คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Devil Knight รัตติกาลแห่งรัก ตอนที่ 1
Devil Knight รัิาลแห่รั อนที่ 1
“ับัวพวมันไว้ อย่าให้พวมันหนีไปไ้!!”เสียอพระราาสั่ให้ทหารอนเอไล่ับใรบานอยู่
“ทเฮเร็วๆ เี๋ยวพวมันามทัน”เสียทุ้มอร่าหนาบอพร้อมับับมืออทเฮเอาไว้แน่น
“แฮ่ๆ ิบอม ทเฮเหนื่อยแล้ว วิ่่อไม่ไหวแล้ว”ทเฮบอออมาพร้อมับทรุลไปนั่ับพื้น ทำให้ิบอมหันมามอแล้ว่วยพยุัวอทเฮให้ลุึ้น
“อย่าเพิ่เหนื่อยสิทเฮ หนี่ออีหน่อยนะ”ิบอมบอออมาพลา่วยพยุทเฮเอาไว้เพราะลัวว่าทเฮะล้มลไป
“แ่ทเฮวิ่ไม่ไหวแล้ว”ทเฮบอออมาพร้อมับมอหน้าิบอมอย่าอ่อนล้า แ่ถึยัไิบอม็ไม่ยอมเพราะว่าถ้าเาไม่พาทเฮหนีไปทเฮ็ะถูพระราาหรือผู้เป็นพ่ออเา่าาย แู่เหมือนว่าอนนี้เาะไม่มีทาหนีเสียแล้ว ทหารที่ามล่าเาล้อมเาทั้สอนเอาไว้หมแล้ว
“เ้าาย ไ้โปรส่ัวเ้าหิทเฮมาให้พวเราเถอะพะยะะ”หัวหน้าทหารนหนึ่พูึ้นพร้อมับเินออมาหาิบอมและทเฮ
“ไม่!! ้าไม่มีทาส่ัวทเฮให้ับพวเ้า!!”ิบอมยืนยันเสียแ็แู่เหมือนหัวหน้าทหารนนั้นะไม่สนใที่ิบอมพู เาหันไปสั่ให้ทหารนายอื่นไปเ้าไปับัวทเฮมาให้ไ้พวทหารเ้าไปรุมิบอมเพื่อที่ะเอาัวทเฮมา
“ถ้าพวเ้าัวใล้าเ้ามาสัมผัสทเฮเ้าหิอ้า พวเ้าายแน่!!”ิบอมบอออมาพร้อมับเสาบสีเินออมาพลาี้ไปทาทหารที่ำลัะเ้ามาใล้เาับทเฮ
“แล้วถ้าพ่อเ้าไปับเอละ เ้าะ่าพ่อไหม”เสียอพระราาัึ้นทำให้ทหารทุนรีบนั่ลุเ่าทันที ส่วนิบอม็หันมามอพ่ออัวเอ่อนะนำปลายมีสีเินมาี้ที่พ่ออัวเอ
“แน่นอน ้าะไม่มีวันให้ท่านพ่อไ้เะ้อทเฮแน่นอน”ิบอมบอออมาเสียเ้ม ทำให้พระราาหรือผู้เป็นพ่อหัวเราะออมาับท่าทีอลูายัวเอ
“ฮ่าๆ เ้าะมีปัาทำอะไรพ่อไ้ิบอม นาเ้าสู้ับทหารอพ่อเ้ายัแพ้เลย”พระราาบอออมาพลามอหน้าิบอมอย่าเย้ยๆ ส่วนิบอม็ทำไ้แ่ยืนมอหน้าผู้เป็นพ่ออย่าโมโห
“หึหึ ทหารไปเอาัวเ้าหิทเฮมาให้้า”พระราาหันไปสั่ับพวทหารที่้มหัวให้เาอยู่ ิบอมอยุ้มรอทเฮไม่ให้โนพวทหารับัวไป ิบอมใ้าบสีเินอัวเอฟันหัวอทหารที่พยายามเ้ามาับัวอทเฮแ่ว่าเา็้อพลาท่า
ึ!!
“ไม่!! ิบอม!! ิบอม!!”ทเฮเรียิบอมเสียัเมื่อเห็นว่าิบอมโนแทที่ท้อแล้วล้มลไปนอนับพื้น
“ฮ่าๆ แ่นี้เ้ายัโนแทเลยิบอม ทหาร! ับัวเ้าายเอาไว้แล้วนำัวเ้าหิทเฮมาให้้า”พระราาสั่ออมา พวทหารึเ้าไปับัวิบอมและับัวทเฮเพื่อที่ะนำไปให้พระราา
“ปล่อย!! ปล่อยันนะ!! ิบอม่วยทเฮ้วย!!”ทเฮทั้โวยวายทั้ิ้นรนเพื่อให้หลุพ้นาารถูับัว ส่วนิบอทที่ถูับัวไว้็พยายามะมาหาทเฮแ่็ไม่สามารถมาไ้
“ปล่อย!! ปล่อย้า!! ท่านพ่อ! ท่านห้ามเะ้อทเฮนะ!!”ิบอมโวยวายออมาเสียั ส่วนพระราาที่เห็นว่าิบอมแทบะเสียสิทันทีเมื่อเาไปเะ้อทเฮ
“หึหึ แ่เะ้อแ่นี้เ้า็แทบะเสียสิ แล้วถ้าพ่อทำแบบนี้ละ”เมื่อพูเสร็พระราา็หันไปหยิบมีาทหารมาแล้วใ้มีรีลบนใบหน้าหวานอทเฮนเลือไหลออมา
“รี๊!!! เ็บ!! ิบอมทเฮเ็บ!! รี๊!!”ทเฮรีร้อออมา้วยวามทรมาน ิบอมที่เห็นว่าทเฮโนมีที่ใบหน้า็แทบะเ้ามาหาทันที
“โธ่เว้ย!! ปล่อย!! ท่านพ่อ้าะ่าท่าน!! ปล่อย!!”ิบอมโวยวายออมาและพยายามิ้นสุแรเพื่อที่ะไปหาทเฮ ส่วนพระราา็ยืนมอลูายอนเอ้วยวามสะใ
“หึหึ เ้าเรียมัวูนรัอเ้าาย่อหน้า่อาไ้เลยิบอม”พระราาบอออมาพร้อมับมอหน้าลูายอนเออย่ายียวน ่อนเลื่อนมีลมาที่หัวใอทเฮแล้ว้ามีึ้น
“ายะ!!!”
พรึบ!!
“แฮ่ๆ แฮ่ๆ”เสียหายใอย่าหอบเหนื่อยัึ้นาร่าเล็ที่นอนอยู่บนเีย ่อนะลุึ้นมาแล้วิอะไรบาอย่า
“ฝันถึเรื่อนั้นอีแล้วรึ”ิบอมปีศาหนุ่มที่บินอยู่เหนือพื้นถามึ้น เาอยเฝ้าทเฮอยู่ลอเวลาไม่ว่าะเป็นอนไปโรเรียน ไปเที่ยว ลับบ้าน พู่ายๆือมีทเฮที่ไหน็้อมีิบอมที่นั่น ทเฮที่นั่อยู่บนเีย็พยัหน้าแทนารพู
“แล้วรั้นี้เ้าฝันว่าอะไรละ”ิบอมถามออมาพลามอหน้าอทเฮอย่าริั
“ฝันว่าิบอมพาทเฮหนีใรบานแล้วทเฮเหนื่อยวิ่ไม่ไหว พวเราสอน็เลยโนับิบอม็โนแทส่วนทเฮ็โนมีรีที่หน้าสุท้ายทเฮ็โนแท”สิ่ที่ทเฮเล่าออมา ทำให้ิบอมยิ้มออมาน้อยๆเพราะว่าเหุาร์นี้เป็นรั้สุท้ายที่เาไ้อยู่ับทเฮในาิที่แล้ว
“เ้าฝันถึเรื่อราวอเราสอนในาิที่แล้วรบหมแล้วสินะ”ิบอมพูออมาอย่าอารม์ี ส่วนทเฮ็ับำพูอิบอมนิๆ
“อีไม่นาน ้าะทำให้เ้าลับไปเป็นราินีอ้าแน่นอนทเฮ”ิบอมบอออมาพร้อมับส่ยิ่มอย่าอ่อนโยนไปให้ทเฮ
“ทเฮเป็นผู้ายนะะไปเป็นราินีไ้ยัไ แล้วเรื่อราวอเราสอนืออะไรหรอ”ทเฮพูออมาพร้อมับเอียอมอหน้าิบอมอย่าสสัย ิบอมถึับหลุำออมาับท่าทาสสัยอทเฮ
“เ้านี่น่ารัไม่เปลี่ยนเลยนะทเฮ”ิบอมบอออมพลาเอามือไปยี้เส้นผมนุ่มอทเฮที่ยุ่อยู่แล้วนอนนี้มันยุ่มาึ้นว่าเิม
“อื้อ! ิบอมอย่าเปลี่ยนเรื่อสิ บอทเฮมาเลยนะ ไม่ทเฮอลแน่”ทเฮบอออมาพลาทำแ้มพ่อลมนน่ารั
“หึหึ เอ๋ นี่็ 7โมรึ่แล้วนะเ้าไม่รีบไปอาบน้ำแ่ัวหรอ เี๋ยวเ้าะไปโรเรียนสายนะ”ิบอมเอาเรื่อไปเรียนมาอ้าและมัน็ไ้ผล ทันทีที่ิบอมพูทเฮ็หันไปูนาฬิา่อนะรีบวิ่เ้าห้อน้ำเพื่อไปอาบน้ำ
“อนนี้้ายัไม่อยาให้รู้ อเวลาอีหน่อยนะทเฮแล้วเี๋ยว้าะเล่าให้ฟั”ิบอมพูออมาเบาๆ่อนะรอทเฮอาบน้ำและแ่ัวไปโรเรียน…….
…………….
…….
“แฮ่ๆ ทเฮมาสายเลยเพราะมั่วแุ่ยับิบอมนั่นแหละ”ทเฮพูออมาพลาหายใอย่าหอบเหนื่อยเนื่อาว่ารีบวิ่มาโรเรียนแ่ว่า็ไม่ทันอยู่ีทุห้อเรียนเริ่มเรียนวิาแรันแล้ว
“เ้าื่นสายเอนะ มาโทษ้าไ้ยัไไม่ใ่วามผิ้าะหน่อย”ิบอมบอออมาอย่าลอยหน้าลอยา ทำให้ทเฮที่ยืนมออยู่หมั่นไส้
“ิส์ อลิบอมแล้ว”ทเฮบอออมา่อยะรีบเินไปที่ห้อเรียนอนเอ เมื่อมาถึห้อเรียนทเฮ่อยๆเปิประู็เห็นว่าอาารย์ำลัยืนสอนอยู่หน้าห้อ
“ออนุารับ อาารย์”ทเฮพูออนุาเสียแผ่วอย่าล้าๆลัวๆ ทำให้อาารย์ที่สอนอยู่หน้าห้อหันมามอ
“เิ๊ะ ทีหลัอย่ามาสายอีนะทเฮ”ฮีอล อาารย์สาวสวย(?)ประำโรเรียน ถึแม้ว่าฮีอละเป็นผู้ายแ่เา็หน้าหวานมาๆนอาารย์สาวหลายนถึับอิาวามน่ารัอฮีอล ส่วนเรื่อหนุ่มๆที่เามาีบมีทุวันแ่็้อโนสะัาวรุไว้สะ่อน เนื่อาว่าฮีอลนั้นมีเ้าอแล้วนั่น็ือ เว ีวอน ผอ.หรือเ้าอโรเรียน หนุ่มสุหล่อนั่นเอ
“อบุรับอาารย์”ทเฮ้มหัวให้่อนะปิประูห้อแล้วเินไปนั่ที่โ๊ะเรียนอนเอ ทเฮไม่่อยะสนิทับเพื่อนในห้อสัเท่าไรึทำให้เา้อนั่เรียนนเียว แ่ถึยัไเา็ไม่สนใเนื่อาว่าเามีเพื่อนสนิทอยู่่าห้อนั่น็ือฮยอแ พวเาทั้สอนสนิทันมาๆ เวลาไปไหน็ไป้วยัน ทเฮนั่เรียนไปเลื่อนๆนระทั่เสียริ๊ัหมเวลา
“เอาละวิาสุท้ายแล้ว ให้ไปเอันที่โรยิมนะรีบไปเลี่ยนุสะ”ฮีอลบอออมา่อนะเินออไปนอห้อ นัเรียนนอื่นๆร่วมทั้ทเฮ้วย ็หยิบุออมา่อนะไปเปลี่ยนที่ห้อน้ำเมื่อเปลี่ยนเสร็ทุน็รีบไปที่โรยิมามที่อาารย์สาวสวย(?)บอเอาไว้
“ในเมื่อมาันรบแล้ว็เริ่มเลยนะ วันนี้รูะสอนพวเราู้บาสัน”ฮีอลบอออมาพร้อมับส่ยิ้มไปให้ทำเอานัเรียนผู้ายหลายนถึับเลิบเลิมับรอยยิ้มอฮีอล เมื่อฮีอลเินไปหยิบลูบาสมาแล้วเา็เริ่มสาทิให้นัเรียนูแ่ว่า็ู้ไม่ลสัที
“เอ่อ พอีรูไม่่อยเ่บาสน่ะ อย่าว่ารูเลยนะ”ฮีอลบอออมาเสียอ่อมแอ่มพร้อมับทำท่าเิลเล็น้อย ทำให้เอานัเรียนายถึับเลิบเลิมอีรอบ
“ั้นเี๋ยวผม่วยนะฮีอล”เสียทุ้มอใรบานัึ้นา้านหลัทำให้ฮีอลและนัเรียนนอื่นๆหันไปมอันหม
“ีวอน เอ่อ.. ท่านผอ.”ฮีอลที่อนแรเรียื่อเยๆ็รีบเปลี่ยนทันทีเพราะลัวว่าอีนะเสียื่อที่ถูเาเรียแบบนั้น
“เรียีวอนเหมือนอนที่เราอยู่้วยัน็ไ้ ผมไม่ว่า”ีวอนบอออมายิ้มๆ พลาเอื้อมมือไปหยิบลูบาสามือฮีอลมาถือไว้สะเอ
“เอ่อ นัเรียนทำวามเารพท่านผอ.ะสิ”ฮีอลบอออมาอย่าเ่ๆัๆเามัะทำัวไม่ถูอยู่เรื่อยเมื่ออยู่ับีวอน นัเรียนทุนลุึ้นยืนแล้ว้มหัวให้ีวอน่อนะลไปนั่เหมือนเิม
“เอาละ ในเมื่อรูฮีอลอพวเธอสอนไม่ไ้เี๋ยวผอ.ะสอนให้เอนะ”ีวอนบอออมาพลาส่ยิ้มไปให้ ทำเอานัเรียนสาวๆหลายนถึับหวั่นไหวันเลยทีเียว ีวอนเริ่มสอนไปเรื่อยๆนระทั่ให้นัเรียนทุนลอฝึันเอาเอส่วนเา็เินไปหาฮีอลที่นั่มอนัเรียนฝึู้บาสันอยู่
“ถ้าุไม่อยาสอนวิาพละ ะเปลี่ยน็ไ้นะเี๋ยวผมัารให้”ีวอนบอออมาพร้อมับนั่ลที่พื้นรหน้าฮีอล่อนะเหยหน้าึ้นไปมอทำเอาฮีอลถึับหน้าแทันที
“ันว่าุึ้นมานั่้าบนีว่านะีวอน เี๋ยวนอื่นมาเห็นเา็ว่าันันหม”ฮีอลบอออมาพร้อมับพยายามึให้ีวอนลุึ้น
“่าสิ ถ้าอาารย์นไหนมา่าุ ุบอผมไ้เลยนะเี๋ยวผมัารให้”ีวอนบอออมาพร้อมับเอื้อมไปับมือฮีอลแล้วูบลบนมืออฮีอลอย่าอ่อนโยน
“ฮิ้วววว อิาัเลยรับอาารย์”เสียแวอนัเรียนัึ้นทำเอาฮีอลรีบึมือลับแล้ว้มหน้าลอย่าอายๆ ทำเอาีวอนถึับหลุำออมาับท่าทาเิลอายอฮีอล
“น่ารััเลย”
ุ๊บ
ไม่พูเปล่าีวอนยื่นหน้าเ้าไปใล้ๆหน้าอฮีอล่อนะุ๊บที่ริมฝีปาบาอย่าเบาๆ่อหน้านัเรียนทุน ่อนะผละออมาแล้วลุึ้น
“อ่าวๆ ทุนใล้เวลาเลิเรียนแล้วเอาลูบาสไปเ็บ แล้วมายืนั้แถวสอแถวายหินะ”ีวอนบอออมาพลาหันไปยิ้มให้ฮีอล ่อนะเินไปหาเ็ที่ั้แถวรอเาแล้วส่วนฮีอล็ลุึ้น่อนะเินามีวอนไปเมื่อเินมาถึ็โนนัเรียนทุนส่สายาล้อเลียนมาให้ทำเอาฮีอลถึับ้มหน้าลหลบสายาานัเรียนทันที
“หึหึ วันนี้พอแ่นี้นะ ไปลับบ้านไ้”ีวอนบอออมา่อนะหันไปหาฮีอลแล้วพาเินออไปาโรยิมส่วนนัเรียนนอื่นๆ็เินไปเปลี่ยนุลับไปเป็นุเิม
“เฮ้อ ิบอมไปไหนนะ ไม่เห็นั้แ่เ้าเรียนาบแรแล้ว”ทเฮพูออมาพลามอหาิบอมแ่็ไม่เอ ่อนะเปลี่ยนุไปเป็นุนัเรียนแบบเิม เาเินไปที่ระห้อน้ำ่อนะัทรผมเล็น้อยแล้วเินไปที่ประูห้อน้ำ
“ทเฮระวั!!!!”
TBC …………………………
อัพแล้วนะะ อาะไม่สนุเท่าไร ิมันไ้นะะ
ความคิดเห็น