MY GIRL แค้นใจที่รักเธอ [snsd sj shinee f x]

ลำดับตอนที่ #2 : MY GIRL :: 1 [30%]

by nammon.

MY GIRL : 1

 

 

         “พี่เฮ..”ยุนอารีบเดินเซๆเป๋ๆมาหาดงเฮ ดงเฮรู้ดีถ้าน้องพูดดีแบบนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ๆ

         “จะขออะไรกับพี่อีกล่ะ?”

          “อุ้ย...รู้ทันด้วย”

         “แน่นอนสิ ว่าแต่มีอะไรรีบเล่ามา”

         “ยุนอยากเปิดร้านตัดเสื้อผ้าแบรนของยุนเอง แต่ถ้าพี่ไม่อนุญาตยุนจะไปหุ้นกับพี่เจส”
         ยุนอาหน้าบึ้งเป็นเด็กสามขวบ แต่มีหรือที่มาเฟียใหญ่อย่างดงเฮจะไม่ใจอ่อน ยิ่งรู้ว่าจะไปหุ้นกับเจสสิก้าเค้ายิ่งไม่อยากห้ามน้องสาวตัวเองเลย เพราะถ้ายุนอาดูแลคนเดียวร้านก็เจ๊งกันพอดี

         “ตามใจยุนสิ...พี่ไม่เห็นได้ห้าม เธอจบดีไซน์จากเมืองนอกเมืองนา”

         “แต่ว่า..”ยุนอายังไม่ทันพูดจบดงเฮก็พูดแทรกซะก่อน เพราะว่าดงเฮรู้ทันอีกตามเคย

         “งานนี้ต้องเงินยุนเองนะ พี่ไม่ช่วย...”

          “โธ่! พี่เฮใจร้าย”

         “แล้วนี่ อย่าไปหายืมเงินใครมาเปิดร้าน แม้แต่เจสสิก้าเข้าใจไหม พี่อยากให้เธอหาเงินทำงานเปิดร้านเอง”

         “ก็ได้ๆ เอาเป็นว่ายุนขอยืนเงินค่าแท็กซี่ไปหางานทำก่อนได้ป่ะ”
         ยุนอาแบมือของเงินเหมือนเด็กน้อย ดงเฮยิ้มเหี้ยมให้น้องสาว เพราะว่าขอเงินทีไรได้ของกลับบ้าน แต่ไม่ได้งานทุกที ความจริงแล้วยุนอาขอเงินค่าแท็กซี่เพราะเธอจะไปทำงานร้านดอกไม้ของเจสสิก้าพี่สะใภ้ในอนาคตของเธอ

        “เรื่องอะไรพี่จะให้ยุน”
        ดงเฮพูดก่อนจะเดินสบายใจออกไปจากห้องรับแขก ปล่อยให้ยุนอายืนนั่งเซ็งอยู่ในห้องรับแขกคนเดียว

         “พี่เฮ พี่เฮ!!”

 

 

 

         “ไง สิก้าไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีสบายดีรึเปล่า”

         “คยูฮยอน!! นายมาทำอะไรที่บ้านฉัน นายมาทำอะไรที่นี่”

         เจสสิก้าพูดอย่างตกใจสุดขีด เพราะเค้าร้ายกว่า พ่อมดแม่มด เสียอีก แววตาที่อบอุ่นมันเป็นภาพลวงตาให้คนตกหลุมพางทั้งนั้น ถึงเค้าจะไม่เคยทำร้ายเธอ และเคยเป็นแฟนกัน เธอจริงรู้นิสัยใจคอเค้ายิ่งกว่าใครๆ เค้าเป็นคนที่ถ้าแค้นใครแล้วจะต้องตายกันไปข้างหนึ่งถึงจะหยุด และที่เค้ามาครั้งนี้เค้าจะต้องทำอะไรดงเฮแน่ๆ

         “หึหึ ฉันขอเตือนเธอไว้เลยนะว่า ยุนอา คือเป้าหมายของฉันที่ฉันมาบอกเธอวันนี้ก็เพราะอยากให้ทุกคนระวังตัวโดยเฉพาะน้องสาวสุดหวงของ ลี ดงเฮ!!”

        “นายจะทำอะไรยุนอา เรื่องนี้ยุนอาไม่รู้เรื่อง เธอเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกเองนะ...”
        เจสสิก้าไม่รู้ว่าเค้าจะทำอะไรกันแน่แต่เรื่องนี้มันน่าจะเป็นเรื่องของเธอและเค้าสองคนเท่านั้นดงเฮกับยุนอาไม่เกี่ยงข้องอะไรด้วย


         ‘เพราะคยูฮยอนคืออดีต แต่ดงเฮคือปัจจุบัน’

         “เหอะ!! ไม่รู้อะไรล่ะดีแล้ว...ฉันไม่คุยกับเธอให้เสียเวลาล่ะ”

         “เหอะ!! นายต้องขอบคุณฉันที่ฉันเจียดเวลามาคุยกับคนอย่างนายมากกว่านะ”

        “ครับ... ผมก็เจียดเวลามาหาคุณแค่นี้แหละ”
        คยูฮยอนพูดก่อนจะรีบเดินออกจากคฤหาสน์เจสสิก้าอย่างใจเย็น เจสสิก้ามองตามหลังคยูฮยอนไปหวิวๆ เธอรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงชักกล

        นายต้องการทำอะไรกันแน่ โจว คยูฮยอน!!!

        

 

         “ด๊องนี่เจสเองนะ...”

         [อืม...ทำไมหรอ?]

         “ยุนอา..ยุนอาแย่แน่”

         [แย่อะไรใครทำน้องสาวผม!!]

         “นาย...เดี๋ยวฉันจะไปหานายที่บ้านอย่าเพิ่งให้ยุนออกไปจากบ้านเด็จขาดนะ”

         [ยุนเพิ่งออกจากบ้านไปเมื่อกี้...]

         “จิ๊!! เอาเป็นว่าฉันจะไปเล่าทุกอย่างให้นายฟัง”

 

         ผมขอให้ยุนอาอย่าเป็นอะไรเถอะ...

         ฉันขอให้ยุนอาปลอดภัยเถอะนะ...

 

30%

ตอนแรกไรเตอร์กะจะให้มันเศร้า... แต่พระเอกอย่างหื่น - - แต่มันก็ยังไม่ถึงเวลาเศร้าค่ะ

มันต้องแก้แค้นก่อน... ตอนนี้มันแค่เริ่มเรื่องเท่านั้นอย่าโกรธไรเตอร์เลยนะๆๆๆ

เเต่ช่วยเม้นหน่อยเถอะ กราบเเหละนะๆ นักอ่านเงา

เรื่องนี้ยุนอาไร้เดียงสาเเละไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับทุกคนเลยเพราะอยู่เมือนนอก
เเละถึงดงเฮจะเป็นมาเฟียเเต่ดงเฮก็ไม่เลี้ยงน้องเเบบตามใจเลย (ก็มีบ้างนะนิดนึง)
เพราะเค้าอยากให้น้องเป็นคนที่ดี รู้จักช่วยตัวเอง