คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พลาธิการ
เสียงเรียกดังโหวกเหวก ไปทั่วค่ายพลาธิการ ของค่ายรบที่สิบสอง เขตชายแดนโคมาน-เดมอส ก่อนที่เจ้าของชื่อ เฟนด์ จะเดินไปช่วยผูกเสาตามคำร้องขอ
ความจริงเฟนด์อยู่ฝ่ายพลาธิการทั้งที่เขาทำอาหารไม่เป็นด้วยซ้ำ ความสามารถอยู่ในขั้น ระดับไข่เจียวธรรมดา ก็ยังลำบาก แต่การที่เขากระเด็นมาอยู่ฝ่ายนี้ได้ ก็คงเป็นเพราะ การที่เค้าเป็นชาวสวนอยู่ดีๆ แล้วนึกครึ้มอกครึ้มใจมาสมัครทหารนี่แหละ
แถมยังมาสมัครในเวลาที่สายเกินไป จนต้องโดนเตะโด่งอยู่ฝ่ายนี้เสียด้วย
และเหตุผลก็ไม่ใช่เพราะเขามีจิตใจรักชาติ หรือ คิดทำเพื่อส่วนรวมอะไรหรอกนะ
แต่อาจจะเพราะ…
ส่วนหนึ่งของใจละมั้ง
เสี้ยวหนึ่งของสายเลือดมันสั่งเขา เขาห้ามมันไม่ได้หรอก อะไรก็ตามที่มันติดตัวมาตั้งแต่เกิด คนเราไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิดปฏิเสธ
“เฟนเดอร์ ชื่อเต็มๆของฉันคือ เฟนเดอร์ รอย นายหัดเรียกให้มันครบๆบ้างก็ดีนะทอช” เฟนด์ หรือ เฟนเดอร์บ่นอย่างไม่ติดใจอะไรมาก ก็เขาทวนประโยคนี้มาตลอดสามวันที่รู้จักเพื่อนใหม่นี่ และเป็นสามวันหลังจากที่เขาเดินทางจากกิลดิเรกมาสมัครเป็นทหาร
แต่เป็นทหารจับตะหลิว แทน ทหารจับดาบนะ
ก็ดีเหมือนกัน เขาเกลียดการรบราฆ่าฟันที่สุด
“ขี้บ่นชะมัดยาก ฉันจะเรียกเฟนด์ เฟนด์ เฟนด์ ทีนายยังเรียกฉันแค่ทอชเลย”
เฟนเดอร์ส่ายหน้า เพื่อนของเขานี่เป็นตัวก่อกวนขนานแท้เลยจริงๆ
“ก็ชื่อของนายมันคือ ทอช ทอชเฉยๆ ทอช วิลสัน ไงไอ้พ่อมด” เฟนเดอร์กล่าวอย่างหงุดหงิด หลังจากมองเชือกที่ตัวเองนั่งผูกอยู่ตั้งนานเสร็จไปเพียงเพราะ ไอ้คนขอให้ช่วยมันกลับใช้เวทย์มนต์เสกเชือกให้ผูกกันเองเสียอย่างนั้น “และถ้าจะเสกนู่นเสกนี่ คราวหลังนายไม่ต้องขอให้คนอื่นช่วยนะ ทอช”
คนโดนดุยิ้มร่าโชว์ฟันขาวไม่สนใจนัยน์ตาขุ่นๆ ของเพื่อนใหม่เลยสักนิด
ทอช เป็นอีกคนที่เขาเองก็ไม่เข้าใจ หมอนี่ เป็น พ่อมดแห่งแอเรียส พ่อมดของอาณาจักรที่เวลานี้ยิ่งใหญ่ที่สุดในเอเดน
แผ่นดินแอเรียส ในรัชกาลคิงฟิลิป พระองค์เดียวกับที่ดำรังตำแหน่งไฮคิงอะไรนั่น
แต่ทำไมมันถึงมาเป็นทหาร
แถมเป็นฝ่ายอาหารด้วยสิ
และทุกครั้งที่เขาถามมัน มันก็มักจะตอบมาดีๆว่า
“พอจบสงคราม แล้วฉันอยากเป็นเชฟ พ่อครัวเก่งๆน่ะ เอาฝีมือไปจีบสาวได้ด้วยนายรู้ไหม ทีนี้แหละ ฝันฉันจะเป็นจริงซะที แต่นายก็รู้ใช่ไหมละ ฉันเป็นพ่อมดไปขอเขาเรียนทำอาหารก็ตลกแย่ ใครเขาจะรับ พอดีกับเอเดนช่วงนี้มีสงคราม ฉันเลยอยากมาเรียนวิชาคหกรรมนอกสถานที่น่ะ”
ช่างฟังดูไม่ค่อยน่าเชื่อ ในยุคนี้ อาชีพพ่อมดอย่างมันนี่แหละ ที่ทุกคนใฝ่ฝันถึง แต่มันกลับอยากเป็นเชฟ
เหมือนกับเขาล่ะมั้ง
ทอชเป็นคนแปลก เกิดมาเขาไม่เคยเจอใครแบบนี้ หมอนี่ กล้า บ้า ไร้สาระ ได้ทุกเวลา เขากล้ารับรองเลยนะว่า ถ้ามันไปอยู่ฝ่ายอื่นที่ต้องการคนบู๊ๆ มันรุ่งแน่ แต่เพราะอย่างนี้ ถึงทำให้เขากับมันสนิทกันเร็วภายในเวลาแค่สามวัน อย่างน้อยเขาก็ปริปากบอกมันแล้วว่าเขาเป็นชาวสวนทำแต่เกษตรกรรมมาจากกิลดิเรก
“เฟนด์ นายมาช่วยฉันแบกถังนี่หน่อยสิ”
เฟนเดอร์หันไปตามเสียงเรียก ทอชกำลังแบกถังอะไรไม่รู้สามสี่ถังอยู่ เขาบอกกี่ครั้งแล้วนะ ว่าอย่าเรียกแบบนี้ และเขาก็เหนื่อยเกินกว่าจะบ่นอีกครั้ง
“แล้วนายก็จะเสกให้ถังนั่นลอยอีกน่ะสิ ทอช”
เขารู้ว่าเพื่อนตัวแสบนั่นตั้งใจกวนเขา ถ้าเขาไป หมอนี่จะให้เขายกอยู่สองสามวินาที แล้วมันก็จะเสกให้ถังลอย
และถ้าถามว่าทำไมมันไม่เสกให้ลอยตั้งแต่แรก
คำตอบง่ายๆคือ ไม่มีใครอยากประกาศหรอกว่าตัวเองมีเวทย์มนต์ ทำเองได้ ก็ทำไป จะไปหวังอะไรให้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์รังสรรค์
“เกลียดคนรู้ทัน”
ทอชหันมาย่นจมูกใส่เขา ถึงเขาจะเป็นผู้ชาย เขาก็ยอมรับนะ ว่า ทอชหน้าตาดี ถึงจะไม่ได้หล่อสาวหลงก็เหอะ ร่างของเขาสูงโปร่ง ผมสีน้ำตาลไหม้ตัดสั้น กับนัยน์ตาสีเดียวกัน สีผิวขาวจนซีด เป็นธรรมดาของพวกพ่อมดที่ไม่ต้องออกแดด หรือใช้กำลัง
ผิดกับเขาที่ทำงานเป็นชาวไร่ชาวสวนอยู่ที่กิลดิเรก รูปร่างของเขาไม่ได้หนา แต่ก็ไม่ได้โปร่งอย่างทอช เขารูปร่างสมส่วน เพราะการขุดหญ้า พรวนดินเป็นประจำเพราะอาชีพของเขาเป็นอาชีพที่ต้องออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ได้หนักหนาสาหัสเสียจนล่ำบึก ผิวสีแทนจากการกร้านแดดลม และ กรรมพันธุ์ บรรพบุรุษเขาผิวสีแทนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไหนจะเส้นผมสีแดงเพลิงจากแม่ที่ถูกตัดสั้นให้สะดวกกับการทำงานกับดวงตาสีฟ้าที่ดูตัดกันจากพ่อที่มักทำให้เขาโดดเด่นนี่
แถมเป็นคนหัวแดงที่ชอบปลูกผัก เลี้ยงสัตว์อีกนะ
เด่นซะไม่มี
ความคิดเห็น