ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Plan แผนการรัก จับคู่กัดให้มารักกัน

    ลำดับตอนที่ #4 : Love Plan แผนการรัก จับคู่กัดให้มารักกัน EP.4

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 60


    ในตอนเช้าผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีท่อนไม้หนักๆมาทับพอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าพี่มาร์คกำลังกอดผมอยู่ ผมเลยรีบเหวี่ยงแบนพี่มาร์คออกไป
    มาร์ค : งืม..อะไรเนี่ย
    แบม : ก็พี่มากอดแบมทำไมล่ะ
    มาร์ค : แต่เมื่อคืนแบมกอดพี่ก่อนนะกอดแน่นมากด้วย 
    ผมนิ่งไปนึกถึงเหตุการณ์ที่กลัวผีเมื่อคืนจนต้องมานอนกับพี่มาร์ค
    แบม : มั่วแล้วแบมเนี่ยนะกอดพี่
    มาร์ค : แล้วใครน้าวิ่งจากโซฟามานอนบนเตียง
    แบม : ก็แบมกลัวผีนี่
    มาร์ค : ผี มีด้วยเหรอ 
    สีหน้าพี่มาร์ควิตกขึ้นมา กลัวเหมือนกันอ่ะดิ่
    แบม : ก็ใช่อ่ะดิ่ เมื่อคืนแบมได้ยินเสียงแอ๊ดๆ เสียงเดิน แล้วก็เสียงอะไรไม่รู้ร้องตั๊บแก!
    พี่มาร์คนิ่งคิดก่อนจะเหมือนจะนึกอะไรนึกออก
    มาร์ค : เสียงแอ๊ดๆนี่ใช่เสียงอะนนี้ป๊ะ
    พี่มาร์คเดินไปที่หน้าต่างก่อนจะรู้สึกเหมือนได้ยินเสียง
    [แอ๊ด แอ๊ด]
    แบม : ใช่ๆเสียงนี้แหละ
    มาร์ค : พี่ว่าหน้าต่างมันปิดไม่สนิทอ่ะลมมันพัดมันก็เลยดัง แล้วเสียงเดินน่ะใช่อันนี้มั้ย
    พี่มาร์คเดินไปที่นาฬิกาก่อนจะได้ยินเสียง
    [ต้อก ต้อก ต้อก]
    แบม : ใช่...เสียงนี้แหละมันคือเสียงนาฬิกาหรอกเหรอ
    มาร์ค : ส่วนเสียงสุดท้ายน่ะ..
    [แอ่ะๆๆๆๆ ตั๊บแก!]
    ผมรีบผวาเข้าไปหาพี่มาร์ค พี่มาร์คขำเบาๆก่อนจะชี้ไปที่ตัวอะไรไม่รู้ลายพร้อยเต็มตัว
    มาร์ค : 555มันคือตุ๊กแกน่ะ ^^
    แบม : ยังไงบ้านนี้มันก็น่ากลัวอยู่ดี ให้แบมนอนด้วนเถอะนะ
    ผมเขย่าแขนขอร้องพี่มาร์คขืนผมนอนที่โซฟาแล้วตกจากโซฟาตื่นกลางดึกอีก ถ้าคราวนี้มมันเป็นของจริงล่ะ ฮือ..ไม่เอาไม่เอา 
    มาร์ค : ไม่เห็นต้องน้ำตาคลอขนาดนั้นเลย ก็ได้เตียงตั้งใหญ่นอนสองคนไม่เห็นเป็นไรเลย
    แบม : ขอบคุณครับ 
    มาร์ค : อือ..อาบน้ำได้แล้วจะได้ไปโรงเรียน
    แบม : ไม่เอาพี่ไปอาบก่อน
    มาร์ค : ไม่เอาพี่จะไปอุ่นข้าวต้มก่อน
    แบม : ฮึ่ย! ก็ได้
    ผมรีบไปอาบน้ำแต่งตัวหลังจากนั้นก็กินข้าวเช้าพอดีกับที่อาจารย์นิชคุณมารับและไปโรงเรียน
    นิชคุณ : ตอนกลางวันก่อนจะไปกินข้าวมาหาครูด้วย
    มาร์ค : ทำไมอ่ะครับ
    นิชคุณ : บทลงโทษไงมัดมือไว้ด้วยกันตลอดเวลาที่ไม่มีเรียน
    แบม : โถ่อาจารย์ครับยกเลิกเถอะครับแค่เห็นหน้าที่บ้านก็พอแล้ว นะครับๆๆ
    นิชคุณ : ไม่เอาคำไหนคำนั้นไปเรียนกันได้แล้ว
    ผมกับพี่มาร์คแยกกันไปเรียนพักกลางวันตั้งชั่วโมงนึงต้องติดกันตั้งนาน โฮ่ย! แค่คิดก็หน่ายแล้ว
    .
    .
    คาบคณิตเป็นสุดท้ายก่อนกินข้าวผมจะต้องถ่วงเวลาให้อยู่ติดกับพี่มาร์คให้น้อยที่สุด
    จุนโฮ : เอาละเด็กๆไม่เข้าใจตรงไหนถามครูได้เลย
    ผมรีบยกมือ
    จุนโฮ : ว่าไงแบมไม่เข้าใจตรงไหน
    แบม : ทุกตรงครับ
    ยูคยอม : โถ่แบมกว่าอาจารย์จะอธิบายใหม่หมดไม่ได้กินข้าวกันพอดี
    จุนโฮ : ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูอธิบายสั้นๆให้
    อาจารย์จุนโฮอธิบายบทเรียนวันนี้ให้ฟังใหม่
    จุนโฮ : เอาล่ะเข้าใจยัง
    แบม : ถ้าเราไม่รู้องศาจะทำยังไงล่ะครับ
    จุนโฮ : ครูว่าครูบอกไปแล้วนะ
    จินยอง : พอเหอะแบมหิวข้าว
    เสียงเพื่อนในห้องเริ่มบ่นเพราะเลยเวลากินข้าวมาสิบห้านาทีแล้ว
    แบม : ก็ได้ๆ เข้าใจก็ได้ครับ
    หลังจากอาจารย์ปล่อยผมก็ค่อยๆเดินไปที่ห้องฝ่ายปกครอง
    มาร์ค : แบมทำไมมาช้าจังเนี่ย
    แบม : อาจารย์พึ่งปล่อย
    พี่มาร์ครีบคว้าข้อมือผมแล้วยื่นให้อาจารย์นิชคุณ
    มาร์ค : อาจารย์รีบๆล่ามเราเลยครับผมหิวข้าว
    นิชคุณ : ครูไม่ล่ามครูแค่มัดกันไว้เฉยๆ ^0^;
    อาจารย์ใช้เชือกมัดมือเราสองคนไว้ พี่มาร์ครีบดึงผมไปที่โรงอาหารทันที
    มาร์ค : คุณแทคยอนครับตักให้ผมเยอะหน่อยนะครับหิวมาก
    แทคยอน : ได้ๆ
    คุณพ่อครัวแทคยอนตักข้าวให้พี่มาร์คจนพูนถาด แล้วตักให้ผมต่อ เราสองคนต้องระวังมากกว่าเดิมเพราะมือติดกันจนถึงโต๊ะกินข้าว พอผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากพี่มาร์คก็ดันจะใช้ส้อมพอดีทำให้ผมกินไม่ได้
    แบม : นี่!! เอามือมาหน่อยแบมกินไม่ได้
    มาร์ค : ก็ใช้อีกมือดิ่
    แบม : มันไม่ถนัด
    ผมกับพี่มาร์คยื้อมือกันไปมา สุดท้ายพี่มาร์คก็ยอมเพราะเดี๋ยวจะไม่ได้กิน
    แบม : กินไม่ถนัดเลยทำไมต้องให้แบมมัดมือขวาด้วยเนี่ย
    ผมบ่นอุบอิบเพราะกินข้าวไม่สะดวก
    มาร์ค : บ่นอยู่ได้ เอาช้อนมาพี่ป้อน
    พี่มาร์ครีบดึงช้อนผมไปแล้วตักข้าวมาป้อนผม แล้วไปกินข้าวของตัวเองผลัดไปมาจนข้าวหมดทั้งคู่
    มาร์ค : พรุ่งนี้อย่ามาช้าแบบนี้นะหิวจนจะกินวัวได้ทั้งตัวแล้ว
    แบม : ก็แบมบอกแล้วว่าอาจารย์ปล่อยช้า
    มาร์ค : คาบสุดท้ายแบมเรียนกับอาจารย์จุนโฮใช่ป๊ะ
    แบม : ใช่
    มาร์ค : อาจารย์จุนโฮปล่อยตรงเวลาจะตายทำไมพี่จะไม่รู้
    แบม : ชิ!
    มาร์ค : เหลือเวลาอีก 15 นาทีไปไหนกันดี
    แบม : แบมอยากไปข้างสนามบอล
    มาร์ค : แต่พี่อยากไปห้องสมุด
    แบม : ไม่เอาแบมอยากดูเพื่อนเตะบอล
    มาร์ค : แต่พี่อยากอ่านหนังสือ
    แบม : ไม่อาวว
    มาร์ค : งั้นผลัดวันกันวันนี้ไปห้องสมุดพรุ่งนี้ไปสนามบอล
    แบม : แต่วันนี้แบมอยากไปดูเพื่อนเตะบอลก่อน
    มาร์ค : งั้นเป่ายิงชุ้บกันถ้าใครชนะได้เลือก
    แบม : ได้
    ผมเป่ายิงชุ้บกับพี่มาร์คผมออกกระดาษพี่มาร์คออกกรรไกร
    มาร์ค : พี่ชนะไปห้องสมุดกัน
    แบม : พี่มาร์คขี้โกงอ่ะแบมไม่ถนัดข้างนี้ซะหน่อย
    มาร์ค : ไม่เกี่ยวไปเลย
    พี่มาร์คลากผมมาที่ห้องสมุดที่มองไปทางไหนก็มีแต่หนังสือ พี่มาร์คเลือกหนังสือไปเรื่องนึงแล้วไปนั่งที่เก้าอี้
    แบม : น่าเบื่อจัง งั้นแบมนอนรอนะ
    ผมเริ่มไถตัวไปกับโต๊ะก่อนจะหลับลงไป V-V zZ
    .
    .
    หลังจากคนตัวเล็กหลับลงไปมาร์คหัวเราะในคอเบาๆแล้วค่อยๆลูบหัวแบมอย่างแผ่วเบา แล้วใช้มือแค่มีเดียวอ่านหนังสือจะได้ไม่รบกวนแบม เวลาหลับนี่น่าทะนุถนอมแต่แปลกเวลาตื่นกลับน่าแกล้งคนอะไรกันเนี่ย...
    .
    .
    จบ ep.4
    .
    .
    .
    .
    ปล.ตามจริงแล้วที่เกาหลีไม่มีตุ๊กแกนะคะใส่เพิ่มเพื่อความสนุก
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×