ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Love Plan แผนการรัก จับคู่กัดให้มารักกัน EP.4
ในตอนเช้าผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีท่อนไม้หนักๆมาทับพอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าพี่มาร์คกำลังกอดผมอยู่ ผมเลยรีบเหวี่ยงแบนพี่มาร์คออกไป
มาร์ค : งืม..อะไรเนี่ย
แบม : ก็พี่มากอดแบมทำไมล่ะ
มาร์ค : แต่เมื่อคืนแบมกอดพี่ก่อนนะกอดแน่นมากด้วย
ผมนิ่งไปนึกถึงเหตุการณ์ที่กลัวผีเมื่อคืนจนต้องมานอนกับพี่มาร์ค
แบม : มั่วแล้วแบมเนี่ยนะกอดพี่
มาร์ค : แล้วใครน้าวิ่งจากโซฟามานอนบนเตียง
แบม : ก็แบมกลัวผีนี่
มาร์ค : ผี มีด้วยเหรอ
สีหน้าพี่มาร์ควิตกขึ้นมา กลัวเหมือนกันอ่ะดิ่
แบม : ก็ใช่อ่ะดิ่ เมื่อคืนแบมได้ยินเสียงแอ๊ดๆ เสียงเดิน แล้วก็เสียงอะไรไม่รู้ร้องตั๊บแก!
พี่มาร์คนิ่งคิดก่อนจะเหมือนจะนึกอะไรนึกออก
มาร์ค : เสียงแอ๊ดๆนี่ใช่เสียงอะนนี้ป๊ะ
พี่มาร์คเดินไปที่หน้าต่างก่อนจะรู้สึกเหมือนได้ยินเสียง
[แอ๊ด แอ๊ด]
แบม : ใช่ๆเสียงนี้แหละ
มาร์ค : พี่ว่าหน้าต่างมันปิดไม่สนิทอ่ะลมมันพัดมันก็เลยดัง แล้วเสียงเดินน่ะใช่อันนี้มั้ย
พี่มาร์คเดินไปที่นาฬิกาก่อนจะได้ยินเสียง
[ต้อก ต้อก ต้อก]
แบม : ใช่...เสียงนี้แหละมันคือเสียงนาฬิกาหรอกเหรอ
มาร์ค : ส่วนเสียงสุดท้ายน่ะ..
[แอ่ะๆๆๆๆ ตั๊บแก!]
ผมรีบผวาเข้าไปหาพี่มาร์ค พี่มาร์คขำเบาๆก่อนจะชี้ไปที่ตัวอะไรไม่รู้ลายพร้อยเต็มตัว
มาร์ค : 555มันคือตุ๊กแกน่ะ ^^
แบม : ยังไงบ้านนี้มันก็น่ากลัวอยู่ดี ให้แบมนอนด้วนเถอะนะ
ผมเขย่าแขนขอร้องพี่มาร์คขืนผมนอนที่โซฟาแล้วตกจากโซฟาตื่นกลางดึกอีก ถ้าคราวนี้มมันเป็นของจริงล่ะ ฮือ..ไม่เอาไม่เอา
มาร์ค : ไม่เห็นต้องน้ำตาคลอขนาดนั้นเลย ก็ได้เตียงตั้งใหญ่นอนสองคนไม่เห็นเป็นไรเลย
แบม : ขอบคุณครับ
มาร์ค : อือ..อาบน้ำได้แล้วจะได้ไปโรงเรียน
แบม : ไม่เอาพี่ไปอาบก่อน
มาร์ค : ไม่เอาพี่จะไปอุ่นข้าวต้มก่อน
แบม : ฮึ่ย! ก็ได้
ผมรีบไปอาบน้ำแต่งตัวหลังจากนั้นก็กินข้าวเช้าพอดีกับที่อาจารย์นิชคุณมารับและไปโรงเรียน
นิชคุณ : ตอนกลางวันก่อนจะไปกินข้าวมาหาครูด้วย
มาร์ค : ทำไมอ่ะครับ
นิชคุณ : บทลงโทษไงมัดมือไว้ด้วยกันตลอดเวลาที่ไม่มีเรียน
แบม : โถ่อาจารย์ครับยกเลิกเถอะครับแค่เห็นหน้าที่บ้านก็พอแล้ว นะครับๆๆ
นิชคุณ : ไม่เอาคำไหนคำนั้นไปเรียนกันได้แล้ว
ผมกับพี่มาร์คแยกกันไปเรียนพักกลางวันตั้งชั่วโมงนึงต้องติดกันตั้งนาน โฮ่ย! แค่คิดก็หน่ายแล้ว
.
.
คาบคณิตเป็นสุดท้ายก่อนกินข้าวผมจะต้องถ่วงเวลาให้อยู่ติดกับพี่มาร์คให้น้อยที่สุด
จุนโฮ : เอาละเด็กๆไม่เข้าใจตรงไหนถามครูได้เลย
ผมรีบยกมือ
จุนโฮ : ว่าไงแบมไม่เข้าใจตรงไหน
แบม : ทุกตรงครับ
ยูคยอม : โถ่แบมกว่าอาจารย์จะอธิบายใหม่หมดไม่ได้กินข้าวกันพอดี
จุนโฮ : ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูอธิบายสั้นๆให้
อาจารย์จุนโฮอธิบายบทเรียนวันนี้ให้ฟังใหม่
จุนโฮ : เอาล่ะเข้าใจยัง
แบม : ถ้าเราไม่รู้องศาจะทำยังไงล่ะครับ
จุนโฮ : ครูว่าครูบอกไปแล้วนะ
จินยอง : พอเหอะแบมหิวข้าว
เสียงเพื่อนในห้องเริ่มบ่นเพราะเลยเวลากินข้าวมาสิบห้านาทีแล้ว
แบม : ก็ได้ๆ เข้าใจก็ได้ครับ
หลังจากอาจารย์ปล่อยผมก็ค่อยๆเดินไปที่ห้องฝ่ายปกครอง
มาร์ค : แบมทำไมมาช้าจังเนี่ย
แบม : อาจารย์พึ่งปล่อย
พี่มาร์ครีบคว้าข้อมือผมแล้วยื่นให้อาจารย์นิชคุณ
มาร์ค : อาจารย์รีบๆล่ามเราเลยครับผมหิวข้าว
นิชคุณ : ครูไม่ล่ามครูแค่มัดกันไว้เฉยๆ ^0^;
อาจารย์ใช้เชือกมัดมือเราสองคนไว้ พี่มาร์ครีบดึงผมไปที่โรงอาหารทันที
มาร์ค : คุณแทคยอนครับตักให้ผมเยอะหน่อยนะครับหิวมาก
แทคยอน : ได้ๆ
คุณพ่อครัวแทคยอนตักข้าวให้พี่มาร์คจนพูนถาด แล้วตักให้ผมต่อ เราสองคนต้องระวังมากกว่าเดิมเพราะมือติดกันจนถึงโต๊ะกินข้าว พอผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากพี่มาร์คก็ดันจะใช้ส้อมพอดีทำให้ผมกินไม่ได้
แบม : นี่!! เอามือมาหน่อยแบมกินไม่ได้
มาร์ค : ก็ใช้อีกมือดิ่
แบม : มันไม่ถนัด
ผมกับพี่มาร์คยื้อมือกันไปมา สุดท้ายพี่มาร์คก็ยอมเพราะเดี๋ยวจะไม่ได้กิน
แบม : กินไม่ถนัดเลยทำไมต้องให้แบมมัดมือขวาด้วยเนี่ย
ผมบ่นอุบอิบเพราะกินข้าวไม่สะดวก
มาร์ค : บ่นอยู่ได้ เอาช้อนมาพี่ป้อน
พี่มาร์ครีบดึงช้อนผมไปแล้วตักข้าวมาป้อนผม แล้วไปกินข้าวของตัวเองผลัดไปมาจนข้าวหมดทั้งคู่
มาร์ค : พรุ่งนี้อย่ามาช้าแบบนี้นะหิวจนจะกินวัวได้ทั้งตัวแล้ว
แบม : ก็แบมบอกแล้วว่าอาจารย์ปล่อยช้า
มาร์ค : คาบสุดท้ายแบมเรียนกับอาจารย์จุนโฮใช่ป๊ะ
แบม : ใช่
มาร์ค : อาจารย์จุนโฮปล่อยตรงเวลาจะตายทำไมพี่จะไม่รู้
แบม : ชิ!
มาร์ค : เหลือเวลาอีก 15 นาทีไปไหนกันดี
แบม : แบมอยากไปข้างสนามบอล
มาร์ค : แต่พี่อยากไปห้องสมุด
แบม : ไม่เอาแบมอยากดูเพื่อนเตะบอล
มาร์ค : แต่พี่อยากอ่านหนังสือ
แบม : ไม่อาวว
มาร์ค : งั้นผลัดวันกันวันนี้ไปห้องสมุดพรุ่งนี้ไปสนามบอล
แบม : แต่วันนี้แบมอยากไปดูเพื่อนเตะบอลก่อน
มาร์ค : งั้นเป่ายิงชุ้บกันถ้าใครชนะได้เลือก
แบม : ได้
ผมเป่ายิงชุ้บกับพี่มาร์คผมออกกระดาษพี่มาร์คออกกรรไกร
มาร์ค : พี่ชนะไปห้องสมุดกัน
แบม : พี่มาร์คขี้โกงอ่ะแบมไม่ถนัดข้างนี้ซะหน่อย
มาร์ค : ไม่เกี่ยวไปเลย
พี่มาร์คลากผมมาที่ห้องสมุดที่มองไปทางไหนก็มีแต่หนังสือ พี่มาร์คเลือกหนังสือไปเรื่องนึงแล้วไปนั่งที่เก้าอี้
แบม : น่าเบื่อจัง งั้นแบมนอนรอนะ
ผมเริ่มไถตัวไปกับโต๊ะก่อนจะหลับลงไป V-V zZ
.
.
หลังจากคนตัวเล็กหลับลงไปมาร์คหัวเราะในคอเบาๆแล้วค่อยๆลูบหัวแบมอย่างแผ่วเบา แล้วใช้มือแค่มีเดียวอ่านหนังสือจะได้ไม่รบกวนแบม เวลาหลับนี่น่าทะนุถนอมแต่แปลกเวลาตื่นกลับน่าแกล้งคนอะไรกันเนี่ย...
.
.
จบ ep.4
.
.
.
.
ปล.ตามจริงแล้วที่เกาหลีไม่มีตุ๊กแกนะคะใส่เพิ่มเพื่อความสนุก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น