Great Dreams Land

ลำดับตอนที่ #7 : เสียงนางฟ้า

b]บทที่7:เสียงนางฟ้า



............ถึงFerrickเองจะไม่มีความสามารถในการอ่านใจคนได้ แต่เขาก็มั่นใจได้แน่ๆว่าการที่โทมัสเข้ามาหาตน คงไม่ประสงค์ดีแน่นอน เฟลย์เรียเองก็คงคิดเช่นนั้นจึงก้าวออกมาขวางหน้าระหว่างเขากับโทมัส



............\"(สถานะการณ์เหมือนเมื่อตอนบ่ายเลยแหะ ต่างกันตรงที่คราวนี้คู่กรณีเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่เด็ก)\"Ferrickคิด เมื่อโทมัสเห็นเฟลย์เรียแสดงท่าทางปกป้องFerrickอย่างตำตา แม้จะรู้สึกหงุดหงิดเท่าใดก็ตามแต่ก็ยังคงเก็บอาการไว้ได้ดีอยู่ และเปลี่ยนสีหน้าอารมณ์ให้เป็นปกติได้ทันที



............\"แหม แหม อะไรกันครับ ผมแค่อยากจะคุยกับคุณชายFerrickนิดหน่อยเท่านั้น ไม่ได้จะทำอะไรหรอกครับ คุณเฟลย์เรียไม่เห็นต้องทำท่าทาง แบบนี้เลยนะครับ ฮะ ฮ่ะ :lol: \"โทมัสแสร้งทำเป็นตลก ทั้งที่ในใจตอนนี้ของเขาอยากหักคอFerrickให้แหลกคามือของตัวเอง



............\"มีอะไรอยากจะพูดกับผมเหรอครับ คุณโทมัส\"Ferrickถาม ทั้งที่พอจะเดาได้อยู่แล้วว่ามันคงไม่พ้นเรื่องของเฟลย์เรียแน่นอน



............\"ถ้าจะคุยกันตรงนี้ ผมคิดว่าคงจะไม่สะดวกต่อคุณเฟลย์เรียหรอกครับ มันเป็นเรื่องของผู้ชายเราน่ะครับ ถ้ายังไงคุณเฟลย์เรียไปทำธุระอะไรก่อนสักครู่ก็ได้นะครับ\"โทมัสหาทางแยกเฟลย์เรียออกจากFerrick เพื่อที่จะได้ทำอะไรสะดวกๆซักหน่อย



............\"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดิฉันไม่มีธุระอะไร ถ้ายังไงก็เชิญคุณชายโทมัสพูดตามสบายเลยค่ะ\"เฟลย์เรียปฎิเสธ กับคนอื่นที่ไม่ใช่Ferrick เฟลย์เรียก็ยังใช้คำว่าแทนตนเองว่าดิฉันอยู่ดี



............\"ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณโทมัสคงอยากจะคุยเป็นการส่วนตัวกับผมจริงๆ พอดีผมรู้สึกหิวน้ำจังครับ รบกวนเฟลย์เรียช่วยหาน้ำมาให้หน่อยได้มั้ยครับ\"Ferrickก็อยากจะคุยตัวต่อตัวกับโทมัสเช่นกัน เพราะถ้ามีปัญหาอะไรขึ้นมาเขาก็ไม่อยากให้เฟลย์เรียต้องลำบาก จึงหาทางให้เธอหลบไปก่อน เฟลย์เรียเองเป็นห่วงFerrickก็จริง แต่ก็ขัดคำสั่งไม่ได้ จึงได้ขอตัวไปหาน้ำมาให้ตามคำขอของFerrick เมื่อเฟลย์เรียเดินแยกออกไปแล้ว Ferrickก็หันกลับมาคุยต่อ



............\"คราวนี้คงจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่มั้ยครับ มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะครับ\"Ferrickกล่าว แต่ดูท่าโทมัสคงจะไม่ต้องการจะคุยเฉยๆแน่เมื่อเขาบอกว่า



............\"พูดตรงนี้คงไม่สะดวกนักหรอก เราไปหาที่คุยกันเงียบๆที่ด้านหลังคฤหาสน์กันดีกว่านะครับ\"โทมัสพูดช้าๆ แต่แฝงไว้ด้วยเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ ลูกน้องทั้ง2 เข้าประกบFerrickทันที Ferrickรู้ว่าในกรณีนี้ถ้าเขาขัดขืนคงจะได้ผลลัพท์ที่ไม่ดีแน่ จึงยอมตามไปแต่โดยดี จนมาถึงเขตต้นไม้หนาทึบค่อนข้างมืดใกล้ออกมาจากที่จัดงาน โทมัสจึงหันมาพูดกับFerrick



............\"ยอมตามฉันมาในที่แบบนี้นับว่ากล้าดีนี่ สมแล้วที่คุณลูดอร์ฟชื่นชม แต่คนที่กล้าแบบไม่ดูกาละเทศะนะเขาเรียกว่าคนโง่รู้มั้ย คุณFerrick\"โทมัสกล่าว น้ำเสียงที่ใช้พูดแข็งกร้าวผิดกับตอนที่อยู่ต่อหน้าเฟลย์เรียเป็นคนละเรื่องเลย



............\"ผมว่าคุณโทมัสรีบๆพูดเรื่องที่ต้องการจะคุยกับผมได้แล้วมั้งครับ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะครับ ว่าถ้าเป็นเรื่องของผมกับคุณเฟลย์เรียละก็คุณกำลังเข้าใจผิดอย่างแรงทีเดียว\"Ferrickพูดดักทางไว้ โทมัสจ้องมองตาของFerrickเหมือนจะอ่านความคิดของเขาให้ออก



............\"เข้าใจผิดรึ ผมเข้าใจอะไรผิดตรงไหนรึ หูของผมไม่ได้แย่พอที่จะฟังคำพูดของคุณลูดอร์ฟผิดหรอกนะ\"โทมัสพูดด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ



............\"คุณเองก็คงจะเคยได้ยินเรื่องของเฟลย์เรียมาแล้วใช่มั้ยครับ เกี่ยวกับที่เธอเคยอยู่ที่The Maidนะ คุณลูดอร์ฟเพียงแต่ยกเธอมาให้เป็นสาวใช้ของผมแค่นั้นเองนะครับ ไม่ใช่ให้เป็นอย่างอื่นซะหน่อย\"Ferrickอธิบายเหตุผลที่คุณลูดอร์ฟยกเฟลย์เรียให้ตนเอง ทว่ามันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก



............\"เรื่องสภาพจิตใจของของเฟลย์เรียนะฉันรู้มานานแล้ว ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณลูดอร์ฟยกเฟลย์เรียให้ในสถานะไหน แต่อยู่ที่ว่าทำไมต้องเป็นแกด้วย ทั้งที่ฉันเฝ้าติดตามเฟลย์เรียมานานเป็นแรมปีอ้อนวอนขอเธอกับคุณลูดอร์ฟหลายต่อหลายครั้งกลับโดนปฏิเสธตลอด แต่ทำไมคนที่เพิ่งเจอหน้ากันยังไม่ทันข้ามวันอย่างแกกลับได้รับเธอไป เรื่องนี้แหละที่ฉันรับไม่ได้โว้ย\"โทมัสตวาดออกมาเป็นครั้งแรก ตอนนี้เขาไม่เหลือความสุภาพที่แสดงอยู่ต่อหน้าเฟลย์เรียเลยแม้แต่น้อย Ferrickฟังจบก็ถอนหายใจออกมา เขาเริ่มไม่ชอบหน้าคนๆนี้เลยที่พูดเหมือนเฟลย์เรียเป็นสิ่งของ



............\"ถ้าเช่นนั้นคุณคงต้องไปพูดกับคุณลูดอร์ฟเองแล้วละครับ ผมเองคงช่วยอะไรคุณไม่ได้หรอก ถ้าจะให้ผมยกเธอให้คุณเองละก็คงจะเป็นไปไม่ได้แน่นอน เพราะผมคงจะไม่สิทธิ์ทำเรื่องแบบนั้นแน่ หรือต่อให้ผมมีสิทธิ์ผมก็คงไม่ยกให้คนแบบคุณหรอกครับ ถ้ามีเรื่องจะพูดแค่นี้ผมก็ขอตัวก่อนนะครับ เฟลย์เรียคงกำลังมองหาผมอยู่แน่\"Ferrickพูดจบแล้วก็เดินไปจะกลับเข้างาน แต่คนของโทมัสทั้ง2เดินมาขวางหน้าเขาไว้



............\"(จะเอาแน่ๆใช่มั้ยเนี่ย)มีอะไรอีกเหรอครับ\"Ferrickถามทั้งที่พอจะรู้แล้วว่าโทมัสจะเอาไง



............\"เรื่องน้ำนะเดี๋ยวฉันจะไปเอาแทนเอง เพราะว่าคุณFerrickคงไม่สามารถจะจับแก้วได้หรอก หลังจากที่บังเอิญเดินหกล้มจนแขน2ข้างหักป่นปี้และกระดูกซี่โครงแหลกหมด\"โทมัสพูดอย่างเหี้ยมเกรียมพร้อมๆกับที่ลูกน้องของเขาเอื้อมมือมาที่แขนของFerrick



............\"(ไร้สาระจริงๆพอกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย)\"Ferrickคิด แล้วก็มองไปทางงานเลี้ยงก่อนที่จะกระพริบตา ฉับพลันร่างของเขาก็หายไปต่อหน้าต่อโทมัสและลูกน้อง สร้างความตกใจแก่โทมัสเป็นอย่างมาก



............\"บ้าน่า มันหายไปไหนกัน\"โทมัสกล่าวพร้อมกับหันไปมองรอบๆ ต่อให้วิ่งหรือหลบได้เร็วแค่ไหนก็ไม่น่าจะหายไปเฉยๆแบบนี้นี่ โทมัสคิด โดยไม่รู้ว่าตอนนี้Ferrickกลับเข้าไปในงานเรียบร้อยแล้ว



............\"สะดวกดีแหะความสามารถนี้ เจ้าโทมัสนี่มันโง่กว่าที่คิดเยอะเลย มีที่ไหนกันที่คนไร้ความสามารถด้านการชกต่อยอย่างฉัน จะยอมตามไปให้กระทืบเล่นๆถ้าไม่มั่นใจว่าจะหลบออกมาได้ ฉันไม่ใช่พระเอกหนังไทยน้ำเน่านะเฟ้ย\"Ferrickซึ่งตอนนี้อยู่นะด้านหน้าคฤหาสน์แล้วพูดพร้อมกับเดินมองหาเฟลย์เรีย ณ บริเวณที่เต้นรำด้วยกันเมื้อกี้ ก็มองเห็นเธอถือแก้วน้ำเดินมองซ้ายมองขวาท่าทางเป็นกังวลอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหาเธอ แต่ก็มีหญิงสาวคนนึงบังเอิญเดินสะดุดมาชนFerrickทีไม่ทันระวังจนล้มไปด้วยกัน โดยที่ผู้หญิงคนนั้นทับFerrickอยู่



............\"ว้าย ขะ ขอโทษค่ะ เป็นอะไรมากมั้ยคะ\"เธอพูดพร้อมๆกับรีบลุกขึ้นมาประคองFerrickขึ้น เฟลย์เรียได้ยินเสียงก็มองมาเห็นFerrickพอดีจึงรีบเข้ามาช่วยเหลือเช่นกัน Ferrickไม่ได้เป็นอะไรมากเพียงแต่ตกใจเท่านั้นที่อยู่ๆก็มีผู้หญิงมาทับบนตัวเขาเท่านั้นเอง เฟลย์เรียมาถึงก็ช่วยประคองFerrickเช่นกัน แล้วถามเขาอย่างเป็นห่วง



............\"เป็นอะไรมากมั้ยค่ะคุณชาย\"เฟลย์เรียถาม



............\"ไม่เป็นไรหรอกครับเฟลย์เรีย แล้วคุณเป็นไรหรือเปล่าครับ\"Ferrickตอบเฟลย์เรีย แล้วหันมาดูหญิงสาวที่ชนเขา เป็นเด็กสาวที่น่ารักมากๆมีผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน รูปร่างผอมบาง ตัวเล็กกว่าเฟลย์เรียนิดหน่อย ใส่ชุดแบบซิสเตอร์ของโบสถ์คริสต์ แต่ว่าเป็นสีขาวแทนที่จะเป็นสีดำ ห้อยไม้กางเขนสีเงินไว้ด้วย ท่าทางเธอจะเสียใจมากที่ชนFerrick



............\"ขอโทษจริงๆนะคะ พอดีฉันกำลังมองหาคนอยู่เลยไม่ทันสังเกตเห็นพื้นที่เปลี่ยนระดับ ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆค่ะ\"เธอกุมมือไว้ด้านหน้าแล้วโค้งศีรษะขอโทษ



............\"(เป็นซิสเตอร์รึ)ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็ไม่ระวังเหมือนกัน\"Ferrickกล่าว อันที่จริงที่เขาล้มป็นเพราะรีบเดินไปหาเฟลย์เรียด้วยเช่นกัน



............\"เอ่อคุณพอจะทราบมั้ยค่ะ ว่าคุณลูดอร์ฟอยู่ที่ไหนเหรอคะ พอดีท่านสาธุคุณOiLท่านไม่สบายจึงส่งฉันมาอวยพรแทนนะค่ะ ฉันหลงทางอยู่นานกว่าหาคฤหาสน์เจอ พอมาถึงก็มาทำเรื่องวุ่นวายซะอีก ฉันนี่แย่จริงๆเลย\"สาวน้อยถาม พร้อมกับมีสีหน้าเศร้าหมองขึ้นทันที





............\"อยู่ทางด้านในนะครับ คุณลูดอร์ฟนะคงไม่ว่าอะไรที่คุณมาร่วมงานช้าหรอกครับ\"Ferrickปลอบเธอ นึกในใจว่าผู้หญิงคนนี้ตลกดีแหะ ชนคนนิดหน่อยก็ขอโทษขอโพยใหญ่ มาร่วมงานช้าก็เสียอกเสียใจ ในชีวิตจริงพึ่งจะเคยพบผู้หญิงใสซื่อแบบนี้เป็นครั้งแรก นึกว่าจะมีแต่ในการ์ตูนซะอีก



............\"เอ่อ ด้านในหรือคะ เป็นเขตของแขกพิเศษใช่หรือเปล่าคะ\"เธอถามย้ำก่อนจะมีท่าทีลำบากใจขึ้นมาอีก



............\"ใช่ครับ ทำไมเหรอครับ\"Ferrickถาม



............\"ฉันลืมเอาบัตรเชิญมานะคะ แย่แล้วจะทำยังดีนะ\"เธอร้อนรนขึ้นมาทันที



............\"ฮะ ฮ่ะ  ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณลูดอร์ฟนะท่านใจดีมาก เรื่องแค่นี้ท่านไม่ถือหรอกครับ\"Ferrickกล่าว



............\"แต่ว่า\"เธอยังไม่แน่ใจนัก Ferrickจึงบอกว่า



............\"เอางี้ละกันครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปหาคุณลูดอร์ฟเอง ดีมั้ยครับ\"Ferrickหาทางออกให้เธอ ทำให้เธอดีใจมาก



............\"ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณจริงๆคะที่ช่วยเหลือดิฉัน นี่คงเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าที่ทรงเมตตาให้ฉันมาพบกับผู้มีจิตใจดีงามเช่นคุณ \"เธอประสานมือที่หน้าอกแบบชาวคริสต์ จ้องมองFerrickตาใสแป้ว



...........\"เอ่อไม่เป็นหรอกครับ(ยังไม่ทันเจอก็ขอบคุณเราซะยกใหญ่แล้ว อยู่ๆคนแปลกหน้าแบบเรามาบอกว่าจะพาไปหาก็เชื่อทันที ไม่ถามสักคำว่าเราเป็นใคร ไม่กลัวโดนหลอกหรือไงกันนะ) เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราเข้าไปข้างในกันเถอะครับ เฟลย์เรียช่วยผมหาหน่อยนะครับ\"Ferrickบอกเฟลย์เรีย แล้วทั้งหมดก็พากันเข้าไปในคฤหาสน์ แม้จะมีคนมากก็จริง แต่ด้วยความชำนาญของเฟลย์เรีย ไม่นานทั้งหมดก็พบคุณลูดอร์ฟกำลังยืนคุยกับแขกอยู่ ซึ่งคุณลูดอร์ฟก็หันมาเห็นพวกเขากับสาวน้อยที่มาใหม่พอดี



............\"อ้าวนั่นเจนนี่มาอวยพรลุงเหมือนกันเหรอ แล้วท่านสาธุคุณOiLไม่ได้มาด้วยเหรอ\"คุณลูดอร์ฟถาม Ferrickแปลกใจเล็กน้อยที่คุณลูดอร์ฟก็รู้จักสาวน้อยที่ทราบชื่อแล้วว่า เจนนี่



............\"ท่านบาทหลวงไม่สบายนะค่ะ จึงให้หนูมาอวยพรแทนคะ หนูไม่ทราบว่าควรพูดเช่นไร แต่ก็ขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงคุ้มครองคุณลูดอร์ฟให้มีความสุขมากๆค่ะ\"เจนนี่กล่าวอวยพรพอเป็นพิธี



............\"ขอบใจมากจ๊ะ ว่าแต่ทำไมถึงได้มาพร้อมกับFerrickกับเฟลย์เรียละ\"คุณลูดอร์ฟถาม เจนนี่ได้รู้ชื่อของชายหนุ่มแล้ว



............\"หนูกำลังหาคุณลูดอร์ฟอยู่นะคะ ก็พอดีไปชนคุณFerrickเข้าค่ะ นอกจากจะไม่โกรธแล้วยังใจดีพาดิฉันมาหาคุณลูดอร์ฟอีกด้วยคะ คุณFerrickนี่ช่างเป็นคนดีจริงๆนะคะ(^_^) \"เจนนี่ชื่นชมFerrickเป็นอย่างมาก



............\"คุณลูดอร์ฟรู้จักกับเธอด้วยหรือครับ\"Ferrickถามอย่างสงสัย เพราะจากที่ฟังคำพูดดูท่าทางเธอจะรู้จักกับคุณลูดอร์ฟเป็นอย่างดี



............\"เธอคงจะยังไม่รู้จักสินะ นี่เจนนี่ นักร้องเพลงประจำโบสถ์ของเมืองเรา เสียงร้องของเธอยอดเยี่ยมมากจนผู้คนกล่าวขวัญกันว่าเป็นผู้ที่มีเสียงของนางฟ้า(Angel Voice)เลยเชียวนะ แถมยังเป็นผู้ใช้มนต์เพลงด้านการรักษาอีกด้วย ฉันเองก็พาลูน่าไปฟังอยู่บ่อยๆ เอ่อนี่ พอดีเลย ถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป หนูช่วยร้องเพลงให้พวกเราฟังสักเพลงได้มั้ย ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ไปฟังที่โบสถ์เลยเพราะงานยุ่งมาก ถือว่าเป็นของขวัญให้ลุงลูดอร์ฟละกันนะ เฟลย์เรียลูกสาวฉันก็ไม่เคยไปฟังที่โบสถ์เช่นกันเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานบ้าน\"คุณลูดอร์ฟขอร้อง เธอก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า



............\"ถ้าการร้องเพลงของหนูจะทำให้คุณลุงและทุกคนมีความสุขได้ หนูก็ยินดีค่ะ\"พูดจบเธอก็เดินมากลางคฤหาสน์ ห่างจากพวกเราเล็กน้อยแล้วก็ยืนสงบนิ่งหลับตาลงสักพัก แล้วก็เริ่มต้นร้องเพลงช้าๆ เสียงใสหวานของเธอก้องกังวานไปทั่ว แขกที่มาร่วมงานทุกๆคนที่ได้ยิน พากันหยุดพูดคุยโดยมิได้นัดหมายทันที Ferrickเองถึงจะเคยได้ยินเพลงในโบสถ์ทำนองนี้มาก่อน ก็รู้สึกได้เลยว่า มันคนละระดับกับเสียงของเธอ ทั้งๆที่ไม่มีเสียงของเครื่องดนตรีใดๆช่วย แต่บทเพลงที่เธอขับขานออกมานั้น ก็สั่นสะเทือนเข้าไปในจิตวิญญาณของทุกๆคน ราวกับสายลมอันอบอุ่นที่พัดผ่านทุ่งหญ้าในฤดูหนาว ความรู้สึกปีติตื้นตันเอ่อล้นขึ้นมาในใจอย่างไม่สามารถบรรยายได้ ไม่มีใคนล่วงรู้ว่าเวลาเคลื่อนคล้อยไปนานเท่าไหร่ จวบจนบทเพลงจบลง แม้กระนั้นผู้คนก็ยังยืนนิ่งอยู่ในภวังค์ จนกระทั่ง



.............\"ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมจริงๆ\"Ferrickซึ่งได้สติเป็นคนแรก ปรบมือขึ้นก่อน จากนั้นแขกคนอื่นก็พากันปรบมือตามๆกัน ดังกึกก้องไปทั่ว เจนนี่เขินเล็กน้อยแต่ก็โค้งขอบคุณทุกคน



............\"เฟลย์เรียไม่ค่อยมีความรู้ด้านดนตรี แต่ได้ฟังเพลงของคุณเจนนี่แล้วก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ นี่คงจะเป็นสิ่งที่เรียกกันว่าความไพเราะใช่มั้ยค่ะคุณชาย\"เฟลย์เรียถาม เธอยิ้มออกมาเล็กน้อย



............\"อื้อ ใช่แล้วละเฟลย์เรีย เพลงของเจนนี่นะไพเราะจริงๆ\"Ferrickยอมรับ เมื่อร้องจบเจนนี่ก็เดินมาหาFerrick



............\"เป็นยังไงบ้างคะ คุณFerrick คุณเฟลย์เรีย\"เจนนี่ถามความรู้สึกของคนทั้ง2



............\"เพราะมากเลยครับ ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยฟังเพลงที่ไพเราะแบบนี้เลย คุณเจนนี่เก่งจริงๆครับ\"Ferrickชมเธอจากใจจริง จากนั้นคุณลูดอร์ฟก็คุยกับเธอถึงเรื่องต่างๆเกี่ยวกับท่านสาธุคุณOiL สักพักเจนนี่ก็ขอตัวกลับไปที่โบสถ์ก่อน Ferrickเองก็รู้สึกเพลียเพราะสภาพร่างกายยังไม่สมบูรณ์ดีนักและใช้OSหลบโทมัสออกมา  จึงขอตัวไปพักผ่อนก่อน เฟลย์เรียก็พาFerrickมาที่ห้องนอน และไปหาชุดนอนมาให้เปลี่ยน จากนั้นจึงขอตัวไปนอนเช่นกัน



............\"เฟลย์เรียนอนอยู่ที่ห้องตรงข้ามกับคุณชายนะคะ ถ้าคุณชายมีอะไรก็เรียกใช้ได้ตลอดค่ะ\"แล้วเธอก็เปิดประตูเข้าไปในห้องที่เธอบอก แล้วปิดประตูเบาๆ Ferrickก็ปิดประตูห้องจากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน ซึ่งมีเนื้อผ้านิ่มบางสบายตัวมากๆก่อนจะเข้านอนบนเตียงขนาดใหญ่ที่เขานอนตอนกลางวัน มันทั้งนุ่มนิ่มและกว้างสบาย เหยียดแข็งขาได้เต็มที่ ผิดกับที่นอนโทรมๆที่บ้านเขาเลย Ferrickครุ่นคิดเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในวันนี้ทั้งเรื่องของลูน่า ทั้งเรื่องที่ได้เฟลย์เรียมาเป็นสาวใช้ อดีตของคุณลูดอร์ฟ  พวก2พี่น้องแอนโทเชียส จนในที่สุดก็ผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว



                                                                    จบบทที่7