพราะู3
ส”
“3 ส ือ?”
ีโอถาม
“สวย ใส เสือ”
ำอบอลู่หานทำเอาแบฮยอนับีโอ
เบะปามอบน
เอ่อ..แล้ววันูะรู้เรื่อมั้ย
“เอออ
เ้าเรื่อสัทีโว้ย” แบฮยอนล่าวึสิเพื่อน
“็เมื่อวานอ่ะ
มึไม่มา านยอล็ไม่มา มันเลยารเป็น็อิปไปทั่ว”
“ห้ะ!?
เรื่อไร้สารถแบบนี้็เอาไปพูไ้เหรอวะเนี้ย”
เสียหวานะโนลั่นอย่าปนำ
“เออบ้าบอมาอ่ะ
็แ่หยุพร้อมัน ไร้สาระสุ”
ำพูเสริมอีโอทำเอาะนีน้อยที่นินทาอยู่หน้าสั่นเป็นแทบๆ
“ว่าแ่เมื่อวานแ่ไปไหนมาวะ”
ลู่หานถาม
“สุสานน่ะ
เมื่อวานวันรบรอบอแม่”
“อ๋อ
ันลืมไปเลย อโทษๆ”
“หึ! แลืมยัพอว่าแ่ เา ลืมนี่สิ”
“อืม ทำใว่ะ
แม่” ลู่หานพูและปลอบโยนเพื่อน
สนามีฬาลาแ้
เมื่อานแ่ริใล้เ้ามา
ทุสี็่าึัและระือรือร้นในาร้อม แบฮยอนเินเ็บภาพ่าๆ
มือเรียวูมล้อไปที่เพื่อนสุแรอนที่ำลั้อมแ่วิ่อยู่
เหมือนมันะรู้ัวเลยหันหน้ามาูสอนิ้วให้
แะ!
อือหือหน้าามึหน้าบมาลู่หาน
“ไอ้หมา!” เสียะโนัา้าหลัทำไมให้แบฮยอนในเือบปล่อยล้ออัวเอ
“ย่าห์! นายเือบทำให้ล้อันแล้วนะ”
“ไม่้อมาโวยวาย
นายมีวามผิิัวอยู่แบฮยอน”
“วามผิอะไร๊
ไม่มี๊”
“แหม่!ัวมึไม่เห็นสูเหมือนเสียเลยนะ”
“เออๆ
ูอถ่ายสีูวันนึ”
“ทำไมวะ สีแมันมีอะไร”
“แ่ไม่อยาเอนบาน”
แบฮยอนพูแล้วเมินหน้าหนี
“ใรวะ ูเหรอ”
ไม่ทันที่านยอละไ้ำอบาแบฮยอน็มีเสียอีเสียแทรมา
“สวัสี้า
น้อๆสีฟ้า” เสียหวานๆอเ้าหล่อนทำให้ทุนหันไปมอ้วยวามสนใ สอมืออเธอเ็มไป้วยผ้าเย็นำนวนนึ
พวผู้าย่าพาันไป่วยหล่อนถือ
‘มารับรุ่นพี่ฮานิเี๋ยวผม่วยนะรับ’
‘ผม่วยอีแรรับ’
แบฮยอนรอาไปมาอย่าเบื่อหน่าย
ในะที่ำลั้าวหนี็ถูเสียหวานๆนั้นรั้ไว้
“อ่าว!น้อแบ เหนื่อยมั้ย” เธอพูแล้วเินมายืนผ้าเย็นให้
แบฮยอนลัเลว่าะรับมันไปีมั้ย
เาแอบลอบมอานยอลที่ยืนอยู่ ถ้าเาไม่รับมันอาะสสัย..
ท้ายที่สุแบฮยอน็รับมันมา
อย่าไม่่อยเ็มในัแล้วเินหนีออา
โยมีปาร์านยอลามมา้วย
“นายะามมาทำไมอี!!” แบฮยอนหันไปถามอย่าหัวเสีย
รำาโว้ยย
“ามมาเอาำอบเมื่อวันศุร์”
แบฮยอนให้ไปมอหน้านร้ามอย่าใเล็ๆ
เาพยายามเ็บอารม์ไว้ไม่ให้อีนรู้
ำถามที่ปาร์านยอลถามือ
“นายเป็นลูบุธรรมอุบยอนริๆเหรอ”
ใ่..แบฮยอนนั้นยัไม่ไว้ใในัวอปาร์านยอล
ผู้ายมัน็เหมือนันหมนั้นแหละ อบแ่อสวยๆามๆ
----------------------------------------------
Talk. รู้สึไ้ถึวามเาวูที่แท้ทรู แ่านี้มาสอรอบละัวว แฟลไร์ฟเราใ้แล้วนาา าเรื่อนี้สอนให้รู้เลยว่าวรื้อแฟลไร์ฟที่มีผยี่ห้อหน่อย แ้ะๆะว่าไปพี่านอเรา็ไม่โ่นะเหว่ยยยยย
อย่าลืมFaV.ไว้ และะ็อย่าลืมอมเม้นนาาาาา อมเม้นอทุนทำให้ไรท์ใสั่นไ้เสมออ555 พยายามะอบทุอมเม้นนาาแ่บาที็ลืมT3T ไปละะ enjoy reading ันน้าา
ความคิดเห็น