พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค

ลำดับตอนที่ #6 : พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค EP.6

~บ้านตระกูลหวัง~

วันนี้คุณนายหวังชวนยองแจมากินข้าวที่บ้านโดยที่แจ็คสันไม่รู้ พอตั้งโต๊ะอาหารเสร็จทุกคนก็พร้อมกันที่โต๊ะอาหารยกเว้นลูกชายหัวดื้อ

แม่แจ็คสัน : มินจองไปตามแจ็คสันมา

มินจอง : ได้ค่ะคุณนาย

มินจองเดินขึ้นบันไดไปแล้วเคาะประตู

มินจอง : คุณแจ็คสันคะคุณนายเชิญทานข้าวค่ะ

แจ็คสัน : ได้ๆเดี๋ยวลงไป

ครู่เดียวแจ็คสันก็ลงมาที่ห้องอาหารก่อนจะเห็นยองแจนั่งอยู่

แจ็คสัน : มาทำไม

ยองแจ : คือ..

แม่แจ็คสัน : แม่ชวนหนูแจมาเองแหละลูก

แจ็คสัน : งั้นผมไม่กิน!!

แม่แจ็คสัน : แจ็คสัน!มันจะเกินไปละนะไว้หน้าหนูแจหน่อย! (ಠ ∩ಠ)

แจ็คสัน : เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจคุณแม่ยอมทำขนาดนี้เลยเหรอครับ ผมไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือคุณแม่หรอก และผมก็ไม่มีวันรักแจด้วย!!

แจ็คสันพูดแล้วเทข้าวในจานลงพื้น

แม่แจ็คสัน : แจ็คสัน!!

ยองแจ : เอ่อ..คุณน้าครับ ถ้าพี่แจ็คสันไม่สบายใจแจกลับก็ได้ครับ.. 

ยองแจเอ่ยบอกทั้งๆที่น้ำตาคลอเต็มเบ้า

แม่แจ็คสัน : โถ่..หนูแจ

แจ็คสัน : ก็ดี

ยองแจรีบคว้ากระเป๋าเดินออกไปก่อนที่จะน้ำตาจะไหลมากกว่านี้ กี่ครั้งแล้วที่ตัวยองแจจะต้องเจ็บกับการกระทำของแจ็คสัน ยองแจทนมาโดยตลอด ทนมาเพราะคำว่ารักคำเดียว แล้วเมื่อไหร่กันนะที่ยองแจจะถอนตัวออกจากความรักที่แสนเจ็บปวดนี้ได้ซักที

.

.

หลังจากที่กินขนมเสร็จผมกับพี่มาร์คก็หามุมเหมาะๆในการนอน ชิงช้าที่ผมนั่งตอนกลางวันมันแลน่าจะกว้างและใหญ่พอสมควร <ชิงช้าอันนี้ตั้งใจให้เป็นชิงช้าแบบใหญ่ๆมีผนักพิงนะ>

แบม : แบมว่านอนบนชิงช้าดีมั้ย

มาร์ค : ก็ดีนะ ดีกว่านอนพื้นหน่อยนึงอ่ะ

ผมรีบขึ้นไปบนชิงช้าแล้วมันดันเอนไปผมไม่ทันตั้งตัวเลยจะหงายหลังดีที่พี่มาร์คมารับไว้

มาร์ค : ระวังหน่อยสิ มาพี่จับไว้ให้

แบม : ขอบคุณครับ >///<

คราวนี้ผมค่อยๆขึ้นชิงช้าไปแล้วพึ่มาร์คก็ขึ้นตามมา ที่มันแคบกว่าที่คิดแฮะผมกับพี่มาร์คนอนติดกันมากเลย แต่ในตอนนี้ยังไม่ได้คิดอะไรมากมายเพราะตอนนี้ผมคิดถึงหมอนที่บ้านมากเลย

แบม : เจ็บหัวจัง

มาร์ค : หนุนแขนพี่ได้นะ

แบม : แล้วพี่ไม่เจ็บหัวเหรอ

มาร์ค : เจ็บแต่ทนได้ ^^

แบม : งั้นเอางี้ดีกว่า เอาแจ็คเกตแบมมาหนุนหัว

ผมค่อยๆถอดแจ็คเกตอย่างยากลำบากเพราะที่แคบพอถอดเสร็จก็เอาให้พี่มาร์คหนุนหัวส่วนผมก็หนุนแขนพี่มาร์ค

มาร์ค : แล้วแบมไม่หนาวเหรอ?

แบม : ไม่หรอกครับ

มาร์ค : ไม่ดีกว่าตอนกลางคืนมันจะยิ่งหนาวนะเอาแจ็คเกตพี่มาห่มละกันมันใหญ่อยู่น่าจะห่มได้ทั้งสองคน

พี่มาร์คถอดแจ็คเกตของตัวเองแล้วมาห่มเราทั้งสองคนไว้

แบม : ขอบคุณครับ

มาร์ค : ฝันดีนะ

แบม : ครับ ฝันดี

ผมค่อยๆหลับตาความเมื่อยล้าที่เกิดขึ้นในวันนี้มันทำให้ผมหลับได้เร็วขึ้นกว่าเดิม... ฟรี้ (｡し_し｡) 

.

.

หลังจากที่คนตัวเล็กหลับลงไป มาร์คมองหน้าแบมอย่างครุ่นคิด คนที่เค้ารู้สึกดีด้วยตั้งแต่วันแรกที่เจอในวันรับน้อง แบมคือคนที่สองต่อจากยองแจที่เค้าอยากดูแล ตอนนี้เค้าไม่มั่นใจในตัวเองว่าเข้ามาจีบแบมเพราะต้องการให้แบมอยู่ห่างจากแจ็คสันเพื่อให้ยองแจมีความสุข หรือที่แท้จริงแล้วมันเป็นความต้องการของเค้าเองกันแน่

.

.

จบ ep.6