พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค

ลำดับตอนที่ #18 : พลิกล็อค รักวุ่นๆลุ้นให้ลงล็อค EP.18

หลังจากคนในลิฟต์ทักด้วยความดีใจ ผมรีบพุ่งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง

แบม : พี่มาร์ค ฮือ..แบมคิดถึงพี่มาร์คที่สุดเลย 

มาร์ค : พี่ก็คิดถึงแบมเหมือนกัน

พี่มาร์คกอดตอบผมแล้วลูบหัวเบาๆ เรากอดกันอยู่เนิ่นนานก่อนที่จะมีเสียงขัดเลยรีบผละออกจากกัน

จุนโฮ : แฮ่ม! นายสองคนรู้จักกันแล้วเหรอ

มาร์ค : ใช่ครับพี่ เรารู้จักกันตั้งแต่อยู่เกาหลี และที่สำคัญเราเป็นแฟนกัน

จุนโฮ : ว้าวๆๆ งั้นคนที่นายพูดถึงตลอดก็คือแบมน่ะสิ

มาร์ค : ใช่ครับ ^^

พี่มาร์คพูดแล้วหอมแก้มผมทีนึง ผมเลยตีแขนพี่เค้าไปเบาๆ

แบม : พี่มาร์คอ่ะ >///<

มาร์ค : ทำไมเล่าก็มันคิดถึงนี่

แบม : อายพี่จุนโฮเค้า

จุนโฮ : ไม่ต้องอายหรอกเดี๋ยวพี่ปิดตาให้

พี่จุนโฮพูดแล้วรีบปิดตาแต่ก็ไม่วายแอบเปิดดูนิดๆอยู่ดี

แบม : ปิดขนาดนั้นไม่ต้องปิดหรอกครับพี่ ^0^;

มาร์ค : งั้นหอมต่อได้เลยใช่มั้ย

พี่มาร์คจะหอมแก้มผมอีกครั้งผมเลยรีบดันหน้าพี่มาร์คไว้

แบม : งื้อ.. ไม่เอา พี่คิดยังไงถึงมาเรียนที่นี่เนี่ย

มาร์ค : ก็หมอที่เค้ารักษาพี่เค้าย้ายมาประจำที่ไทยพี่ก็เลยตามมาแล้วก็เรียนที่นี่ไปเลยน่ะ

แบม : แล้วขาพี่หายนานแล้วเหรอครับ

มาร์ค : เดือนกว่าๆแล้ว ตามจริงหมอก็รักษาเส้นประสาทได้ตั้งแต่ปีแรกแล้วแต่พี่ต้องฝึกเดินใหม่น่ะ

แบม : แบมดีใจนะที่พี่มาร์คกลับมาเดินได้

มาร์ค : แต่พี่ดีใจยิ่งกว่าที่ได้เจอแบม วันแสดงความยินดีพี่ไปหาแบมที่โรงเรียนก็ไม่ทันได้เจอแบม พอไปหาที่บ้านแบมก็ดันออกไปสนามบินแล้ว

แบม : งั้นรถคันนั้นที่แบมเห็นก็รถพี่น่ะสิ

มาร์ค : คงใช่มั้ง ^^

แบม : บังเอิญจัง

มาร์ค : เรื่องอะไรเหรอ

แบม : เรื่องที่อยู่ๆเราก็ได้เรียนที่เดียวกันแถมพี่ยังเป็นพี่รหัสแบมอีก

มาร์ค : มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก..แต่มันเป็นพรหมลิขิตต่างหาก ^^

แบม : ก็คงงั้นมั้งครับ >///<

พี่มาร์คดึงผมไปกอดอีกครั้งความอบอุ่นจากตัวพี่มาร์คมันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจ และมีความสุขมากมายจนไม่สามารถอธิบายได้ว่ามันมากแค่ไหน

จุนโฮ : ฉันก็ไม่อยากขัดหรอกนะ แต่ถ้ามัวแต่กอดกันจะปลูกต้นไม้เสร็จมั้ยเนี่ย

มาร์ค : 5555 งั้นเรามาปลูกต้นไม้กันต่อดีกว่าเนอะ ^^;

แบม : ครับๆ

ผมกับพี่มาร์คและพี่จุนโฮช่วยกันจัดสวนไม้ดอกไม้ประดับขนาดย่อม แต่อากาศที่ไทยนี่ร้อนจังแฮะ พี่มาร์คช่วยเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้

แบม : ขอบคุณครับ ^^

มาร์ค : หิวน้ำมั้ย

แบม : นิดหน่อยครับ

ตามจริงคือหิวมากๆ หิวโครตๆ โฮก!!ร้อน!!!

มาร์ค : อ่ะนี่น้ำ

พี่มาร์คยื่นแก้วน้ำป้อนให้ผม ทำให้คลายความร้อนได้บ้าง

แบม : ขอบคุณครับ

มาร์ค : ขอรางวัลหน่อย

แบม : รางวัลอะไรครับ

พี่มาร์คไม่พูดแต่ทำแก้มพองข้างซ้ายยื่นให้ผมแทน

แบม : พี่มาร์คอ่ะ

ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มทีนึง พี่มาร์คเลยยิ้มแป้นเลย ก่อนที่จะขำเบาๆเพราะเสียงพี่จุนโฮ

จุนโฮ : โอ๊ย หิวน้ำจังเลยจะมีน้องรหัสใจดีๆคนไหนเอาน้ำให้กินบ้างเนี่ย 

ผมกัยพี่มาร์คมองหน้ากันก่อนที่หัวเราะเบาๆ ก่อนจะรีบไปช่วยกันบริการพี่จุนโฮ หลังจากจัดสวนเสร็จบนดาดฟ้าก็ดูร่มรื่นขึ้นมา แถมพี่มาร์คยังสั่งศาลาไม้เล็กๆขึ้นมาไว้อีกต่างหาก ทำให้บนดาดฟ้าจากที่ร้อนๆแลน่านั่งเล่นมากกว่าเดิมขึ้นเยอะเลย...

.

.

จบ ep.18