คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2 รอบคัดเลือก
บทที่ 2
[รอบคัดเลือก]
ข่าวที่ใหญ่ที่สุดตอนนี้ คงหนี่ไม่พ้นเรื่องของโรงเรียนพรตพิทยพยัตกำลังจะถูกยึด โดยกระทรวงศึกษาธิการใหม่ (NMOE) แต่ ณ เวลานี้กลับมีอีกข่าวหนึ่งที่น่าสนใจกว่านั้นเข้ามา โรงเรียนที่กำลังจะถูกยึด กำลังจะจัดเกมการแข่งขันเอาชีวิตรอดมรณะขึ้น โดยครูชัยที่รักษาการแทนผู้อำนวยการ......
“ PROT SURVIVOR”
..............................................................................................................................................................
ยามเช้าของวันนี้ที่ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำจำนวนมาก ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นก็ไม่ได้มีท่าทีว่าฝนจะตกลงมาเลย แสงแดดส่องผ่านช่องเล็กๆของเมฆ กับลมแผ่วๆที่ค่อยๆพัดมาเป็นจังหวะ พาให้ฝุ่นจำนวนมากบินหมุนวนราวกับพายุลูกเล็กๆ เหมือนท้องฟ้าที่มึดครึ้มของวันนี้ จะรับรู้ได้ถึงสัญญาณบางอย่าง ที่กำลังจะเปิดม่านสู่เกมมรณะ......
วันนี้นักเรียนในโรงเรียนพรตมาโรงเรียนน้อยกว่าปกติ หลังจากที่ได้รู้เรื่องข่าว PSV มีนักเรียนบ้าดีเดือดมาโรงเรียนตั้งแต่เช้า แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกกลัว และคิดว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยอีกต่อไป ตั้งแต่ผู้อำนวยการวิจิตรลาออก...
[ตื๊ดดดดดดด...ดดดดดด.ดดดด.........ด.....ด.........ด.........................ด........................ด.......ด]
เสียงตามสายที่มีคลื่นรบกวนดังผ่านลำโพงแบบเมื่อวานไม่มีผิดตั้งแต่เช้า เหมือนมันกำลังหาสัญญาณอยู่ ก่อนที่เสียงซ่าค่อยๆดังขึ้น และแปรเปลี่ยนกลายเป็นเสียงคนพูดขึ้นมาตามลำดับ
[สวัสดียามเช้านักเรียนทุกๆคน.....เหมือนท้องฟ้าในวันนี้จะไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่นะ เวลาในตอนนี้ คือ....เอ่อ... 7โมง 40 กว่าๆนาที อีกไม่ถึง 20 นาที ตามที่ได้ตกลงกันไว้เมื่อวาน....]
เสียงของครูชัยดังขึ้นมา ผ่านเสียงตามสายออกลำโพงทุกตัวภายในพรต
[มีเวลาให้ 20 นาทีก่อนแปดโมง วันนี้จะไม่มีการเข้าแถวที่โรงเรียน... อีกประมาณ 10 นาที PROT SURVIVOR รอบคัดเลือกจะเริ่มภายในโรงเรียนแห่งนี้ เตรียมพร้อมสำหรับความสนุกแล้วรึยังล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า]
ทุกคนที่อยู่ภายในโรงเรียนหลังจากที่ได้ยินเสียงประกาศก็เกิดความวุ่นวายในทันที หลายคนที่นั่งอยู่บริเวณต่างๆในโรงเรียน พากันวิ่งหนีอย่างจ้าละหวั่นขึ้นไปแอบในห้องประจำตัวเอง บ้างก็วิ่งหนีออกจากโรงเรียนเพราะกลัวจนสติแตก
“ อะไรวะ มันเอาตั้งแต่เช้าเลยหรอ โรงเรียนบ้าอะไร ไม่อยู่แล้วโว้ยย!!! ”
“ยังไม่รู้กติกาอะไร แต่มาเถอะ ฉันจะกระทืบให้ยับเลย”
“น่ากลัวจัง ทำยังไงดี ครูชัย บ้าไปแล้วแน่ๆ เค้าต้องบ้าไปแล้ว” หลายคนร้องโอดโอยขึ้นมาเพราะทนไม่ไหว
นัด[2] เป็นคนแรกของชั้น 5/2 ที่มาโรงเรียนตั้งแต่เช้าคนแรกก่อนเพื่อนๆ เพราะต้องทำหน้าที่วิทยุสื่อสารกับครูฝ่ายปกครองตอนเช้า ทันทีที่ได้ยินเสียงประกาศเขาได้วิ่งไปห้องปกครองในทันที
“ เฮ้ยยยย !! เวรล่ะ มันเริ่มกันตั้งแต่เช้าเลยหรอเนี่ย” นัด[2]พูด พร้อมๆกับวิ่งไปที่ห้องปกครอง
“ ทำยังไงดีล่ะเนี่ย !!!! ยังไม่มีใครมาโรงเรียนกันเลย ปัดโธ่เอ๊ย !! งานเข้าแล้ว อีกแค่ 10นาทีเอง มันต้องมีคนในห้องมาทันบ้างแหละน่าๆ ใครจะไปรู้ว่ามันเริ่มกันตั้งแต่เช้าขนาดนี้”
นัดหยิบวิทยุสื่อสารในห้องปกครองมา 3 เครื่อง และวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วแบบไม่ลืมหูลืมตา จนวิ่งชนเข้ากันคนคนนึงและล้มลง
“ พลั่ก!!! ”
“โอ๊ย !!! ขอโทษครับ”
นัด[2]พูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบครูเรวิทยื่นเอามือล้วงกระเป๋าทำหน้าอย่างไม่สบอารมณ์อยู่ตรงหน้า ครูเรวิทจ้องหน้านัด[2] ด้วยแววตาถมึงทึง ก่อนที่จะพูดขึ้นมา
“ แกมันเด็ก ของวันชนะนี่หว่า จะรีบไปไหน ฮะ!!!”
นัด[2] รีบลุกขึ้น และ หยิบวิทยุสื่อสารทั้ง 3เครื่องที่ตกอยู่ทันที เพราะน้ำเสียงที่แหบและบุคลิกที่น่ากลัวของครูเรวิท ได้พาบรรยากาศกดดันอย่างบอกไม่ถูกมาตรงหน้า นัด[2]ได้แต่มองอย่างกลัวๆ ก่อนที่จะตอบกลับไป
“ขอโทษด้วยครับตอนนี้ผมรีบจริงๆ”
“ อะไรวะ !!! ไอ้อ้วนนัด[2] นี่แกอย่าบอกนะว่า พวก 5/2 จะเข้าร่วม PSV ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
เสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างกวนๆ มาจากหลังครูเรวิท ก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินเข้ามาใกล้ๆนัด[2] และยิ้มให้อย่างอาดๆ เพราะอมยิ้มรสสตรอเบอร์รี ยังคาอยู่ในปากของเขา
“ แสง[1] พวกแกเองหรอกเหรอ.... อย่าบอกนะว่า GIFTED(5/1) ก็เข้าร่วม PSV ครั้งนี่ด้วย” นัด[2]ถาม แสง[2]ที่เพิ่งเดินเข้ามาตรงหน้า
“ แน่นอน หึ หึ หึ” แสง[1]หยิบอมยิ้มออกจากปากและพูดต่อ “แล้วห้องพวกแกล่ะ พอไม่มีพิมาย[2] ก็ทำอะไรกันไม่ได้ จนวิ่งหน้าตาตื่นมาแบบนี้ แล้วไหนล่ะคนอื่นๆที่อยู่ในทีมห้อง อย่าบอกนะว่ายังมาไม่ถึงที่โรงเรียน กระจอกจริงๆเลย แล้วแบบนี้จะทันหรอวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ทั้งแสง[1] และครูเรวิท ต่างก็พากันหัวเราะทับถมนัด[2] นัด[2]กัดฟันพยายามตอกกลับไปแต่ก็ไม่กล้า จนตอนนี้ในใจเขาคิดว่า ขอแค่มีใครก็ได้ในห้องที่มาถึงโรงเรียนและช่วยสมทบตรงนี้ก็พอ
แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาท่ามกลางเสียงหัวเราะ.....
“อ้าวนัด[2]เธอ อยู่ที่นี่เองหรอกหรา ฉันก็ตามหาเธอตั้งนานแหนะ”
นัดยิ้มขึ้นมาในใจก่อนที่หันไปหาเจ้าของเสียงนี้ สมาชิกของ 5/2 ที่มาถึงโรงเรียนเป็นคนที่ 2 ก่อนเกมเริ่มมาแล้ว...
“เฮ้ยยย !! ยัยดริงค์[2]”
ดริงค์[2]สาวน้อยท่าทางไร้เดียงสาเพื่อนสนิทของฝ้าย[2] ยิ้มยิ้มแฉ่งโชว์เหล็กดัดฟันสีชมพู ของเธอให้นัด[2] อย่างไม่รู้เรื่อง นัด[2]ยิ้มกลับ ให้ดริงค์[2] อย่างเฝื่อนๆในใจก็คิดว่าทำไมคนที่มาช่วยถึงไม่เป็นคนอื่นแทน
“ เอาเถอะๆ ตามใจพวกแกแล้วกัน ต่อให้ยกกันมาทั้งห้อง 5/2 ก็ไม่มีทางชนะหรอก หรือว่าพวกแกจะให้ผู้หญิงแข่งแทนเพราะกลัว ข้าก็ไม่ได้ว่าหรอกนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า....ไปกันเถอะครับจารย์ ผมเองก็ต้องไปเตรียมตัวกับคนอื่นๆด้วยเหมือนกัน”
พูดจบแสง[1]และครูเรวิทก็เดินขึ้นอาคาร 3 สายตาที่ดูถูกสร้างความเจ็บปวดให้ ทั้งนัด[2] และดริงค์[2]เป็นอย่างมาก
“ ยัยดริงค์[2] ทำยังไงดีๆ ตอนนี้ห้องเรามาถึงแค่ 2 คนเองอีกแค่...” นัด[2]ก้มมองดูนาฬิกาก่อนที่จะพูดต่อ “อีกแค่ 5นาทีเอง ไม่ถึงแล้วด้วย !!!”
“นี่นัด[2]จ๋า ใจเย็นๆก่อนเดี๋ยวทุกคนก็มาทันแต่ยังมีฉันอยู่ไม่ต้องห่วงหรอกเน้ออ” ดริงค์[2]พูดพร้อมยิ้มแบบไร้เดียงสา
นัด[2]หยิบวิทยุสื่อสาร 1เครื่องให้ดริงค์ เพราะคิดว่าบางทีมันอาจเป็นตัวช่วยสำคัญสำหรับเกมก็ได้ หรือว่าถ้ามีคนอีกๆมาถึงโรงเรียนแล้วจะได้ติดต่อบอกกันได้ง่ายๆ
“อ้า ฉันใช้ไม่เป็นหรอกน่า....เอามาให้ทำไมอ่ะ” เธอส่ายหน้าและปัดวิทยุสื่อสารที่นัด[2] ยื่นให้ พร้อมกับทำหน้าบูดบึ้งอย่างไม่พอใจ
“ เอาไปเถอะน่า ใช้ไม่ยากหรอกนี่กดตรงนี้นะ เวลาจะพูด แล้วก็....”
[อีก 2 นาที PROT SURVIVOR รอบคัดเลือกจะเริ่มขึ้นแล้ว]
เสียงตามสายดังขึ้นอีกครั้งเป็นครั้งที่ 2 ทุกคนต่างตกใจกลัวและหลายๆคนทำอะไรไม่ถูก สัญญานที่จะเปิดม่านเกมมรณะนี้เริ่มขึ้นแล้ว หลายกลุ่มพากันมายื่นนอกอาคารเพื่อรออย่างท้าทาย
ดริงค์[2]รับวิทยุสื่อสารที่อยู่ในมือนัด[2] มาถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากได้มันก็ตามทีแต่คราวนี้เธอก็คงต้องเก็บมันไว้จริงๆ
“เอามาให้ฉันใช้ยังจะดีกว่านะ ยัยดริงค์[2]เอาไปคงทำพังแน่ๆ” ทั้งคู่ หันไปหาเจ้าของเสียงก็พบกับเสก[2] ที่มาถึงพอดี
“ เย้!!! เสก[2] เอ้าไม่ต้องห่วงฉันมีอีกเครื่องเอาไปเลย คราวนี้ก็มีกัน 3คนแล้ว อีกไม่ถึงนาทีเกมจะเริ่มแล้วด้วย พวกเรา 3คนนี่แหละจะพาทีม 5/2 ให้ไปสู้ในรอบจริง เอ้า!!! รวมพลัง” ทั้ง 3 ยืนเป็นวงกลมก่อนที่จะวางมือไว้กลางวงแล้วเฮขึ้นมาดังๆ
…………………………………………………………………………………………………………………………………
ในห้องประจำของ 5/3 นักเรียนทั้งห้องมาเร็วผิดปกติ หลังจากรู้เรื่อง PSV ในห้องเรียนที่โต๊ะเรียน ถูกจัดเรียงใหม่แบบโต๊ะประชุม ผ้าม่านและหน้าต่างถูกปิดเอาไว้ แอร์ในห้องที่เปิดด้วยความเย็นแบบพอดีๆ นั้งเรียน 39 คนนั่งประชุมกัน ท่ามกลางความกดดันที่เวลาของเกมกำลังประชั้นชิดมาทุกที......
“ พวกผู้หญิง รอเฉยๆ ถ้ากติกาของเกมต้องมีการต่อยตีจริง ให้เป็นหน้าที่พวกเราเอง” เคิร์ก[3]พูดขึ้น
“ ทุกคนต้องพกโทรศัพท์ ติดตัวเอาไว้ด้วยคอยแจ้งว่า มีใครในห้องเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง ถ้ามีอะไรให้ช่วยจริงๆก็บอกกันได้” เนมมี่[3] ที่นั่งอยู่ข้างๆพูดเสริมขึ้นมาบ้าง พร้อมกับหันไปพยักหน้ากับ เค้กติ้ว[3] เฟย[3] และคนอื่นๆ
“ อย่า กลัวเด็ดขาด ไม่มีใครไม่กลัวหรอก แต่ถ้ากลัว ความกลัวนั้นแหละจะปั่นหัวพวกเราทุกคน เปลี่ยนความกลัวให้กลายเป็นพลังซะ พวกเราต้องช่วยไม่ให้โรงเรียนของพวกเราถูกยึด หนทางเดียวคือ PSV !!!! พวกเรา 5/3 จะต้องชนะ!!!”
ปอนด์[3]พูดขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะลุกขึ้นมาเฮลั่น เพื่อสร้างกำลังใจพร้อมๆกัน
[ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.............ด....ด...ด..ด.ด.ดดด]
“มันมาแล้ว !!”
เสียงตามสายดังผ่านลำโพงขึ้นเป็นครั้งที่ 3 ก่อนที่จะมีเสียงครูชัยพูดขึ้นมาเหมือนทุกๆครั้ง
[ขอต้อนรับทุกๆคนเข้าสู่รอบคัดเลือกของ PROT SURVIVOR ตอนนี้จำนวนห้องทั้งหมดกว่า 70ห้อง เราจะคัดให้เหลือเพียงแค่ 4ห้องเท่านั้น เพื่อไปชิงชัยใน รอบจริงต่อไป กติกาในรอบนี้คือ......
...ทุกซอกทุกมุม ทุกตึก ทุกพื้นที่ภายในพรตแห่งนี้ มีกล่องลังแค่ 4 กล่องซ่อนอยู่ กติกาง่ายมากๆขอแค่หากล่องลังให้เจอ ในกล่องลังทุกกล่องทั้ง4 จะบรรจุ “ P-PHONE” ทั้งหมด 6 เครื่อง ซึ่งP-PHONE ทั้ง 6 เครื่องจะใช้แข่งรอบจริงต่อไป
ใครในทีมห้องก็ได้...ถ้าหากล่องเจอและนำไปวางที่ดาดฟ้าอาคาร 5 ห้องนั้นทั้งห้องจะกลายเป็นผู้ชนะ….
และที่สำคัญ...นอกเหนือจากนี้สามารถทำได้หมด ถ้ามีใครตายจากการต่อสู้แย่งชิงกล่อง จะไม่มีการรับผิดชอบ!!!]
[PROT SURVIVOR รอบคัดเลือก START!]
“ เอาล่ะ ทุกๆคน ปิดการประชุมวางแผนได้ ถ้าได้ยินที่ประกาศแล้วให้แยกย้ายกันไปหากล่องลังเลย !!!”
เมื่อสิ้นเสียงของปอนด์[3] ทุกคนต่างวิ่งลงมาจากห้องประจำอาคาร 5 อย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยว ข้าบาส[3] เฟรม[3] เอ็ม[3] น็อต[3] จะไปหาบริเวณสนามกีฬา และก็อาคาร 6 นะเออ...เดี๋ยวไปที่โรงเก็บของเก่าด้วยแล้วกัน” ปัญจะ[3] หันมาพูดกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ และวิ่งออกไปทันทีพร้อมๆกับคนที่มีชื่อเมื่อกี้ทั้งหมด
“ เบิร์ด[3] เนียร์[3] ภูมิ[3]และปั๊บ[3] กับพวกผู้หญิงบางส่วน ไปหาตรงอาคาร 1กับอาคาร 2 แล้วกัน อย่าลืมตรงลานสานฝันด้วยนะ ส่วนผู้หญิงที่เหลือ ตามเนมมี่[3]ไปเลย เออ....เอิร์ธ[3] คอยอยู่บนอาคาร 5 รอสังเกตการณ์แล้วใช้โทรศัพท์โทรมาหาฉันด้วย ถ้ามีคนที่เป็นคนละฝ่ายล่ะก็ สู้มันเลย!!”
“ได้เลย!!” เอิร์ธตอบ
“เพชร[3] วันดี[3] พวกแก2คน ไปดักรออยู่ตรงบันไดทางขึ้นระหว่างชั้น 4กับดาดฟ้าอาคาร 5 คอยดักกระทืบทีมที่หากล่องเจอแล้วแย่งมันมาเลย!!”
“สนุกล่ะงานนี้” วันดีหันไปยิ้มกับเพชร[3]
“ส่วนคนอื่นๆ ตามข้ามา เราจะแยกย้ายกันไปหาตามจุดเล็กๆกัน” พูดจบปอนด์[3]ก็บังเอิญหันไปสบตากับคนคนนึงทันทีคนที่มาสายจนเกมนี้ได้ไปแล้วสักพัก สายตาคู่นั้นจ้องมาที่ปอนด์[3] ถึงแม้สายตาจะดูเป็นมิตร แต่คนคนนั้นคือศัตรู
“ อ้าวว มาสายนี่นา พิมาย[2] คนอื่นๆ ใน 5/2 กำลังรอแกอยู่นะ” ปอนด์พูดยิ้มๆอย่างท้าทาย
พิมายเองก็ยิ้มตอบแต่แววตากลับแฝงไปด้วยความอยากเอาชนะ
.............................................................................................................................................................................
หลังจากที่สิ้นเสียงประกาศเกมเริ่มจบลง การจลาจลก็เกิดขึ้นทั่วโรงเรียนอย่างบ้าคลั่ง หลายคนวิ่งวุ่นค้นหากล่อง P-PHONE จนเบียดเสียดเต็มไปหมด บ้างก็ชกต่อยกันทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มหา ขณะที่หลายๆคนต่างก็หยิบฉวย อาวุธหรืออะไรบางอย่างที่หาได้ตรงนั้น มาตีและฟาดกันจนหัวแตกเลือดอาบ ราวกับว่ามันกลายเป็นเรื่องสนุก..
“นัด[2]เรียกดริงค์[2]ตอบด้วย...เปลี่ยน”
นัด[2]ใช้วิทยุสื่อสารเรียกดริงค์พร้อมๆกับวิ่งอยู่บริเวณหน้าห้องสมุดและหลบการจลาจลที่เกิดขึ้นโดยพยายามไม่เข้าไปปะทะโดยตรง
“ได้ยินแล้วค้า...ดริงค์[2]ตอบค่ะ..วี๊ดด...วิ้ว...จะว่าไปมันก็ไม่ได้ใช้ยากเลยนะเนี่ย..ผู้กองนัด[2]จะสั่งการอะไรล่ะก็ว่ามาได้เลยค่ะ” เธอตอบแบบติดตลก ขณะที่ตอนนี้ทั้ง นัด[2] เสก[2] และดริงค์เองต่างก็แยกย้ายกันไปหากล่อง P-PHONE กันแล้ว
“นี่มันไม่ใช่เวลามาเล่นนะ ยัยดริงค์ สถานการณ์มันเครียดออกนะเฟ้ย แล้วตกลงเธอรู้กติกาของเกมรึเปล่าเนี่ย ตอนนี้พวกเรา 3 คนคือความหวังของทั้งห้องแล้วนะ”
“ฉันรู้แล้วล่ะย่ะ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวฉันจะไปหาตรงบริเวณอนุสาวรีย์ หลวงพรต-ท่านเลี่ยมก็แล้วกันไม่ต้องห่วง ดริงค์สู้ๆอยู่แล้ว” พูดจบเธอก็วิ่งตรงไปที่นั่นในทันทีโดยไม่รอช้า
“ ระวังตัวด้วยล่ะ....อย่าไปสู้กับใครนะ” นัดเรียกผ่านวิทยุสื่อสาร แต่ดริงค์ก็ปิดไปก่อนที่จะได้ยินประโยคสุดท้าย
...............................................................................................................................................................................
ในห้องพักครูประจำหมวดวิชา คณิตศาสตร์ที่อาคาร 5ชั้น2 ครูอิสราบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะ เดินไปที่โต๊ะเล็กสำหรับวางของกินรวมของครูคนอื่นๆ เพื่อที่จะไปกดน้ำร้อนชงกาแฟ เพราะปกติทุกๆเช้าครูอิสราจะชอบจิบกาแฟพร้อมกับตรวจการบ้านของนักเรียนไปด้วย...
“โอ๊ย!!!”
โชคไม่ดีที่ครูอิสราเผลอปัดถ้วยกาแฟจนน้ำร้อนหกใส่มือเต็มๆ
“ทำไมถึงซุ่มซ่ามแบบนี้นะเรา” ครูอิสราเอื้อมมือเพื่อหยิบกล่องกระดาษทิชชู่ที่อยู่ข้างๆ แต่ก็พบว่ามันหมดม้วนไปแล้ว เธอจึงเดินไปที่ตู้หนังสือเพราะม้วนกระดาษม้วนใหม่ทั้งหมดวางอยู่เหนือตู้
“สูงจังเลยแฮะ” ครูอิสเลื่อนเก้าอี้ที่วางอยู่ใกล้ๆมาก่อนที่จะค่อยๆปีนไปหยิบม้วนกระดาษม้วนใหม่ ทันใดนั้นเธอก็เห็นกล่องลังหน้าตาแปลกๆ วางอยู่ข้างๆกองม้วนกระดาษนั้น…
ครูอิสราค่อยๆหยิบกล่องลังนั้นมาเปิดดูอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นของที่อยู่ข้างใน เธอจึงอุทานขึ้นมาเบาๆ
“เอ๋....นี่มันอะไรกันเนี่ย !! มีโทรศัพท์อะไรก็ไม่รู้หน้าตาแปลกๆเต็มไปหมดเลย....ไหนดูซิ...มีตั้ง 6 เครื่องแหนะใครกันนะมาลืมเอามาวางทิ้งเอาไว้บนนี้เนี่ย ดีนะที่เราเจอก่อนไม่งั้นต้องหายแน่ๆเลย”
ครูอิสราค่อยๆยกกล่องลังเหนือตู้หนังสือลงมาวางไว้ที่โต๊ะตัวเองเพราะกลัวว่ามันจะหายไปซะก่อนทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่ามันเป็นของใคร และมันคือกล่องอะไร....
................................................................................................................................................................................
เกมเริ่มมาได้ประมาณ 10 กว่านาทีแล้ว
บริเวณลานสานฝันระหว่างอาคาร 1กับ อาคาร 2 ที่นี่เรียกได้ว่าเกิดการจลาจลและวุ่นวายมากที่สุดเลยก็ว่าได้ หลายกลุ่มชกต่อยกันอย่างบ้าคลั้งโดยไม่สนใจกฎหรือเกมใดๆทั้งสิ้น ไม้และสิ่งของที่ตกอยู่แถวๆนั้นถูกนำมาใช้เป็นอาวุธเท่าที่หาได้ นักเรียนต่อสู้กันที่อยู่บนอาคารเรียน บ้างก็โยนโต๊ะ และเก้าอี้ลงมาชั้นล่าง จนกระจกแตกละเอียดเป็นเสียงๆ เศษเล็กๆกระเด็นลงไปบาดคนที่อยู่ข้างล่างอาคารบาดเจ็บสาหัส
“โยนลงไปอีก ฮ่า ฮ่า ฮ่า....” แบงค์[6] และแซ็ก[6] หัวโจกของห้อง 5/6 ช่วยกันโยนของทุกอย่างที่อยู่ในห้องเรียนบนอาคารลงมาข้างลงจนตกไปทับคนข้างล่าง
“ เสก[2]เรียกนัด[2]ได้ยินมั้ย !!! ตอบด้วยเปลี่ยน” เสก[2]พูดใส่วิทยุสื่อสารไปด้วย และพลางใช้ท่อนเหล็กฟาดคนที่เข้ามาทำร้ายไปด้วย เพราะตอนนี้เขาอยู่ท่ามกลางสงครามย่อมๆที่เกิดขึ้นบริเวณ ลานสานฝัน
“ว่าไงเสก[2]”
“ตอนนี้ฉันอยู่ตรงลานสานฝันอ่ะ ที่นี่มันบ้าไปแล้ว ตอนนี้ทุกคนเอาแต่สู้กันจนแทบจะลืมเกมไปแล้วด้วยซ้ำ....เออฉันจะบอกว่า...ฉันหา..... ”
ทันใดนั้นระหว่างที่พูด ก็มีคนฉวยโอกาสเพื่อทำร้ายตลอด แต่เสก[2]ก็ใช้วิธีวิ่งไปเรื่อยๆ พร้อมๆกับหลบการจลาจลและไม่เข้าไปปะทะโดยตรง ทำให้ไม่มีโอกาสได้พูดต่อสักที
“ เฮ้ยๆๆ.ว่าไงๆ เป็นอะไรรึเปล่า” นัด[2]ถามเมื่อเสียงอีกฝ่ายหายไป
วินาทีนั้นเอง....หมัดซ้ายปริศนาพุ่งเข้ามาหาเสก[2]เต็มๆหน้า ก่อนที่เสก[2]จะลงไปนอนสลบทันที วิทยุสื่อสารที่อยู่ในมือร่วงตกลงกับพื้น เจ้าของหมัดซ้ายปริศนาหยิบวิทยุสื่อสารที่ตกอยู่ขึ้นมา แสยะยิ้มเบาๆ ก่อนที่จะฝากข้อความไปถึงนัด[2] ที่อยู่ปลายสาย ที่อ้ำอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก
............ “ยอมแพ้ไปซะ พวก 5/2”............
................................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น