ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Great Dreams Land

    ลำดับตอนที่ #20 : ผู้อาศัยคนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 13 เม.ย. 47


    บทที่20:ผู้อาศัยคนใหม่



                หลังจากกลับออกมาสู่โลกแห่งความจริง Ferrickได้รีบเดินทางไปหาKenเพื่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้เขาฟัง และขอคำปรึกษาว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี



                \"ปกติในการ์ตูน พวกนินจาหลบหนีทำนองนี้มักจะเป็นคนดีนะKen และส่วนใหญ่ล้วนซื่อสัตย์ต่อองค์กรของตนมาก แต่จะมีเหตุจำเป็นจริงๆทำให้ต้องยอมผิดกฏจนต้องถูกตามล่า ดังนั้น ฉันก็เลยช่วยเขาเอาไว้นะ(^_^)\"Ferrickอธิบายถึงสาเหตุที่ตนช่วยสาวชุดดำเอาไว้ Kenฟังแล้วก็ส่ายหน้า บอกว่า



                \"คิดง่ายเกินไปแล้วFerrick (-_-\") นี้นายจะบอกฉันงั้นเหรอ ว่านายช่วยผู้หญิงคนนั้นไว้ด้วยเหตุผลจากการ์ตูน นี่มันชีวิตจริงนะเฟ้ย เรื่องแบบนั้นมันไม่มีหรอก ถ้าคิดในแง่ความเป็นไปได้จริงๆ ฉันว่าสาเหตุที่โดนตามล่าคงไม่พ้นเรื่องของผลประโยชน์หรอก เช่น1.ต้องการขายข้อมูลที่เป็นความลับในองค์กรเพื่อเงินทอง 2.ผิดใจกับเบื้องบน เลยโดนสั่งเก็บประมาณเนี่ย ไอ้เรื่องที่ยอมฝ่าฝืนกฏด้วยเหตุผลด้านคุณธรรม อย่าง ไม่ยอมฆ่าเป้าหมายที่เป็นเด็ก หรือว่า โดนลูกน้องทรยศใส่ความ มันไม่มีทางเป็นไปไม่ได้แน่นอน\"Kenเสนอความคิดเห็นในแง่ตรงข้ามกับFerrick เพราะเขาเองรู้ดีว่า การไปเชื่อใจคนแปลกหน้าที่พึ่งพบกัน จะต้องสร้างปัญหาให้ในภายหลังแน่นอน เหมือนเช่นที่เขาเจอเมเช่



                \"เอาน่า(^_^) ยังไงๆฉันก็เชื่อว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนไม่ดีแน่ หรือต่อให้เป็น เธอก็คงไม่ทำอะไรคนที่ให้ความเชื่อเหลือเธอหรอกนะ นายสบายใจเถอะKen\"Ferrickมองโลกในแง่ดี Kenจนใจไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เพราะรู้จักนิสัยของเพื่อนคนนี้ดีว่า ถ้าลองไว้ใจใครแล้ว จะเกิดความระแวงสงสัยโดยไม่มีเหตุผลอันควรนั้น เป็นไปไม่ได้เลย แต่จะว่าไปแล้ว คนที่Ferrickให้ความเชื่อถือก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนดีทั้งสิ้น ราวกับว่าเขามีสัมผัสพิเศษที่จะรู้ได้ว่าใครดีไม่ดี ทว่าKenเอง ก็ไม่คิดว่าไอ้สัมผัสพิเศษนี่ มันจะเที่ยงตรงเสมอไปนัก



                \"เอาเป็นว่า นายระวังๆไว้หน่อยละกัน ฉันไม่อยากให้เจ้าของที่พักของฉันต้องเป็นอะไรไป ไม่งั้นเดี๋ยวได้ระเห็จไปเป็นข้าทาสของเมเช่อีก :D \"Kenพูดเล่นกวนFerrick Ferrickจึงรับมุข ทำท่าชกเสยเฉียดคางKenไปเบาๆ



                \"สรุปแล้วนายเป็นห่วงที่พักมากกว่าฉันใช่มั้ยเนี่ย เอาเหอะไว้ว่างๆฉันจะเขียนเป็นพินัยกรรมยกให้ :D เอ้อ ว่าแต่ที่ร้านแองกลอร่าของนายเป็นยังไงบ้าง มีพนักงานเยอะมั้ยละ\"Ferrickถาม



                \"ก็มีน้อยอยู่นะ ฉันเองแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าร้านอาหาร ที่มีเจ้าของร้านใจดีอย่างมาสเตอร์เชนท์ แถมเลือกเวลามาทำงานได้ด้วย ทำไมถึงมีคนมาสมัครงานกันน้อยนัก ทั้งที่เงินเดือนก็อยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจ ตอนนี้ฉันเองก็ต้องทำงานควบหน้าที่อยู่ตั้งหลายอย่าง ทั้งล้างจาน เตรียมเครื่องปรุง เสิร์ฟ จัดโต๊ะ คิดตังค์ฯลฯ  ถึงจะมีเมเช่ และเด็กที่มาทำงานพาร์ทไทม์2-3คนสลับเวลากันไปมาช่วยบ้าง มันก็ยังลำบากอยู่ดีเวลาที่มีแขกมากันเยอะๆ นายถามทำไมเหรอ\"Kenสงสัยว่า ทำไมคนที่มีเงินเหลือกินเหลือใช้ในGDLอย่างFerrickถึงสนใจงานพิเศษนัก



                \"ฉันก็ว่าจะหางานพิเศษทำบ้างนะ ไม่อยากรบกวนเงินของคุณลูดอร์ฟมากนัก การใช้เงินของท่านง่ายๆโดยไม่ได้ตอบแทนอะไรเลย มันรู้สึกไม่สบายใจยังไงไม่รู้ ถึงคุณลูดอร์ฟจะบอกว่าการดูแลลูกสาวของท่าน และตั้งใจเล่าเรียน จะถือว่าเป็นการตอบแทนแล้วก็เถอะ ถ้าไง ที่ร้านของนายยังพอมีตำแหน่งว่างบ้างมั้ย ฉันจะได้ไปช่วยด้วย\"ที่แท้Ferrickก็อยากจะทำงานพิเศษด้วยนั้นเอง



                \"มีสิ ที่ร้านนะยังมีตำแหน่งว่างเยอะแยะเลย ถ้าไงเดี๋ยวฉันไปขอร้องมาสเตอร์ดู ท่านคงจะดีใจมากแน่ๆที่ร้านจะได้มีพนักใหม่เพิ่มอีกคน\"Kenดีใจมากที่Ferrickจะไปช่วยทำงานที่ร้านกับเขา ไม่ใช่แค่ภาระของเขาจะลดลงเท่านั้น แต่Ferrickอาจเป็นกันชนชั้นดี ที่คอยป้องกันเขาจากการคุมคามของเมเช่อีกด้วย...



                 เมื่อFerrickกลับมาจากบ้านของKenแล้ว เขารีบจัดเตรียมกระเป๋าและสมุดหนังสือสำหรับวันพรุ่งนี้ แล้วก็นั่งอ่านหนังสือเรียนในวิชาต่างๆที่เป็นสากล เช่นคณิตศาสตร์ เป็นต้น เพราะMahoroบอกไว้แล้วว่า การสอบเข้าเซรอส จะมีวิชาบางอย่างของโลกแห่งความจริงปนอยู่ด้วย Ferrickมั่นใจแน่ว่าวิชาที่เกี่ยวกับตัวเลขนั้น ไม่ว่าโลกไหนมันก็ต้องมีอยู่แน่ๆ จึงควรเร่งอ่านเร่งศึกษาเอาไว้ จนใกล้เที่ยงคืนเวลาแห่งการLoginสู่GDL เขาถึงเข้านอน...



                กลับมาที่โลกGDL ในยามรุ่งสางที่น้ำค้างยังไม่ทันเหือดแห้งไปนั้น สาวชุดดำที่Ferrickช่วยไว้ได้รู้สึกตัวแล้ว เธอมึนงงเล็กน้อยจากอาการเสียเลือด เมื่อตื่นขึ้นมาในที่ๆไม่คุ้นเคย เธอจึงต้องใช้เวลาสักครู่ทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืน



                \"(ที่นี่ที่ไหนกัน อ่ะใช่แล้ว เมื่อคืนฉันโดน2ผู้คุมกฏตามล่า เพราะไม่ยอมสังหารเป้าหมายที่เป็นเด็กซึ่งเป็นบุตรของขุนนางผู้ใหญ่คนนึง และยังไปขัดขวางเซอินะคนอื่นไม่ให้ฆ่าเด็ก แถมโดนลูกน้องที่อุตส่าห์ไว้ใจหักหลังแทงจากด้านหลังอีกด้วย บ้าจริง ถึงจะเป็นภารกิจก็เถอะ แต่เล่นใช้ฉันไปฆ่าเด็กตัวเล็กแค่นั้น เหล่าผู้เฒ่าในหมู่บ้านเสียสติไปแล้วหรือไงกันนะ)\"เธอครุ่นคิดในขณะที่Ferrickกับเฟลย์เรียยังนอนอยู่ แล้วก็ตัดสินใจว่า ควรจะจากไปอย่างเงียบๆดีกว่าจะได้ไม่เป็นรบกวนFerrickมากไปกว่านี้



                \"(ขอบใจพี่ชายมากนะที่ช่วยฉันไว้ เรื่องที่พูดกับสาวใช้เมื่อคืนถึงจะได้ยินลางๆเพราะอยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น แต่ฉันก็จำได้ดี คนที่ยอมช่วยชีวิตผู้อื่นไว้ ทั้งที่ตัวเองอาจจะเป็นอันตรายโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนอะไรเลยอย่างพี่ชายเนี่ย ตั้งแต่เกิดมาฉันก็พึ่งเคยเจอนี่แหละ ถ้าวันหน้าฉันยังไม่ถูกเก็บไปซะก่อน ฉันต้องมาตอบแทนบุญคุณพี่ชายแน่ น่าเสียดายที่ยังไม่รู้จักชื่อพี่ชายเลย)\"สาวชุดดำมองมายังFerrickที่นอนอยู่ กล่าวขอบคุณเขาในใจด้วยความซาบซึ้ง ก่อนที่จะเปิดหน้าต่างเบาๆเพื่อออกไป แต่อยู่ ๆหน้าต่างก็เลื่อนปิดกลับเขามาเองราวกับมีกลไก พร้อมกับเสียงของคนผู้นึงเอ่ยขึ้นจากด้านหลังของสาวชุดดำ



                \"ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ดิฉัน ปล่อยคุณออกไปตอนนี้ไม่ได้\"เจ้าของเสียงที่ห้ามไว้นั้น ก็คือเฟลย์เรียนั่นเอง สาวชุดดำแปลกใจไม่น้อยที่เธอรู้สึกตัวเร็วกว่าที่คิด ถึงแม้ว่าตอนนี้จะบาดเจ็บจนการเคลื่อนไหวติดขัดไปบ้าง แต่วิชาลบจิตและเสียงของเธอก็ไม่น่าจะทำให้คนธรรมดารู้สึกตัวได้เลยนี่?



                \"ขอแนะนำตัวนะคะ ดิฉันชื่อว่าเฟลย์เรีย เป็นMaidประจำตัวของคุณชายFerrickที่ช่วยคุณเอาไว้เมื่อคืน มิทราบว่าคุณ มีนามว่าอะไรคะ?(^_^)\"เฟลย์เรียโค้งตัวเล็กน้อยพองามและแนะนำตัว พร้อมกับถามชื่อของสาวชุดดำ



                \"เรื่องที่ว่าฉันเป็นเซอินะ พี่สาวคงจะรู้ดีอยู่แล้ว ปกติพวกเราไม่เปิดเผยชื่อกันหรอก แต่ไหนๆฉันก็โดนขับไล่ออกมาแล้ว บอกไปก็คงไม่เสียหายอะไรหรอกเนอะ ฉันชื่อ มีเน่ เป็นเซอินะขั้นโยโฮ ที่หน้าต่างมันปิดเนี่ย เป็นฝีมือพี่สาวเหรอ? ทำไมถึงขัดขวางฉันละ การที่ฉันอาศัยอยู่ที่นี่นานๆอาจจะเป็นอันตรายต่อพี่ชายFerrick เจ้านายของพี่สาวไม่ใช่เหรอ\"มีเน่สงสัย



                \"ดิฉันเอง ก็อยากให้คุณมีเน่ไปจากที่นี้โดยเร็วเช่นกันคะ แต่คุณชายสั่งไว้แล้วว่าให้ดิฉันดูแลรักษาคุณให้ดี มันย่อมหมายถึงการป้องกันไม่ให้คุณไปเจออันตรายอย่างอื่นด้วย คนที่ตามล่าคุณมาอาจจะซุ่มรออยู่แถวนี้ก็ได้ ดิฉันคงต้องขอให้คุณรักษาตัวอยู่ที่นี้สักพักจนกว่าจะหายดี หรือมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นจากคุณชายคะ\"เฟลย์เรีย ชี้แจงเหตุผลที่ไม่อาจปล่อยให้มีเน่จากไปได้ เธอยิ้มให้กับเฟลย์เรีย แล้วบอกว่า



                \"ฉันเข้าใจเหตุผลของพี่สาวแล้วละ(^_^) ขอบใจมากนะที่เป็นห่วง แต่ฉันคงทำตามที่บอกไม่ได้หรอก แค่ฉันมาหลบที่นี้ก็ถือว่าเป็นการรบกวนมากพอแล้ว ขืนอยู่นานกว่านี้เหล่าผู้คุมกฏอาจตามมาพบได้ ฝากลาพี่ชายFerrick ด้วยละกันนะ ไปละ\"ถึงแม้จะรับรู้ในความปราถนาดีของเฟลย์เรียแล้วก็ตาม แต่มีเน่ไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้กับคนทั้งคู่มากไปกว่านี้จริงๆ พูดจบเธอก็เร่งความเร็วพุ่งทะยาน ด้วยวิชาตัวเบาอันยอดเยี่ยม อ้อมผ่านด้านข้างของเฟลย์เรียไป อย่างรวดเร็วแผ่วเบาราวกับใบไม้ที่ปลิดปริวตามสายลม จนไปถึงประตูเลื่อนเพื่อที่จะหนีออกไปจากห้อง เพราะหน้าต่างถูกเฟลย์เรียปิดเอาไว้ด้วยวิธีการบางอย่างที่เธอเองก็ยังไม่รู้แน่ชัด ชั่วอึดใจเดียวก่อนที่เธอจะแตะต้องประตู มีเน่ก็ล้มลงกับพื้นทันที



                \"(อะไรกัน! ทำไมขยับตัวไม่ได้ อะไรรัดเราไว้นะ นี้มัน...)\"มีเน่สำรวจร่างกายของตนเองที่จู่ๆ ก็ขยับไม่ได้เหมือนกับเป็นอัมพาธ ด้วยการก้มศีรษะมองดูร่างกายอย่างยากลำบาก เธอไม่ได้ถูกมัดด้วยอะไรทั้งสิ้น แต่มีเข็มเล่มเล็กๆ ร้อยเส้นไหมที่ใช้เย็บแผลให้เธอเมื่อคืนนี้ ปักอยู่ที่ต้นคอ สิ่งนี้เองที่เฟลย์เรียใช้ปิดหน้าต่างโดยที่มีเน่ไม่ทันรู้ตัว



                \"(วิชาฝังเข็ม! (O_o\")บ้าน่า ปาเข็มจากระยะไกลให้ถูกจุดที่เล็กพอๆเส้นผม เพื่อทำให้ควบคุมร่างกายไม่ได้เนี่ย สาวใช้ทั่วไปทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ? แม้แต่เซอินะระดับผู้คุมกฏ ก็มีไม่กี่คนเองที่ทำแบบนี้ได้ พี่สาวคนนี้เป็นใครกันแน่)\"มีเน่งุนงงต่อฝีมือที่คาดไม่ถึงของเฟลย์เรีย เธอเดินเข้ามาอุ้มมีเน่กลับไปวางที่เตียง พร้อมกับกล่าวขอโทษเธอ      



                \"ขออภัยด้วยนะคะที่ต้องทำแบบนี้ แต่ขอให้คุณมีเน่ พักผ่อนนิ่งๆสักชั่วโมงจะดีกว่านะคะ\"พูดจบเฟลย์เรียก็ดึงเข็มออก แล้วสติสัมปชัญญะของมีเน่ ก็ดับวูบไป...



                หลังจากที่Ferrickตื่นขึ้นมาและรับทราบเรื่องราวทั้งหมดของมีเน่ จากการรายงานของเฟลย์เรีย เขาก็ไม่ตำหนิเธอที่จำเป็นต้องทำแบบนั้น เพื่อหยุดมีเน่ไว้ เพราะถึงFerrickจะไม่ใช่หมอก็ยังรู้เลยว่า บาดแผลของมีเน่นั้นไม่เหมาะต่อการเคลื่อนไหวที่รุนแรงหรือหลบหนีแน่ๆ Ferrickขอให้เฟลย์เรียดูแลมีเน่ไว้ แล้วเขาก็ลงมาพบกับคนอื่นๆเพื่อเล่าเรื่องของมีเน่ให้ฟัง



                \"ตอนแรกผมคิดว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เพราะไม่อยากให้ทุกคนไม่สบายใจ แต่อาการของมีเน่นั้นรุนแรงไม่น้อยเลย ถ้ายังไงก็ขอให้เธอพักรักษาตัวอยู่กับพวกเราสักระยะด้วยนะครับ\"Ferrickขอร้องคุณchiseและทุกคน เขาคิดว่าตัวเองอาจจะเอาแต่ใจไปหน่อย ที่ทำเรื่องนี้ไปเองโดยพลการ แต่การที่จะให้เขาทอดทิ้งผู้หญิงที่กำลังลำบากให้ไปเผชิญอันตรายนั้น Ferrickทำไม่ได้แน่



                \"เอ่อ ไม่เห็นต้องมาขอร้องอะไรผมเลยนี่ครับ(^_^\") คุณFerrickเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้อยู่แล้วนะครับ ผมเป็นแค่ผู้ดูแลเองครับ การจะรับใครเข้ามาอาศัยในบ้านหลังนี้ เป็นสิทธิ์ของคุณFerrickอยู่แล้วครับ ดีแล้วละครับที่ช่วยเธอเอาไว้ เป็นผมเองก็ต้องทำแบบเดียวกันแน่\"Chiseเห็นด้วยกับการกระทำของFerrick เจนนี่และKeiก็เช่นกัน



                \"ใช่แล้วละFerrick พระเจ้ากล่าวว่า\"จงเอื้ออาทรต่อผู้มีทุกข์ ดุจดูแลตัวของเราเอง\"ไม่ว่ามีเน่จะทำความผิดอะไรมาก่อนก็ตาม การให้ความช่วยเหลือเธอ เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วละ(^_^)\"เจนนี่ชื่นชมในการกระทำของFerrick



                \"นั้นสิ จะเป็นเซอินะหรือนินจาอะไรก็เถอะ จะปล่อยให้ไปตายนะมันใจร้ายเกินไปแล้ว ว่าแต่ต้องการยาอะไรเพิ่มมั้ยละเดี๋ยวฉันไปหาซื้อให้\"Keiเสนอตัวช่วยด้วย



                \"ให้ผมไปซื้อก็ได้ครับ ร้านขายยาและร้านอาหารในเซนเทีย ผมรู้จักหมดเลยครับ เพราะคุณzaionicใช้ให้ผมไปซื้ออยู่บ่อยๆครับ(^o^) \"คินก็อยากช่วยด้วย Kenกับzaionicไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรมาก แต่ก็ไม่คัดคัดค้านอะไรในเรื่องนี้ ถึงแม้ในใจลึกๆแล้วจะเป็นห่วงFerrickที่อาจต้องมีปัญหากับเซอินะได้ในภายหลัง Ferrickดีใจมากที่ทุกคนก็เห็นดีด้วยกับเขาหลังจากรับประทานอาหารเช้ากันแล้ว Ferrickก็เอาอาหารขึ้นไปให้เฟลย์เรีย กับมีเน่ที่ห้อง พร้อมกับทุกๆคน ที่อยากจะเห็นหน้าตาของเธอ



                .\"สวยจังเลย\"เจนนี่อุทานออกมาเป็นคนแรกเมื่อเห็นมีเน่ ใบหน้ายามนอนของเธอดูน่ารักไร้เดียงสา เหมือนกับเด็กเล็กๆจนไม่น่าเชื่อเลยว่า ผู้หญิงที่อายุไม่น่าจะเกิน15-16อย่างนี้จะเป็นคนที่ทำงานในโลกมืดได้ เฟลย์เรียบอกว่า มีเน่หลับไป1ชั่วโมงเพราะการฝังเข็มของเธอและอาการเพลียจากการเสียเลือด อีกเดี๋ยวก็ได้เวลาที่เธอจะตื่นแล้ว พูดไม่ทันขาดคำ มีเน่ก็เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง ลืมตาหันมามองทุกคน



                \"พวกคุณเป็นใครกัน แล้วนี้ โอ๊ย!(>o<)\"มีเน่ตกใจที่มีคนจำนวนมากอยู่ในห้องตามสัญชาตญาณที่ฝึกฝนมา อารามรีบร้อนจะลุกขึ้น จึงเจ็บแผลเพราะยาชาที่เฟลย์เรียฉีดให้เมื่อคืนหมดฤทธิ์แล้ว Ferrickเข้าไปจับไหล่เธอไว้แล้วบอกว่า



                \"ใจเย็นๆมีเน่ ไม่มีอะไรหรอก พวกนี้เป็นคนที่มาอาศัยอยู่ในบ้านนี้นะ ทุกคนเป็นคนดีและไว้ใจได้ เธอไม่ต้องกลัวนะ(^_^)\"Ferrickปลอบเธอ มีเน่จึงผ่อนคลายท่าทีลง แต่ก็ยังคอยระวังไว้อยู่



                \"ทำไม ถึงช่วยฉันไว้ละพี่ชาย? ฉันเป็นเซอินะที่ทำงานผิดกฏหมายมานับไม่ถ้วนเลยนะ ไม่กลัวว่าช่วยฉันไว้แล้ว จะเป็นศัตรูกับองค์กรและทางการเหรอ?\"มีเน่ถามในสิ่งที่เธอสงสัย Ferrickยิ้มแล้วตอบเธอว่า



                \"ก็เธอบาดเจ็บอยู่นี่ จะให้ปล่อยไปได้ยังไงกัน มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว(^_^)\"Ferrickกล่าว มีเน่แปลกใจที่Ferrickบอกว่าการช่วยเธอไว้เป็นเรื่องธรรมดา เพราะนับตั้งแต่จำความได้ เธอเรียนรู้จากเซอินะว่า ไม่มีความช่วยเหลือใดในโลกนี้ที่ไม่ต้องการผลประโยชน์ตอบแทน และเธอก็เจอเข้ากับตัวเองหลายต่อหลายครั้งจริงๆในชั่วชีวิต16ปีที่ผ่านมา ทั้งจากเบื้องบน และเพื่อนฝูงที่ไว้ใจ ทำให้มีเน่เกิดความรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถจะอธิบายได้ต่อFerrick



                \"อย่าพึ่งพูดอะไรเลยครับคุณมีเน่ ลองชิมข้าวต้มฝีมือพี่เจนนี่ดูก่อนดีมั้ยครับ อร่อยสุดยอดเลย ผมกินไปตั้งหลายชามแน่ะ\"คินพูด แล้วก็ส่งถ้วยข้าวต้มที่โรยด้วยเครื่องหอมกรุ่นชวนให้หิวเป็นอย่างมาก มาให้Ferrickป้อนเธอ เฟลย์เรียช่วยประคองมีเน่ ให้ลุกขึ้นเพื่อจะได้นั่งกินถนัดๆ พอFerrickตักข้าวต้มเป่าค่อยๆเพื่อให้มันเย็นลง แล้วป้อนให้มีเน่ ทันทีที่เธอกินคำแรกเข้าไป น้ำตาเธอก็ไหลออกมา



                \"เป็นไรไปมีเน่!(O_o\") ร้อนเกินไปเหรอ ขอโทษทีนะฉันคงจะเป่าไม่นานมันเลยยังร้อนอยู่ แย่จริงเจ็บมากมั้ย\"Ferrickลนลาน เพราะนึกว่ามีเน่ร้องไห้เนื่องจากกินข้าวต้มที่ร้อนเกินไป แต่เธอส่ายหน้า แล้วบอกว่า



                \"มะ.ไม่ร้อนหรอกพี่ชาย มันอุ่นมากเลย อุ่นจริงๆนะ(T_T)\"แล้วน้ำตาที่ไม่เคยหลั่งไหลเลยเกือบทั้งชีวิต ก็หยดลงมาอย่างไม่ขาดสายด้วยความตื้นตันใจ....



                zaionicและChiseพาทุกคนยกเว้นFerrickกับเฟลย์เรียลงมาข้างล่างก่อน เพราะรู้ดีว่าตอนนี้มีเน่ต้องการพักผ่อนเงียบๆอยู่กับคนที่ช่วยตนเองเอาไว้เพียงลำพัง ทั้งสองผ่านชีวิตมาไม่น้อยจึงรู้ว่าน้ำตานั้น เป็นตัวแทนความรู้สึกที่พึ่งจะได้รู้จักความอ่อนโยนที่แท้จริงของมนุษย์เป็นครั้งแรก

    เด็กคนนี้คงจะผ่านชีวิตที่ลำบากมาไม่น้อยเลยทีเดียว อย่างไรก็ดี zaionicคิดว่าตนควรจะสืบดูเรื่องของมีเน่สักหน่อย จะช้าหรือเร็ว พวกเซอินะคนอื่นๆจะต้องรู้แน่ว่ามีเน่หลบอยู่ที่นี้ เขาจึงต้องหาทางรับมือไว้เสียตั้งแต่เนิ่นๆ zaionicจึงพาคินออกไปข้างนอก โดยบอกทุกคนไว้แค่ว่า จะไปหางานทำ ทั้งที่ความจริง เขาจะไปเยี่ยมเยียนคนผู้นึงที่รู้ความเป็นไปในโลกเบื้องหลังดี...



                ไม่ไกลนักจากด้านหลังของพระราชวังเรเมน่อส ท่ามกลางอาคารบ้านเรือนที่หรูหรา สมกับที่เป็นย่านของมหาเศรษฐีทั้งหลายในเมืองนี้ มีบ้านที่ควรเรียกว่ากระต๊อบไม้มากกว่าแทรกอยู่ระหว่างหมู่ตึก จนดูไม่เข้ากับสถานที่ตั้งเลย ป้ายไม้โทรมๆที่ติดอยู่บนประตูบ้านหลังนี้ มีอักษรที่สลักไว้เลือนลางเพราะความเก่าจนอ่านออกยากว่า D.AllJob ภายในบ้าน มีชายผิวคล้ำผมสีแดงผู้นึง นั่งเอนหลังบนเก้าอี้เอาหนังสือปิดหน้าไว้ ยกขาเหยียดยาวพาดโต๊ะกลมที่มีขวดเหล้าและแก้วตั้งเอาไว้ ท่าทางคนๆนี้คงกำลังงีบหลับอยู่เป็นแน่ ทันใดนั้นเอง ประตูที่เขาแง้มปิดเอาไว้ก็เปิดออก พร้อมกับการมาเยือนของแขก2คน



                \"กินเหล้าแต่หัววัน แล้วก็นอนเอกขเนกแบบนี้มันจะทำงานได้เหรอDome\"zaionicกล่าวทักทาย แขกที่มาหาDomeก็คือเขากับคินนั้นเอง Domeดึงเอาหนังสือที่บังหน้าไว้ออก มองดูคนทั้งสอง แล้วก็ถอนหายใจออกมาเฮือกนึง บอกว่า



                \"ถ้าจะมาขอยืมตังค์ละก็ เสียใจด้วยเฟ้ย อย่างที่แกเห็นนะแหละ ช่วงนี้งานไม่ค่อยมีเลยเลย ยิ่งปลายเดือนด้วยแล้วยิ่งแย่ใหญ่ ถ้าจะให้ดีฉันว่า แกคืนตังค์ที่เคยยืมไปมาให้หมดดีกว่า\"Domeบ่นพร้อมกับทวงหนี้ zaionicยิ้มแห้งๆ ผลัดผ่อนว่า เอาไว้วันหลังก่อนละกัน เพราะตอนนี้กำลังมีปัญหาอยู่ และไม่ได้มายืมเงิน



                \"แหงอยู่แล้ว ตอนดีๆฉันไม่เคยเห็นแกมาหาสักที พอเดือดร้อนละก็รีบแจ้นมาทันที ว่าแต่ที่บอกว่า คราวนี้ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินนะ ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่\"Domeถาม zaionicถามเขากลับว่าพอจะรู้จักเซอินะ ที่ชื่อว่า มีเน่ บ้างมั้ย



                \"มีเน่? ถ้าเป็นเซอินะระดับโยโฮ ที่ชื่อมีเน่ฉันรู้จักแน่ ข้อมูลที่ฉันพอจำได้ก็คือ เธอเป็นเซอินะ ที่มีฝีมือดีในระดับต้นๆ ซื่อสัตย์และเคร่งครัดต่อหน้าที่มาก งานส่วนใหญ่ที่ได้รับและชำนาญเป็นพิเศษ ก็คือการจารกรรม ลักพาตัว คุ้มกันฯลฯ โดยรวมๆก็คืองานของเซอินะเกือบทั้งหมด ยกเว้นงานลอบสังหารเท่านั้น เนื่องจากมีปัญหาด้านจิตใจ ทำให้มีอัตราสำเร็จในการลงมือต่ำ ถ้าเป้าหมายเป็นคนที่มีลูกหรือครอบครัว ทั้งที่มีฝีมือการต่อสู้ยอดเยี่ยมเป็นอันดับหนึ่งในการฝึกซ้อม\"Domeเล่าเรื่องราวของมีเน่ได้อย่างละเอียดยิบจากความจำ ราวกับเขามีสมองเป็นคอมพิวเตอร์ zaionicได้ฟังเรื่องของเธอแล้วเขาก็สงสัยบางอย่าง



                \"ปัญหาด้านจิตใจที่ว่ามันคืออะไรเหรอ? ทำไมถึงฆ่าคนที่มีครอบครัวไม่ได้ละ\"zaionicถาม



                \"ข่าวจากวงในบอกว่า พ่อแม่ของมีเน่ถูกฆ่าตายไปต่อหน้าต่อตาของเธอตอนอายุ5ขวบ เพราะไปมีเรื่องขัดแย้งกับขุนนางผู้นึงที่มีอิทธิพลในแคว้น จากนั้นเธอก็ถูกส่งไปอยู่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าในเมืองเล็กๆแห่งนึงของประเทศเมอเดส และมีเศรษฐีผู้นึงมารับไปอุปการะเลี้ยงดู ซึ่งเขาก็คือ1ใน7ผู้อาวุโสของเซอินะ ที่ชื่อว่าเซเมส ทั้งยังรั้งตำแหน่งประมุขของเซอินะอีกด้วย \"Domeตอบ



                \"มิน่าละ คนที่เคยสูญเสียครอบครัว ถึงจะผ่านการฝึกฝนมามากเท่าไหร่ก็ตาม การที่จะให้ไปฆ่าคนที่มีครอบครัวเหมือนกัน มันทำไม่ได้ง่ายๆแน่ งั้นทำไมคนที่มีความบกพร่องแบบนี้ ถึงเป็นเซอินะขั้นโยโฮได้ละ\"zaionicยิ่งฟังประวัติของมีเน่มากเท่าไร ก็ยิ่งสงสัยรื่องของเธอมากขึ้นไปอีก



                \"เรื่องนี้ฉันได้ข้อมูลมาไม่แน่ชัด ไม่กล้ารับรองเท่าไหร่ แต่มีข่าวลือว่าแท้จริงแล้วมีเน่อาจเป็นหลานของเซเมส เพราะหน้าตาของเธอช่างละม้ายคล้ายคลึงกับ บุตรสาวของเซเมส ที่ถูกเขาทอดทิ้งไปในสมัยก่อน จึงมีความเป็นไปได้ว่าบุตรสาวของเซเมส อาจเป็นแม่ของมีเน่ที่ถูกฆ่าก็ได้ ฉันสันนิษฐานว่าเซเมสคงจะเกิดมีสำนึกของความรับผิดชอบขึ้นมามั้ง ถึงเอามีเน่มาฝึกหัดให้เป็นเซอินะอย่างเข้มงวด และช่วยผลักดันเธอจนมียศสูงถึงขั้นโยโฮเพื่อที่จะสืบทอดตำแหน่งผู้นำในภายหลัง\"Domeเฉลยข้อข้องใจของzaionic



                \"บ้าสิ้นดี มีที่ไหนกันอยากให้หลานสาวได้ดีด้วยการสอนให้มาทำงานผิดกฏหมายในโลกมืด เนี่ยเหรอความรักของคนที่เป็นตา\"zaionicพูดออกมาด้วยความโมโห เขาไม่ชอบเลย กับการที่เอาใครสักคนมาสั่งสอนให้ทำเรื่องชั่วๆ จนเห็นเป็นเรื่องธรรมดา



                \"จิตใจของคนมันแตกต่างกัน zaionic ความรักของคนก็เหมือนกัน การพยายามให้ใครสักคนไปสู่จุดยอดของอะไรสักอย่างแม้แต่การเป็นประมุขขององค์กรมืดอย่างเซอินะ คงจะเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เซเมสทำให้หลานของเขาได้ละมั้ง ทว่า ไม่นานนักหลังจากมีเน่ได้เลื่อนขั้นเป็นโยโฮ เซเมสก็เสียชีวิตลงไปอย่างเป็นปริศนา\"Domeเว้นวรรค แล้วเทเหล้าออกมากินอึกนึงก่อนจะเล่าต่อ



                \"นายคงรู้ดีใช่มั้ย ว่าการตายอย่างปริศนาของคนในโลกมืดนะ ฟันธงได้เลยว่าถูกฆ่าแน่นอน สาเหตุก็ไม่พ้นจากเรื่องผลประโยชน์ในองค์กรหรอก เพราะหลังจากที่เซเมสตาย ก็มีผู้อาวุโสคนอื่นขึ้นมาเป็นประมุขขององค์กรทันที และคนๆนั้น ก็คือ มาฮาร่า ที่ไม่ค่อยจะกินเส้นกับเซเมสนัก หมอนี้พยายามกดดันมีเน่ทุกอย่าง เพื่อให้หายไปจากเซอินะโดยเร็ว ล่าสุดฉันได้ข่าวมาว่ามีเน่ทำงานผิดพลาดและทรยศต่อเซอินะจนถูก ไล่ล่าและหายสาบสูญไป\"พูดจบ Domeก็เทเหล้าที่เหลือนิดหน่อยทั้งหมดใส่แก้ว แล้วเลื่อนให้zaionic เขารับมันมาดื่มเข้าไปอึกเดียวหมด Domeจึงกล่าวว่า



                \"ฉันจะไม่ถามนะว่านาย อยากรู้เรื่องของผู้หญิงคนนี้ทำไมกัน แต่ฉันขอเตือนนายไว้เลยว่า เซอินะเป็นองค์กรที่ใหญ่และทรงอำนาจมาก ไม่แพ้ประเทศๆนึงเลยทีเดียว แม้ว่า7ประเทศมหาอำนาจโดยเฉพาะเซนทอเนียจะเข้มงวดและตามกวาดล้างพวกมันอยู่เสมอก็ตาม แต่คนของมันก็มีแทรกซึมอยู่ทุกที่ ทางที่ดีนายอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกมันเลยจะดีกว่า\"Domeเตือนด้วยความเป็นห่วง zaionicวางแก้วเหล้าลง แล้วเดินไปกวักมือเรียกคินที่วิ่งเล่นไล่จับแมลงข้างนอก ก่อนจะหันมาบอกDomeว่า



                \"ขอบใจที่เป็นห่วง แต่เรื่องบางอย่างถึงไม่อยากเกี่ยวอยู่ดีๆมันก็มาหาเองได้ เอาเป็นว่าจะระวังไม่ให้นายเดือดร้อนละกัน ไปละDome\"แล้วzaionicก็หันหลังเดินออกไป แต่ก่อนที่จะพ้นประตูDome ก็เตือนเขาอีกอย่างนึง



                \"32โทเชี่ยน(3แสน2หมื่น)นะ สำหรับข้อมูลเมื่อกี้ ฉันลดให้ในราคาเพื่อนฝูงแล้ว คราวหน้าถ้ามาที่นี้อีก ก็ใช้หนี้ที่ติดเอาไว้ กับค่าข่าวด้วยละ(^_^)\"Domeย้ำถึงถึงหนี้สินที่มีต่อกัน zaionicทำหน้าเซ็งๆบ่นว่า



                \"ให้ตายเถอะ ถึงความจำจะดีแค่ไหนก็ตาม เรื่องเงินทองนะ หัดลืมซะบ้างได้มั้ยวะ เอาเหอะ ถ้าฉันรับงานก้อนใหญ่ๆมาได้สักงาน จะมาใช้หนี้ละกัน\"แล้วzaionicกับคินก็จากไป Domeพูดเหมือนรำพึงกับตัวเองว่า



                \"พูดแบบนี้ทุกทีสิน่า\"แล้วเขาก็เอาหนังสือปิดหน้า งีบหลับไปอีกครั้ง...



                        จบบทที่20



                    เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยในGDL



                เซอินะ เป็นองค์กรที่รับจ้างทำงานผิดกฏหมายทุกประเภทที่มีชื่อเสียงมากในโลกมืด มีประวัติยาวนานหลายร้อยปี และทรงอิทธิพลไม่แพ้TheMaidเลยทีเดียว โดยรูปแบบของเซอินะ จะคล้ายกับนินจาของโลกแห่งความจริง ที่ถูกฝึกฝนให้เชี่ยวชาญในทุกๆด้าน ทั้งวิชาการต่อสู้ของตะวันออก และการใช้อาวุธทุกชนิดในโลกนี้ รวมไปถึงเทคนิคสายลับของทุกประเทศ  เซอินะจะแบ่งระดับออกเป็น3ขั้นต้น และ2ขั้นสูง ไล่ไปตั้งแต่ระดับต่ำสุดในขั้นต้น ดังนี้



    1.นอส(เด็กฝึกหัด)จะเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยงดูและสอนวิชาการต่างๆที่กล่าวมาแล้วพร้อมทั้งฝึกฝน แต่ยังรับงานไม่ได้



    2.ชากะ(ผู้ชำนาญขั้นต้น)สามารถใช้ชื่อเซอินะ และทำงานที่ไม่ยากมากนักได้ดีในระดับนึง แต่ยังต้องเรียนรู้อีกมาก



    3.โยโฮ(ผู้เชี่ยวชาญ)คือผู้ที่มีผลการเรียนรู้ฝึกฝน และประวัติการทำงานดีเยี่ยม จนสามารถไว้ใจได้ว่าจะทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายสำเร็จเรียบร้อยแน่นอน พวกที่มียศสูง กว่านี้จะมีเพียงสองประเภทเท่านั้นคือ ผู้คุมกฏ หรือก็คือโยโฮที่ยอดเยี่ยมจนถึงขั้นปรมาจารย์ สามารถฝึกสอนและจัดหาเด็กที่มีความสามารถเหมาะสมที่จะเป็นเซอินะ มาชุบเลี้ยงได้ ทั้งยังมีหน้าที่สำเร็จโทษ เซอินะที่ทำงานผิดพลาดมากๆจนทำให้เสียชื่อเสียง หรือผู้ที่ทรยศต่อองค์กร อย่างมีเน่นั้นเอง เมื่อผลงานของผู้คุมกฏมีมากขึ้น และเด็กในสังกัดทำงานได้ดีเหนือกว่าผู้คุมกฏคนอื่นๆเขาก็อาจจะถูกคัดเลือกให้เป็น 1ใน7ผู้อาวุโส เวลาที่มีใครในนี้สละตำแหน่ง หรือเสียชีวิตไป ซึ่งผู้อาวุโสทั้ง7นี้ เป็นผู้มีอำนาจมากที่สุดแล้วในเซอินะ ซึ่งหากผู้อาวุโสคนใดมีบทบาทและความสามารถสูงที่สุดในกลุ่ม ก็จะได้รับการยอมรับให้เป็นประมุขแห่งเซอินะไปโดยปริยาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×