ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : งานฉลอง
บทที่6:งานฉลอง
.............อันว่าชีวิตของFerrickนั้นจัดได้ว่าเป็นคนที่บ้าการ์ตูนถึงขั้นโอตาคุระดับนึงเลยทีเดียว วัฏจักรชีวิตของเขานั้นถ้าเป็นวันธรรมดาพอไปเรียนเสร็จกลับมา ถ้าเคลียร์การบ้านทบทวนตำราเรียน และทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้ว ก็คงไม่พ้นที่จะหยิบการ์ตูนที่ซื้อหรือเช่ามาอ่านจนถึงค่ำเลยทีเดียว ไอ้เรื่องที่จะออกไปเที่ยวนอกบ้านตามผับตามเธคนั้นลืมไปได้เลย(อันที่จริงคงต้องพูดว่าไม่เคยเข้าจะถูกต้องกว่า) ถ้าจำเป็นจะต้องติดต่อกับเพื่อนฝูงหรือหาข้อมูลเกี่ยวกับการ์ตูนที่น่าสนใจละก็ เขาก็เลือกที่จะต่อเน็ทแล้วเปิดเว็บบอร์ดLH ParadiseกับPocket Onlineซะยังจะดีกว่าออกนอกบ้าน ด้วยสาเหตุนี้เองที่ทำให้เขาไม่เคยมีประสบการณ์ความรักเลยแม้จะอยู่ม.ปลายแล้วก็ตาม เหตุนี้เองเขาจึงมีภูมิต้านทานต่อการใกล้ชิดผู้หญิงน้อยมากๆ แต่มาตอนนี้Ferrickเองกำลังเจอเหตุการณ์ระทึกขวัญที่สุดในชีวิตของเขานับตั้งแต่เกิดมาเลยทีเดียว
............\"คุณชายลุกขึ้นจากน้ำก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะถูตัวให้\"เสียงหวานๆของเฟลย์เรียกล่าวกับFerrickซึ่งตอนนี้แทบจะมุดน้ำหนีด้วยความอาย ทั้งตัวของเฟลย์เรียตอนนี้มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆพันตัวไว้เท่านั้น เผยให้เห็นผิวขาวเนียนใสดุจหยอกกล้วยที่ปกติชุดMaidไม่แสดงให้เห็น รูปร่างสูงระหงและสัดส่วนที่ได้รูปราวกับนางแบบ ถ้านี้เป็นในการ์ตูนละก็ เลือดกำเดาของเขาคงจะพุ่งกระฉูดจนตายคาที่แน่ๆ แต่นี้เป็นความจริง Ferrickจึงได้นั่งตัวเกร็งจนกระทั่งเฟลย์เรียเดินมาถึงตัวเขา
............\"เอ่อ มะ ไม่ต้องก็ได้ครับคุณเฟลย์เรีย ผมอาบจวนจะเสร็จแล้วละครับกำลังจะขึ้นพอดีนะครับ คุณเฟลย์เรียไม่ต้องลำบากหรอกครับ\"Ferrickพูด ตอนนี้เขาหันหน้าหนีไม่กล้ามองเฟลย์เรีย คิดแต่ว่าทำยังไงถึงจะออกจากห้องน้ำนี้ได้โดยเร็วที่สุด
............\"ถ้างั้นดิฉันขออนุญาติอาบน้ำด้วยนะคะ\"เฟลย์เรียบอก ก่อนที่Ferrickจะได้ยินเสียงดังพรึ่บของผ้าที่แก้ออกแล้วตามด้วยเสียงก้าวลงน้ำอย่างช้าๆของเฟลย์เรีย ถึงตอนนี้สติของFerrickกระเจิงแล้ว เขารีบหยิบเอาผ้าขนหนูของเขามาพันตัวในน้ำแม้ว่ามันจะต้องเปียกก็ตามที แล้วรีบขึ้นจากน้ำวิ่งไปที่ห้องแต่งตัวทันที โดยไม่มองไปทางเฟลย์เรียที่แปลกใจกับท่าทางของเลย
............\"กะ...เกือบไปแล้ว คุมสติไว้ให้ดีFerrick คุมสติไว้ เฟลย์เรียตั้งใจมารับใช้นายอย่างบริสุทธิ์ใจนะ นายจะทำอะไรเธอได้ลงคอเชียวเหรอ คุณลูดอร์ฟก็อุตส่าห์ไว้ใจในตัวนายนะ สงบสติไว้ สงบสติไว้\"Ferrickพูดกับตัวเองที่ตอนนี้หัวใจเต้นระรัวราวกับตีกลอง จนค่อยๆสงบลง แล้วจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หยิบชุดที่เฟลย์เรียเตรียมไว้กับผ้าขนหนูผืนใหม่มารีบเช็ดตัวให้แห้ง จากนั้นก็ใส่เสื้อคลุมที่มีเตรียมไว้ให้ในห้องแรกของอาคารอาบน้ำ เดินกลับมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะใส่ชุดที่เฟลย์เรียนำมาให้ แม้จะไม่ค่อยแน่ใจในวิธีใส่นัก แต่จากที่เคยเห็นชุดที่คล้ายๆแบบนี้จากในหนังหรือการ์ตูนหลายๆเรื่อง ก็พอจะทำให้เขาสวมได้อยู่
............หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว Ferrickก็มองชุดของตัวเองจากกระจกบานใหญ่ที่อยู่ในห้องนั้น มันเป็นชุดคล้ายๆกับชุดทักซิโด้สีดำที่ใช้ในงานราตรีต่างกันตรงที่ส่วนชายเสื้อด้านหลังยาวแหลมลงมาเล็กน้อยเหมือนปีกนกนางแอ่น มีลายปักสีทองเป็นเส้นสายสวยงามอยู่ที่แขนเสื้อทั้งสองข้างด้วย มันช่างเข้ากับรูปร่างหน้าตาของเขาในGDLตอนนี้ซะจริงๆ Ferrickจ้องมองกระจกอยู่สักพัก จนกระทั่งมีเสียงเคาะประตูเบาๆดังขึ้น
............\"ขออนุญาติคะคุณชาย ต้องการให้ดิฉันช่วยแต่งตัวมั้ยคะ\"เสียงของเฟลย์เรียนั้นเอง Ferrickจึงตอบไปว่า
............\"ไม่ต้องหรอกครับคุณเฟลย์เรีย ผมแต่งเสร็จแล้วครับ แต่ไม่แน่ใจว่าจะถูกหรือเปล่านะครับ คุณเฟลย์เรียช่วยดูให้หน่อยสิครับ\"Ferrickกล่าว ตอนแรกเขาจะตั้งใจจะปฏิเสธเธอ แต่คิดได้ว่ามันอาจจะทำให้เธอเสียใจอีก จึงขอให้เธอช่วยตรวจดูการแต่งตัวของตัวเองแม้จะยังใจเต้นตึกตักๆเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ เฟลย์เรียนั้นเมื่อได้รับอนุญาติจากFerrickก็เข้ามาข้างในห้อง Ferrickหันไปมองเธอก็แทบจะหยุดหายใจทันที เมื่อเห็นเฟลย์เรียในชุดที่สวยมากๆแทนที่จะเป็นชุดMaidที่ใส่ประจำจนเขาไม่รู้จะบรรยายยังไง
............เฟลย์เรียนั้นจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่Ferrickเคยเห็นหรือจินตนาการได้ แม้ว่าปกติเธอจะใส่แต่ชุดMaidแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของเธอจางลงเลยแม้แต่น้อย ยิ่งเมื่อเธอมาใส่ชุด(ที่เขาคิดว่าน่าจะเป็นชุด)เต้นรำก็ยิ่งงดงามเข้าไปใหญ่ ผมสีทองที่ปกติมัดเกล้าไว้ด้านหลังก็ปล่อยยาวลงมาถึงเอว แต่ก็มีเครื่องประดับที่คล้ายๆกิ๊ฟรูปผีเสื้อหนีบรวบปลายผมเอาไว้ ชุดกระโปรงเกาะอกสีชมพูที่ใส่อยู่นั้นช่างรับกับผิวขาวเนียนของเธอจริงๆ ณ เวลานี้Ferrickมั่นใจได้เลยว่าแม้แต่กวีที่ยอดเยี่ยมสุดในโลกก็คงไม่สามารถบรรยายความงามของเธอออกมาเป็นคำพูดได้ Ferrickจ้องมองเธออย่างไม่วางตาจนกระทั่งเสียงของเฟลย์เรียเรียกสติของเขากลับมา
............\"ตรงคอเสื้อนี่เบี้ยวนิดหน่อย นอกนั้นก็เรียบร้อยดีค่ะคุณชาย\"เฟลย์เรียพูดพร้อมกับเดินเข้ามาปรับคอเสื้อให้ กลิ่นหอมจางๆหลังการอาบน้ำที่ออกมาจากตัวเฟลย์เรียทำให้Ferrickรู้สึกเคลิ้บเคลิ้มอย่างบอกไม่ถูก
............\"ขอบคุณครับ คุณเฟลย์เรียสวยจังเลยนะครับ ชุดนี่ลูน่าช่วยเลือกหรือครับ\"Ferrickชมเธอ
............\"ค่ะคุณชาย คุณหนูลูน่าช่วยเลือกให้นะคะ ปกติดิฉันจะใส่แต่ชุดMaidเท่านั้น แต่วันนี้คุณหนูลูน่าอุตส่าห์เลือกชุดให้ดิฉันๆจึงต้องใส่เป็นกรณีพิเศษนะคะ \"เฟลย์เรียตอบ Ferrickมองออกไปนอกหน้าต่างสังเกตเห็นว่าค่ำแล้วจึงถามเรื่องงานเลี้ยงกับเฟลย์เรีย
............\"แล้วนี่งานเริ่มหรือยังครับ คุณเฟลย์เรีย\"Ferrickถาม
............\"แขกเหรื่อเริ่มทยอยมาอวยพรนายท่านลูดอร์ฟกันแล้วค่ะ คุณชายFerrickไม่ต้องเรียกดิฉันว่าคุณนำหน้าหรอกคะ เรียกเฟลย์เรียเฉยๆก็ได้คะ\"เฟลย์เรียกล่าว ท่าทางเธอคงอยากจะให้Ferrickเรียกแบบเจ้านายเรียกคนรับใช้มากกว่า Ferrickรู้สึกแปลกๆที่จะต้องเรียกเธอห้วนๆแบบนั้นแต่ก็ทำตามเพราะอยากให้เธอสบายใจ
............\"ได้ครับ คุณ..เอ๊ย เฟลย์เรีย แต่เฟลย์เรียต้องเรียกแทนตัวเองว่าเฟลย์เรียเฉยๆด้วยนะครับ ผมจะได้ไม่รู้สึกไม่ดีครับ\"Ferrickขอร้องเธอให้เรียกตัวเองด้วยชื่อเพื่อให้เธอเคยชินกับการเรียกตนเองแบบปกติแทนที่จะเรียกตัวเองว่า ดิฉัน
............\"ได้คะ คุณชาย ต่อไปเฟลย์เรียจะเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อคะ\"เฟลย์เรียตกลง
............\"ผมว่าเราลงไปกันเถอะครับ เฟลย์เรียช่วยอธิบายรายละเอียดของงานคืนนี้ให้ผมเข้าใจหน่อยนะครับ\"Ferrickถามเฟลย์เรีย แล้วก็พากันเดินลงมาข้างล่าง ซึ่งตอนนี้ภายในคฤหาสน์มีคนอยู่เต็มไปหมด แล้วเฟลย์เรียก็อธิบายเรื่องรูปแบบงานให้Ferickฟังระหว่างที่เดินลงบันไดมา
............\"แขกที่เข้ามาในคฤหาสน์ล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญทั้งนั้นค่ะ บ้างก็เป็นขุนนางระดับสูง บ้างก็เป็นเจ้าของบริษัทชั้นนำต่างๆ ที่ทำธุรกิจร่วมกับนายท่านลูดอร์ฟ ส่วนแขกที่อยู่ด้านนอกนั้นจะเป็นแขกทั่วไปที่รู้จักกับนายท่าน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นชาวบ้านค่ะ\"เฟลย์เรียอธิบายให้Ferrickเข้าใจ
............\"มิน่าละ การแต่งกายถึงไม่เหมือนกัน\"Ferrickเข้าใจถึงสาเหตุที่แบ่งสถานที่ออกเป็น2จุดแล้ว คุณลูดอร์ฟนี่เป็นคนดีจริงๆ แม้แต่ชาวบ้านธรรมดาๆก็อนุญาติให้เข้ามาร่วมอวยพรได้ ผิดกับพวกไฮโซในประเทศเราที่รวยแล้วหยิ่ง Ferrickเดินลงมาจนถึงชั้นล่าง เมื่อเขามาถึงพร้อมกับเฟลย์เรีย ผู้คนที่มาร่วมงานต่างก็หันมาจับจ้องทั้ง2คนทันที
............\"(หวา! เราทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมคนถึงจ้องมาทางเรากันหมดเลยอ่ะ)\"Ferrickเริ่มกังวล โดยหารู้ไม่ว่าที่ผู้คนให้ความสนใจเขาเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาในตอนนี้ต่างหาก
............\"ดูคุณชายท่านนั้นสิ รูปงามจริงๆนะเธอ ผมยาวสลวยสีเงินเข้ากับผิวที่ขาวใสนั้นจริงๆ เป็นคนของตระกูลไหนกันนะถึงได้ลงมาพร้อมกับหนูเฟลย์เรียนะ\"หญิงไฮโซคนนึงกระซิบกระซาบกับเพื่อนที่มาด้วยกัน ถึงรูปร่างหน้าตาของFerrick แขกอื่นๆก็พากันจ้องมองและวิพากษ์วิจารณ์ทำนองเดียวกัน
............\"เอ่ออ เฟลย์เรีย ทำไมแขกคนอื่นๆเขาจ้องมองผมกันใหญ่เลยละครับ ผมแต่งกายหรือว่าทำอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ\"Ferrickถามเฟลย์เรียที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
............\"ไม่ใช่หรอกคะคุณชาย จากที่เฟลย์เรียอ่านริมฝีปากของพวกเขา ทั้งหมดล้วนแต่ชื่นชมคุณชายทั้งนั้นคะ\"เฟลย์เรียตอบ ขณะนั้นเองลูน่าก็ได้วิ่งเข้ามากอดFerrickจากด้านหลัง
............\"เย้ พี่Ferrickเท่มากๆเลย ลูน่าเองก็ใส่ชุดใหม่ด้วยสวยดีมั้ยคะพี่Ferrick ลูน่าเลือกกับพี่เฟลย์ตั้งนานแน่ะ\"ลูน่าทักทายอย่างร่าเริง พร้อมกับหมุนตัวโชว์ชุดใหม่ที่ใส่อยู่ เป็นชุดฟูฟ่องมีกระโปรงบานออกมาราวกับดอกไม้สีขาว น่ารักมากๆเหมือนกับชุดตุ๊กตานางฟ้าตัวน้อยๆเลยทีเดียว
............\"น่ารักมากเลยจ๊ะ ว่าแต่คุณลูดอร์ฟอยู่ที่ไหนเหรอตอนนี้นะ พี่ยังไม่ได้ไปอวยพรวันเกิดท่านเลย\"Ferrickถามลูน่า
............\"คุณพ่อเหรอคะ ตอนนี้ท่านไปขอบคุณพวกชาวบ้านที่มาร่วมยินดีในวันเกิดของท่านที่ด้านนอกนะคะ เดี๋ยวก็มาแล้ว อ๊ะ นั่นไงคุณพ่อมาแล้ว\"ลูน่าพูดยังไม่ทันจะขาดคำคุณลูดอร์ฟก็เข้ามาข้างในพอดี
............\"อ้าว แต่งตัวเสร็จแล้วเหรอ? ชุดที่ฉันสั่งตัดไว้ให้รู้สึกว่าจะพอดีเลยนะ(^_^) เธอกับเฟลย์เรียช่วยตามฉันมาทางนี้หน่อยสิ:)\"ลูดอร์ฟกล่าว แม้ว่าFerrickจะยังไม่ทราบว่าลูดอร์ฟจะให้เขาทำอะไร แต่ก็รีบเดินตามไปพร้อมกับเฟลย์เรีย ลูดอร์ฟเดินนำออกมาด้านนอกคถหาสน์ จนมาถึงด้านหน้าลานหินอ่อนสีขาวที่เป็นส่วนกลางระหว่างที่จัดงานภายนอกและที่จัดงานภายใน พอมาถึงตรงนี้คุณลูดอร์ฟก็หยุดเดิน ทันใดนั้นเองพื้นที่ยืนอยู่ก็ค่อยๆยกขึ้นจากพื้นเป็นรัศมีวงกลมประมาณ10-12เมตร สูงขึ้นเรื่อยๆราวกับเสาหินสัก7เมตร Ferrickตกใจเล็กน้อยกับการที่อยู่ๆพื้นยกสูงขึ้นแต่ก็ทรงตัวได้ ผู้มาร่วมงานต่างก็หันมาให้ความสนใจแท่นที่พวกเขายืนอยู่ คุณลูดอร์ฟเดินออกมาริมแท่น ก็ปรากฏโต๊ะทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าโลหะยื่นขึ้นมาจากพื้นให้คุณลูดอร์ฟวางมือทั้งสองข้างลงไป พอมือสัมผัสกับโต๊ะนั้นก็มีแสงสว่างจางๆตรงจุดที่วางฝ่ามือ แล้วเสียงที่คุณลูดอร์ฟพูดออกมาก็กลายเป็นเสียงที่ดังมาก แบบเดียวกับเสียงที่พูดผ่านไมค์ว่า
.............\"ขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านมากครับ ที่ร่วมงานฉลองวันเกิดครบ39ปีของผม ผมดีใจมากฯลฯ\"คุณลูดอร์ฟกล่าวขอบคุณแล้วก็พูดเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับเขาไปเรื่อยๆ
............\"(สงสัยโต๊ะตัวนี้คงจะเป็นอุปกรณ์ขยายเสียงเหมือนลำโพงละมั้ง)\"Ferrickคิด เขาซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ เกิดความรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกเมื่อถูกจ้องมองจากสายตาคนนับร้อยๆ แน่นอนถึงเขาจะไม่รู้ตัวแต่ก็มีสายตาของโทมัสรวมอยู่ในนั้นด้วย
............\"(นั้นมันเจ้าFerrickที่อยู่กับคุณเฟลย์เรียนี่เมื่อช่วงเย็นนี่ มันมีความสัมพันธ์ยังไงกับคุณเฟลย์เรียกันแน่นะ)\"โทมัสคิดในใจ
............\"ท้ายนี้ผมมีคนพิเศษคนนึงที่อยากจะแนะนำให้รู้จัก เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตลูกสาวของผมจากออร์คเมื่อเช้านี้ ผู้ชายที่กล้าต่อสู้กับออร์คทั้งๆที่ไม่ใช้นักรบหรือรู้จักวิชาการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย Ferrick LH Paradiseครับ\"พอคุณลูดอร์ฟกล่าวจบ และผายมือมายังFerrick เสียงปรบมือก็ดังกระหึ่มมาจากทางชาวบ้านทันที
............\"กล้าหาญมากพ่อหนุ่ม ยอดเยี่ยมจริงๆ\"เสียงของชาวบ้านคนนึงตระโกนออกมาจากกลุ่ม ชาวบ้านคนอื่นๆหรือแม้แต่แต่แขกพิเศษก็พากันกล่าวทำนองเดียวกัน ตอนนี้Ferrickเขินจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเลยทีเดียว
.............\"ไม่ใช่แค่กล้าหาญเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนดีอีกด้วย แม้ผมจะมอบรางวัลให้แก่เขาเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยลูน่าไว้ แต่เขาก็ยังปฎิเสธเพราะเขาเจตนาจะช่วยลูกสาวผมโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เด็กที่กล้าหาญแถมมีจิตใจดีงามอย่างนี้เอง ทำให้ผมตัดสินใจยกเฟลย์เรียบุตรสาวคนโตของผมให้แก่ชายหนุ่มคนนี้\"เมื่อถึงตรงนี้ ทุกคนก็โห่ร้องและปรบมือด้วยความยินดี ยกเว้นแต่แขกที่เป็นผู้ชายหลายๆคนที่หลงรักเฟลย์เรีย ซึ่งแทบจะสลบลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินข่าวร้ายสุดๆ Ferrickเองก็อดสะดุ้งในคำพูดคลุมเคลือของคุณลูดอร์ฟเช่นกัน เพราะฟังแล้วมันให้ความรู้สึกราวกับจะยกเฟลย์เรียให้เป็นภรรยาของเขา
............\"บ้าน่าเรื่องบ้าๆแบบนี้เป็นไปได้ยังไง:shock:\"โทมัสไม่เชื่อในสิ่งที่ตนเองได้ยิน ผู้หญิงที่ตนเองเฝ้าหลงรักมานานอยู่ดีๆก็ตกเป็นของคนอื่นด้วยเหตุผลง่ายๆแค่นี้ จะให้เขายอมรับได้ยังไง
............\"(รู้สึกเเปลกๆแหะ ทำไมมันเสียวสันหลังวาบแบบนี้ละ:ah:)\"Ferrickคิด เขามองไปยังรอบๆถึงได้รู้ว่าตนไม่ได้คิดไปเอง สายตาของผู้ชายหลายๆคนจ้องมองมาที่เขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อให้ได้
............\"(หยา พวกนี้คงเป็นคนที่หลงรักเฟลย์เรียสินะ เข้าใจผิดแล้วคร้าบT_T)\"Ferrick เริ่มรับรู้ถึงสภาพที่ไม่ปลอดภัยต่อชีวิตแล้ว เมื่อคุณลูดอร์ฟกล่าวจบแท่นที่ยืนก็เริ่มเลื่อนลงมาพื้นตามเดิม แล้วก็หันมาพูดกับFerrickว่า
............\"เอาละทีนี้ก็เรียบร้อยแล้ว ต่อไปพวกคนที่มาตื้อขอเฟลย์เรียจากฉันก็คงจะตัดใจได้แล้วละ:D\"ลูดอร์ฟกล่าวอย่างดีใจ
............\"แต่ชีวิตของผม ท่าทางจะสั้นลงไปเยอะละครับ เพราะผมรู้สึกว่ามีผู้ชายหลายคนจะอยากฆ่าผมซะเหลือเกินครับ-_-\"Ferrickเริ่มกังวลขึ้นมาแล้ว
...........\"ฮะ ฮะ ไม่ต้องกลัวไปหรอก เฟลย์อยู่ทั้งคนใครจะทำอะไรเธอได้ จริงมั้ย:lol:\"ลูดอร์ฟพูดหยอกFerrickเล่น
...........\"ค่ะ เฟลย์เรียจะคุ้มครองคุณชายด้วยชีวิตเองคะ คุณชายไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ\"เฟลย์เรียกล่าวอย่างมั่นใจ ทันใดนั้นเองก็มีดอกไม้ไฟประทุขึ้นเต็มท้องฟ้าอย่างสวยงาม
...........\"โอ๊ะ ดูท่าจะได้เวลางานเต้นรำแล้ว เธออยู่กับเฟลย์เรียไปก่อนนะ ฉันคงต้องไปพูดคุยกับแขกด้านในก่อนละ\"คุณลูดอร์ฟขอตัวไปก่อน ทิ้งให้Ferrickอยู่กับเฟลย์เรียตามลำพัง เสียงดนตรีเริ่มบรรเลงอย่างช้าๆ พร้อมกับแสงสีที่สวยงามของดอกไม้ไฟ ผู้คนในงานเริ่มจับคู่กันเต้นรำ
............\"คุณชายอยากเต้นรำมั้ยค่ะ\"เฟลย์เรียถามFerrick
............\"เอ่อ อยากอยู่หรอกครับ แต่ว่าผมเต้นรำไม่เป็นเลยนะครับ\"Ferrickตอบ ยอมรับว่าทักษะด้านนี้ของเขาอ่อนมากๆ แม้ว่าจะเคยลองพยายามหัดมาแล้ว
............\"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวเฟลย์เรียสอนให้ค่ะ\"เฟลย์เรียกล่าวแล้วก็จับมือของFerrickมาวางไว้ที่เอวของตนเอง แล้วก็เริ่มสอนถึงวิธีก้าวเท้าตามจังหวะช้าๆ ตอนแรกFerrickก็ติดขัดอยู่บ้าง แต่สักพักร่างกายเขาก็เริ่มชิน แล้วขยับไปมาได้อย่างถูกต้อง
............\"(แปลกจัง ทำไมเราถึงเต้นเป็นเร็วแบบนี้นะ ปกติเราก็เคยหัดเรื่องนี้มาเหมือนกัน แต่เต้นยังไงก็หลงจังหวะทุกที ไหงคราวนี้แค่แป๊ปเดียวก็ทำได้แล้ว)\"Ferrickสงสัย โดยหารู้ไม่ว่าที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะศักยภาพในตัวเขาทุกๆอย่างเพิ่มขึ้นมากเมื่ออยู่ในGDLอย่างที่ท่านกริฟเคยบอกไว้ ไม่ใช่แค่ทางร่างกาย แต่ยังเป็นทางทักษะการเรียนรู้ด้วย Ferrickเต้นรำกับเฟลย์เรียอย่างมีความสุขเนิ่นนานจนกระทั่งเพลงจบลง
............\"คุณชายเต้นเก่งจังเลยนะคะ เฟลย์เรียสอนแค่แป๊ปเดียวคุณชายก็เต้นเก่งกว่าเฟลย์เรียซะแล้ว\"เฟลย์เรียชมFerrickอย่างจริงใจ ทำให้เขารู้สึกเขินนิดๆ
............\"ไม่หรอกครับเป็นเพราะเฟลย์เรียสอนเก่งต่างหากครับ\"Ferrickกล่าวอย่างถ่อมตน ทันใดนั้นเองก็มีเสียงพูดมาจากด้านหลังของเขา
............\"รู้สึกว่าจะมีความสุขเหลือเกินนะครับ คุณFerrick\"โทมัส แอนโทเชียสนั้นเอง เขาไม่ได้มาคนเดียวแต่มีผู้ติดตามร่างใหญ่ยักษ์2คนยืนอยู่ทางซ้ายและขวามือของเขาด้วย
                                                                      จบบทที่6
.............อันว่าชีวิตของFerrickนั้นจัดได้ว่าเป็นคนที่บ้าการ์ตูนถึงขั้นโอตาคุระดับนึงเลยทีเดียว วัฏจักรชีวิตของเขานั้นถ้าเป็นวันธรรมดาพอไปเรียนเสร็จกลับมา ถ้าเคลียร์การบ้านทบทวนตำราเรียน และทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้ว ก็คงไม่พ้นที่จะหยิบการ์ตูนที่ซื้อหรือเช่ามาอ่านจนถึงค่ำเลยทีเดียว ไอ้เรื่องที่จะออกไปเที่ยวนอกบ้านตามผับตามเธคนั้นลืมไปได้เลย(อันที่จริงคงต้องพูดว่าไม่เคยเข้าจะถูกต้องกว่า) ถ้าจำเป็นจะต้องติดต่อกับเพื่อนฝูงหรือหาข้อมูลเกี่ยวกับการ์ตูนที่น่าสนใจละก็ เขาก็เลือกที่จะต่อเน็ทแล้วเปิดเว็บบอร์ดLH ParadiseกับPocket Onlineซะยังจะดีกว่าออกนอกบ้าน ด้วยสาเหตุนี้เองที่ทำให้เขาไม่เคยมีประสบการณ์ความรักเลยแม้จะอยู่ม.ปลายแล้วก็ตาม เหตุนี้เองเขาจึงมีภูมิต้านทานต่อการใกล้ชิดผู้หญิงน้อยมากๆ แต่มาตอนนี้Ferrickเองกำลังเจอเหตุการณ์ระทึกขวัญที่สุดในชีวิตของเขานับตั้งแต่เกิดมาเลยทีเดียว
............\"คุณชายลุกขึ้นจากน้ำก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะถูตัวให้\"เสียงหวานๆของเฟลย์เรียกล่าวกับFerrickซึ่งตอนนี้แทบจะมุดน้ำหนีด้วยความอาย ทั้งตัวของเฟลย์เรียตอนนี้มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆพันตัวไว้เท่านั้น เผยให้เห็นผิวขาวเนียนใสดุจหยอกกล้วยที่ปกติชุดMaidไม่แสดงให้เห็น รูปร่างสูงระหงและสัดส่วนที่ได้รูปราวกับนางแบบ ถ้านี้เป็นในการ์ตูนละก็ เลือดกำเดาของเขาคงจะพุ่งกระฉูดจนตายคาที่แน่ๆ แต่นี้เป็นความจริง Ferrickจึงได้นั่งตัวเกร็งจนกระทั่งเฟลย์เรียเดินมาถึงตัวเขา
............\"เอ่อ มะ ไม่ต้องก็ได้ครับคุณเฟลย์เรีย ผมอาบจวนจะเสร็จแล้วละครับกำลังจะขึ้นพอดีนะครับ คุณเฟลย์เรียไม่ต้องลำบากหรอกครับ\"Ferrickพูด ตอนนี้เขาหันหน้าหนีไม่กล้ามองเฟลย์เรีย คิดแต่ว่าทำยังไงถึงจะออกจากห้องน้ำนี้ได้โดยเร็วที่สุด
............\"ถ้างั้นดิฉันขออนุญาติอาบน้ำด้วยนะคะ\"เฟลย์เรียบอก ก่อนที่Ferrickจะได้ยินเสียงดังพรึ่บของผ้าที่แก้ออกแล้วตามด้วยเสียงก้าวลงน้ำอย่างช้าๆของเฟลย์เรีย ถึงตอนนี้สติของFerrickกระเจิงแล้ว เขารีบหยิบเอาผ้าขนหนูของเขามาพันตัวในน้ำแม้ว่ามันจะต้องเปียกก็ตามที แล้วรีบขึ้นจากน้ำวิ่งไปที่ห้องแต่งตัวทันที โดยไม่มองไปทางเฟลย์เรียที่แปลกใจกับท่าทางของเลย
............\"กะ...เกือบไปแล้ว คุมสติไว้ให้ดีFerrick คุมสติไว้ เฟลย์เรียตั้งใจมารับใช้นายอย่างบริสุทธิ์ใจนะ นายจะทำอะไรเธอได้ลงคอเชียวเหรอ คุณลูดอร์ฟก็อุตส่าห์ไว้ใจในตัวนายนะ สงบสติไว้ สงบสติไว้\"Ferrickพูดกับตัวเองที่ตอนนี้หัวใจเต้นระรัวราวกับตีกลอง จนค่อยๆสงบลง แล้วจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หยิบชุดที่เฟลย์เรียเตรียมไว้กับผ้าขนหนูผืนใหม่มารีบเช็ดตัวให้แห้ง จากนั้นก็ใส่เสื้อคลุมที่มีเตรียมไว้ให้ในห้องแรกของอาคารอาบน้ำ เดินกลับมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะใส่ชุดที่เฟลย์เรียนำมาให้ แม้จะไม่ค่อยแน่ใจในวิธีใส่นัก แต่จากที่เคยเห็นชุดที่คล้ายๆแบบนี้จากในหนังหรือการ์ตูนหลายๆเรื่อง ก็พอจะทำให้เขาสวมได้อยู่
............หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว Ferrickก็มองชุดของตัวเองจากกระจกบานใหญ่ที่อยู่ในห้องนั้น มันเป็นชุดคล้ายๆกับชุดทักซิโด้สีดำที่ใช้ในงานราตรีต่างกันตรงที่ส่วนชายเสื้อด้านหลังยาวแหลมลงมาเล็กน้อยเหมือนปีกนกนางแอ่น มีลายปักสีทองเป็นเส้นสายสวยงามอยู่ที่แขนเสื้อทั้งสองข้างด้วย มันช่างเข้ากับรูปร่างหน้าตาของเขาในGDLตอนนี้ซะจริงๆ Ferrickจ้องมองกระจกอยู่สักพัก จนกระทั่งมีเสียงเคาะประตูเบาๆดังขึ้น
............\"ขออนุญาติคะคุณชาย ต้องการให้ดิฉันช่วยแต่งตัวมั้ยคะ\"เสียงของเฟลย์เรียนั้นเอง Ferrickจึงตอบไปว่า
............\"ไม่ต้องหรอกครับคุณเฟลย์เรีย ผมแต่งเสร็จแล้วครับ แต่ไม่แน่ใจว่าจะถูกหรือเปล่านะครับ คุณเฟลย์เรียช่วยดูให้หน่อยสิครับ\"Ferrickกล่าว ตอนแรกเขาจะตั้งใจจะปฏิเสธเธอ แต่คิดได้ว่ามันอาจจะทำให้เธอเสียใจอีก จึงขอให้เธอช่วยตรวจดูการแต่งตัวของตัวเองแม้จะยังใจเต้นตึกตักๆเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ เฟลย์เรียนั้นเมื่อได้รับอนุญาติจากFerrickก็เข้ามาข้างในห้อง Ferrickหันไปมองเธอก็แทบจะหยุดหายใจทันที เมื่อเห็นเฟลย์เรียในชุดที่สวยมากๆแทนที่จะเป็นชุดMaidที่ใส่ประจำจนเขาไม่รู้จะบรรยายยังไง
............เฟลย์เรียนั้นจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่Ferrickเคยเห็นหรือจินตนาการได้ แม้ว่าปกติเธอจะใส่แต่ชุดMaidแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของเธอจางลงเลยแม้แต่น้อย ยิ่งเมื่อเธอมาใส่ชุด(ที่เขาคิดว่าน่าจะเป็นชุด)เต้นรำก็ยิ่งงดงามเข้าไปใหญ่ ผมสีทองที่ปกติมัดเกล้าไว้ด้านหลังก็ปล่อยยาวลงมาถึงเอว แต่ก็มีเครื่องประดับที่คล้ายๆกิ๊ฟรูปผีเสื้อหนีบรวบปลายผมเอาไว้ ชุดกระโปรงเกาะอกสีชมพูที่ใส่อยู่นั้นช่างรับกับผิวขาวเนียนของเธอจริงๆ ณ เวลานี้Ferrickมั่นใจได้เลยว่าแม้แต่กวีที่ยอดเยี่ยมสุดในโลกก็คงไม่สามารถบรรยายความงามของเธอออกมาเป็นคำพูดได้ Ferrickจ้องมองเธออย่างไม่วางตาจนกระทั่งเสียงของเฟลย์เรียเรียกสติของเขากลับมา
............\"ตรงคอเสื้อนี่เบี้ยวนิดหน่อย นอกนั้นก็เรียบร้อยดีค่ะคุณชาย\"เฟลย์เรียพูดพร้อมกับเดินเข้ามาปรับคอเสื้อให้ กลิ่นหอมจางๆหลังการอาบน้ำที่ออกมาจากตัวเฟลย์เรียทำให้Ferrickรู้สึกเคลิ้บเคลิ้มอย่างบอกไม่ถูก
............\"ขอบคุณครับ คุณเฟลย์เรียสวยจังเลยนะครับ ชุดนี่ลูน่าช่วยเลือกหรือครับ\"Ferrickชมเธอ
............\"ค่ะคุณชาย คุณหนูลูน่าช่วยเลือกให้นะคะ ปกติดิฉันจะใส่แต่ชุดMaidเท่านั้น แต่วันนี้คุณหนูลูน่าอุตส่าห์เลือกชุดให้ดิฉันๆจึงต้องใส่เป็นกรณีพิเศษนะคะ \"เฟลย์เรียตอบ Ferrickมองออกไปนอกหน้าต่างสังเกตเห็นว่าค่ำแล้วจึงถามเรื่องงานเลี้ยงกับเฟลย์เรีย
............\"แล้วนี่งานเริ่มหรือยังครับ คุณเฟลย์เรีย\"Ferrickถาม
............\"แขกเหรื่อเริ่มทยอยมาอวยพรนายท่านลูดอร์ฟกันแล้วค่ะ คุณชายFerrickไม่ต้องเรียกดิฉันว่าคุณนำหน้าหรอกคะ เรียกเฟลย์เรียเฉยๆก็ได้คะ\"เฟลย์เรียกล่าว ท่าทางเธอคงอยากจะให้Ferrickเรียกแบบเจ้านายเรียกคนรับใช้มากกว่า Ferrickรู้สึกแปลกๆที่จะต้องเรียกเธอห้วนๆแบบนั้นแต่ก็ทำตามเพราะอยากให้เธอสบายใจ
............\"ได้ครับ คุณ..เอ๊ย เฟลย์เรีย แต่เฟลย์เรียต้องเรียกแทนตัวเองว่าเฟลย์เรียเฉยๆด้วยนะครับ ผมจะได้ไม่รู้สึกไม่ดีครับ\"Ferrickขอร้องเธอให้เรียกตัวเองด้วยชื่อเพื่อให้เธอเคยชินกับการเรียกตนเองแบบปกติแทนที่จะเรียกตัวเองว่า ดิฉัน
............\"ได้คะ คุณชาย ต่อไปเฟลย์เรียจะเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อคะ\"เฟลย์เรียตกลง
............\"ผมว่าเราลงไปกันเถอะครับ เฟลย์เรียช่วยอธิบายรายละเอียดของงานคืนนี้ให้ผมเข้าใจหน่อยนะครับ\"Ferrickถามเฟลย์เรีย แล้วก็พากันเดินลงมาข้างล่าง ซึ่งตอนนี้ภายในคฤหาสน์มีคนอยู่เต็มไปหมด แล้วเฟลย์เรียก็อธิบายเรื่องรูปแบบงานให้Ferickฟังระหว่างที่เดินลงบันไดมา
............\"แขกที่เข้ามาในคฤหาสน์ล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญทั้งนั้นค่ะ บ้างก็เป็นขุนนางระดับสูง บ้างก็เป็นเจ้าของบริษัทชั้นนำต่างๆ ที่ทำธุรกิจร่วมกับนายท่านลูดอร์ฟ ส่วนแขกที่อยู่ด้านนอกนั้นจะเป็นแขกทั่วไปที่รู้จักกับนายท่าน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นชาวบ้านค่ะ\"เฟลย์เรียอธิบายให้Ferrickเข้าใจ
............\"มิน่าละ การแต่งกายถึงไม่เหมือนกัน\"Ferrickเข้าใจถึงสาเหตุที่แบ่งสถานที่ออกเป็น2จุดแล้ว คุณลูดอร์ฟนี่เป็นคนดีจริงๆ แม้แต่ชาวบ้านธรรมดาๆก็อนุญาติให้เข้ามาร่วมอวยพรได้ ผิดกับพวกไฮโซในประเทศเราที่รวยแล้วหยิ่ง Ferrickเดินลงมาจนถึงชั้นล่าง เมื่อเขามาถึงพร้อมกับเฟลย์เรีย ผู้คนที่มาร่วมงานต่างก็หันมาจับจ้องทั้ง2คนทันที
............\"(หวา! เราทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมคนถึงจ้องมาทางเรากันหมดเลยอ่ะ)\"Ferrickเริ่มกังวล โดยหารู้ไม่ว่าที่ผู้คนให้ความสนใจเขาเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาในตอนนี้ต่างหาก
............\"ดูคุณชายท่านนั้นสิ รูปงามจริงๆนะเธอ ผมยาวสลวยสีเงินเข้ากับผิวที่ขาวใสนั้นจริงๆ เป็นคนของตระกูลไหนกันนะถึงได้ลงมาพร้อมกับหนูเฟลย์เรียนะ\"หญิงไฮโซคนนึงกระซิบกระซาบกับเพื่อนที่มาด้วยกัน ถึงรูปร่างหน้าตาของFerrick แขกอื่นๆก็พากันจ้องมองและวิพากษ์วิจารณ์ทำนองเดียวกัน
............\"เอ่ออ เฟลย์เรีย ทำไมแขกคนอื่นๆเขาจ้องมองผมกันใหญ่เลยละครับ ผมแต่งกายหรือว่าทำอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ\"Ferrickถามเฟลย์เรียที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
............\"ไม่ใช่หรอกคะคุณชาย จากที่เฟลย์เรียอ่านริมฝีปากของพวกเขา ทั้งหมดล้วนแต่ชื่นชมคุณชายทั้งนั้นคะ\"เฟลย์เรียตอบ ขณะนั้นเองลูน่าก็ได้วิ่งเข้ามากอดFerrickจากด้านหลัง
............\"เย้ พี่Ferrickเท่มากๆเลย ลูน่าเองก็ใส่ชุดใหม่ด้วยสวยดีมั้ยคะพี่Ferrick ลูน่าเลือกกับพี่เฟลย์ตั้งนานแน่ะ\"ลูน่าทักทายอย่างร่าเริง พร้อมกับหมุนตัวโชว์ชุดใหม่ที่ใส่อยู่ เป็นชุดฟูฟ่องมีกระโปรงบานออกมาราวกับดอกไม้สีขาว น่ารักมากๆเหมือนกับชุดตุ๊กตานางฟ้าตัวน้อยๆเลยทีเดียว
............\"น่ารักมากเลยจ๊ะ ว่าแต่คุณลูดอร์ฟอยู่ที่ไหนเหรอตอนนี้นะ พี่ยังไม่ได้ไปอวยพรวันเกิดท่านเลย\"Ferrickถามลูน่า
............\"คุณพ่อเหรอคะ ตอนนี้ท่านไปขอบคุณพวกชาวบ้านที่มาร่วมยินดีในวันเกิดของท่านที่ด้านนอกนะคะ เดี๋ยวก็มาแล้ว อ๊ะ นั่นไงคุณพ่อมาแล้ว\"ลูน่าพูดยังไม่ทันจะขาดคำคุณลูดอร์ฟก็เข้ามาข้างในพอดี
............\"อ้าว แต่งตัวเสร็จแล้วเหรอ? ชุดที่ฉันสั่งตัดไว้ให้รู้สึกว่าจะพอดีเลยนะ(^_^) เธอกับเฟลย์เรียช่วยตามฉันมาทางนี้หน่อยสิ:)\"ลูดอร์ฟกล่าว แม้ว่าFerrickจะยังไม่ทราบว่าลูดอร์ฟจะให้เขาทำอะไร แต่ก็รีบเดินตามไปพร้อมกับเฟลย์เรีย ลูดอร์ฟเดินนำออกมาด้านนอกคถหาสน์ จนมาถึงด้านหน้าลานหินอ่อนสีขาวที่เป็นส่วนกลางระหว่างที่จัดงานภายนอกและที่จัดงานภายใน พอมาถึงตรงนี้คุณลูดอร์ฟก็หยุดเดิน ทันใดนั้นเองพื้นที่ยืนอยู่ก็ค่อยๆยกขึ้นจากพื้นเป็นรัศมีวงกลมประมาณ10-12เมตร สูงขึ้นเรื่อยๆราวกับเสาหินสัก7เมตร Ferrickตกใจเล็กน้อยกับการที่อยู่ๆพื้นยกสูงขึ้นแต่ก็ทรงตัวได้ ผู้มาร่วมงานต่างก็หันมาให้ความสนใจแท่นที่พวกเขายืนอยู่ คุณลูดอร์ฟเดินออกมาริมแท่น ก็ปรากฏโต๊ะทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าโลหะยื่นขึ้นมาจากพื้นให้คุณลูดอร์ฟวางมือทั้งสองข้างลงไป พอมือสัมผัสกับโต๊ะนั้นก็มีแสงสว่างจางๆตรงจุดที่วางฝ่ามือ แล้วเสียงที่คุณลูดอร์ฟพูดออกมาก็กลายเป็นเสียงที่ดังมาก แบบเดียวกับเสียงที่พูดผ่านไมค์ว่า
.............\"ขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านมากครับ ที่ร่วมงานฉลองวันเกิดครบ39ปีของผม ผมดีใจมากฯลฯ\"คุณลูดอร์ฟกล่าวขอบคุณแล้วก็พูดเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับเขาไปเรื่อยๆ
............\"(สงสัยโต๊ะตัวนี้คงจะเป็นอุปกรณ์ขยายเสียงเหมือนลำโพงละมั้ง)\"Ferrickคิด เขาซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ เกิดความรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกเมื่อถูกจ้องมองจากสายตาคนนับร้อยๆ แน่นอนถึงเขาจะไม่รู้ตัวแต่ก็มีสายตาของโทมัสรวมอยู่ในนั้นด้วย
............\"(นั้นมันเจ้าFerrickที่อยู่กับคุณเฟลย์เรียนี่เมื่อช่วงเย็นนี่ มันมีความสัมพันธ์ยังไงกับคุณเฟลย์เรียกันแน่นะ)\"โทมัสคิดในใจ
............\"ท้ายนี้ผมมีคนพิเศษคนนึงที่อยากจะแนะนำให้รู้จัก เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตลูกสาวของผมจากออร์คเมื่อเช้านี้ ผู้ชายที่กล้าต่อสู้กับออร์คทั้งๆที่ไม่ใช้นักรบหรือรู้จักวิชาการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย Ferrick LH Paradiseครับ\"พอคุณลูดอร์ฟกล่าวจบ และผายมือมายังFerrick เสียงปรบมือก็ดังกระหึ่มมาจากทางชาวบ้านทันที
............\"กล้าหาญมากพ่อหนุ่ม ยอดเยี่ยมจริงๆ\"เสียงของชาวบ้านคนนึงตระโกนออกมาจากกลุ่ม ชาวบ้านคนอื่นๆหรือแม้แต่แต่แขกพิเศษก็พากันกล่าวทำนองเดียวกัน ตอนนี้Ferrickเขินจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเลยทีเดียว
.............\"ไม่ใช่แค่กล้าหาญเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนดีอีกด้วย แม้ผมจะมอบรางวัลให้แก่เขาเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยลูน่าไว้ แต่เขาก็ยังปฎิเสธเพราะเขาเจตนาจะช่วยลูกสาวผมโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เด็กที่กล้าหาญแถมมีจิตใจดีงามอย่างนี้เอง ทำให้ผมตัดสินใจยกเฟลย์เรียบุตรสาวคนโตของผมให้แก่ชายหนุ่มคนนี้\"เมื่อถึงตรงนี้ ทุกคนก็โห่ร้องและปรบมือด้วยความยินดี ยกเว้นแต่แขกที่เป็นผู้ชายหลายๆคนที่หลงรักเฟลย์เรีย ซึ่งแทบจะสลบลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินข่าวร้ายสุดๆ Ferrickเองก็อดสะดุ้งในคำพูดคลุมเคลือของคุณลูดอร์ฟเช่นกัน เพราะฟังแล้วมันให้ความรู้สึกราวกับจะยกเฟลย์เรียให้เป็นภรรยาของเขา
............\"บ้าน่าเรื่องบ้าๆแบบนี้เป็นไปได้ยังไง:shock:\"โทมัสไม่เชื่อในสิ่งที่ตนเองได้ยิน ผู้หญิงที่ตนเองเฝ้าหลงรักมานานอยู่ดีๆก็ตกเป็นของคนอื่นด้วยเหตุผลง่ายๆแค่นี้ จะให้เขายอมรับได้ยังไง
............\"(รู้สึกเเปลกๆแหะ ทำไมมันเสียวสันหลังวาบแบบนี้ละ:ah:)\"Ferrickคิด เขามองไปยังรอบๆถึงได้รู้ว่าตนไม่ได้คิดไปเอง สายตาของผู้ชายหลายๆคนจ้องมองมาที่เขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อให้ได้
............\"(หยา พวกนี้คงเป็นคนที่หลงรักเฟลย์เรียสินะ เข้าใจผิดแล้วคร้าบT_T)\"Ferrick เริ่มรับรู้ถึงสภาพที่ไม่ปลอดภัยต่อชีวิตแล้ว เมื่อคุณลูดอร์ฟกล่าวจบแท่นที่ยืนก็เริ่มเลื่อนลงมาพื้นตามเดิม แล้วก็หันมาพูดกับFerrickว่า
............\"เอาละทีนี้ก็เรียบร้อยแล้ว ต่อไปพวกคนที่มาตื้อขอเฟลย์เรียจากฉันก็คงจะตัดใจได้แล้วละ:D\"ลูดอร์ฟกล่าวอย่างดีใจ
............\"แต่ชีวิตของผม ท่าทางจะสั้นลงไปเยอะละครับ เพราะผมรู้สึกว่ามีผู้ชายหลายคนจะอยากฆ่าผมซะเหลือเกินครับ-_-\"Ferrickเริ่มกังวลขึ้นมาแล้ว
...........\"ฮะ ฮะ ไม่ต้องกลัวไปหรอก เฟลย์อยู่ทั้งคนใครจะทำอะไรเธอได้ จริงมั้ย:lol:\"ลูดอร์ฟพูดหยอกFerrickเล่น
...........\"ค่ะ เฟลย์เรียจะคุ้มครองคุณชายด้วยชีวิตเองคะ คุณชายไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ\"เฟลย์เรียกล่าวอย่างมั่นใจ ทันใดนั้นเองก็มีดอกไม้ไฟประทุขึ้นเต็มท้องฟ้าอย่างสวยงาม
...........\"โอ๊ะ ดูท่าจะได้เวลางานเต้นรำแล้ว เธออยู่กับเฟลย์เรียไปก่อนนะ ฉันคงต้องไปพูดคุยกับแขกด้านในก่อนละ\"คุณลูดอร์ฟขอตัวไปก่อน ทิ้งให้Ferrickอยู่กับเฟลย์เรียตามลำพัง เสียงดนตรีเริ่มบรรเลงอย่างช้าๆ พร้อมกับแสงสีที่สวยงามของดอกไม้ไฟ ผู้คนในงานเริ่มจับคู่กันเต้นรำ
............\"คุณชายอยากเต้นรำมั้ยค่ะ\"เฟลย์เรียถามFerrick
............\"เอ่อ อยากอยู่หรอกครับ แต่ว่าผมเต้นรำไม่เป็นเลยนะครับ\"Ferrickตอบ ยอมรับว่าทักษะด้านนี้ของเขาอ่อนมากๆ แม้ว่าจะเคยลองพยายามหัดมาแล้ว
............\"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวเฟลย์เรียสอนให้ค่ะ\"เฟลย์เรียกล่าวแล้วก็จับมือของFerrickมาวางไว้ที่เอวของตนเอง แล้วก็เริ่มสอนถึงวิธีก้าวเท้าตามจังหวะช้าๆ ตอนแรกFerrickก็ติดขัดอยู่บ้าง แต่สักพักร่างกายเขาก็เริ่มชิน แล้วขยับไปมาได้อย่างถูกต้อง
............\"(แปลกจัง ทำไมเราถึงเต้นเป็นเร็วแบบนี้นะ ปกติเราก็เคยหัดเรื่องนี้มาเหมือนกัน แต่เต้นยังไงก็หลงจังหวะทุกที ไหงคราวนี้แค่แป๊ปเดียวก็ทำได้แล้ว)\"Ferrickสงสัย โดยหารู้ไม่ว่าที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะศักยภาพในตัวเขาทุกๆอย่างเพิ่มขึ้นมากเมื่ออยู่ในGDLอย่างที่ท่านกริฟเคยบอกไว้ ไม่ใช่แค่ทางร่างกาย แต่ยังเป็นทางทักษะการเรียนรู้ด้วย Ferrickเต้นรำกับเฟลย์เรียอย่างมีความสุขเนิ่นนานจนกระทั่งเพลงจบลง
............\"คุณชายเต้นเก่งจังเลยนะคะ เฟลย์เรียสอนแค่แป๊ปเดียวคุณชายก็เต้นเก่งกว่าเฟลย์เรียซะแล้ว\"เฟลย์เรียชมFerrickอย่างจริงใจ ทำให้เขารู้สึกเขินนิดๆ
............\"ไม่หรอกครับเป็นเพราะเฟลย์เรียสอนเก่งต่างหากครับ\"Ferrickกล่าวอย่างถ่อมตน ทันใดนั้นเองก็มีเสียงพูดมาจากด้านหลังของเขา
............\"รู้สึกว่าจะมีความสุขเหลือเกินนะครับ คุณFerrick\"โทมัส แอนโทเชียสนั้นเอง เขาไม่ได้มาคนเดียวแต่มีผู้ติดตามร่างใหญ่ยักษ์2คนยืนอยู่ทางซ้ายและขวามือของเขาด้วย
                                                                      จบบทที่6
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น