ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Meow kyu ( wonkyu )

    ลำดับตอนที่ #1 : intro

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 56







    ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งครึ่งหลายๆคนคงจะนอนกันไปแล้วแต่สำหรับผมยัง.. อ่านการ์ตูนที่ไปเช่ามาอาทิตย์ก่อนยังไม่จบเลยจะนอนได้ไงครับเดี๋ยวก็ต้องเอาไปคืนแล้วเสียงค่าปรับกี่บาทยังไม่รู้เลย ... นั่งอ่านไปก็ใกล้จะจบเล่มแล้วผมเลยลุกขึ้นไปนอนอ่านบนเตียงแทนอ่านจบจะได้นอนเลย

     

     

                    “ เมี๊ยว หืม เสียงแมวดังมาจากไหนผมวางหนังสือการ์ตูนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นเดินไปหาต้นเสียง เลื่อนมือไปรูดม่านออกจากหน้าต่างก็เห็นแมวตัวสีขาวนั่งจ้องมาทางห้องผม แมวใครล่ะเนี่ย

     

     

                    “ มาจากไหนวะ ผมเดินออกไปอุ้มเจ้าแมวขึ้นมาไว้ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องเหมือนเดิม ผมยกมือขึ้นลูบขนมันเบาๆ

     

                   

                    “ เมี๊ยว เมี๊ยว มันร้องเบาๆแล้วเอาหัวมาคลอเคลียกับมือผม น่ารักใช่เล่นนะเนี่ย ตัวมันขาวทั้งตัวเลยครับไม่มีสีอื่นเลย ตามันก็โตมากเหมือนมันใส่บิ๊กอายเลยล่ะ ฮ่ะฮ่ะ ผมนั่งจ้องมันสักพักแล้วก็วางมันลงบนเตียงแล้วหยิบการ์ตูนขึ้นมาอ่านต่อ

     

     

     

     

     

    อ่า..ในที่สุดผมก็อ่านจบแล้วครับ หันไปมองเจ้าเหมียวตัวขาวมันก็นอนหลับอยู่ข้างๆผมนี่แหละพอเห็นมันหลับแล้วตัวผมก็ง่วงขึ้นมา เงยหน้าขึ้นไปมองนาฬิกาแล้วก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้ง่วงขนาดนี้ มันจะตีสามแล้วครับ ผมเอนหลังลงบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมผมกับเจ้าเหมียวไว้แล้วก็หลับตาลง

     

     

     

     

     

     

     

    แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องทำให้คนที่นอนอยู่ต้องยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเองไว้แล้วหลับต่อ มือหนาเอื้อมไปดึงหมอนข้างมากอดแน่น หลับต่อไปได้สักพักก็ต้องลืมตาขึ้นมาทำไมหมอนข้างมันแปลกๆ ผมดึงผ้าห่มออกจากตัวเองแล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจร่างของแมวตัวขาวที่นอนข้างผมเมื่อคืนตอนนี้กลับกลายเป็นร่างของเด็กผู้ชายตัวขาวที่นอนเปลือยอยู่ข้างผมแทนซะงั้น พอตั้งสติได้ผมจึงเอื้อมมือไปเขย่าตัวคนข้างๆ เบาๆ เพื่อปลุกให้เจ้าตัวตื่น

     

                    “ อือ เสียงหวานครางอย่างงัวเงียแล้วลืมตาขึ้นมาสบกับตาคมที่จ้องมองตัวเองอยู่ก่อนแล้ว ปากบางส่งยิ้มให้คนตรงหน้าแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ร่างสูงใช้จมูกคลอเคลียกับท้องแกร่งอย่างออดอ้อน

     

                    “ น่ะ..นายเป็นใครเนี่ย ร่างสูงขยับตัวถอยห่างออกจากร่างบางตรงหน้าแล้วหยิบหมอนมาทำเป็นอาวุธเพราะกลัวคนตรงหน้าจะทำร้ายตน

     

                    “ เมี๊ยว ~ ” ร่างบางส่งเสียงร้องออกมาแล้วหัวเราะคิกคักเบาๆ

     

                    “ เจ้าเหมียวเหรอ ผมถามออกไปแล้วเลื่อนหน้าไปใกล้คนตรงหน้าไม่มีความกลัวเหลืออยู่เลย คนตรงหน้าพยักหน้าเบาๆ นี่ผมฝันไปหรือเปล่าเนี่ยแมวจะกลายมาเป็นคนได้ยังไง

     

                    “ เจ้านาย ~ ” เจ้าเหมียวร้องเรียกผมแล้วก็กระโดดขึ้นมาคลอเคลียอยู่บนตัวของผม ..

     

     

     

    ซวยแล้วมึงชเว ซีวอนงานเข้าแล้วววววววว

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    งงกันไหม 555

    อินโทรนะเนี่ยสั้นไปปะ? 5555555555555555555555

    ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกของทุกคนที่ผ่านมาอ่านด้วยนะคะ .._.



    THE★ FARRY

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×