ไม่ใช่มืออาชีพนะคะ ขอบอกไว้ก่อน
ชื่อนักวิจารณ์ ? :: Pita-chan [พิต้านะคะ แต่ขอเรียกสั้น ๆ ว่าต้าละกัน]
ชื่อนิยาย ? :: The Manhunt Rising เปิดตำนานคนล่าคน
ชื่อเรื่องนิยาย ความดึงดูดใจ ? (เต็ม10) :: 9/10 ชื่อถือว่าน่าดึงดูดนะคะ สำหรับคนที่ชอบแนวนี้ The Manhunt Rising ที่แปลว่าการเพิ่มขึ้นของนักล่าใช่มั้ยคะ? ชอบชื่ออังกฤษเพราะดีค่ะ ส่วนชื่อไทยก็ไม่มีปัญหา
เนื้อเรื่องย่อ ? (เต็ม10) :: 8/10 ผมถูกไล่ต้อนจนไปถึงทางตัน... ผมหันไปเผชิญน่ากับสิ่งที่ผมกลัวที่สุดในชีวิต... และแล้วเส้นทางชีวิตของผมก็เปลี่ยนจากผู้ถูกล่าเป็นผู้ล่า
ต้าคิดว่าเนื้อเรื่องย่อยังไม่ค่อยน่าสนใจเท่าที่ควรนะคะ มันเหมือนกับว่ายังขาดอะไรไปอยู่ และก็สั้นไปหน่อย ต้ายังรู้สึกชอบประโยคนี้มากกว่าอีก
คุณเคยคิดว่าตัวคุณอยู่คนเดียวในโลกหรือปล่าว...
คุณเคยคิดที่จะหนีไปจากโลกมืดหม่นนี้หรือปล่าว...
คุณเคยมองคนอื่นที่มีชีวิตสดใส ขณะที่ชีวิตของกำลังดำดิ่งสู่ก้นบึ้งที่ไร้ซึ่งแสงสว่างหรือปล่าว...
ถ้าคุณเคยเป็นเช่นนั้น คุณกับผมเราคงคล้ายกัน...
แต่ตลอดนี้ผมหลุดพ้นจากโลกอันโสมนแบบนั้นแล้วล่ะ...
นั้นเป็นเพราะผมเรียนรู้ที่จะ...
ฆ่า
ลองแก้ไข หรือ เพิ่มเติมเนื้อเรื่องย่อดูละกันนะคะ
ข้อบกพร่อง เช่นพิมพ์ผิดหรือบรรยายแปลกๆ ? (เต็ม10) :: 5/10
ตอนที่ 1 : ย่อหน้าที่ 5 หลังผมพบว่าสักนี้พ่อ = พักนี้ : ย่อหน้าที่ 10 ทั้งหมดเป็นภาพชินต่างที่สอนให่ผมรู้ว่าการฆ่าเป็นเรื่องธรรมชาติ = ให้ [เรางง ๆ ประโยคนี้นิดนึงอ่ะนะ ไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่] : ย่อหน้าที่ 13 หลังคำพูด ล็อกตัวละปิดปากผม = และ : แต่การที่ลุงมายังนี้ยอมต้องมีเรื่องอะไรสำคัญเป็นแน่แท้ = อย่างนี้ย่อม [เราคิดว่าดีกว่า] : ลุงตอกกลับน้ำเสียงของลุง ไม่ว่าจะฟังงกี่ครั้งผมก็ว่ามันเป็นเสียงที่ขัดหูผมที่สุด = ลุงตอกกลับ น้ำเสียงของลุงไม่ว่าจะฟังดูกี่ครั้ง ผมคิดว่ามันก็เป็นแค่เสียงที่ขัดหูผมเสียเหลือเกิน [ต้าคิดว่าแบบนี้น่าจะดีกว่า จะเปลี่ยนหรือไม่ก็แล้วแต่ไรค์เตอร์นะจ้ะ]
ตอนที่ 2 : บรรทัดแรก ปิดประตูเหล็กของโรงฆ่าสัตว์ความเร็วสูงที่ผมทำได้ = ปิดประตูเหล็กของโรงฆ่าสัตว์ด้วยความเร็วสูงที่ผมจะทำได้ [ต่อเติมให้นิดนึง จะเปลี่ยนหรือไม่ก็ได้] : ไม่มีเวลามาเหนื่อยหอบ = ตอนนี้ไม่มีเวลามาเหนื่อยหอบ : ขึ้นปเสริมปิดทางออก = ขึ้นเสริมปิดทางออก : ขวานด้าวยาวแขนติดผนัง = ขวานด้ามยาว : ค่อยๆหย่อยขาลงไปเนื้อเหลวๆยวบลง = ค่อยๆหย่อนขาลงไป เนื้อเหลวๆยวบลง.. [ควรเว้นวรรคด้วย] : เสียงกระดูกนิ้วดังลั่นและรูปนิ้วพิกลไปจากปรกติ และเลือดที่ไหลซึมออกมา [และสีแดง ตัดทิ้งไปก็ได้ค่ะ] : "ปืนกระบอกนี้ ผมจะคิดวะว่าเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบ 20 ปีของผม จากลุงก็กัน" [ตัดวะทิ้งไปได้เลยค่ะ] : เสียงร้องลงลุงแผ่วลง = เสียงร้องของลุงแผ่วลง : ผมกระตัดผ่ากระดูกสันหลังอย่างไม่ยากเย็น = ผมตัดผ่ากระดูสันหลังอย่างไม่ยากเย็น [ลบคำว่ากระออกนะ] :
ตอนที่ 3 : เครื่องดื่นนี้ช่วยได้มากทีเดียว = ดื่ม
ตอนที่ 4 : เสียงของแม่ผมจะหายไปตลอกกาล = ตลอดกาล
ตอนที่ 5 : ไม่มี
ตัวละคร ? (เต็ม10) :: 9/10 ชอบมากจริง ๆ ถึงตัวละครจะโหด ๆ ไปหน่อยก็ตาม บรรยายนิสัย และลักษณะท่าทางได้โดดเด่นมาก ๆ ที่ขาดไปก็น่าจะเป็นแค่รูปลักษณ์น่ะค่ะ
การดำเนินเรื่อง ? (เต็ม10) :: 10/10 เยี่ยมมากเลยค่ะ ถึงตอนหลัง ๆ จะสั้นไปหน่อย แต่ดำเนินได้ดีไม่มีที่ติ ทำให้คนอ่านอินจนไม่รู้จะพูดว่าไร
ความน่าติดตาม ? (เต็ม10) :: 10/10 เรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่าติดตามมาก ๆ เลยทีเดียวค่ะ พูดตรง ๆ ปกติแล้วต้าไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวนะคะ แต่พอได้อ่านแล้ว แบบว่าถูกใจตั้งแต่ตอนที่หนึ่งเลยค่ะ ดูสมเหตุสมผลดี และก็น่าสงสารพระเอก ตอนนี้รู้สึกว่าจะชอบแนวนี้เข้าแล้วล่ะค่ะ 55+
ภาพรวม?(เต็ม10) :: 10/10 เห็นภาพชัดแจ๋ว จนทำให้รู้สึกเสียวนิด ๆ
คะแนนรวม ? (เต็ม70) :: 61/70 ใช้ได้เลยทีเดียวค่ะ
สรุป ? :: พยายามต่อไปนะคะ รับรองว่าถ้ามีคนเข้ามาอ่านเขาต้องติดตามแน่นอนค่ะ เพราะขนาดแนวโหด ๆ แบบนี้ ต้าไม่ค่อยจะชอบ ยังอ่านแล้วชอบได้เลย ไรค์เตอร์มีพรสวรรค์ค่ะ สู้ ๆ ต่อไปนะคะ ส่วนคะแนนอาจจะดูน้อย ๆ ไปหน่อย แต่ความจริงแล้ว ไม่น้อยนะคะ แต่ที่ดูน้อย ๆ ก็เป็นเพราะคำผิดเพียบ ! อย่าลืมกลับไปแก้นะคะ เพราะต้าต้องเสียเวลากับการนั่งจดคำผิดค่ะ รักษาน้ำใจกันนิดนึงเนอะ และมันก็จะเป็นผลดีต่อนิยายของคุณด้วยค่ะ
ก่อนจาก : หลังจากแต่งนิยายเสร็จได้ตอนนึง ควรจะอ่านทบทวนอีกอย่างน้อยสักนึงรอบก็ยังดีนะคะ ถ้ามากกว่านั้นได้ยิ่งดี การที่ไม่มีคำผิดเลยจะทำให้ผู้อ่านเห็นถึงความตั้งใจของเราค่ะ ถึงจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ตามแต่ ต้ารู้นะคะ เวลาแต่งต้องใช้เวลาพอสมควร และต้องย้อนกลับมาอ่านอีก คงจะไม่อยากแน่ ๆ ต้าก็เช่นกัน แต่ก็สู้ ๆ นะคะ เอาใจช่วยเสมอค่ะ และจะขอติดตามนิยายเรื่องนี้ไปเรื่อย ๆ นะคะ ^-^
ปล. อย่าลืมมาเซนต์รับนะคะ
http://writer.dek-d.com/ChoasM/writer/view.php?id=624432 |
