ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักปาฏิหาริย์ : 1 (30%)
FARRY' 25
รักปาฏิหาริย์ : 1
ปริ๊นๆๆๆ
เสียงแตรรถถี่ๆดังขึ้น ยุนอาหันไปดูอย่างรำคาญเสียงรถคันนั้นสุดๆเพราะเธอกับลังอ่านหนังสืออยู่ อะไรกันเนี่ยโอ๊ยแถมยังเปิดไฟสูงแหย่ตาอีก ยุนอาคิด
“พี่ยุนฮะ”เสียงยูกึนที่คุนเคยดังขึ้น
“อ้าว ยูกึนกลับมาแล้วหรอ?”
“ฮะ วันนี้พี่คยูมารับยูกึนที่โรงเรียนด้วยฮะ”
“พี่คยูฮยอนหรอครับยูกึน”ยุนอาว่าพลางก้มลงจับไหล่เด็กน้อยเพื่อต้องการคำตอบ ยุนอาหันหน้าไปมองรถสปอร์ตคันงามที่จอดสนิทอยู่ข้างสวน
“ครับ”
“ยูกึนครับ ยูกึนเข้าบ้านไปกับป้าซูยองก่อนนะครับ ช่วงนี้หน้าหนาวเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”ยูกึนพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าบ้านไปกับป้าซูยองแม่นมคนโปรดของคยูฮยอนและยูกึน
“ไง อิม ยุนอา”
“คยูฮยอน!”ยุนอาอุทานขึ้นอย่างตกใจ ทั้งๆที่คยูไปอยู่อังกฤษตั้งหลายสิบปีทำไมวันนี้ถึงกลับมาเกาหลีได้ จริงๆแล้วยุนอาก็เป็นแค่เด็กกำพร้าคนหนึ่งที่พ่อกับแม่ของคยูฮยอนรับเลี้ยงไว้เพื่อแทนที่น้องสาวของคยูฮยอนสีเสียชีวิตไป แต่คยูฮยอนไม่อยากได้น้องคนใหม่เลยจงเกลียดจงชังยุนอามาก
“หึ! ยังจำฉันได้ด้วยหรอ?”
“เอ่อ...”
“โตขึ้นมานี่สวยขึ้นเยอะเลยนะ”คยูฮยอนว่าก่อนจะเชยคางของยุนอาขึ้นมา เพราะยุนอาเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่กล้ามองคยูฮยอน ตอนนี้ยุนอาเผชิญหน้ามามองคยูฮยอนอย่างจัง เธอรู้สึกหนาวๆร้อนๆยังไงไม่รู้เวลามองหน้าของเขา
“เอ่อ...พี่ปล่อยฉันเถอะค่ะ”เมื่อยุนอาได้สติก็รีบใช้มือปัดมือของคยูฮยอนออกทันที
“ยังเหมือนเดิมนี่ยุนอา...เสแสร้ง”
ซวยแล้วเรามาร้ายจริงๆด้วย...ทำไงดี
“ฉะ...”
“ฉันเปล่า เธอก็พูดคำนี้ตั้งแต่เด็ก”
“งั้นฉันขอตัวนะคะ”ยุนอาว่าก่อนจะเดินออกไป แต่คยูฮยอนคว้ามือเอาไว้ก่อน
“วันนี้ฉันกะจะไปรับน้องสาวบุญธรรมของฉันที่มหาลัยแต่ฉันกลับเจอน้องสาวบุญธรรมของฉันเดินสนิทสนมอยู่กับผู้ชาย เธอรู้ไหมว่ามันจะเสียชื่อเสียงวงตระกูลขนาดไหน!”คยูฮยอนตะคอกเสียงดังใส่ยุนอาทำเอาเธอทั้งสดุ้งทั้งโมโห เพราะเขาชอบว่าเธอแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้ากันจนถึงวันนี้
“นี่นาย!”
“ถ้าเธอสนิทสนมกันขนาดนั้นทำไมไม่เป็นผัวเมียกันเลยล่ะ”
“มันจะมากเกิดไปแล้วนะ โจว คยูฮยอน!”
เพี้ย!
ยุนอาตบหน้าคยูฮยอนเพราะความทนไม่ไหว ใครจะไปทนไหวหาว่าดงเฮเป็นอะไรกับเธอ ทั้งๆที่ดงเฮแอบชอบเจสสิก้าอยู่แล้วแท้ๆ
“หึ มือหนักใช่เล่นหนิ เคยไปตบแย่งแฟนชาวบ้านมาแล้วใช่ไหมล่ะ”
“คยูฮยอน ทำไมนายเป็นแบบนี้ ฉันผิดหวังในตัวนายมากนะ ดงเฮน่ะเขาเป็นเพื่อนของฉัน แล้วเขาแอบชอบสิก้าอยู่ เขาจะเป็นผัวฉันได้ยังไงคยูฮยอน!”
“เหอะ เธอมันก็แค่เด็กกำพร้าอิมยุนอา”ความอดทนของยุนอาเพิ่งมากขึ้นจนแทบจะระเบิดใส่คยูฮยอน แต่เธอต้องเก็บอาการเอาไว้ อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างช้าๆ เธอผิดหวังในตัวคยูฮยอนมาก และเสียใจมากด้วยที่พี่ชายที่เธอนับถือจะว่าเธอได้ขนาดนี้
“ใช่ ฉันมันเด็กกำพร้า พอใจนายแล้วใช่ไหม!”
“แค่นี้มันไม่ได้ครึ่งที่ฉันคิดไว้เลยนะอิยุนอา แค่นี้ก็ร้องไห้ซะแล้วหรอ?”น้ำเสียงเย็นชานั้นทำให้ยุนอาจะร้องหนักกว่าเดิม
“คุณหนูยะ....”ป้าซูยองเดินเข้ามาตามให้ยุนอากับคยูฮยอนเข้าบ้านแต่ป้าซูยองเห็นยุนอาร้องไห้หนักและไม่หยุด ส่วยคยูก็ลูบหน้าที่มีรอยแดงจางๆฝีมือยุนอา แต่ป้าซูยองก็นู้ว่าเป็นเพราะอะไร เพราะสองคนนี้ไม่ถูกกันตั้งแต่ด็ก
“เอ่อ...เข้าบ้านกันดีกว่าไหมคะ”ยุนอาไม่รอช้ารีบคว้าหนังสือติวแล้วเดินนำหน้าไป “ไปเถอะค่ะคุณหนูคยู เดี๋ยวเรื่องรถป้าจะให้พ่อบ้านเก็บรถให้นะคะ”
“ขอบคุณครับป้าซูยอง”
“^^”
วันต่อมา...
“คริสตัลพี่ไปมหาลัยก่อนนะไปกับพี่ไหม”ยุนอาเดินเข้ามาถามคริสตัลแต่กลับพบว่าน้องสาวตัวเองนอนไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง
“........”
“ยัยคริส จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนนี่มัน 8 โมงแล้วนะ!”
“พี่ยุนคริสขออีกแปบเดียว นี่มันแค่...”คริสตัลว่าก่อนจะชำเลืองมองนาฬิกาปากฎว่า O.o “8 โมงสายแล้วนี่คะ”
“ถ้าไม่สายพี่จะปลุกแกทำไมคริส ไปอาบน้ำได้เล่า”
“ค่ะๆ”
“เออนี่ แล้วคริสจะไปพร้อมพี่ไหมพี่จะได้รอ”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ คริสเดินไปได้โรงเรียนก็แค่ใกล้ๆนี่เอง”
“ระวังตัวด้วยแล้วกันพี่จะไปมหาลัยแล้วนะ”
“ค่า”
นายคงเกลียดฉันมากสินะคยูฮยอน...
[Krystal & Key]
“สายแล้วๆ”ฉันบ่นไปตามทางลงบันไดของคฤหาสน์หรู เปิดเทอมขึ้น ม.6 วันแรกฉันก็สายแล้วมีหวังโดนทำโทษแน่ สายไม่พอยังต้องเดินไปสายกว่าเดิมอีกโอ๊ยตายๆคริสตัลเอ้ย
“อ้าวคุณหนูคริส ป้านึกว่าคุณหนูจะไปกับคุณหนูยุนอาซะแล้ว”
“ยังหรอกค่ะป้า พอดีคริสตื่นสายนิดนึง แหะๆ”
“หรอคะ? เดี๋ยวป้าเรียกคนขับรถให้เอาไหมคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะป้า คริสจะเดินไปค่ะโรงเรียนมันก็อยู่ใกล้ๆนี่เองค่ะ”
“ป้าจะให้คุณหนูของป้าเดินไปได้ยังไงล่ะคะ เผื่อโดนฉุดไปป้าทำยังไงล่ะคะ”
“ป้าซูยองครับ วันนี้คริสตัลจะไปโรงเรียนพร้อมกลับผมน่ะครับ”น่ะ...นาย คีย์ “ใช่ไหมคริสตัล”
“เอ่อ...ใช่ค่ะป้าใช่ๆ ไปโรงเรียนกันเถอะเนอะพี่คีย์^^!”ที่ฉันทำดีกับนายคีย์ก็เพราะป้าซูยองอยู่เฉยๆหรอกนะ - -
“นี่เธอกะจะไม่คุยกับฉันเลยรึไง”บรรยากาศภายในรถออดี้คันหรูเงียบสนิทคริสตัลก็นั่งก้มหน้าก้มตาไม่ทำอะไร คีย์เห็นแบบนั้นเลยถามทำลายความเงียบ
“แล้วนายจะให้ฉันคุยเรื่องอะไรล่ะ”
“เรื่องอะไรก็ได้”
“เอ่อ ที่นายให้ฉันมาโรงเรียนพร้อมกัน นายไม่กลัวซอลลี่หึงหรอ?”
“ไม่ล่ะ”
“ทำไมล่ะ นั่นมันแฟนนายนะคีย์”
30%
ชี้เเจงให้เข้าใจกับนิยายเรื่องนี้...
คยูกับคีย์เป็นพี่น้องกัน ยุนอากับคริสตัลเป็นพี่น้องกัน
ยุนคริสเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อเเม่คยูคีย์รับเลี้ยงมาตั้งเเต่ทารก
คยูเกลียดยุนอามากเเต่รักคริสตัลมากเหมือนน้องสาวเเท้ๆคนหนึ่ง
คีย์อายุเท่าคริสนะคะอยู่ เกรด 12 ม. 6
ยูกึนเป็นลูกลีทึกกะเเทยอน ฝากให้ตระกูลโจว เลี้ยงเพราะไปดูงานเมืองนอก
^^
30%
ชี้เเจงให้เข้าใจกับนิยายเรื่องนี้...
คยูกับคีย์เป็นพี่น้องกัน ยุนอากับคริสตัลเป็นพี่น้องกัน
ยุนคริสเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อเเม่คยูคีย์รับเลี้ยงมาตั้งเเต่ทารก
คยูเกลียดยุนอามากเเต่รักคริสตัลมากเหมือนน้องสาวเเท้ๆคนหนึ่ง
คีย์อายุเท่าคริสนะคะอยู่ เกรด 12 ม. 6
ยูกึนเป็นลูกลีทึกกะเเทยอน ฝากให้ตระกูลโจว เลี้ยงเพราะไปดูงานเมืองนอก
^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น