ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
หน้าบ้านิมิบอม
๊อๆ
“สวัสีอนเ้าเว้ย ไอ้ิบอม”ฮันยอ เพื่อนสุี้อิบอมทัทายิบอมในอนเ้า
“...”เียบ ไร้เสียอบรับาิบอม เพราะเาอนเพื่อนสุี้อย่าฮันยออยู่
“เฮ้ยย ถ้าันทำไรผิ็อโทษนะเว้ย แ่เปิประูมาุยัน่อนิ่ว่ะ ไอ้ิบอม”ฮันยอึำเป็น้อ้อ
“แไม่้อมาพูับันเลย ไอ้ฮัน ันโมโหแมาๆๆ แบอเหุผลมาเลยนะว่าทำไมถึบันไ้”ิบอมถามอย่าน้อยใ
“ฮยอเป็นนี ัน็รัฮยอ หรือแะบอว่าฮยอแไม่ีล่ะ?”ฮันยอบอเพื่อนอย่าเหนื่อยใ
“ไม่!!ฮยอเป็นเ็ี ีว่าไอ้หน้าหวานแฮั้เยอะ”ิบอมพูอย่าเื่อมั่นในฮยอ
“เออ ็แ่นั้นแหละ เปิประูให้ัน้วย ันเมื่อยแล้วนะเว้ย”ฮันยอบ่นิบอมอย่าเหลืออ
“เออๆ เ้ามาิ่”ิบอมเปิประูพลาบอ
“ว่าแ่แมาบ้านันมีอะไรหรือเปล่าว่ะ ไอ้ฮัน”ิบอมถามเนื่อาสสัยในัวเพื่อนเา
“เออๆใ่ ลืมไปเลยๆ ันะมาวนแไปบ้านฮยอแอ่ะ”ฮันยอบอเพื่อนี้อย่ายิ้มแย้ม
“ไม่ไป เพราะถ้าไปัน้อเอไอ้หน้าหวานแน่ๆ”ิบอมปิเสธอย่าไร้น้ำใ
“แไม่ิะีับแฮหน่อยเหรอว่ะ ไอ้ิบอม เรื่อมันผ่านมาเป็น 10 ว่าปีแล้วนะเว้ย”ฮันยอถามเพื่อนสุหยิ่อย่าิบอม
“ไม่!ันไม่มีทายอมหรอ ไอ้ฮัน สัวันันะแ้แ้นไอ้บ้านั่นให้ไ้”ิบอมบอฮันยออย่าริั
“แ่แ้อไป ไอ้ิบอม!!”พอฮันยอพูบ ็ลาเพื่อนี้อย่าิบอมึ้นรถเ๋ันหรูและออัวอย่าเร็ว
“ไม่ๆๆๆ ไอ้ฮันอรถนะเฟ้ย ไม่ั้นันะ่าแ”ิบอมะโนโหวเหวอย่าน่าสสาร
“เสียใ้วยว้ะ ไอ้ิบอม เพราะมันถึบ้านฮยอแับแฮแล้ว”ฮันยอบอเพื่อนอย่าวนๆ
“มีใรอยู่ไหมรับ”ฮันยอเาะประูพลาพูอย่าเรียบร้อย
“้าๆ สวัสี้า พี่ฮันยอ พี่ิบอม เิ้าในเลยฮะ”ฮยอแเินมาเปิประุ้วยใบหน้ายิ้มแย้มพลาบอ้อนรับ
“รบวน้วยนะ ฮยอแ”ทั้ิบอมและฮันยอบอพร้อมัน
“ฮะๆ ไม่เป็นไรหรอฮะ วันนี้พี่แฮไม่อยู่ บอว่าะไปบ้านพี่อมิน สสัยไม่อยาเอพี่ิบอมแน่ๆเลย 555+”ฮยอแบออย่าำัน
“เี๋ยวเหอะ ฮยอแ ีล่ะที่ไอ้บ้านั่นไม่อยู่ ไม่ั้นวันนี้้อทะเลาะันแน่ๆ”ิบอมบออย่าหมั่นไส้
เนื่อาวันนี้ฮยอแวนิบอมับฮันยอมาทาน้าว ทั้สอึมาบ้านฮยอแึ่อยู่ับแฮ แ่แฮออไปนอนบ้านเพื่อนี้อย่าอมินเพราะไม่อบี้หน้านายิบอมนั่นเอ
“พี่ลบ่อนนะ ไว้เี๋ยวโทมาหานะ้ะ ฮยอแ”ฮันยอบอแฟนอย่าเสียหวาน
“ฮะๆ บ๊ายบายนะฮะ พี่ฮันยอ พี่ิบอม”ฮัยอแบอ พลาโบมือลาให้สอหนุ่มที่ับรถออไป
บนรถอฮันยอ
“ีนะที่ไอ้บ้านั่นไม่อยู่ ันไม่ปวประสาธี”ิบอมบอ
“ันรู้นะเว้ยว่าแเหา เพราะแิถึแฮอยู่ใ่ไหมล่ะ ไอ้ิบอม?”
“....แอย่ามาพูบ้าๆนะเว้ย ไอ้ฮัน”ิบอมพูพลาหน้าึ้นสีนิๆ
“5555+ แน่ในะเว้ยว่าไม่ไ้หลสเน่ห์แม่หนุ่มหน้าหวานน่ะ”ฮันยอยัแว่อไป
“เออ ไม่มีทาหรอเว้ย ถ้าวันนั้นมีริ อให้ันถูหลอเลยอ่า”ิบอมบออย่ามั่นใ(หรือเปล่า)
“ให้มันแน่นะเว้ย ถ้ารัแฮึ้นมา แะถูหลอเอาแน่ๆ”ฮันยอบออย่าเป็นห่ว
“เออๆแับรถ่อไปเลย ไอ้ฮัน”ิบอมบอพลาิถึเรื่อในอี
.....................................................................................................................
บไปแล้ว 1 อน เฮ้ออ
ปวามามาย อยารู้แล้วใ่ไหมว่ามีอะไรเิึ้นับิบอมและแฮ
ไว้อนหน้าะมาเลยล่ะันนะ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น