คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Sorry 4 วันแรกของการเป็นแฟน (ZenRin)
ฟ้า : หายไปสามปีมีคนจำฟ้าได้ไหมค่ะ....ฟ้าเดานะ....จำไม่ได้แน่นอน....คือตอนนี้ฟ้ากำลังเรียนม.ปลายอยู่น่ะค่ะ งานเยอะมาก แถมข้อมูลที่ฟ้าเคยแต่งนั้น....หายเกลี้ยงเลยค่ะ...// ร้องไห้แปป...// ฟ้าเลยต้องมาแต่งใหม่อีกรอบน่ะค่ะ....แต่ฟ้าสัญญานะคะ ว่าจะไม่หายไปยาวแบบนี้อีก....และตอนนี้.....ฟ้าเป็นติ่งคู่all โซโลแล้วอ่ะค่ะ เคะเมะได้หมดแต่ส่วนมากจะเป็นเคะ....แต่โซลูก็ยังเป็นคู่ที่ฟ้าชอบอยู่นะคะ ไม่เปลี่ยนแน่นอน.....คุยยาวแล้ว ไปอ่านนิยายกันดีกว่าค่ะ (ตอนนี้เป็นคู่พี่ของเซนกับรินทั้งตอนนะคะ เพื่อนแอดรีเควสมาน่ะค่ะ) _________________________________________________________________________________________________________
เช้าวันต่อมา ณ โรงเรียน @ห้องม.6/4 คาบโฮมรูม
"นี่ริน...." นามิเรียก
"...." เงียบ "ริน...." "ไอ้บ้าเอ๋ย..." พึมพำ "...ริน!" นามิตะโกนใส่หูริน " !? มะ...มีอะไรเหรอนามิ??" รินถึงกับปิดหูเพราะไม่งั้นหูของเขาได้ดับแน่ "ฉันเรียกนายหลายรอบแล้วนะ...แล้วเมื่อกี้ว่าใครย่ะ?" "ปะ...เปล่า....พอดีเมื่อเช้ามีหมามาเห่าใส่น่ะ..." "ฮัดเช้ย! ใครกำลังนินทาฉันเนี้ย??" เซนจามออกมาทันทีที่รินพูดจบ "เซนนายไม่สบายเหรอ?" เพื่อนในห้องถาม "เปล่าๆ.....สงสัยแฟนคงคิดถึงฉันล่ะมั้ง~" เซนพูดก่อนหันไปยกยิ้มให้รินที่หน้าแดง "อะไรเนี้ย พวกฉันตกข่าวได้ยังไงกัน ว่านายมีแฟนแล้วเนี้ย.....ผู้ชายผู้หญิง?? " สายเผือกประจำห้องอย่างพวกที่อยู่ชมรมหนังสือพิมพ์ของโรงเรียนถามขึ้นพร้อมเตรียมสมุดกับปากกาสำหรับจดข้อมูลอย่างรู้งาน "อืม....เอาไงดีล่ะ...ไม่บอกดีกว่า เดี๋ยวทางนั้นจะหงุดหงิดเอา~" เซนยิ้มก่อนเดินไปนั่งที่ข้างๆริน "แสดงว่ามีจริงๆสินะ..." "คงงั้น" "น่าสนใจซะจริง แต้งกิ้วสำหรับข้อมูลนะพวก" เพื่อนที่เป็นนักข่าวจดข้อมูลลงสมุดก่อนเดินกลับไปนั่งที่ ".....นี่นามิ...ทำไมไอ้เซนถึงมีนักข่าวมาถามแบบนี้เหรอ?" รินที่อารมณ์เสียหันไปถามนามิที่ทำหน้าสนใจกับข่าวที่เซนบอกว่ามีแฟน "หืม? อ่อพอดีเซนเป็นนักกีฬาว่ายน้ำประจำโรงเรียนน่ะ ถึงจะไม่ป๊อปมากก็เถอะ แต่แฟนคลับของเซนเขาก็เยอะอยู่นะ ชักน่าสนใจแล้วสิว่าถ้าแฟนคลับของเซนรู้ว่าเซนมีแฟนแล้วเนี้ย....อยากรู้จังว่าจะเป็นยังไง" นามิยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ '....อยากบอกชะมัด...ว่าไอ้แฟนที่มันพูดอ่ะ...มันเป็นแฟนปลอมๆ....และไอ้แฟนปลอมๆน่ะ....มันคือฉัน!!' รินคิดโอดโอยในใจ "ว่าไงครับคุณแฟน~ สนใจมาเป็นข่าวด้วยกันไหมครับ~" เซนกระซิบข้างๆหูรินเบาๆ "ปะ...ไปไกลๆฉันเลย! ไอ้บ้าเซน!" รินหน้าแดงจัดกว่าจะชกใส่อีกฝ่ายแต่เซนรับหมัดทันและรวบรินเข้ามากอด "ปะ...ปล่อยฉันนะเฟ้ย!" รินทุกอกอีกฝ่าย " ไม่เอา ฉันอยากกอด~" เซนยิ้มกวน "อะ...ไอ้บ้าเซน!" "5555" เซนหัวเราะพร้อมปล่อยรินให้เป็นอิสระ '...เซนแกล้งรินสินะ...' เพื่อนผู้ชายกับผู้หญิงบางส่วนในห้องคิด 'กรี๊ด!!! เซนรินน่าร้าก!~~' ความคิดสาววายหนุ่มวาย(...)ในห้อง 'อ๊อดดดด' เสียงสัญญาณหมดคาบโฮมรูมดังขึ้น พร้อมห้องที่เริ่มเงียบและเป็นระเบียบขึ้นเพราะอาจารย์เข้ามา . . . . . พักกลางวัน . . . . . 'อ๊อดดดดดด' "ป่ะ ไปกินข้าวกัน" นามิพูด "เอาสิ" รินกับเซนพูดพร้อมกัน @โรงอาหาร "ริน เซน นามิ ทางนี้ๆ!" ลูฟี่ที่นั่งอยู่กับโซโลโบกมือให้ "แล้วอุซปกับซันจิล่ะ??" นามิถาม "อ่อ พวกนั้นไปต่อแถวอยู่นั่นน่ะ" โซโลพูดพลางชี้ไปที่ร้านอาหารที่มีแถวยาวเหยียด "...ยาวชิบ..." รินอุทาน "ลูฟี่ นายอยากกินอะไรเหรอ?" โซโลถาม "เอาข้าวหน้าเนื้อแบบพิเศษ~" "โอเค เดี๋ยวฉันไปซื้อให้นะ" โซโลยิ้มพลางลูบหัวลูฟี่เบาๆก่อนเดินไปซื้อข้าว ".......นายอยากกินอะไร..." เซนมองน้องชายตัวเองก่อนหันมาถามริน "....ไม่ต้องมาทำตามโซโลเลย....และอีกอย่างฉันซื้อเองได้=_=" รินพูด "เถอะน่า กว่าจะถึงคิวนายของหมดก่อนพอดี" "แต่..." "ไม่มีแต่" เซนพูดสวนกลับมาก่อนที่รินจะพูดจบ ".....ก็ได้ๆ....เอาข้าวหน้าเท็มปุระ" "โอเค" เซนพูดก่อนเดินไปซื้อข้าว "งั้นฉันไปบ้างดีกว่า พวกนายเฝ้าโต๊ะนะ" นามิพูดก่อนเดินไปซื้อข้าว "นี่รินๆ" ลูฟี่พูด
รินpart
...หงุดหงิด.....วันนี้ผมหงุดหงิดตลอดคาบเช้าเลย......เพราะไอ้เวรเซนเนี้ยแหละที่ทำให้ผมอารมณ์เสียแบบนี้.....ก็มันเล่นพูดแซวกับหอมแก้มผมอ่ะ! ผู้ชายทั้งแท่งเลยนะเฟ้ย! ใครจะไปนั่งทนให้มันลวนลามกันเล่า!! "นี่รินๆ" "หืม? มีอะไรเหรอลูฟี่??" ผมถาม "เป็นอะไรอ่ะ? ทำไมนายดูเหม่อลอยจังวันนี้?....เซนแกล้งเหรอ??" ถามได้ตรงประเด็นมากเลยลูฟี่! "เออสิ....ก็หมอนั้นชอบมาหอมแก้มกับแซวฉันหนิ....ผู้ชายบ้าอะไรหอมแก้มผู้ชายด้วยกัน..." "...ว่าแต่นายหน้าแดงทำไมอ่ะ?" ห๊ะ? หน้าแดง!!? "หน้าแดงอะไร! ใครจะไปหน้าแดงกันเล่า!!" "ก็เนี้ย นายกำลังหน้าแดงอยู่เนี้ย...." ลูฟี่พูดจบก็จิ้มแก้มผม "อย่าจิ้มดิ..." "ก็มันอยากอ่ะ....ว่าแต่....ที่หน้าแดงแบบนี้....เพราะคิดถึงเซนเหรอ~" "คะ...ใครจะไปชอบคนอย่างหมอนั้นกันเล่า!!" ผมพูดพลางรู้สึกร้อนที่หน้ากว่าเดิม "แหนะๆ หน้าแดงอีกแล้ว~ 5555" "ชิ...." ผมเบือนหน้าหนี "คุยอะไรกันเหรอ?" โซโลถาม "ก็เปล่าหนิ..." ผมพูด "อ่าๆ...เอ้านี่ของนาย" โซโลพูดพลางวางข้าวลงด้านหน้าลูฟี่ "ขอบคุณนะโซโล~" "ไม่เป็นไร" .......ยิ้มให้กันด้วย....มีซัมติงหรือเปล่าเนี้ย?? "นี่ของนาย" เซนพูด "..ขอบใจ" ผมพูดก่อนรับจานมาวางบนโต๊ะ "อืม..." เซนพูดก่อนหอมแก้มผม.....ห๊ะ!!? "ทะ...ทำบ้าอะไรของนาย!!" ผมพูดด้วยเสียงที่ตกใจก่อนหน้าจะแดงจัด "ก็.....ค่าเดินไง~" "อะ....ไอ้บ้าเซน!!" "ว่าไง~" เซนยิ้มระรื่นให้ผม ซึ่งมันทำให้ผมโมโหมันมากกว่าเดิม ก่อนจะชกอีกฝ่ายแต่มันหลบทัน "โอ๊ะๆ อย่าลืมสิ นายแพ้ฉันนะ~" "......โถ่เว้ย!" ผมสถบออกมาก่อนนั่งกินข้าว "แหนะๆ มีสัมติงกันด้วย~" ลูฟี่พูด "ไม่ใช่เฟ้ย!!" "....นี่พวกฉันพลาดอะไรหรือเปล่า??" อุซปกับซันจิพูด "นั้นสิ..."นามิพูด "....ช่างมันเถอะ....รีบกินๆเถอะไป" ผมพูดด้วยสีหน้าที่บึ้งตึงซึ่งผิดกับคนข้างๆที่นั่งระรื่นจนผมอยากถีบมันมาก... . . . . . . ตัดมาคาบบ่าย... วิชาพละ... . . . . . . End of Rin part "วันนี้มีทดสอบสมถภาพทางร่างกายกันนะ" อาจารย์พละพูด "....อีกแล้วเหรอ....."
"เอาเถอะน่า....ไปวอร์มร่างกายได้แล้วไป.." "คร้าบ/ค่า" นักเรียนทุกคนต่างแยกย้ายไปวอร์มร่างกาย "เดี๋ยววันนี้จะสอบวิ่ง100เมตรนะ...เลขที่1เตรียมตัว" "คร้าบ" "พร้อม....ระวัง.....ไป!" การสอบดำเนินการไปจนถึงเลขที่สุดท้ายของผู้ชาย "เลขที่12เตรียมพร้อม" "คร้าบ!" รินวิ่งไปที่จุดสตาร์ท "เตรียมพร้อม....ระวัง.....ไป!!" ทันทีที่อาจารย์พูดจบ รินก็วิ่งสุดแรง จนไม่ทันระวังเพราะมีลูกบอลที่นักเรียนม.5กลิ้งมาขวางทางทำให้รินหยุดไม่ทันจึงสะดุดกับลูกบอลแล้วล้มลงไปกับพื้นด้วยอาการตกใจของคนในโรงยิมทุกคน "ริน!!" เซนรีบวิ่งเข้าไปหารินคนแรกตามด้วยเพื่อนในห้องกับน้องม.5ที่เป็นต้นเหตุ "เจ็บๆๆ!" รินนอนกุมข้อเท้าอยู่ที่พื้น "ผะ...ผมขอโทษนะครับพี่...ผะ...ผมไม่ได้ตั้งใจ.." น้องม.5พูดพลางหน้าซีด "ไม่เป็นไรๆ" รินโบกมือปัด "ไปพักเถอะไป เดี๋ยวหายเมื่อไหร่ค่อยมาสอบอีกทีก็แล้วกัน" อาจารย์พูด "มะ..ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมขอสอบต่อเลย....อึก!" รินที่กำลังลุกขึ้นก็ลงไปนอนกุมข้อเท้าอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด "...ขาพลิกขนาดนี้...ไปห้องพยาบาลเถอะไป.." เซนพูด "ไม่เป็นไรน่า.....!!! ปะ...ปล่อยฉันลงนะ!! ไอ้บ้าเซน!!" รินตะโกนออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดเพราะถูกเซนอุ้มออกไปด้วยท่าเจ้าสาว (เพื่อนรีเควสมาค่ะ) "ไม่เอา...และเลิกดิ้นสักทีจะได้ไหม.....ไม่งั้น....ฉันจูบนายต่อหน้าเพื่อนๆแน่..." เซนพูดก่อนก้มลงมากระซิบข้างหูของริน "อึก!..อะ...ไอ้บ้า!" รินสถบก่อนซุบหน้าลงบนอกอีกฝ่ายเพื่อซ่อนใบหน้าที่แดงจัดไม่ให้พวกเพื่อนกับรุ่นน้องเห็นหน้าของตัวเอง "ฮึ" เซนยิ้มออกมาก่อนจะพารินไปส่งห้องพยาบาล
-50%-
_____________________________________________________________________
ฟ้ามีปัญหากับเว็บอ่ะ ตัวหนังสือติดกับหมดเลย แต่พอลองเปิดในแอพเด็กดี....ก็เป็นปกติ....อือ.....ฟ้าแนะนำให้อ่านในแอพนะคะ....อ่านง่ายกว่าเยอะ...
ความคิดเห็น