คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องเมื่อคืน!!?
เพราะมันทำให้หัวฉันปวดหัวแทบระเบิดเลยยังไงล่ะ โอย T_T
เอ..
แต่ว่าห้องฉันเป็นอย่างนี้เองเหรอ เพราะเมื่อวานฉันหลับทันทีที่หัวถึงหมอนเลยไม่ได้สังเกตว่าห้องที่ตัวเองอยู่มันเป็นยังไง
ห้องที่นี้ถือว่าไม่เบาเลยนะเนี่ย..อ๊ะ ฉันลืมบอกไปหรือเปล่าว่าคนที่อยู่ในแสงอุษาจะพักอยู่ในชั้นสิบสามของตึกเรียนต่างจากคนอื่นที่ต้องพักอยู่ในหอพัก ห้องนี้ถูกตกแต่งด้วยโทนสีฟ้าอ่อน มีโซฟาสีขาวตั้งอยู่ตรงข้ามกับเตียงนอนที่ฉันนอนอยู่
สำรวจห้องดีกว่า..
เมื่อความคิดอันแสนบรรเจิดผุดขึ้นมาในหัว ฉันก็ดันตัวเองขึ้นจากเตียง..
!
แต่ปรากฏว่าฉันไม่สามารถจะลุกได้เพราะเหมือนมีใครบางคนกอดฉันจากด้านหลัง มิหนำซ้ำ ยังรวบตัวฉันแน่นขึ้นอีก
เดี๋ยว!
แล้วใครกอดฉันอยู่ล่ะ!O_O
มันคือคร้ายยยยย!>O<
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะตัดสินใจกระชากผ้าห่มออก
พรึ่บ!
“กรี๊ดดดดดดด น๊ายยยย”ฉันกรีดเป็นอีบ้าและเขยิบตัวออกห่างคนร่วมเตียงทันทีเมื่อกระชากผ้าห่มออกเผยให้เห็นหุ่นสุดแสนเซ็กซี่ซึ่งท่อนบนไร้อาภรณ์ปกปิดและใบหน้าที่พรุนด้วยตะปูของคนที่ฉันอยากจับถีบลงบ่อแอนโทนี่มากที่สุด!
“เธอจะแหกปากหาสวรรค์วิมานอะไรห๊ะ!”เพนลุกขึ้นมาอย่างหัวเสียก่อนที่จะขยี้ตาสองสามที(ซกมกที่สุด!) นั่นทำให้ฉันสติแตกมากขึ้นเพราะผ้าห่มที่ร่นลงมาเผยให้เห็นช่วงล่างของหมอนี่ที่ใส่แค่กางเกงยีนที่ถูกปลดเข็มขัดเรียบร้อยแล้ว
นี่มันอะไรก๊านนนนนT_T
ทำไมฉันถึงมาอยู่ในสภาพล่อแหลมขนาดนี้ ยิ่งคิดได้ว่าคนที่นอนกอดฉันทั้งคืนคือเพนทำให้ฉันอยากจะกรีดร้องให้เยอะกว่านี้ล้านๆเท่า!
“เมื่อคืนนายทำอะไรช้านนนTOT”
“เธอกินนกหวีดเป็นอาหารหรือไง พลังเสียงอย่างกับวินนี่ ฮุสตัน-O-“
“เมื่อคืนนายทำอะไรฉัน ทำไมเราถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้ห๊ะ!”
“เธอควรจะถามว่าเธอทำอะไรฉันมากกว่า”
“หมายความว่าไง”ฉันเริ่มจะทำหน้าอิโมติคอนมีเหงื่อตกอยู่ตรงกลางได้เหมือนเปี๊ยบ ฉันไปทำอะไรหมอนั่น! โคนันงงจังวุ้ย- -
“เมื่อคืนเธอเข้ามาที่ห้องฉัน”
“อะไรนะ!”
“แล้วเธอก็ผลักฉันลงให้นอนราบกับเตียง”
“หะ ห๊ะ!”
“แล้วเธอก็ขึ้นมาคร่อมฉัน”
“หยุดพูดเดี่ยวนี้นะ! พอแล้วๆ”ฉันเอามือปิดปากของเพนเพื่อไม่ให้เพนพูดออกมาอีก ฉันขึ้นไปคร่อมเพน เนี่ยนะ! บ้าๆๆๆ หมอนี่ต้องกุเรื่องขึ้นมาเองแหงๆ
งับ!
“โอ้ยยย ไอ้บ้า! นายกัดมือฉันทำไมเนี่ยT_T”
“ฉันต้องบอกความจริงเธอต่อ^^”
“ถ้าเกิดมือฉันขาดมาทำไงเนี่ย! ฟันแหลมชะมัดเลย-^-“
“รู้ไหมว่าเธอทำอะไรฉันต่อ”เพนเลือกที่จะไม่สนใจคำบ่นของฉันแต่เบี่ยงประเด็นมาที่เรื่องเดิมแทน
“ว่ามา”ฉันบอกเพน เพราะใจจริงก็อยากรู้เหมือนกันว่าฉันทำอะไรหมอนั่น ถ้าไม่ใช่เรื่องจริงจะตบให้หน้าหงายเลยคอยดู!
“เธอค่อยๆปลดกระดุมเสื้อฉัน ทีละเม็ดๆ”เพนบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉยขณะที่ฉันอึ้งไปสิบแปดตลบ!
ฉันไปถอดเสื้ออีตาเพน เนี่ยนะ?
“นายต้องกุเรื่องขึ้นมาเองแหงๆ ฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นทำไม- -”
“แล้วเธอก็เอาปากเธอแตะกับปากฉันด้วย^^”
“กรี๊ดดดด ไม่จริงใช่ไหมTTOTT”ฉันกรี๊ดก่อนที่จะเอามือกุมหัวแล้วส่ายหัวไปมา ไม่จริงๆๆ นี่ฉันเสียจูบแรกให้หมอนี่เพราะเมาเนี่ยนะ!อ้ากกกก โคนันอยากตาย ฮือๆๆTOT ถ้าเป็นไปได้ จะเอาหน้าของตัวเองมุดคอนกรีตนี่ให้ได้เลย!
“จริงๆ แล้วเธอก็หลับคาอกฉันเลย สงสัยจูบฉันคงร้อนแรงไปใช่ไหม^^”
“นาย..หยุดพูดเดี่ยวนี้นะ!”ฉันชี้หน้าเพนก่อนที่จะก้าวถอยหลังออกมาจากเตียง แต่ด้วยความที่ขาฉันเกี่ยวกับผ้าห่มอยู่ทำให้..
ตุบ!
ฉันลงไปกองอืดตรงพื้นก่อนที่เพนจะมองฉันด้วยความดีใจ(?)
ฝากไว้ก่อนเหอะ -^-
“รู้ไหม เธอเป็นผุ้หญิงคนเดียวเลยนะที่ได้ถอดเสื้อฉันน่ะ น่าดีใจใช่ไหมล่ะ”
“ดีใจบ้านนายดิ ฮือๆ ฉันเกลียดนายT^T”
“ฉันอุตส่าห์สละร่างกายให้เธอเลยนะ แถมยังสละปากเพื่อเธออีก จะไม่ขอบคุณหน่อยเหรอ เพนน้อยใจนะ-3-“
“ไม่ต้องมาทำหน้าบ้องแบ๋วอย่างนั้นเลยนะ มันก็แค่ปากแตะกันแค่นั้นแหละ-^-“ฉันแขวะเพนไปก่อนที่จะลุกยืนขึ้นและจัดการรอยยับของเสื้อตัวเอง
“มันคือจูบ”
“แค่ปากแตะกันย่ะ”ฉันเบ้ปากอย่างไม่พอใจ ทำไมหมอนี่ถึงหน้ามึน คิดว่าผู้หญิงทุกคนอยากจะจูบเหรอ หึ ฉันคนนึงขอค้านเลยแหละ(-^-)/
“มันคือจูบ เธอรู้ไหมฉันเสียหายนะเนี่ยที่เธอมาจูบฉันน่ะ”
“หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ เลิกพูดคำว่าจูบซักที”ความหงุดหงิดที่หายไปโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง นี่หมอนี่มันยังไม่พออีกเรอะ!
“ฉันต้องเสียเวอร์จิ้นอันบริสุทธิ์ผุดผ่องของปากฉันเพื่อเธอเลยนะ โอ้ ทำไมฉันถึงได้จิตใจเมตตาอย่างนี้นะ( *.*)”เพนพูดด้วยสีหน้ากวนโอ้ยจนฉันอยากจะถีบหน้าหล่อของหมอนี่จริงๆ เอาให้ตะปูหักไปเลย- -
“แล้วเธอจะออกไปจากห้องฉันได้ยัง”เพนหันมาถามฉัน
“ฉันก็ไม่ได้อยากจะอยู่หรอกยะ”ฉันเชิดใส่เพนก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง
..!!
แต่แล้วเพนก็พึมพำอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันถึงกับหน้าซีดเผือด
ฉันเดินออกมาจากห้องด้วยความสับสน อาย(?) โกรธ และอีกหลายๆอย่างที่ฉันไม่สามารถเข้าใจได้
‘อ้อ ห้องเธออยู่ข้างๆฉันนะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะคิดเหตุการณ์เมื่อคืนให้ครบทั้งต้นทั้งดอกเลย’
คำพุดของเพนลอยไปมาในหัวสมองของฉันอย่างไม่หยุดหย่อน ยิ่งตำแหน่งของห้องข้างๆฉันเป็นห้องของเพนยิ่งทำให้ฉันตระหนักได้อย่างนึง..
ผู้ชายที่นี่ มันเสือผู้หญิงชัดๆ!!
หลายชั่วโมงต่อมา
ฉันใช้เวลาเกือบทั้งวันในการนอนหมกตัวและพับกระดาษอยู่ในห้อง บางเวลาที่ออกไปกินข้าวกับพวกแสงอุษาและสิ่งที่รับกลับมาคือ
‘เจ๊ทำอะไรหัวหน้าเราหรือเปล่าฮะ’
‘เมื่อวานเธอเมาฮามาก อืมม์’
‘เธอแอบลักหลับเพนหรือเปล่า’
และอีกหลายๆอย่างที่ฉันไม่สามารถจะจำได้-///- ดูๆแล้ว พวกนี้ไม่ได้ตั้งใจจะรับน้องฉันหรอก แต่ตั้งใจจะแกล้งฉันมากกว่า รู้ก็ตอนที่ฉันขอเซ็ตสึดูใบฉลากทั้งหมด ซึ่งปรากฏว่า
ฉันดวงดีโคตรๆที่ได้ใบของฮิดัน- -
อย่างของคิซาเมะคือเอาขายื่นลงไปในบ่อแอนโทนี่เป็นเวลา5นาที( ซึ่งฉันคงได้ขาขาดก่อนที่จะไปเรียน - -)ของซาโซริคือนอนเตียงเดียวกับเจ้าของฉลาก1คืน(ซึ่งฉันเดาว่าคนอื่นคงจะดีใจแน่นอนเมื่อได้ใบนี้) ของเดอิดาระ ให้จูบเจ้าของฉลากเป็นเวลา1นาที(พวกนี้ช่างหื่นกระไรเสียนี่- _-)ประมาณนี้
I wanna kiss you I wanna love you
เสียงริงโทนของฉันดังขึ้น ฉันลุกขึ้นมาจากเตียงก่อนที่จะเดินไปหยิบโทรศัพท์ตรงโต๊ะทำงาน ชื่อบนหน้าจอโทรศัพท์ทำให้ฉันรีบกดรับสายก่อนที่จะพุดใส่โทรศัพท์
“ยัยยูริ!TOT”
(ว่าไงโคนันเพื่อนร๊าก>O< อยู่ที่นั่นได้แอบส่องหนุ่มๆยัง)
“ส่องบ้านเธอดิ รู้ไหม ฉันจะประสาทกินตายทั้งๆที่อยู่กับพวกนี้ได้ไม่ถึง2วันเลยนะT_T”
(ประสาทเพราะความหล่อเข้าขั้นของพวกนั้นใช่ไหม>///<)
“เธอนี้บ้าผู้ชายไม่เลิกจริงๆนะ ยูริ- -“
(เขาเรียกว่ารู้จักมองตั้งหากยะ-*-)
“เออ แล้วแต่เธอจะคิด”
(แต่ว่าข่าวที่ว่าเธอนอนเตียงเดียวกับเพนนี่เรื่องจริงหรือเปล่าอะ)
“หะ ห๊ะ!-[]- น่ะ..ไหนลองพูดใหม่สิ”
(ฉันถามว่าข่าวที่ว่าเธอไปสวีทวี้ดวิ้วกับเพนนี่เรื่องจริงป่ะ)เมื่อได้ยินอย่างชัดเจน ฉันก็แทบจะไปกระโดดเตะก้านคอฮิดันถ้าไม่ติดที่ว่ายัง(พอจะ)มีสติอยู่
“ไอ้คำหลังนี่เธอเติมเองหรือเปล่า”
(เปล่า เธอลองเข้าไปดูที่เว็บบอร์ดโรงเรียนดิ)เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันจึงจัดการคีย์เว็บของโรงเรียนก่อนที่จะเข้าไปในเว็บบอร์ดของโรงเรียน
“แล้วไปไหนต่อ”
(คือเธอต้องกรอกรหัสไปในช่องกลุ่มคนรักแสงอุษาอะนะ ฉันสมัครให้เธอเรียบร้อยแล้ว^O^ รหัสคือวันเกิดเธอนะ แต่ฉันจัดการปลอมชื่อเธอแล้ว ฉะนั้นก็จะไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใครไงล่ะ^^)
“เออ ขอบใจ- -“ฉันตอบไปอย่างปัดๆในความพร้อม(เกินขั้น)ของยูริก่อนที่จะกรอกวันเกิดของฉันลงไป
ฉันเลื่อนลงไปเรื่อยๆก่อนที่จะไปสะดุดกับหัวข้อหลายๆหัวข้อในเว็บบอร์ด
เลขาประธานนักเรียนคนใหม่ โคนัน ทำงานหรือว่าจะมาแย่งผู้ชายของเรา?
ทำอย่างไรถึงได้เป็นเลขาประธาน ความสามารถหรือว่า..?!!
ข่าวลือที่ว่าโคนันนอนเตียงเดียวกับเพน จริงหรือไม่?
ฉันอ่านหัวข้อต่างๆในกลุ่มนี้อย่างปลงๆ แค่ฉันได้เป็นเลขาประธานนักเรียนนี่อิจฉากันขนาดนี้หรือไง ฉันว่าพวกนี้ไม่ได้อิจฉาที่ฉันได้ตำแหน่งหรอก อิจฉาที่ได้อยู่ใกล้พวกนี้มากกว่า
(อึ้งเลยล่ะสิ- -)
“อึ้งสิ พวกนั้นก็เขียนซะ ฉันว่าพรุ่งนี้ได้มีคนจ้องเป็นพันแน่- -”
(แล้วข่าวที่ว่าเธอนอนกับเพนนี่เรื่องจริงเหรอ)
“ก็ไม่เชิงอะนะ”
(หมายความว่าเธอนอนกับเพนจริงๆเหรอ พระเจ้า! เธอไม่โดนทึ้งหัวตายพรุ่งนี้เลยเหรอO_O)
“ฟังฉันก่อนสิยูริ ฉันน่ะโดนพวกนั้นแกล้งให้ดื่มเหล้า”
(จริงดิo_O)
“เออ รับน้องโรคจิตของพวกนั้นน่ะ-*-“
(โอเค ฉันพอจะจับต้นชนปลายถูกแล้ว)
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ”ฉันบอกยูริก่อนที่จะตัดสายลง
ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงก่อนที่จะหยิบหนังสือนิยายที่อยู่ข้างๆตัวฉันมา แต่ก่อนที่ฉันจะได้เปิดหนังสือและหยิบที่คั่นออก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ฉันลุกขึ้นมาอย่างหงุดหงิดก่อนที่ตะเดินไปเปิดประตูให้กับคนที่บังอาจรบกวนเวลาอ่านนิยายของฉัน
“ว่าไง เพน - *-“
“ทำหน้าบูดอย่างกับตูดหมา เป็นอะไรหรือเปล่า- -“
“นายรบกวนเวลาส่วนตัวฉัน”
“ช่างเหอะ”เพนพูดก่อนที่จะยื่นชุดอะไรบ้างอย่างมาให้ฉัน
“อะไร”
“เสื้อสูทของแสงอุษา”
“อ้อ แล้วนี่นายรู้ได้ยังไงว่าฉันใส่ไซส์นี้”ฉันถามร่างสูงในขณะที่ตาจ้องอยู่ที่เสื้อสูทซึ่งดูเหมือนจะใส่ได้พอดีตัวฉันเป๊ะๆ
“ก็ฉันวัดไซส์เธอตั้งแต่เมื่อคืนแล้วน่ะJ”
“นะ นายว่ายังไงนะ-[]-“
“ก็เธออุตส่าห์มาหาฉันถึงห้อง ก็ทำงานไปเลยจะได้ไม่เสียเวลา”ร่างสูงพุดออกมาเรียบๆผิดกับฉันที่แทบจะกระโดดบีบคอเพนได้อยู่แล้ว หมอนี่มันหื่นระยะสุดท้ายจริงๆ-///-
“อ่า ฉันต้องไปแล้วล่ะ”เพนมองนาฬิกาที่ข้อมือของเขาก่อนที่จะเงยหน้ามาพูดกับฉัน
หมับ!
จู่ๆเพนก็จับข้อมือฉันไว้พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ทำให้ฉันร้อนๆหนาวๆตัวอย่างบอกไม่ถูก
แต่ก่อนที่ฉันจะได้สงสัยอะไรต่อ เพนก็ค่อยๆฝังจมูกมาที่แก้มของฉัน อุณหภูมิในร่างกายของฉันเพิ่มสูงขึ้น เลือดไหลเวียนสูบฉีดไปทั่วร่างกาย
“อย่าลืมใส่พรุ่งนี้นะ”เพนพูดก่อนที่จะเดินออกไป ทิ้งให้ฉันยืนอึ้งอยู่คนเดียว
นี่มันบ้ามากๆ..
หมอนี่ทำฉันหวั่นไหวได้ในเวลาไม่กี่วัน..
ฉันคิดในใจก่อนที่สะบัดหัวเพื่อไล่ความคิดไร้สาระนี่ออกไป
ตั้งาติหน่อยสิโคนัน เธอไม่เคยหวั่นไหวกับใครง่ายๆนะ
ฉันจะทำยังไงกับอาการของตัวเองในตอนนี้ดีเนี่ยยย!>///<
ความคิดเห็น