ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : chapter 3
[Chanyeol]
ผม้มมอนาฬาาที่้อมือ่อนะพบว่าอนนี้เวลาไ้ล่วเลยมาถึเวลาเลิานอผมเเล้ว เฮ้ออออ....เลิัทีานวันนี้ ผมเินไปหน้าร้านเพื่อเ็โ๊ะ่อนะเินออไป
" านยอล! นายไปบอลู้าโ๊ะสุท้ายหน่อยสิ ว่าถึเวลาปิร้านเเล้ว " เินะโนบอเพื่อนร่วมาน เพราะัวเอำลัยอเอาไปเ็บ
" ไ้รับๆ " ผมบอ่อนะสาวเท้ายาวๆ ไปที่โ๊ะ้านในสุอร้าน เพื่อเินไปเรีย พอไปถึ ผมเห็นผู้ายัวเล็ๆ ผู้าวสวย เหมือนเเบฮยอนเลย เเ่ไม่ใ่หรอ
" ุลู้ารับ ือ ทาร้านเราะปิเเล้วน่ะรับ " ผมพู้าๆ
" อื้ออออ " ลู้าัวเล็ยับัวไปมา ่อนะพลิหน้าหัน้า ให้ผมไ้เห็นใบหน้าอ่อนวัยที่มีเเ้มสัเเๆึ้นมานิๆ อผู้ายัวน้อยที่ผมเพิ่สละ ำเเหน่นัเรียนทุนให้ ผมิว่าเ้า็น่ารัีเหมือนันน่ะ
" เฮ้ๆ เเบฮยอน นายื่นไ้เเล้ว ร้านะปิเเล้วน่ะ " ผมสะิเเบฮยอนลืมา่อนะพู
" ม่ายยยยปายยยยย เ้าานอนนนนนนนน " เเบฮยอนพูพลายับหัวเล็น้อย
" นี้นายเมาเหรอ ? " ผมถามอย่าเป็นห่ว หมอนี้เมาไ้ไัน
" ผมม่ายยย ้ายยย เมาน้าาาาาาา อิอิ " แบฮยอนพูพลาส่ายหัวน้อยๆไปมา
" านยอลนายรู้ัลู้านนี้ใ่ไหม? " เินถามพลายิ้มน้อยๆ
" ็ไม่เิ ทำไมเหรอ? " ผมบออย่าๆ
" ือร้านเราะปิเเล้ว ือเเบบ นายไปส่ลู้านนี้หน่อยไ้ไหม ะให้อยู่ที่นี้็ไม่ไ้นะ " เินบอ
" ือ ็อยาะไปส่ให้อยู่หรอเเ่เราไม่รู้ัันมาเลยไม่รู้ว่าะไปส่หมอนี้ไ้ยัไ " ผมบอปัๆไป พลาเินออาโ๊ะ่อนะไ้ยินเสียบ้าอย่าัั้น
เพล้! ุบ!
ผมรีบหันหลัไปมอ็พบว่า เเบฮยอนไ้ลิ้ลไปอยู่บนพื้นพร้อมับเเ้วน้ำที่ลมาเเละบาทำให้เป็นรอยทะลอามร่าาย เเบฮยอนพยายามะลุึ้นเเ่็ลุไม่ไ้ทำให้ผมทนไม่ไหว ึรีบวิ่เ้าไป่วย
" นายมัน!!! เ้าั่สูที่อบเินนเเละะเเย้ำเเหน่ันนิ!!? มาาาอยู่ที่เนี่ย้ายยาายยยยยย " เเบฮยอนพูออมาันั้น มัน็ทำให้ผม!!!!?
" ฮ่ะ ฮ่ะ " ผม็ลสิรับ เมานานี้ยัะอยามีเรื่อทะเลาะอี ไม่ไหวริๆ
" นายหัวเราะอายายยยย " เเบฮยอนพูออมาอย่าหุหิ ็ะไม่ให้ผมหัวเราะไ้ยัไเฮอะๆ พูยัผิๆถู อยู่เลย เเ่้อรึมไว้ๆ
" แบนายเมาอย่านี้ลับเอไ้ใ่ไหม? " ผมถามเสียเรียบๆ พลาลั้นำเพราะ อนนี้เเบฮยอนลสุๆ เเ่ะว่าไป็น่ารัีน่ะ
" ่ายยยยยย านนนนนลาบบบบบ้ายยยยยยย มีาโว้ยยยยยยยย " เเบฮยอนพูพลายล้ามเเละี้าใหู้ านั้น
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0 ื ื วามอทนอผมไ้หมลทันใ
" ร๊า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า มะ ไม่ไหว ฮ่า ฮ่ะ ฮ่ะ อะ โอ้ยย
ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ทะ ท้อ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า หยะ หยุ มะ ไม่ไ้ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า อะ
อะ โอ้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทะ ท้อ ะ เเ็ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ผมปล่อยำออมา
เ็มสีมเลยรับ ็มันทนไม่ไหวนิ ทั้ที่น่าา็ออะน่ารัเเ่พฤิ
รรมมันสวนทาเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ย ำ ำ เเ่เมื่อเเบฮยอนยืนยัน
ว่าะลับเอผม็ทำอะไรไม่ไ้ ผมเลยเินไปเปลี่ยนุที่ห้อ
พนัานที่้าในมีเินเปลี่ยนอยู่่อนเเล้ว หมอนนี้มันเินมาอนไหน?
ผมไม่เยเห็นมันเเปปที่ไม่เเวบๆ ไปนู่นมานี้ โยที่ผมไม่รู้ัวเลย
ผม้มมอนาฬาาที่้อมือ่อนะพบว่าอนนี้เวลาไ้ล่วเลยมาถึเวลาเลิานอผมเเล้ว เฮ้ออออ....เลิัทีานวันนี้ ผมเินไปหน้าร้านเพื่อเ็โ๊ะ่อนะเินออไป
" านยอล! นายไปบอลู้าโ๊ะสุท้ายหน่อยสิ ว่าถึเวลาปิร้านเเล้ว " เินะโนบอเพื่อนร่วมาน เพราะัวเอำลัยอเอาไปเ็บ
" ไ้รับๆ " ผมบอ่อนะสาวเท้ายาวๆ ไปที่โ๊ะ้านในสุอร้าน เพื่อเินไปเรีย พอไปถึ ผมเห็นผู้ายัวเล็ๆ ผู้าวสวย เหมือนเเบฮยอนเลย เเ่ไม่ใ่หรอ
" ุลู้ารับ ือ ทาร้านเราะปิเเล้วน่ะรับ " ผมพู้าๆ
" อื้ออออ " ลู้าัวเล็ยับัวไปมา ่อนะพลิหน้าหัน้า ให้ผมไ้เห็นใบหน้าอ่อนวัยที่มีเเ้มสัเเๆึ้นมานิๆ อผู้ายัวน้อยที่ผมเพิ่สละ ำเเหน่นัเรียนทุนให้ ผมิว่าเ้า็น่ารัีเหมือนันน่ะ
" เฮ้ๆ เเบฮยอน นายื่นไ้เเล้ว ร้านะปิเเล้วน่ะ " ผมสะิเเบฮยอนลืมา่อนะพู
" ม่ายยยยปายยยยย เ้าานอนนนนนนนน " เเบฮยอนพูพลายับหัวเล็น้อย
" นี้นายเมาเหรอ ? " ผมถามอย่าเป็นห่ว หมอนี้เมาไ้ไัน
" ผมม่ายยย ้ายยย เมาน้าาาาาาา อิอิ " แบฮยอนพูพลาส่ายหัวน้อยๆไปมา
" านยอลนายรู้ัลู้านนี้ใ่ไหม? " เินถามพลายิ้มน้อยๆ
" ็ไม่เิ ทำไมเหรอ? " ผมบออย่าๆ
" ือร้านเราะปิเเล้ว ือเเบบ นายไปส่ลู้านนี้หน่อยไ้ไหม ะให้อยู่ที่นี้็ไม่ไ้นะ " เินบอ
" ือ ็อยาะไปส่ให้อยู่หรอเเ่เราไม่รู้ัันมาเลยไม่รู้ว่าะไปส่หมอนี้ไ้ยัไ " ผมบอปัๆไป พลาเินออาโ๊ะ่อนะไ้ยินเสียบ้าอย่าัั้น
เพล้! ุบ!
ผมรีบหันหลัไปมอ็พบว่า เเบฮยอนไ้ลิ้ลไปอยู่บนพื้นพร้อมับเเ้วน้ำที่ลมาเเละบาทำให้เป็นรอยทะลอามร่าาย เเบฮยอนพยายามะลุึ้นเเ่็ลุไม่ไ้ทำให้ผมทนไม่ไหว ึรีบวิ่เ้าไป่วย
" นายมัน!!! เ้าั่สูที่อบเินนเเละะเเย้ำเเหน่ันนิ!!? มาาาอยู่ที่เนี่ย้ายยาายยยยยย " เเบฮยอนพูออมาันั้น มัน็ทำให้ผม!!!!?
" ฮ่ะ ฮ่ะ " ผม็ลสิรับ เมานานี้ยัะอยามีเรื่อทะเลาะอี ไม่ไหวริๆ
" นายหัวเราะอายายยยย " เเบฮยอนพูออมาอย่าหุหิ ็ะไม่ให้ผมหัวเราะไ้ยัไเฮอะๆ พูยัผิๆถู อยู่เลย เเ่้อรึมไว้ๆ
" แบนายเมาอย่านี้ลับเอไ้ใ่ไหม? " ผมถามเสียเรียบๆ พลาลั้นำเพราะ อนนี้เเบฮยอนลสุๆ เเ่ะว่าไป็น่ารัีน่ะ
" ่ายยยยยย านนนนนลาบบบบบ้ายยยยยยย มีาโว้ยยยยยยยย " เเบฮยอนพูพลายล้ามเเละี้าใหู้ านั้น
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0 ื ื วามอทนอผมไ้หมลทันใ
" ร๊า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า มะ ไม่ไหว ฮ่า ฮ่ะ ฮ่ะ อะ โอ้ยย
ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ทะ ท้อ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า หยะ หยุ มะ ไม่ไ้ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า อะ
อะ โอ้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทะ ท้อ ะ เเ็ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ผมปล่อยำออมา
เ็มสีมเลยรับ ็มันทนไม่ไหวนิ ทั้ที่น่าา็ออะน่ารัเเ่พฤิ
รรมมันสวนทาเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ย ำ ำ เเ่เมื่อเเบฮยอนยืนยัน
ว่าะลับเอผม็ทำอะไรไม่ไ้ ผมเลยเินไปเปลี่ยนุที่ห้อ
พนัานที่้าในมีเินเปลี่ยนอยู่่อนเเล้ว หมอนนี้มันเินมาอนไหน?
ผมไม่เยเห็นมันเเปปที่ไม่เเวบๆ ไปนู่นมานี้ โยที่ผมไม่รู้ัวเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น