ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค

    ลำดับตอนที่ #8 : พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค EP.8

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 657
      7
      2 ก.พ. 60

    ~ดาดฟ้าโรงเรียนอินเตอร์จีโอที~
    วันนี้ผมขนกระดาษกับฟิวเจอร์บอร์ดกองเบ้อเริ่มมาแล้วจัดการเขียนชื่อดอกไม้และความหมายลงไป ก่อนจะรู้สึกเหมือนมีใครมานั่งข้างๆ
    มาร์ค : ทำไรอ่ะ
    แบม : ทำแบบพี่ไงเขียนชื่อดอกไม้กะความหมาย
    มาร์ค : อ้อ อ่ะนี่แจ็คสันมันฝากขนมมาให้
    แบม : ว้าว! พี่แจ็คสันนี่เป็นพี่รหัสที่ดีที่สุดในโลกเลย ผมรู้สึกโชคดีจัง
    มาร์ค : ชิ! ถ้าได้พี่เป็นพี่รหัสแล้วจะรู้สึกโชคดีมากกว่านี้อีก
    แบม : แบมไม่เห็นพี่ขนมให้แจเลย
    มาร์ค : ก็แจชอบกินขนมที่ไหนล่ะตั้งแต่เล็กยันโตไม่เคยแตะขนมซักนิด
    แบม : เอ๊ะ? พี่รู้ได้ไง
    มาร์ค : เอ่อ..พี่เดาเอาน่ะ
    แบม : หูยเดาได้เป๊ะมากตั้งแต่แบมเป็นเพื่อนกะแจก็ไม่เคยเห็นแจกินขนมเลย ว่างๆดูดวงให้แบมบ้างนะ ^0^
    มาร์ค : ได้เลยๆเอามือมาสิ
    พี้มาร์คยื่นมือมาเอามือผมไปพลิกดูลายมือก่อนจะทำหน้าเครียด
    แบม : ดวงแบมมันแย่มากเหรอ 
    มาร์ค : ใช่
    แบม : ยังไงเหรอ
    มาร์ค : ช่วงนี้แบมกำลังจะมีเคราะห์
    แบม : เคราะห์ ยังไงพี่
    พี่มาร์คเริ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะดีดหน้าผากผม
    แบม : โอ๊ย! ทำไมชอบดีดหน้าผากแบมจัง ><
    มาร์ค : เหมือนเดิม..หมั่นไส้ ^(+++)^
    แบม : ครั้งที่สองละนะ เดี๋ยวแบมจะจดบัญชีไว้แล้วเอาคืนทีเดียวเลย
    มาร์ค : พี่จะรอนะ 
    แบม : ว่างนักนี่ช่วนกันเลยแบมปริ้นชื่อกะความหมายมาให้แล้วเขียนตามลงไปเลย
    มาร์ค : คร้าบๆๆ 
    แบม : เขียนไปสิ ก้มหน้าด้วย
    มาร์ค : สั่งจังเลย
    พี่มาร์คบ่นแต่ก็ทำตามโดยดี ถ้าพี่มาร์คไม่ก้มลงไปทีหวังผมเขียนไม่เสร็จเพราะมัวแต่มองหน้าพี่เค้าแทนที่จะเป็นกระดาษ ><
    .
    .
    ทางฝั่งของแจ็คสันหลังจากที่มาร์คแย่งขนมที่จะให้แบมไปบอกจะเอาไปให้แบมเองเพราะตัวเองแพ้เกสรดอกไม้ก็อดที่จะหัวฟัดหัวเหวี่ยงไม่ได้ ยองแจที่ดูอาการอยู่นานก็เข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง
    ยองแจ : พี่โมโหอะไรมา แลดูเครียดๆ
    แจ็คสัน : อย่ามายุ่งได้ป๊ะ ออกไปอยากอยู่คนเดียว
    ประโยคที่คุ้นเคยทำให้ยองแจหน้าเสีย
    ยองแจ : แจก็แค่เป็นห่วง
    แจ็คสัน : ไม่ต้องห่วงพี่หรอก พี่ไม่ได้ขอ
    ยองแจ : แต่แจเต็มใจที่จะเป็นห่วงพี่
    แจ็คสัน : น่ารำคาญโว้ย ถ้าแจไม่ไปพี่ไปเองก็ได้
    แจ็คสันเดินหนีไปทิ้งให้ยองแจอยู่คนเดียวเป็นหลายครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้แต่ยองแจก็ไม่ชินซักที น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาคู่สวย ก่อนจะรู้ปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมาเหมือนสมองจะระเบิด ยองแจรีบกดโทรศัพท์ให้มารับกลับบ้านเพราะความปวดที่ทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นจนแทบจะยืนไม่ไหว ยองแจทรุดลงกับพื้นก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะปิดสนิทลง
    .
    .
    จบ ep.8

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×