ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
“ฮยอแ พี่ลับมาแล้ว”แฮพูหลัาลับมาถึบ้าน
“ลับมาแล้วเหรอ พี่แฮ ไปะลืมน้อเลยนะ”ฮยอแเินมา้อนรับพี่ัวเอ
“แน่นอนย่ะ วันนี้แไ้นัฮันยอมาหรือเปล่า?”แฮพูแล้วเอยถามน้อัวเออย่าอยารู้
“เอ่อ นัมาฮะ แ่บอพี่ฮันแล้วว่าห้ามพาพี่ิบอมมา”ฮยอแบอแฮ้วยวามรวเร็ว
“ีมา แ็รู้ว่าพี่ไม่อบนายิบอม แ่พี่ไม่ไ้ว่าอะไรหรอนะถ้าแะบับฮัน”แฮบอน้อเพื่อให้น้อสบายใ
“ฮะ แ่ผมว่าพี่ับพี่ิบอมเหมาะันมาเลยนะฮะ”ฮยอแบอแฮ
“ไม่มีทาะหรอ ฮยอแ ถ้าพี่บับอีานั่นน่ะ พี่ยอมถูหลอเลย”แฮบอฮยอแ
“แ่ถ้าเป็น็ีนะฮะ เี๋ยวฮยอแเป็นพ่อสื่อให้”ฮยอแยัื้อ่อไป
“เหอๆไม่เอา้วยหรอนะ พี่ไม่อยาเป็นแฟนับผู้ายแ้มป่อ”แฮบอฮยอแพลาเินไปนั่ที่โฟา
“แ่่อนพี่แฮเยแอบอบพี่ิบอมไม่ใ่เหรอ?”ฮยอแถามแฮอย่าสสัย
“มันเป็นอีไปแล้วแหละ ฮยอแ เมื่อิบอมเ้าไม่ิแบบนั้น และพี่็ประาศนไปแล้วว่าะเป็นู่ัับิบอมั้แ่เ็ๆ”แฮบอฮยอพลาหลับา้วยวามเหนื่อย
“แ่ว่ามันเปลี่ยนแปลันไ้นะ ถ้าพี่...”ฮยอแยัพูไปบ็มีเสียที่สามเพิ่มมา
“ฮยอแ เปิประูให้พี่หน่อยสิร้าบ”เสียอฮันยอัึ้น
“ฮะๆ”ฮยอแรับำ่อนเินไปเปิประู
“สวัสีรับน้อฮยอแ อ้าว สวัสี แฮ”ฮันยอเอยทัทายพี่น้อ
“สวัสีฮันยอ ไม่เอันนานเลยนะ เ้ามา่อนสิ”แฮเอยวน
“อืม ใ่ๆแฮเป็นไบ้าล่ะ”ฮันยอถาม
“สบายี นาย็สบายีนี่ มีน้อันูแลอย่านี้”แฮพูพลาแวเล็น้อย
“ฮะๆไม่ถึนานั้นหรอ ไอ้ิบอมมันไม่ไ้มาหรอนะ มันลัวะทะเล่าะับนายน่ะ”ฮันยอบอพลาหัวเราะ
“เหอะๆ ฝาบอมันทีนะว่าอย่าให้เอ เี๋ยวะโนันเะ”แฮบอฮันอย่าหมั่นไส้
“โอเๆ เฮ้ยๆันะพาน้อนายไปูหนันะเว้ย ลับไม่เิน 2 ทุ่ม”ฮันยอบอแฮ
“เออๆไม่ว่าหรอๆเอาไป้าที่บ้าน็ไ้นะ”แฮบออย่าเ็ๆ
“บ้า พี่แฮะบ้าเหรอ?”ฮยอแพูอย่าเินๆ
“ไปเ็บเสื้อผ้าเลย ฮยอ พี่อยู่นเียวไ้”แฮบอพลาันฮยอให้ึ้นไปเ็บอ
“อบในะ แฮ เี๋ยวันส่นมาอยู่เป็นเพื่อน”ฮันยอเอยบอแฮอย่าใริ
“เออ ไม่เป็นไรๆ อเป็นผู้ายนะ ผู้หิเี๋ยวมันปล้ำัน”แฮบอฮัน
“โอเๆแล้วนายะ้อถูใ แฮ”ฮันบออย่ามีเลศนัย
“เออๆไปไ้ล่ะ”แฮเอยบอ
เย็นวันนั้น
ในะที่แฮนัู่หนัอยู่นเียวนั้น ็มีเสียัึ้น
๊อๆ
“ใรรับ?”แฮถามผู้มาใหม่พลาเปิประู เมื่อพบว่าเป็น
“ไ แฮ”ิบอมนั่นเอ
“อ๊า ใรให้นายมาันหา!”แฮถึับว๊าเลยทีเียว
“ไอ้ฮันับฮยอให้ันมาูแลนายน่ะ”ิบอมบออย่าเรียบๆพลาเินเ้าห้อ
“หยุเลยนะ นายออไปาห้ออันเลย”แฮบอพยายามันร่าสูให้ออไปาห้อ
“เหอะๆเสียใ้วยนะ แฮ ันเ็บเสื้อผ้ามาแล้ว เพราะะนั้นวันนี้ันะมานอนับนาย แล้ว็อย่าเรื่อมา”ิบอมบออย่าวนๆ
“ไ้ แล้วเราะไ้เห็นีันแน่ นายิมิบอม”แฮพูพลาระแทเท้าเ้าห้อนอน
“หึหึ อย่าลืมล่ะัน้ะ พ่อหนุ่มหน้าหวาน”ิบอมบอพลาหัวเราะแล้ว็ไปนัู่ทีวีอยุ่บนโฟา
ในอนหัว่ำหลัาที่แฮอาบน้ำเสร็้เินออมาาห้อพร้อมหอบหมอนับที่นอนมา้วย
“เฮ้ๆ นายะออมานอนเป้นเพื่อนันหรอ?”ิบอมเอยถามเมื่อเห็นแฮหอบอออมา
“เปล่า ันเอาที่นอนมาให้”แฮบอิบอมเสียหวาน
“อืมๆอบในะ”ิบอมอบุอย่าๆ
“ไม่เป็นไร้ะ ฝันีนะ”แฮบอเสียหวานพลาเินเ้าห้ออย่าอารม์ี
“หวัว่าะไม่แล้อะไรันหรอนะ”ิบอมพูับัวเอเบาๆ
อนึ
“อ๊า ันะ่านาย ลีแฮ”ิบอมะโนโวยวายพลาเินเ้าไปในห้อนอนอแฮ
ในอนหัว่ำ (่อนที่แฮะเอาผ้าห่มให้ิบอม)
“หึหึ นายเสร็ันแน่ ิบอม”แฮพูอย่าเบาๆ ในะที่ำลัโรยมแ(มันเป็นฟิ อะไรๆ็เิไ้)ลบนที่นอนอิบอมอย่าเมามัน
“นายเอามแไปรอยไว้ที่นอนันเหรอ นายแฮ”ิบอมถามแฮอย่าโมโห
“เปล่าสัหน่อยนะ สสัยัวนายหวานมเลยึ้นมั้”แฮทำเป็นไม่รู้ไม่ี้
“หึๆ ถ้าเป็นอย่านั้นล่ะ็ นายเสร็ันแน่ เผื่อนายอยารู้ว่าันหวานไหม”ิบอมพูพลาเินไปบนเียเพื่อหอมแ้มหนุ่มหน้าหวานอย่าลีแฮ
“ฮาๆสบายใึ้นแหละ ันไปนอน่อนะ”ิบอมพูพลาเินออาห้อ
“อ๊า ันเลียนาย ิมิบอม!!”แฮะโนอย่าสุะทน
..............................................................................
อัพรบแล้วน้า ไรเอร์ว่าั
อ่านแล้วเม้นหน่อยเหอะน้า
ไรเอร์อยาไ้ำลัใอ่า
T/T อร้อล่ะๆ
อ่านแล้วเม้นหน่อยเหอะน้า
ไรเอร์อยาไ้ำลัใอ่า
T/T อร้อล่ะๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น