Love Plan แผนการรัก จับคู่กัดให้มารักกัน

ลำดับตอนที่ #2 : Love Plan แผนการรัก จับคู่กัดให้มารักกัน EP.2

และแล้ววันนี้ผมกับพี่มาร์คกลับมานั่งตัวลีบอยู่ในห้องปกครองอีกครั้ง

นิชคุณ : หึหึ คราวนี้ประตูห้องพังใช่มั้ย

อาจารย์มองมาที่ผมกับพี่มาร์คทีละคนพร้อมรังสีอำมหิต

แบม : ใช่ครับ

นิชคุณ : พวกเธอรู้มั้ย ตามจริงโทษของพวกเธอนี่มันถึงขั้นไล่ออกแล้วนะ

มาร์ค/แบม : อะไรนะครับ ไล่ออกเลยเหรอ Σ(･口･) 

นิชคุณ : ก็ใช่น่ะสิ แต่ครูยังเห็นแก่ความเป็นมนุษย์ ครูจะให้ข้อแลกเปลี่ยนกับพวกเธอ แลกกับการไม่ต้องไล่ออก

แบม : อะไรเหรอครับ

นิชคุณ : ครูจะให้พวกเธออยู่บ้านหลังเดียวกันตลอดที่เรียนที่นี่และที่โรงเรียนนอกเหนือเวลาเรียนพวกเธอจะถูกมัดมือไว้ด้วยกัน

มาร์ค,แบม : อะไรนะครับ!!

แบม : ข้อเสนออะไรของอาจารย์เนี่ยคุณแม่ของผมไม่อนุญาตหรอกครับ

นิชคุณ : ใครว่าล่ะ อ่ะดูนี่

อาจารย์ยื่นกระดาษเอสี่ให้เราคนละแผ่น เป็นใบอนุญาตให้เราสองคนอยู่บ้านหลังเดียวกัน ที่สำคัญคุณแม่ผมเซ็นลงไปแล้วด้วย Σ(T□T)

แบม : ถึงยังงั้นก็เถอะ ผมไม่ยอม

มาร์ค : ผมด้วยถ้าจะให้อยู่กะไอ้เด็กหูกางนี่ ผมตายกันพอดี

แบม : นี่!!

นิชคุณ : ก็แล้วแต่นะ ถ้าไม่ทำเดี๋ยวครูทำเอกสารไล่ออกให้แป๊บ

แบม : ไม่ครับๆ ยอมก็ได้ ว่าแต่เริ่มวันไหนละครับขอเวลาทำใจซักเดือนสองเดือนหรือไม่ก็สักปีสองปีก่อนไม่ได้เหรอครับ *v*

นิชคุณ : เริ่มวันนี้

มาร์ค : วันนี้!! แต่อาจารย์ครับเราต้องกลับไปเตรียมเสื้อผ้าอีกสองสามวันนู่นแหละครับถึงจะเสร็จ

นิชคุณ : เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงคุณแม่เธอสองคนจัดการให้เรียบร้อยแล้ว ^v<

แบม : ห๊า!!

นิชคุณ : ไม่ต้องหา อยู่นี่ เซ็นเอกสารยินยอมซะแล้วก็ไปเรียน

ผมจำใจเซ็นเอกสารลงไปก่อนจะออกมาข้างนอกแล้วโทรหาคุณแม่

แบม : คุณแม่ทำอย่างนี้กับลูกได้ยังไงลูกไม่ยอมนะ

แม่แบม :"ยอมๆไม่เถอะค่ะคุณลูกถ้าคุณลูกถูกไล่ออกคุณแม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ล่ะคะคุณลูก"

แบม : ก็เอาไว้ที่เดิมแหละครับ คุณแม่ก็รู้ลูกกับไอ้พี่มาร์คเราอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้

แม่แบม :"ไม่ได้ค่ะคุณลูกคุณแม่เซ็นเอกสารไปแล้วคุณลูกจะถูกไล่ออกไม่ได้เด็ดขาดค่ะ"

แบม : โถ่..คุณแม่อ่ะ งั้นให้ลูกลาออกก็ได้

แม่แบม : "NO NO NO โรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่ไฮโซอันดับต้นๆเรียนกัน มันเป็นหน้าเป็นตาของคุณแม่มากค่ะ ถ้าคุณลูกไม่เรียนที่นั่นคุณแม่ไม่ยอมค่ะ"

แบม : งื้อ..คุณแม่อ่ะ

แม่แบม : "แค่นี้นะคะคุณลูก คุณแม่ไปละ บรัยส์"

คุณแม่วางสายจากผมไปแล้วผมยืนกระทืบเท้าอย่างขัดใจ ฮึ่ย! ช่วงนี้เป็นช่วงดวงตกของผมเหรอเนี่ย!

.

.

ตอนเย็นผมกับไอ้พี่มาร์คต้องนั่งรถคันเดียวกันเพื่อไปที่บ้านที่อาจารย์นิชคุณเตรียมไว้ให้

แบม : แบมจะนั่งตรงนี้

มาร์ค : ไม่พี่จองก่อน

แบม : แบมจองมาตั้งแต่สามวันที่แล้วแล้ว

มาร์ค : พี่จองไว้ตั้งแต่สามปีที่แล้ว

แบม : งั้นแบมจองมาตั้งแต่เกิด

มาร์ค : พี่ก็จองไว้ตั้งแต่อยู่ในท้องคุณแม่แล้ว

แบม : นี่!!

มาร์ค : นี่!!

นิชคุณ : พอแล้วครูจะนั่งตรงนี้เองส่วนเธอสองคนไปนั่งนั่น

แบม : ครับ

ผมรีบเดินไปนั่งอีกที่ตามด้วยพี่มาร์ค พอมาถึงบ้านที่อาจารย์เตรียมไว้ให้ผมถึงกับต้องอ้าปากค้างเพราะเป็นบ้านเก่าๆโทรมๆเล็กๆ

นิชคุณ : นี่แหละย้านที่เธอต้องอยู่ด้วยกัน *^^*

แบม : อาจารย์อย่าล้อเล่นกันสิครับ

นิชคุณ : ไม่ได้ล้อเล่นของของพวกเธอน่าจะอยู่ในห้องแล้วครูไปก่อนนะ

มาร์ค : เดี๋ยวครับครู ที่นี่มันมี..มี..เอ่อ...

นิชคุณ : ผีน่ะเหรอ

แบม : อาจารย์อย่าพูดสิครับ (ﾟдﾟ；)

นิชคุณ : อืม..ก็ไม่แน่ใจนะ เห็นบ้านหลังนี้มันค่าเช่ามันถูกดีก็เลยเลือกหลังนี่

มาร์ค : ค่าเช่าถูกด้วยเหรอครับ..

ผมเคยอ่านเรื่องสยองขวัญส่วนใหญ่บ้านเช่าถูกๆมักจะแถมสิ่งที่มองไม่เห็นเสมอ Σ(T□T)

นิชคุณ : เอาล่ะ ขอให้โชคดีทั้งสองคน

แบม : เดี๋ยวครับครู

อาจารย์ไม่ฟังเสียงผมขึ้นรถแล้วออกไปทันที

.

.

จบ ep.2