อภินิหารธิดาเทพ

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ภารกิจ (100%)(สลับตอน)

ตอนที่ 1

ภารกิจ

 “ที่นี้ที่ไหนเนี่ยยย  ทำไมแสบตาจัง”  โอตินเดินอยุ่ทามกลางกลุ่มหมอกสีขาวหนา  เดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย  เธอจำได้ว่าเธอกำลังนอนอยู่ที่โรงแรม  แล้วทำไมเธอถึงมาที่นี้ล่ะ??

“ช้าก่อน  แม่นาง”  โอตินตกใจสะดุ้ง เมื่ออยู่ๆก็มีชายแก่ ผมยาวสีขาว  หนวดเครา ก็สีขาว แต่งกายด้วยชุดสีขาวแบบจีนโบราณ

 “ทะ..ท่านจะมาเอาวิญญาณฉันหรอก?”  โอตินถามกลับอย่างหวาดๆ คงไม่จริงใช่มั้ย  หรือว่าเกิดการผิดพลาดแบบในนิยาย  แล้วต้องไปเกิดใหม่ที่ยุคจีนโบราณงั้นหรอ?

“ข้าคือเทพเซียน  ไม่ได้มาเอาวิญญาณเจ้าหรอก  เดินตามข้ามาก็พอ” พูดจบท่านเทพเซียน  ก็ตอบฝ่ากลุ่มหมอกออกไป  โอตินแม้ในใจยังคงนึกสงสัยแต่ก็รีบเดินตามอย่างไม่ห่าง

“ว้าว...สวยจังเลย”  ภาพที่โอตินเห็นอยู่ตอนนี้คือ เรือนไม้หลังขนาดกลาง มีสะพานหินทอดข้ามแม่น้ำสายเล็กเพื่อข้ามไปยังตัวเรือน  แม่น้ำที่ว่าไหลผ่านหน้าตัวเรือน น้ำใสสะอาดมีปลาหลากหลายชนิดสีสันสวยงาม  มองย้อนขึ้นไปยังต้นน้ำเป็นบึงบัว  ดอกบัวสีขาวบานตอบรับแสงตะวัน 

“นั่งสิเจ้า” เสียงท่านเทพเซียนทำให้ได้สติ ละสายต่างจากความงามตรงหน้า

 “คะ”

“เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน  เจ้าคือ ผู้ถูกเลือก  ให้ได้รับ หน้าที่ที่แสนสำคัญนี้...” เสียงทุ่มของท่านเทพยังคงพูดต่อ ราวกับมันเป็นเรื่องปกติที่ใครสักคนจะถูกเลือก แต่สำหรับโอติน  นิ่งไปตั้งแต่คำว่าผู้ถูกเลือก

“เดี๋ยวสิเจ้าค่ะท่านเทพเซียน เลือกอะไร ทำอะไร หรอกเจ้าค่ะ”

“ฟังให้ดีนะเจ้า  แหวนหยกขาวที่เจ้าสวมอยู่นั้น แสดงได้ว่าเจ้าถูกมันเลือกแล้ว  ที่จริงแล้วคือ หน้าที่ของเจ้า เจ้าต้องกลับไปจุติ บนโลกมนุษย์ในยุคนั้น แต่คงไม่ได้เกิดใหม่ แค่เจ้าไปจุติโดยใช่ร่างเดิม แต่อายุอาจจะน้อยลงมา เพื่อให้เจ้าได้ทำทุกวิถีทางให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างถูกต้องตามประวัติศาสตร์ที่เจ้าได้ร่ำเรียนมา และนี้คืออีกหนึ่งเหตุผลที่เจ้าถูกเลือกมานั่นคือ เจ้ามีความรู้ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ดีอยู่แล้ว”  ท่านเทพเริ่มร่ายยาวถึงเหตุและหน้าที่ของฉัน

“แล้วทำไม ต้องทำด้วยล่ะเจ้าค่ะ”  ก็ประวัติศาสตร์มันก็คือ เรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วมิใช่หรอ?

“ก็เพราะว่า มีวิญญาณ ชั่วร้ายหลุดมาจากโลกของเจ้าเพื่อไปทำการเปลี่ยนแปลงมันไงล่ะ”  ท่านเทพเซียนกล่าวเสียงเครียด

“ห้ะ!? มีแบบนี้ด้วยหรอเจ้าคะ  ถ้าหากฉันทำไม่ได้ โลกปัจจุบันของฉันก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปใช่มั้ยเจ้าค่ะ?”  โอติน ถามอย่างตกใจ เมื่ออยู่ๆ ก็รู้สึกเมื่อว่าได้รับภารกิจกู้โลกมาแบกไว้ที่บ่าแล้ว

‘แบบนี้ก็แย่นะสิ  ภารกิจกู้โลกเลยนะเนี่ยยย’  โอตินคิดอย่างปลงตก

“เจ้าเข้าใจถูกต้องแล้ว  มิต้องห่วงเรื่องวิญญาณชั่วร้ายนั่น  ทางสวรรค์ได้ส่งเทพมือปราบออกไปจัดการกับมันแล้ว  เรื่องเวลาเจ้าก็ไม่ต้องห่วงมันจะเป็นเพียงฝันหนึ่งฝันของเจ้าเท่านั้น”

ท่านเทพเซียนพูดพลางลูบเคราของท่านไปพลาง 

‘คิดไปก็น่าสนุกดีเหมือนกันนะ ยังกะได้ตั๋วเที่ยวฟรีจีนย้อนยุค ไม่จำกัดวันเวลาด้วยด้วย’โอตินนั่งนิ่งคิด

“ตัวตนของเจ้าจะไม่ปรากฏในประวัติศาสตร์ เพียงแต่เจ้าต้องทำให้มันเป็นไปตามนั้นก็เพียงพอ เมื่อจับวิญญาณชั่วร้ายได้แล้ว ข้าจะลงไปรับเจ้าเอง”   ท่านเทพกล่าว

“ท่านเทพเจ้าขาข้าสงสัยอยู่อย่างหนึ่งเจ้าคะ  ถ้าหากตัวตนของข้าไม่ปรากฏงั้นแสดงว่า ข้าจะไปเป็นอะไรก็ได้ใช่มะเจ้าค่ะ  หากหมายถึงฮองเฮา หรือ ฮ้องเต้ ข้าเป็นได้มั้ยเจ้าคะ?”

‘ถ้าได้ลงไปเป็นฮ้องเต้ด้วยตัวเองก็คง เท่ ไม่หยอกนะเนี่ย’ โอตินคิดอย่างสนุก อีกอย่างหากเป็นถึง ฮ้องเต้ การที่จะทำให้ทุกอย่างราบรื่นขึ้น มันคงเป็นเรื่องง่ายๆ เพียงแค่ชี้นิ้วสั่ง

“ย่อมได้ แต่เจ้าจะทำให้ประวัติศาสตร์มีช่องโหว่นะสิ  คิดดีๆสิเจ้า”  ท่านเทพเตือน

“จริงด้วยเจ้าค่ะ  ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”  แค่คิดก็สนุก สุดๆไปเลยนะเนี่ย

“ข้าจะให้เจ้าไปทำความคุ้นชินทุกอย่างเอาเอง ข้าลืมบอกไปอย่างหนึ่ง  ในแหวนวงนั้นมีภูตสถิตอยู่  นางทั้งสองจะเป็นผู้ช่วยของเจ้า พวกนางสามารถช่วยเจ้าได้ทุกอย่าง  เอาล่ะ เจ้าลงไปจุติได้แล้ว”  เมื่อท่านเทพพูดจบดวงตาของโอตินก็พลันหนักอึง ความมืดเข้าครอบนำ รู้สึกเหมือนร่างกายหมุนร่วงดิ่งลงสู้เหวลึกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...

 -------------------------------------------



แหวนจ้าาา
ขอบคุณภาพสวยๆจาก กูเกิ้ล

มาแล้วจ้าา  100% 
ยังก็ติชมกันได้นะคะ จะพยายามปรับปรุงแก้ไขคะ

สลับตอนนะคะ