ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : เจอกันอีกแล้ว
บทที่19:เจอกันอีกแล้ว!
หลังจากที่Cloudหมดสติไปแล้ว ราเซนก็ให้Mahoroแบกเขาไปนอนพักที่ด้านหลังของบ้าน ซึ่งเป็นห้องเก็บยาและห้องค้นคว้าวิจัยเวทย์ของราเซนโดยเฉพาะ กริฟกล่าวว่า ไม่จำเป็นต้องห่วงอาการบาดเจ็บของCloudหรอก เพราะเขาเพียงแค่ดับกระแสปราณในร่างกายของCloudลงชั่วครู่เท่านั้น ไม่นานนักเขาก็จะฟื้นเอง ราเซนจึงให้เนโกะเฝ้าดูCloudไว้ แล้วทั้ง3คนก็พูดคุยกันถึงรายละเอียดในแผนการ...
ตัดกลับมาที่Ferrickหลังจากที่Chiseพาเขาและทุกคน เดินดูรอบๆบ้านพักแห่งนี้แล้ว Ferrickก็มั่นใจแน่นอนว่า บ้านพักแห่งนี้ ก็คือหอพักฮินาตะแน่นอน เพราะถึงแม้โรงแรมแบบเรียวคังเช่นนี้ จะมีอยู่ทั่วไปในญี่ปุ่นอย่างที่Keiบอกก็จริง แต่มันคงจะไม่มี\"ทางลับ\"ตามจุดต่างๆแบบบ้านพักหลังนี้แน่นอน รวมไปถึงห้องของผู้ดูแลที่Chiseอาศัยอยู่ ก็มีรูโหว่เชื่อมกับห้องข้างบนและมีตุ๊กตา\"ริดคุง\"ปิดเอาไว้ แบบเดียวกับในการ์ตูนด้วย เมื่อสำรวจดูจนทั่วแล้ว Kenก็เลือกเอาห้องทางซ้ายสุดชั้น2 ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวกับห้องของมาเอฮาระ ชิโนบุ 1ในสาวๆในการ์ตูนเรื่องLove Hinaอาศัยอยู่ ด้วยเหตุผลง่ายๆว่าอยากจะรู้ถึงความรู้สึกของชิโนบุจังที่อยู่ตรงจุดนี้ดู ส่วนKeiก็เลือกอยู่ในห้องที่ถัดมาทางขวาจากห้องKen Ferrickนั้นเลือกห้องขวาสุดในชั้น3 เพราะชอบวิวทิวทัศน์ที่มองออกไปได้กว้างไกลเห็นตัวเมืองได้ชัดเจนดี อีกเหตุผลนึงก็คือเพื่อกันไม่ให้เจนนี่กับเฟลย์เรียเลือกห้องนี้ทางอ้อม เพราะวันดีคืนดี อาจเกิดอุบัติเหตุที่คาดไม่ถึงกับคุณChiseผู้ดูแล ที่อยู่ข้างล่างห้องนี้ก็ได้(กลัวว่าท่านChiseจะเผลอเปิดช่องที่ปิดไว้แล้วเห็นเธอเปลี่ยนชุดอยู่นะ/byผู้แต่ง) เจนนี่จึงไปอยู่ห้องทางซ้ายสุดในชั้น3 กับเฟลย์เรียที่เลือกห้องถัดมาจากเธออีกห้องนึง จากนั้นทุกคนก็จัดย้ายเสื้อผ้าและข้าวข้างของเครื่องใช้ต่างๆของตน ลงในห้องให้เรียบร้อย
\"ให้เฟลย์เรียช่วยนะคะคุณชาย\"เฟลย์เรียกล่าว เธอจัดห้องของตัวเองเสร็จเป็นคนแรกจึงมาช่วยFerrick เพียงไม่กี่นาทีทุกอย่างก็เข้าที่เข้าทางสมกับที่เธอเป็นMaidมืออาชีพจริงๆ แล้วเธอก็ขอตัวไปเตรียมอาหารเย็นให้กับทุกคน Ferrickจึงลงไปเดินสำรวจดูรอบๆบ้านพักแห่งนี้ ใบซากุระกำลังร่วงโรยลงมาอย่างสวยงาม ท่ามกลางอากาศที่เริ่มเย็นลงพร้อมๆกับแสงสว่างที่ลดน้อยลงไปเมื่อใกล้พลบค่ำ Ferrickเกิดความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเมื่อได้มาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ เขานั่งลงที่หัวบันไดหิน มองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า
\"(เหลือเชื่อจริงๆแหะ เราเคยฝันที่จะมาอาศัยอยู่ที่นี่เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นจริงได้ ถ้าได้อยู่แบบนี้ไปตลอด ก็คงจะดีนะ(^_^))\"Ferrickคิด แล้วปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ สักพักก็มีเสียงเดินมาจากด้านหลังของเขา Ferrickจึงหันไปดู
\"ไง มานั่งทำอะไรอยู่แถวนี้ฟ่ะ ไม่กลัวยุงกัดหรือไง\"Kenนั้นเอง พูดจบเขาก็เข้ามานั่งข้างๆFerrick Kenเองก็มีความสุขไม่น้อยเช่นกันที่ได้มาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพียงเพราะสภาพแวดล้อมที่น่ารื่นรมณ์นี้เท่านั้น แต่เพราะเขาสามารถสลัดเมเช่ได้แล้วนั้นเอง แม้พรุ่งนี้เขาจะต้องกลับไปพบกับเธอก็ตามที ขอแค่ให้เขาได้พักผ่อนสบายๆ สักวันในGDL เขาก็พอใจแล้วละ ทั้งคู่นั่งเงียบไม่ได้พูดคุยอะไรกันอยู่นาน ทันใดนั้นเองFerrickก็สะกิดKenให้ดูอะไรบางอย่าง
\"เอ๊ะ นั่นใช่zaionicกับคินหรือเปล่านะ?\"Ferrickชี้ลงไปข้างล่างใกล้กับถนนเส้นนึงที่อยู่หน้าบันได ด้วยพลังสายตาที่ดีขึ้นเพราะอยู่ในGDL ทำให้เขามองเห็นได้ไกลจนตัวเองยังแปลกใจ Kenมองดูตามก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
\"zaionic คิน? ไม่รู้เหมือนกันนะ เพราะฉันไม่เคยเห็นทั้งสองคนนั้นมาก่อน แต่ฟังจากลักษณะที่นายเคยบอก มันก็น่าจะใช่นะ\"Kenตอบ เขามองเห็นเด็กผู้ชายผมสีฟ้าเดินเตะเศษหินที่พื้นท่าทางหงุดหงิด กับเด็กผู้ชายผมสีน้ำตาลหน้าตาน่ารัก เอามือกุมที่ท้องสีหน้าบ่งบอกถึงความทรมานยังไงไม่รู้ Ferrickเพ่งมองจนแน่ใจแล้วว่าเป็นทั้งสองคนแน่ๆจึงบอกกับKenว่า
\"ใช่จริงๆด้วย เดี๋ยวฉันจะลงไปทักพวกเขาซักหน่อย นายรออยู่นี่นะ\"พูดจบ Ferrickก็ใช้Osของตัวเองวาร์ปไปโผล่หน้าzaionicทันที
\"เฮ้ย(O_o)! อ๊ะ Ferrickนายเองเหรอ อยู่ๆโผล่มาจากไหนกัน\"zaionicตกใจ ที่อยู่ๆFerrickก็มาโผล่ตรงหน้าอย่างเงียบๆ โดยที่เขาไม่รู้สึกเลยแม้แต่น้อย ผิดกับคินที่ดีใจมากๆ เมื่อได้พบFerrickอีกครั้งนึง
\"สวัสดีครับ(^o^) คุณFerrick คุณFerrickพักอยู่แถวๆนี้เหรอครับ\"คินถาม แล้วเสียงคำรามกึกก้องที่คุ้นเคยดี ก็ดังออกมาจากท้องของคิน
\"อ้าว!ยังไม่กินข้าวอีกเหรอคิน เดี๋ยวหิวมากๆจะเป็นลมเอานะ(^_^)\"Ferrickแซวเล่นๆ แต่คินซึมลงไปทันที เขาบอกว่า
\"สำนักงานของพวกเรา โดนไฟไหม้อ่ะครับ เงินทองและอาหารที่เก็บไว้เสียไปหมดเลย ตั้งแต่เที่ยงแล้ว ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยครับ หิวจังเลย(ToT)\"คินกล่าว zaionicว้ากใส่คินว่า
\"อย่าบ่นนักเลยน่าไอ้เรื่องของกินนะ มาคิดกันก่อนเถอะเฟ้ย ว่าวันนี้พวกเราจะซุกหัวนอนที่ไหนกัน ตังค์ก็ไม่มี เพื่อนฝูงก็หลบหน้า สงสัยวันนี้คงไม่พ้น ต้องไปนอนสวนสาธารณะอีกแล้วล่ะ คินเอ๋ย(T_T)\"zaionicบ่น เขาเองก็เข้าตาจนเหมือนกัน Ferrickสงสารในความซวยซ้ำซากของทั้งคู่ จึงบอกว่า
\"เอ่อ เอางี้มั้ยครับ ที่บ้านของผม มีห้องว่างเหลือหลายห้อง ถ้าไง...\"Ferrickยังไม่ทันพูดจบ ทั้งzaionicกับคินก็วิ่งเข้าไปกอดเขาทันที
\"จะให้พวกเราไปพักด้วยเหรอFerrick ขอบใจจริงๆ นายนี้เหมือนพระผู้มาโปรดเลย นี้เป็นครั้งที่สองแล้วนะ ที่นายช่วยพวกเราไว้ เราจะไม่รบกวนอะไรมากหรอก ขอเพียงให้ฉันกับคินพักด้วยจนกว่าจะหาที่อยู่ใหม่ได้ ระหว่างนั้นพวกเราจะช่วยทำงานทุกอย่างที่ทำได้ เป็นการตอบแทนเอง(T_T)\"zaionicกล่าวด้วยความซาบซึ้ง Ferrickต้องออกแรงอยู่นานกว่าจะแงะทั้งคู่ออกได้ บอกกับพวกเขาว่า ไอ้รื่องทำงานอะไรนะไม่จำเป็นหรอก เพราะว่าที่บ้านมี\"มืออาชีพ\"อยู่คนนึงคอยจัดการให้แล้ว แต่ยังไงzaionicก็ยืนยันว่า จะไม่อาศัยอยู่แบบฟรีๆเด็ดขาด Ferrickจึงต้องจำใจตกลง ถึงจะยังนึกไม่ออกก็เถอะ ว่าจะให้พวกเขาทำอะไรดี จากนั้นก็พาพวกเขากลับมายังบ้านพัก...
ขณะเดียวกัน ในห้องครัวของบ้านพัก เฟลย์เรียกำลังทำอาหารอยู่อย่างขะมักเขม้น โดยมีเจนนี่คอยช่วยเหลือเป็นลูกมืออยู่ ที่จริงด้วยฝีมือของเฟลย์เรียนั้น การทำคนเดียวจะรวดเร็วและสะดวกกว่า แต่เพราะเจนนี่อาสาจะช่วยเหลือ เธอจึงจำเป็นต้องยอมรับน้ำใจนั่นไว้ ตามมารยาททางสังคมที่ถูกTheMaidสั่งสอนมา เจนนี่เองแม้จะเป็นแม่ครัวทำอาหารเลี้ยงพวกเด็กๆซึ่งอยู่ที่โบสถ์เป็นประจำจนมีฝีมือดีเยี่ยม ก็ยังอดชื่นชมเทคนิคการทำอาหารของเฟลย์เรียไม่ได้ การเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วรวดเร็วและไม่เสียเปล่าของเธอ ดูน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที อาหารชั้นยอดหลายหลากชนิด ก็เสร็จพร้อมที่จะเสิร์ฟได้ Keiที่คอยอยู่แล้ว ก็ช่วยทั้งสองคน ยกกับข้าวไปเตรียมไว้ที่โต๊ะอาหารในห้องโถงกลาง เป็นจังหวะเดียวกับที่FerrickและKen กลับมาถึงพร้อมกับแขกอีก2คน
\"อ้าว คุณzaionic คิน! ไปไงมาไงละคะ(^_^)ถึงมานี้ได้ พอดีเลยมากินข้าวด้วยกันมั้ย\"เจนนี่ถามความดีใจ ที่ได้เจอคินอีกครั้ง เมื่อเห็นอาหารเลิศรสอยู่ตรงหน้า มีเหรอที่คินจะปฏิเสธ
\"ขอบคุณครับผม กินเลยนะครับ(^o^)\"แล้วคินก็เข้ามานั่งลงเตรียมตัวรับประทานอาหาร แต่เฟลย์เรียได้เบรคไว้ก่อน
\"ไม่ได้นะคะ ต้องให้คุณชายอนุญาติเสียก่อน\"เธอกล่าว Ferrickจึงบอกว่าไม่เป็นไรหรอก เขาเป็นคนชวนให้ทั้งสองคนมาพักที่นี้และกินอาหารด้วยกันเองแหละ เฟลย์เรียจึงปล่อยให้ทั้ง2 ร่วมรับประทานอาหารได้ แต่ต้องไปล้างมือให้เรียบร้อยเสียก่อน ระหว่างนี้เองเธอก็ขอตัวไปทำอาหารมาเพิ่ม เพราะทราบถึงอัตราการกินของทั้งคู่ดี แล้วทั้งหมดก็รับประทานอาหารร่วมกัน พร้อมทั้งพูดคุยเรื่องต่างๆ...
กลับมาที่ตำหนักของราเซน เคอิน Cloudที่สลบไสลไปนานเริ่มได้สติแล้ว เมื่อลืมตาขึ้นสิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกก็คือเนโกะที่นั่งจ้องหน้าเขาอยู่นั่นเอง
\"ฟื้นแล้วเหรอ? เมี๊ยว เป็นไรมากมั้ยเมี๊ยว ยังเจ็บตรงไหนมั้ยเมี๊ยว\"เธอถามด้วยความเป็นห่วง Cloudจึงฉวยโอกาสโกหกเธอว่า
\"เจ็บสิ เจ็บมากเลย เจ็บตรงคอแถวนี้ๆ ลองดูสิ\"Cloudดึงคอเสื้อลงให้เนโกะดู พอเธอเข้ามาใกล้ๆ Cloudก็กอดเธอไว้ทันที
\"ทำอะไรนะเมี๊ยว อึดอัดนะเมี๊ยว ปล่อยเรานะเมี๊ยว<(>_<)>\"เนโกะดิ้นไปมา พยามจะสลัดวงแขนของCoudออก แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งยั่วยุให้Cloudกอดแน่นยิ่งขึ้น
\"ฮุ ฮุ ฮุ ไม่มีทาง อุตสาห์จับเนโกะจังได้แล้ว ต่อให้ตายก็ไม่ปล่อยเด็ดขาด\"Cloudกล่าว พร้อมกับจะหอมแก้มของเนโกะ แต่ก่อนที่จมูกของเขาจะสัมผัสแก้มของเธอ มันก็ชนกันของแข็งเย็นยะเยือกบางอย่าง
\"ถ้างั้นก็ตายจริงๆ ซะเลยดีมั้ยละColud(^_^*)\"น้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไว้ด้วยความน่าสะพึงกลัวดังมาจากด้านข้างของCloud เจ้าของเสียงนี้คือ ราเซน นั้นเอง สิ่งที่จ่อจมูกของCloudอยู่ตอนนี้คือดาบยาวประจำตัวของราเซน เพียงแค่เขาพลิกคมดาบเล็กน้อยมันก็เลื่อนไปจ่อคอหอยของCloudเอาไว้ ตอนนี้เขาหน้าซีดเผือดปล่อยมือจากเนโกะทันที เมื่อหลุดมือของCloudมาได้เนโกะก็รีบวิ่งไปหลบอยู่หลังราเซนทันที
\"กล้ามากเลยนะCloudที่บังอาจลวนลามสัตว์เลี้ยงของฉัน อยากตายแบบไหนละฉันจะได้สงเคราะห์ให้\"ราเซนถามเหี้ยมๆ Cloudเลิ่กลั่กเหงื่อแตกซิก รีบปฏิเสธเป็นพัลวัน
\"ปะ..ปะ.เปล่านะครับ ท่านราเซน เอ่อ ผะ..ผมแค่ล้อเล่นนิดหน่อยเอง-_-\"Cloudรีบแก้ตัวข้างๆคูๆ แต่พอราเซนกดคมดาบให้แน่นขึ้น เขาก็ยอมรับผิดแต่โดยดี
\"ยกโต๊ดให้ผมเต๊อะครับ(T-T)\"Cloudกล่าว ราเซนจ้องตาของเขาอยู่สักพัก ก็เก็บดาบลง Cloudถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ที่รอดตายหวุดหวิด ราเซนไม่วายขู่สำทับไว้
\"ถ้าคราวหน้าแกล้อเล่นแบบนี้อีก ฉันก็จะเล่นกับแกบ้างนะ มา รีบลุกขึ้นแล้วตามฉันมา Mahoroกับท่านกริฟกลับไปก่อนแล้ว เดี๋ยวฉันจะเล่ารายละเอียดของแผนงานให้ฟังทั้งหมดเอง ระหว่างที่แกหลับไปMahoroเสนอวิธีที่น่าสนใจอยู่อย่างนึงนะ(^_^)\"ราเซนพูดพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วราเซนกับเนโกะก็เดินออกจากห้องยา โดยมีCloudเดินตามออกไป...
กลับมาที่Ferrickหลังจากที่ทุกคนกินข้าวจนอิ่ม และเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดก็มานั่งพูดคุยกันในเรื่องต่างๆรวมไปถึงสาเหตุที่ZenithKeeperจะมาพักที่บ้านหลังนี้ด้วย ดูท่าKenจะชอบใจมาก ที่ได้พบกับคนที่สามารถสู้กับสัตว์ประหลาดด้วยมือเปล่าได้อย่างคิน เพราะโดยส่วนตัวแล้วเขาเป็นคนที่ชื่นชอบวิชาการต่อสู้เป็นอย่างมาก จึงได้ถามคินว่าไปฝึกฝนฝีมือมาจากที่ไหนกัน ก็ได้รับคำตอบที่น่าตกใจว่า
\"ผมเองก็จำไม่ได้หรอกครับ รู้แค่ว่า ถ้าผมขยับตัวไปมาแบบนี้ มันก็จะเป็นท่านั้นท่านี้ ขึ้นมาเองในหัวนะครับผม(^_^)\"คินตอบ zaionicเลยอธิบายกับทุกคนเพิ่มเติมว่าเป็นเพราะคินเคยความจำเสื่อมมาก่อน แต่ไม่ได้บอกถึงสาเหตุและเรื่องราวที่เกี่ยวกับเดรโทเรสแก่ทุกคน หลังจากที่พูดคุยกันจนดึก ทุกคนก็เริ่มง่วง จึงพากันแยกย้ายไปอาบน้ำพักผ่อน zaionicกับคินขอพักอยู่ห้องเดียวกันในชั้น2ห้องขวาเยื้องไปด้านหลัง จากห้องของคุณChise สาเหตุที่พวกเขาขออยู่ห้องเดียวกันนั้นzaionicไม่ได้บอกรายละเอียด เขาพูดแค่ว่า ถ้าคินนอนคนเดียวแล้วละก็ รับรองจะมีปัญหาตามมาแน่ๆ จึงขอไปอยู่ด้วยกัน...
ในค่ำคืนนี้ขณะที่Ferrickนอนอยู่ในห้อง คงเพราะวันนี้ไม่ได้มีเรื่องอะไรให้ต้องออกแรงมากนัก จึงทำให้ไม่ค่อยง่วงนอน เขาลุกขึ้นเปิดหน้าต่างที่อยู่ข้างเตียง นั่งชมวิวทิวศ์ทัศน์จากทางหน้าต่าง ภาพของเมืองหลวงที่มีแสงไฟสว่างไสวอยู่ตามที่ต่างๆแม้จะดึกแล้วนั้น สวยงามไม่แพ้ดวงดาวที่ลอยกระจ่างอยู่บนท้องฟ้าในเวลานี้เลย Ferrickจ้องมองภาพเหล่านั้นได้ไม่นาน เขาก็สังเกตเห็นถึงสิ่งประหลาดบางอย่าง
\"(เอ๊ะ นั่นมันอะไรนะ)\"Ferrickคิด เขาสังเกตเห็น จุดดำเล็กๆบางอย่าง กระโดดจากหลังคาบ้านหลังนึงไปยังบ้านอีกหลัง อย่างรวดเร็ว คล้ายกับแมลง จุดดำนั้นไม่ได้มีเพียงจุดเดียว แต่มีถึงสามจุดเคลื่อนไหวติดตามกันไป Ferrickขยี้ตาของตัวเอง ด้วยไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตนเห็นเป็นเพราะตาฝาดไปหรือไม่ เมื่อลืมตาขึ้นเพ่งมองดูอีกครั้ง จุดดำเหล่านั้นก็อันตธานไปแล้ว
\"(อะไรนะ?ตาฝาดเหรอ หรือว่า... ช่างเถอะ Kenก็บอกไว้แล้วนี่ ว่าในเมืองนี้มีแต่เรื่องแปลกๆ อันที่จริงถ้าจะพูดให้ถูก ก็คือโลกนี้นั่นแหละ ที่มันประหลาดอยู่แล้ว)\"Ferrickไม่สนใจต่อสิ่งที่เห็นเมื่อสักครู่มากนัก แต่อีกไม่กี่อึดใจต่อมา เขาก็พบว่าสิ่งที่ตนเห็น ไม่ใช่ภาพลวงตาอย่างที่คิดซะแล้ว
\"พลั่ก! ฉึบ ชู่ว.. เงียบไว้ก่อนนะพี่ชาย\"สาวลึกลับ สวมชุดดำรัดรูป ปิดบังครึ่งหน้าด้วยผ้าตาข่ายบางๆ พูดกับFerrickพร้อมกับจ่อมีดที่คอของเขา ในชั่วพริบตาที่Ferrickตัดสินใจจะปิดหน้าต่างเพื่อเข้านอนเพราะเริ่มง่วงแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็โผล่พรวดพราดเข้ามาทางหน้าต่าง นั่งคร่อมตัวเขาไว้ โดยที่Ferrickไม่ทันได้ตั้งตัว และชักมีดสั้นที่เหน็บเอวมาจ่อคอ พร้อมกับออกคำสั่งอย่างที่กล่าวมาแล้ว มือข้างนึงของเธอกุมที่เอวซ้ายที่มีเลือดไหลรินออกมาไม่ขาดสาย
\"(นังนั่นมันหายไปไหนกัน)\"เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังมาจากหลังคาเหนือห้องของFerrick ทั้งยังมีเสียงของผู้ชายอีกคนพูดตอบโต้ด้วย
\"(มันถูกแทงที่ท้องแบบนั้น หนีไปได้ไม่ไกลหรอก ลองหาดูแถวนี้แหละ)\"พูดจบ ก็มีเสียงแกร็กเบาๆ จากหลังคา นั่นคงเป็นการกระโดดด้วยวิชาตัวเบาแน่ๆFerrickคิด หญิงชุดดำยังคงถือมีดเอาไว้ สีหน้าของเธอบ่งบอกถึงความเจ็บปวด แต่พยามฝืนเอาไว้
\"ขะ.ขอโทษด้วยนะพี่ชาย ที่มารบกวนกลางดึกแบบนี้ แต่ขอฉันหลบสักครู่ละกันนะ\"เธอบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น เลือดของเธอยังคงไหลไม่หยุด แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจดีนัก แต่ในสถานะการณ์แบบนี้Ferrickพอจะเดาเรื่องราวต่างๆออก เกือบจะทันทีที่เห็นเธอ เพราะเหตุการณ์แบบนี้มันมีให้เห็นบ่อยในการ์ตูน จึงพูดกับเธอว่า
\"ไม่ต้องห่วงหรอก ผมจะช่วยคุณหลบพวกนั้นเอง แต่ทำอะไรสักอย่างกับแผลก่อนเถอะ\"Ferrickกล่าว แล้วลุกขึ้นเพื่อจะหาผ้ามาทำแผล เธอขยับมีดกดคอเขาเอาไว้ ด้วยไม่แน่ใจว่า ชายผู้นี้จะช่วยตนจริงหรือไม่ Ferrickถอนหายใจแล้วบอกว่า
\"ผมไม่ไปตามคนมาจับคุณหรอกนะ ถ้าผมจะทำนะเมื่อกี้ผมทำไปแล้ว ผมจะช่วยคุณเอง รีบรักษาแผลก่อนเถอะ\"Ferrickย้ำถึงเจตนาดีของเขา แม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่สาวชุดดำก็รับรู้ได้ถึงความจริงใจในคำพูดนี้ เธอจึงเก็บมีดลง แล้วฟุบหมดสติลงบนตัวเขา แน่นิ่งไปทันที
\"เฮ้! นี้ ทำใจดีๆไว้นะ\"Ferrickพยายามเรียกให้เธอมีสติไว้ แต่ดูเหมือนอาการบาดของเธอจะหนักหนากว่าที่เห็นซะแล้ว เขาประคองตัวเธอขึ้น คิดหาวิธีแก้ไขทันที
\"(ทำไงดี! เลือดออกมากขนาดนี้ ก่อนอื่นต้องห้ามเลือดก่อน ไม่สิต้องให้ยาแก้ปวด ไม่ได้แล้วแผลล่ะ แล้วยาละ..โว้ย บ้าจริง ตอนเรียนน่าจะจำวิธีปฐมพยาบาลให้ดีกว่านี้ มีใครในบ้านบ้างมั้ยนะที่พอจะรักษาเธอได้-_-\"..)\"Ferrickสับสน รีบร้อนใช้ความคิดเพื่อช่วยชีวิตเธอ แล้วเขาก็นึกออก
\"เฟลย์เรีย! เฟลย์เรียไง\"เมื่อคิดออกแล้ว Ferrickก็วางเธอลงบนที่นอนเอาผ้าห่มฉีกออกพันปิดปากแผลไว้คร่าวๆ แล้วรีบไปที่ห้องของเฟลย์เรียทันที หลังจากที่ปลุกเธอขึ้นแล้วพามาหายังห้องของตัวเอง มันก็เป็นอย่างFerrickคิด เฟลย์เรียมีความรู้ด้านวิชาแพทย์อย่างดีเยี่ยม เธอทำความสะอาดปากแผล และใส่ยาฆ่าเชื้อโรค รวมไปถึงเย็บปากแผลเข้าด้วยกัน ด้วยเครื่องมือแพทย์ประจำของตัวเธออย่างชำนิชำนาญ ไม่ต่างจากหมอเลยทีเดียว เพียงไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย
\"ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันหรือค่ะ\"เฟลย์เรียถาม หลังจากฉีดยาแก้ปวดให้กับสาวชุดดำจนเธอหลับสนิท
\"นั่นสินะ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันครับ\"แล้วเขาก็เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ให้เฟลย์เรียฟัง เธอนั่งนิ่งใช้ความคิดสักพัก ก็ดึงผ้าตาข่ายที่ปิดบังหน้าสาวชุดดำออก เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามขาวเนียน แบบชาวญี่ปุ่น เฟลย์เรียเอาผ้าผืนนั้นมาเพ่งดูลวดลายตามขอบผ้าไม่นาน ก็จับแขนเสื้อของสาวชุดดำถลกขึ้นดูหัวไหล่ ซึ่งมันก็มีรอยสักรูปดอกไม้บานล้อมรอบด้วยงู ประทับไว้อย่างชัดเจน เฟลย์เรียจึงบอกกับFerrickว่า
\"ผู้หญิงคนนี้เป็น\"เซอินะ\"คะ\"แล้วก็ยื่นผ้านั้นให้Ferrickรับไปดูพร้อมกับอธิบาย
\"เซอินะ คือกลุ่มองค์กรลับที่รับจ้างทำงานใต้ดินต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการสืบหาความลับ ลักพาตัว หรือแม้แต่ การลอบสังหาร โดยคนของเซอินะทุกคน จะมีรอยสัก\"บุบผาอสรพิษ\"สักไว้ที่หัวไหล่ และที่ผ้าปิดหน้านี้ ตรงส่วนขอบตะเข็บของมันก็มีสัญลักษณ์เย็บไว้เช่นกันคะ\"Ferrick สำรวจดูผ้าก็เห็นอย่างที่เฟลย์เรียบอก เธอจึงอธิบายต่อว่า
\"เซอินะ จะแบ่งระดับออกเป็น3ขั้น ด้วยเครื่องแต่งกาย ดูจากเสื้อผ้าของเธอแล้ว คงจะเป็นระดับ3ซึ่งเป็นระดับสูงสุด จากที่คุณชายเล่ามา เธออาจเป็นผู้หลบหนี หรือผู้ที่ทรยศต่อองค์กร จึงถูกไล่ล่าเพื่อกำจัดซะนะคะ\"เฟลย์เรียกล่าว ถึงจะคิดเผื่อในแง่นี้เอาไว้แล้วก็ตามที แต่Ferrickก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าตัวเอง เหมือนจะอยู่ในการ์ตูนแอ็คชั่นเรื่องนึงจริงๆ
\"คุณชายควรจะส่งเธอให้ทางการดีกว่านะคะ เพราะเธอเป็นบุคคลนอกกฏหมาย ยิ่งถ้าเป็นระดับ3ด้วยแล้ว ย่อมแสดงว่าเธอผ่านงานผิดกฏหมายมาอย่างโชกโชนค่ะ\"เฟลย์เรียแนะนำด้วยความเป็นห่วง Ferrickยิ้มแล้วบอกกับเธอว่า
\"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผู้หญิงคนนี้ อาจเป็นคนไม่ดีอย่างที่เฟลย์เรียบอกก็จริง แต่เธอก็ไม่ได้ทำร้ายอะไรผมนี่ครับ เธอแค่ต้องการหลบจากพวกเซอินะเท่านั้นเอง อีกอย่างผมก็รับปากเธอไว้แล้วว่าจะช่วย ให้เธอพักอยู่ที่นี่สักคืนก่อนเถอะครับ ค่อยว่ากันอีกทีว่าจะเอาไง\"Ferrickขอร้องเฟลย์เรีย แม้จะกังวลใจต่อความปลอดภัยของเจ้านาย แต่Maidที่ดีย่อมต้องเชื่อฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด เธอจึงยอมตกลง แต่ก็เสนอเงื่อนไขบางอย่าง
\"ถ้าเช่นนั้นก็ได้คะ แต่เฟลย์เรียขอพักอยู่ห้องนี้ด้วยนะคะ นอกจากจะเป็นการดูแลอาการบาดเจ็บของเธอแล้ว ยังเป็นการคุ้มครองคุณชายอีกด้วยคะ\"เธอกล่าว Ferrickจำต้องยอมตกลง หลังจากที่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่เปื้อนเลือดแล้ว เฟลย์เรียก็จัดที่นอนเพิ่มอีก2อัน แล้วก็นอนกั้นขวางระหว่างFerrickกับสาวชุดดำนั้นไว้ นับเป็นครั้งแรกในชีวิตที่Ferrickได้นอนร่วมห้องกับสาวงามถึง2คน ทำให้เขาตื่นเต้นจนนอนแทบไม่หลับ กว่าที่Ferrickจะข่มตาหลับลงได้ ก็ปาเขาไปเกือบเช้า...
จบบทที่19
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
มหาราชอาณาจักรเซนทอเนีย1ใน7ประเทศมหาอำนาจในโลกGDL เป็นประเทศของเผ่ามนุษย์ที่ปกครองด้วยระบอบกษัตริย์ เซนทอเนียเป็นประเทศที่มีชื่อเสียงในด้านศูนย์รวมของอัศวินและนักรบที่แข็งแกร่งและมีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก จักรพรรดิองค์ปัจจุบันของเซนทอเนีย ยังเป็นเพียงชายหนุ่มอายุแค่20ปีเท่านั้นเอง แต่ก็เป็นที่ยอมรับกันในหมู่ราษฎรและขุนนางทั่วหล้าว่า ท่านเป็นกษัตริย์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด ทั้งนี้เป็นเพราะท่านมักทำอะไรที่โดนใจชาวบ้านอยู่เสมอ ผิดกับกษัตริย์ของประเทศอื่น เช่น มีครั้งนึงมีขุนนางขี้ฉ้อระดับสูง4คน ใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มเหงราษฏรอย่างไม่เป็นธรรม ทั้งเข่นฆ่าชาวบ้านที่ไม่ชอบหน้า ข่มขืนสตรี และขึ้นภาษีในเขตปกครองของตัวเองตามอำเภอใจ เมื่อพวกมันถูกจับมาสอบสวน แทนที่จะยอมรับกลับอ้างกฏหมายข้างๆคูๆ ว่าต้องให้ตั้งคณะขุนนางขึ้นมาก่อนจึงมีสิทธิจะสอบสวนพวกตนได้ องค์จักรพรรดิทรงรู้เห็นความชั่วของพวกมันด้วยตาของตนอยู่แล้ว จากการปลอมตัวไปปะปนในหมู่ชาวบ้าน จึงสังหารพวกมันทั้งหมดด้วยตัวเอง โดยไม่พูดร่ำไร ท่านกล่าวกับพวกมันก่อนตายว่า\"ถ้ากษัตริย์อย่างข้า พอใจจะฆ่าไอ้พวกชั่วอย่างแก แล้วใครจะทำไมฟ่ะ\"เล่นเอาพวกมันตายโดยไม่มีโอกาสเถียงเลยแม้แต่น้อย ฟังดูเหมือนว่าท่านเป็นคนเผด็จการ แต่คนที่ท่านจะทำแบบนี้ด้วยนั้น ประชาชนทุกคนล้วนรู้อยู่แก่ใจว่า มันสมควรตายแล้วทั้งสิ้น
หลังจากที่Cloudหมดสติไปแล้ว ราเซนก็ให้Mahoroแบกเขาไปนอนพักที่ด้านหลังของบ้าน ซึ่งเป็นห้องเก็บยาและห้องค้นคว้าวิจัยเวทย์ของราเซนโดยเฉพาะ กริฟกล่าวว่า ไม่จำเป็นต้องห่วงอาการบาดเจ็บของCloudหรอก เพราะเขาเพียงแค่ดับกระแสปราณในร่างกายของCloudลงชั่วครู่เท่านั้น ไม่นานนักเขาก็จะฟื้นเอง ราเซนจึงให้เนโกะเฝ้าดูCloudไว้ แล้วทั้ง3คนก็พูดคุยกันถึงรายละเอียดในแผนการ...
ตัดกลับมาที่Ferrickหลังจากที่Chiseพาเขาและทุกคน เดินดูรอบๆบ้านพักแห่งนี้แล้ว Ferrickก็มั่นใจแน่นอนว่า บ้านพักแห่งนี้ ก็คือหอพักฮินาตะแน่นอน เพราะถึงแม้โรงแรมแบบเรียวคังเช่นนี้ จะมีอยู่ทั่วไปในญี่ปุ่นอย่างที่Keiบอกก็จริง แต่มันคงจะไม่มี\"ทางลับ\"ตามจุดต่างๆแบบบ้านพักหลังนี้แน่นอน รวมไปถึงห้องของผู้ดูแลที่Chiseอาศัยอยู่ ก็มีรูโหว่เชื่อมกับห้องข้างบนและมีตุ๊กตา\"ริดคุง\"ปิดเอาไว้ แบบเดียวกับในการ์ตูนด้วย เมื่อสำรวจดูจนทั่วแล้ว Kenก็เลือกเอาห้องทางซ้ายสุดชั้น2 ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวกับห้องของมาเอฮาระ ชิโนบุ 1ในสาวๆในการ์ตูนเรื่องLove Hinaอาศัยอยู่ ด้วยเหตุผลง่ายๆว่าอยากจะรู้ถึงความรู้สึกของชิโนบุจังที่อยู่ตรงจุดนี้ดู ส่วนKeiก็เลือกอยู่ในห้องที่ถัดมาทางขวาจากห้องKen Ferrickนั้นเลือกห้องขวาสุดในชั้น3 เพราะชอบวิวทิวทัศน์ที่มองออกไปได้กว้างไกลเห็นตัวเมืองได้ชัดเจนดี อีกเหตุผลนึงก็คือเพื่อกันไม่ให้เจนนี่กับเฟลย์เรียเลือกห้องนี้ทางอ้อม เพราะวันดีคืนดี อาจเกิดอุบัติเหตุที่คาดไม่ถึงกับคุณChiseผู้ดูแล ที่อยู่ข้างล่างห้องนี้ก็ได้(กลัวว่าท่านChiseจะเผลอเปิดช่องที่ปิดไว้แล้วเห็นเธอเปลี่ยนชุดอยู่นะ/byผู้แต่ง) เจนนี่จึงไปอยู่ห้องทางซ้ายสุดในชั้น3 กับเฟลย์เรียที่เลือกห้องถัดมาจากเธออีกห้องนึง จากนั้นทุกคนก็จัดย้ายเสื้อผ้าและข้าวข้างของเครื่องใช้ต่างๆของตน ลงในห้องให้เรียบร้อย
\"ให้เฟลย์เรียช่วยนะคะคุณชาย\"เฟลย์เรียกล่าว เธอจัดห้องของตัวเองเสร็จเป็นคนแรกจึงมาช่วยFerrick เพียงไม่กี่นาทีทุกอย่างก็เข้าที่เข้าทางสมกับที่เธอเป็นMaidมืออาชีพจริงๆ แล้วเธอก็ขอตัวไปเตรียมอาหารเย็นให้กับทุกคน Ferrickจึงลงไปเดินสำรวจดูรอบๆบ้านพักแห่งนี้ ใบซากุระกำลังร่วงโรยลงมาอย่างสวยงาม ท่ามกลางอากาศที่เริ่มเย็นลงพร้อมๆกับแสงสว่างที่ลดน้อยลงไปเมื่อใกล้พลบค่ำ Ferrickเกิดความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเมื่อได้มาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ เขานั่งลงที่หัวบันไดหิน มองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า
\"(เหลือเชื่อจริงๆแหะ เราเคยฝันที่จะมาอาศัยอยู่ที่นี่เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นจริงได้ ถ้าได้อยู่แบบนี้ไปตลอด ก็คงจะดีนะ(^_^))\"Ferrickคิด แล้วปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ สักพักก็มีเสียงเดินมาจากด้านหลังของเขา Ferrickจึงหันไปดู
\"ไง มานั่งทำอะไรอยู่แถวนี้ฟ่ะ ไม่กลัวยุงกัดหรือไง\"Kenนั้นเอง พูดจบเขาก็เข้ามานั่งข้างๆFerrick Kenเองก็มีความสุขไม่น้อยเช่นกันที่ได้มาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพียงเพราะสภาพแวดล้อมที่น่ารื่นรมณ์นี้เท่านั้น แต่เพราะเขาสามารถสลัดเมเช่ได้แล้วนั้นเอง แม้พรุ่งนี้เขาจะต้องกลับไปพบกับเธอก็ตามที ขอแค่ให้เขาได้พักผ่อนสบายๆ สักวันในGDL เขาก็พอใจแล้วละ ทั้งคู่นั่งเงียบไม่ได้พูดคุยอะไรกันอยู่นาน ทันใดนั้นเองFerrickก็สะกิดKenให้ดูอะไรบางอย่าง
\"เอ๊ะ นั่นใช่zaionicกับคินหรือเปล่านะ?\"Ferrickชี้ลงไปข้างล่างใกล้กับถนนเส้นนึงที่อยู่หน้าบันได ด้วยพลังสายตาที่ดีขึ้นเพราะอยู่ในGDL ทำให้เขามองเห็นได้ไกลจนตัวเองยังแปลกใจ Kenมองดูตามก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
\"zaionic คิน? ไม่รู้เหมือนกันนะ เพราะฉันไม่เคยเห็นทั้งสองคนนั้นมาก่อน แต่ฟังจากลักษณะที่นายเคยบอก มันก็น่าจะใช่นะ\"Kenตอบ เขามองเห็นเด็กผู้ชายผมสีฟ้าเดินเตะเศษหินที่พื้นท่าทางหงุดหงิด กับเด็กผู้ชายผมสีน้ำตาลหน้าตาน่ารัก เอามือกุมที่ท้องสีหน้าบ่งบอกถึงความทรมานยังไงไม่รู้ Ferrickเพ่งมองจนแน่ใจแล้วว่าเป็นทั้งสองคนแน่ๆจึงบอกกับKenว่า
\"ใช่จริงๆด้วย เดี๋ยวฉันจะลงไปทักพวกเขาซักหน่อย นายรออยู่นี่นะ\"พูดจบ Ferrickก็ใช้Osของตัวเองวาร์ปไปโผล่หน้าzaionicทันที
\"เฮ้ย(O_o)! อ๊ะ Ferrickนายเองเหรอ อยู่ๆโผล่มาจากไหนกัน\"zaionicตกใจ ที่อยู่ๆFerrickก็มาโผล่ตรงหน้าอย่างเงียบๆ โดยที่เขาไม่รู้สึกเลยแม้แต่น้อย ผิดกับคินที่ดีใจมากๆ เมื่อได้พบFerrickอีกครั้งนึง
\"สวัสดีครับ(^o^) คุณFerrick คุณFerrickพักอยู่แถวๆนี้เหรอครับ\"คินถาม แล้วเสียงคำรามกึกก้องที่คุ้นเคยดี ก็ดังออกมาจากท้องของคิน
\"อ้าว!ยังไม่กินข้าวอีกเหรอคิน เดี๋ยวหิวมากๆจะเป็นลมเอานะ(^_^)\"Ferrickแซวเล่นๆ แต่คินซึมลงไปทันที เขาบอกว่า
\"สำนักงานของพวกเรา โดนไฟไหม้อ่ะครับ เงินทองและอาหารที่เก็บไว้เสียไปหมดเลย ตั้งแต่เที่ยงแล้ว ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยครับ หิวจังเลย(ToT)\"คินกล่าว zaionicว้ากใส่คินว่า
\"อย่าบ่นนักเลยน่าไอ้เรื่องของกินนะ มาคิดกันก่อนเถอะเฟ้ย ว่าวันนี้พวกเราจะซุกหัวนอนที่ไหนกัน ตังค์ก็ไม่มี เพื่อนฝูงก็หลบหน้า สงสัยวันนี้คงไม่พ้น ต้องไปนอนสวนสาธารณะอีกแล้วล่ะ คินเอ๋ย(T_T)\"zaionicบ่น เขาเองก็เข้าตาจนเหมือนกัน Ferrickสงสารในความซวยซ้ำซากของทั้งคู่ จึงบอกว่า
\"เอ่อ เอางี้มั้ยครับ ที่บ้านของผม มีห้องว่างเหลือหลายห้อง ถ้าไง...\"Ferrickยังไม่ทันพูดจบ ทั้งzaionicกับคินก็วิ่งเข้าไปกอดเขาทันที
\"จะให้พวกเราไปพักด้วยเหรอFerrick ขอบใจจริงๆ นายนี้เหมือนพระผู้มาโปรดเลย นี้เป็นครั้งที่สองแล้วนะ ที่นายช่วยพวกเราไว้ เราจะไม่รบกวนอะไรมากหรอก ขอเพียงให้ฉันกับคินพักด้วยจนกว่าจะหาที่อยู่ใหม่ได้ ระหว่างนั้นพวกเราจะช่วยทำงานทุกอย่างที่ทำได้ เป็นการตอบแทนเอง(T_T)\"zaionicกล่าวด้วยความซาบซึ้ง Ferrickต้องออกแรงอยู่นานกว่าจะแงะทั้งคู่ออกได้ บอกกับพวกเขาว่า ไอ้รื่องทำงานอะไรนะไม่จำเป็นหรอก เพราะว่าที่บ้านมี\"มืออาชีพ\"อยู่คนนึงคอยจัดการให้แล้ว แต่ยังไงzaionicก็ยืนยันว่า จะไม่อาศัยอยู่แบบฟรีๆเด็ดขาด Ferrickจึงต้องจำใจตกลง ถึงจะยังนึกไม่ออกก็เถอะ ว่าจะให้พวกเขาทำอะไรดี จากนั้นก็พาพวกเขากลับมายังบ้านพัก...
ขณะเดียวกัน ในห้องครัวของบ้านพัก เฟลย์เรียกำลังทำอาหารอยู่อย่างขะมักเขม้น โดยมีเจนนี่คอยช่วยเหลือเป็นลูกมืออยู่ ที่จริงด้วยฝีมือของเฟลย์เรียนั้น การทำคนเดียวจะรวดเร็วและสะดวกกว่า แต่เพราะเจนนี่อาสาจะช่วยเหลือ เธอจึงจำเป็นต้องยอมรับน้ำใจนั่นไว้ ตามมารยาททางสังคมที่ถูกTheMaidสั่งสอนมา เจนนี่เองแม้จะเป็นแม่ครัวทำอาหารเลี้ยงพวกเด็กๆซึ่งอยู่ที่โบสถ์เป็นประจำจนมีฝีมือดีเยี่ยม ก็ยังอดชื่นชมเทคนิคการทำอาหารของเฟลย์เรียไม่ได้ การเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วรวดเร็วและไม่เสียเปล่าของเธอ ดูน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที อาหารชั้นยอดหลายหลากชนิด ก็เสร็จพร้อมที่จะเสิร์ฟได้ Keiที่คอยอยู่แล้ว ก็ช่วยทั้งสองคน ยกกับข้าวไปเตรียมไว้ที่โต๊ะอาหารในห้องโถงกลาง เป็นจังหวะเดียวกับที่FerrickและKen กลับมาถึงพร้อมกับแขกอีก2คน
\"อ้าว คุณzaionic คิน! ไปไงมาไงละคะ(^_^)ถึงมานี้ได้ พอดีเลยมากินข้าวด้วยกันมั้ย\"เจนนี่ถามความดีใจ ที่ได้เจอคินอีกครั้ง เมื่อเห็นอาหารเลิศรสอยู่ตรงหน้า มีเหรอที่คินจะปฏิเสธ
\"ขอบคุณครับผม กินเลยนะครับ(^o^)\"แล้วคินก็เข้ามานั่งลงเตรียมตัวรับประทานอาหาร แต่เฟลย์เรียได้เบรคไว้ก่อน
\"ไม่ได้นะคะ ต้องให้คุณชายอนุญาติเสียก่อน\"เธอกล่าว Ferrickจึงบอกว่าไม่เป็นไรหรอก เขาเป็นคนชวนให้ทั้งสองคนมาพักที่นี้และกินอาหารด้วยกันเองแหละ เฟลย์เรียจึงปล่อยให้ทั้ง2 ร่วมรับประทานอาหารได้ แต่ต้องไปล้างมือให้เรียบร้อยเสียก่อน ระหว่างนี้เองเธอก็ขอตัวไปทำอาหารมาเพิ่ม เพราะทราบถึงอัตราการกินของทั้งคู่ดี แล้วทั้งหมดก็รับประทานอาหารร่วมกัน พร้อมทั้งพูดคุยเรื่องต่างๆ...
กลับมาที่ตำหนักของราเซน เคอิน Cloudที่สลบไสลไปนานเริ่มได้สติแล้ว เมื่อลืมตาขึ้นสิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกก็คือเนโกะที่นั่งจ้องหน้าเขาอยู่นั่นเอง
\"ฟื้นแล้วเหรอ? เมี๊ยว เป็นไรมากมั้ยเมี๊ยว ยังเจ็บตรงไหนมั้ยเมี๊ยว\"เธอถามด้วยความเป็นห่วง Cloudจึงฉวยโอกาสโกหกเธอว่า
\"เจ็บสิ เจ็บมากเลย เจ็บตรงคอแถวนี้ๆ ลองดูสิ\"Cloudดึงคอเสื้อลงให้เนโกะดู พอเธอเข้ามาใกล้ๆ Cloudก็กอดเธอไว้ทันที
\"ทำอะไรนะเมี๊ยว อึดอัดนะเมี๊ยว ปล่อยเรานะเมี๊ยว<(>_<)>\"เนโกะดิ้นไปมา พยามจะสลัดวงแขนของCoudออก แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งยั่วยุให้Cloudกอดแน่นยิ่งขึ้น
\"ฮุ ฮุ ฮุ ไม่มีทาง อุตสาห์จับเนโกะจังได้แล้ว ต่อให้ตายก็ไม่ปล่อยเด็ดขาด\"Cloudกล่าว พร้อมกับจะหอมแก้มของเนโกะ แต่ก่อนที่จมูกของเขาจะสัมผัสแก้มของเธอ มันก็ชนกันของแข็งเย็นยะเยือกบางอย่าง
\"ถ้างั้นก็ตายจริงๆ ซะเลยดีมั้ยละColud(^_^*)\"น้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไว้ด้วยความน่าสะพึงกลัวดังมาจากด้านข้างของCloud เจ้าของเสียงนี้คือ ราเซน นั้นเอง สิ่งที่จ่อจมูกของCloudอยู่ตอนนี้คือดาบยาวประจำตัวของราเซน เพียงแค่เขาพลิกคมดาบเล็กน้อยมันก็เลื่อนไปจ่อคอหอยของCloudเอาไว้ ตอนนี้เขาหน้าซีดเผือดปล่อยมือจากเนโกะทันที เมื่อหลุดมือของCloudมาได้เนโกะก็รีบวิ่งไปหลบอยู่หลังราเซนทันที
\"กล้ามากเลยนะCloudที่บังอาจลวนลามสัตว์เลี้ยงของฉัน อยากตายแบบไหนละฉันจะได้สงเคราะห์ให้\"ราเซนถามเหี้ยมๆ Cloudเลิ่กลั่กเหงื่อแตกซิก รีบปฏิเสธเป็นพัลวัน
\"ปะ..ปะ.เปล่านะครับ ท่านราเซน เอ่อ ผะ..ผมแค่ล้อเล่นนิดหน่อยเอง-_-\"Cloudรีบแก้ตัวข้างๆคูๆ แต่พอราเซนกดคมดาบให้แน่นขึ้น เขาก็ยอมรับผิดแต่โดยดี
\"ยกโต๊ดให้ผมเต๊อะครับ(T-T)\"Cloudกล่าว ราเซนจ้องตาของเขาอยู่สักพัก ก็เก็บดาบลง Cloudถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ที่รอดตายหวุดหวิด ราเซนไม่วายขู่สำทับไว้
\"ถ้าคราวหน้าแกล้อเล่นแบบนี้อีก ฉันก็จะเล่นกับแกบ้างนะ มา รีบลุกขึ้นแล้วตามฉันมา Mahoroกับท่านกริฟกลับไปก่อนแล้ว เดี๋ยวฉันจะเล่ารายละเอียดของแผนงานให้ฟังทั้งหมดเอง ระหว่างที่แกหลับไปMahoroเสนอวิธีที่น่าสนใจอยู่อย่างนึงนะ(^_^)\"ราเซนพูดพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วราเซนกับเนโกะก็เดินออกจากห้องยา โดยมีCloudเดินตามออกไป...
กลับมาที่Ferrickหลังจากที่ทุกคนกินข้าวจนอิ่ม และเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดก็มานั่งพูดคุยกันในเรื่องต่างๆรวมไปถึงสาเหตุที่ZenithKeeperจะมาพักที่บ้านหลังนี้ด้วย ดูท่าKenจะชอบใจมาก ที่ได้พบกับคนที่สามารถสู้กับสัตว์ประหลาดด้วยมือเปล่าได้อย่างคิน เพราะโดยส่วนตัวแล้วเขาเป็นคนที่ชื่นชอบวิชาการต่อสู้เป็นอย่างมาก จึงได้ถามคินว่าไปฝึกฝนฝีมือมาจากที่ไหนกัน ก็ได้รับคำตอบที่น่าตกใจว่า
\"ผมเองก็จำไม่ได้หรอกครับ รู้แค่ว่า ถ้าผมขยับตัวไปมาแบบนี้ มันก็จะเป็นท่านั้นท่านี้ ขึ้นมาเองในหัวนะครับผม(^_^)\"คินตอบ zaionicเลยอธิบายกับทุกคนเพิ่มเติมว่าเป็นเพราะคินเคยความจำเสื่อมมาก่อน แต่ไม่ได้บอกถึงสาเหตุและเรื่องราวที่เกี่ยวกับเดรโทเรสแก่ทุกคน หลังจากที่พูดคุยกันจนดึก ทุกคนก็เริ่มง่วง จึงพากันแยกย้ายไปอาบน้ำพักผ่อน zaionicกับคินขอพักอยู่ห้องเดียวกันในชั้น2ห้องขวาเยื้องไปด้านหลัง จากห้องของคุณChise สาเหตุที่พวกเขาขออยู่ห้องเดียวกันนั้นzaionicไม่ได้บอกรายละเอียด เขาพูดแค่ว่า ถ้าคินนอนคนเดียวแล้วละก็ รับรองจะมีปัญหาตามมาแน่ๆ จึงขอไปอยู่ด้วยกัน...
ในค่ำคืนนี้ขณะที่Ferrickนอนอยู่ในห้อง คงเพราะวันนี้ไม่ได้มีเรื่องอะไรให้ต้องออกแรงมากนัก จึงทำให้ไม่ค่อยง่วงนอน เขาลุกขึ้นเปิดหน้าต่างที่อยู่ข้างเตียง นั่งชมวิวทิวศ์ทัศน์จากทางหน้าต่าง ภาพของเมืองหลวงที่มีแสงไฟสว่างไสวอยู่ตามที่ต่างๆแม้จะดึกแล้วนั้น สวยงามไม่แพ้ดวงดาวที่ลอยกระจ่างอยู่บนท้องฟ้าในเวลานี้เลย Ferrickจ้องมองภาพเหล่านั้นได้ไม่นาน เขาก็สังเกตเห็นถึงสิ่งประหลาดบางอย่าง
\"(เอ๊ะ นั่นมันอะไรนะ)\"Ferrickคิด เขาสังเกตเห็น จุดดำเล็กๆบางอย่าง กระโดดจากหลังคาบ้านหลังนึงไปยังบ้านอีกหลัง อย่างรวดเร็ว คล้ายกับแมลง จุดดำนั้นไม่ได้มีเพียงจุดเดียว แต่มีถึงสามจุดเคลื่อนไหวติดตามกันไป Ferrickขยี้ตาของตัวเอง ด้วยไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตนเห็นเป็นเพราะตาฝาดไปหรือไม่ เมื่อลืมตาขึ้นเพ่งมองดูอีกครั้ง จุดดำเหล่านั้นก็อันตธานไปแล้ว
\"(อะไรนะ?ตาฝาดเหรอ หรือว่า... ช่างเถอะ Kenก็บอกไว้แล้วนี่ ว่าในเมืองนี้มีแต่เรื่องแปลกๆ อันที่จริงถ้าจะพูดให้ถูก ก็คือโลกนี้นั่นแหละ ที่มันประหลาดอยู่แล้ว)\"Ferrickไม่สนใจต่อสิ่งที่เห็นเมื่อสักครู่มากนัก แต่อีกไม่กี่อึดใจต่อมา เขาก็พบว่าสิ่งที่ตนเห็น ไม่ใช่ภาพลวงตาอย่างที่คิดซะแล้ว
\"พลั่ก! ฉึบ ชู่ว.. เงียบไว้ก่อนนะพี่ชาย\"สาวลึกลับ สวมชุดดำรัดรูป ปิดบังครึ่งหน้าด้วยผ้าตาข่ายบางๆ พูดกับFerrickพร้อมกับจ่อมีดที่คอของเขา ในชั่วพริบตาที่Ferrickตัดสินใจจะปิดหน้าต่างเพื่อเข้านอนเพราะเริ่มง่วงแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็โผล่พรวดพราดเข้ามาทางหน้าต่าง นั่งคร่อมตัวเขาไว้ โดยที่Ferrickไม่ทันได้ตั้งตัว และชักมีดสั้นที่เหน็บเอวมาจ่อคอ พร้อมกับออกคำสั่งอย่างที่กล่าวมาแล้ว มือข้างนึงของเธอกุมที่เอวซ้ายที่มีเลือดไหลรินออกมาไม่ขาดสาย
\"(นังนั่นมันหายไปไหนกัน)\"เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังมาจากหลังคาเหนือห้องของFerrick ทั้งยังมีเสียงของผู้ชายอีกคนพูดตอบโต้ด้วย
\"(มันถูกแทงที่ท้องแบบนั้น หนีไปได้ไม่ไกลหรอก ลองหาดูแถวนี้แหละ)\"พูดจบ ก็มีเสียงแกร็กเบาๆ จากหลังคา นั่นคงเป็นการกระโดดด้วยวิชาตัวเบาแน่ๆFerrickคิด หญิงชุดดำยังคงถือมีดเอาไว้ สีหน้าของเธอบ่งบอกถึงความเจ็บปวด แต่พยามฝืนเอาไว้
\"ขะ.ขอโทษด้วยนะพี่ชาย ที่มารบกวนกลางดึกแบบนี้ แต่ขอฉันหลบสักครู่ละกันนะ\"เธอบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น เลือดของเธอยังคงไหลไม่หยุด แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจดีนัก แต่ในสถานะการณ์แบบนี้Ferrickพอจะเดาเรื่องราวต่างๆออก เกือบจะทันทีที่เห็นเธอ เพราะเหตุการณ์แบบนี้มันมีให้เห็นบ่อยในการ์ตูน จึงพูดกับเธอว่า
\"ไม่ต้องห่วงหรอก ผมจะช่วยคุณหลบพวกนั้นเอง แต่ทำอะไรสักอย่างกับแผลก่อนเถอะ\"Ferrickกล่าว แล้วลุกขึ้นเพื่อจะหาผ้ามาทำแผล เธอขยับมีดกดคอเขาเอาไว้ ด้วยไม่แน่ใจว่า ชายผู้นี้จะช่วยตนจริงหรือไม่ Ferrickถอนหายใจแล้วบอกว่า
\"ผมไม่ไปตามคนมาจับคุณหรอกนะ ถ้าผมจะทำนะเมื่อกี้ผมทำไปแล้ว ผมจะช่วยคุณเอง รีบรักษาแผลก่อนเถอะ\"Ferrickย้ำถึงเจตนาดีของเขา แม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่สาวชุดดำก็รับรู้ได้ถึงความจริงใจในคำพูดนี้ เธอจึงเก็บมีดลง แล้วฟุบหมดสติลงบนตัวเขา แน่นิ่งไปทันที
\"เฮ้! นี้ ทำใจดีๆไว้นะ\"Ferrickพยายามเรียกให้เธอมีสติไว้ แต่ดูเหมือนอาการบาดของเธอจะหนักหนากว่าที่เห็นซะแล้ว เขาประคองตัวเธอขึ้น คิดหาวิธีแก้ไขทันที
\"(ทำไงดี! เลือดออกมากขนาดนี้ ก่อนอื่นต้องห้ามเลือดก่อน ไม่สิต้องให้ยาแก้ปวด ไม่ได้แล้วแผลล่ะ แล้วยาละ..โว้ย บ้าจริง ตอนเรียนน่าจะจำวิธีปฐมพยาบาลให้ดีกว่านี้ มีใครในบ้านบ้างมั้ยนะที่พอจะรักษาเธอได้-_-\"..)\"Ferrickสับสน รีบร้อนใช้ความคิดเพื่อช่วยชีวิตเธอ แล้วเขาก็นึกออก
\"เฟลย์เรีย! เฟลย์เรียไง\"เมื่อคิดออกแล้ว Ferrickก็วางเธอลงบนที่นอนเอาผ้าห่มฉีกออกพันปิดปากแผลไว้คร่าวๆ แล้วรีบไปที่ห้องของเฟลย์เรียทันที หลังจากที่ปลุกเธอขึ้นแล้วพามาหายังห้องของตัวเอง มันก็เป็นอย่างFerrickคิด เฟลย์เรียมีความรู้ด้านวิชาแพทย์อย่างดีเยี่ยม เธอทำความสะอาดปากแผล และใส่ยาฆ่าเชื้อโรค รวมไปถึงเย็บปากแผลเข้าด้วยกัน ด้วยเครื่องมือแพทย์ประจำของตัวเธออย่างชำนิชำนาญ ไม่ต่างจากหมอเลยทีเดียว เพียงไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย
\"ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันหรือค่ะ\"เฟลย์เรียถาม หลังจากฉีดยาแก้ปวดให้กับสาวชุดดำจนเธอหลับสนิท
\"นั่นสินะ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันครับ\"แล้วเขาก็เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ให้เฟลย์เรียฟัง เธอนั่งนิ่งใช้ความคิดสักพัก ก็ดึงผ้าตาข่ายที่ปิดบังหน้าสาวชุดดำออก เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามขาวเนียน แบบชาวญี่ปุ่น เฟลย์เรียเอาผ้าผืนนั้นมาเพ่งดูลวดลายตามขอบผ้าไม่นาน ก็จับแขนเสื้อของสาวชุดดำถลกขึ้นดูหัวไหล่ ซึ่งมันก็มีรอยสักรูปดอกไม้บานล้อมรอบด้วยงู ประทับไว้อย่างชัดเจน เฟลย์เรียจึงบอกกับFerrickว่า
\"ผู้หญิงคนนี้เป็น\"เซอินะ\"คะ\"แล้วก็ยื่นผ้านั้นให้Ferrickรับไปดูพร้อมกับอธิบาย
\"เซอินะ คือกลุ่มองค์กรลับที่รับจ้างทำงานใต้ดินต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการสืบหาความลับ ลักพาตัว หรือแม้แต่ การลอบสังหาร โดยคนของเซอินะทุกคน จะมีรอยสัก\"บุบผาอสรพิษ\"สักไว้ที่หัวไหล่ และที่ผ้าปิดหน้านี้ ตรงส่วนขอบตะเข็บของมันก็มีสัญลักษณ์เย็บไว้เช่นกันคะ\"Ferrick สำรวจดูผ้าก็เห็นอย่างที่เฟลย์เรียบอก เธอจึงอธิบายต่อว่า
\"เซอินะ จะแบ่งระดับออกเป็น3ขั้น ด้วยเครื่องแต่งกาย ดูจากเสื้อผ้าของเธอแล้ว คงจะเป็นระดับ3ซึ่งเป็นระดับสูงสุด จากที่คุณชายเล่ามา เธออาจเป็นผู้หลบหนี หรือผู้ที่ทรยศต่อองค์กร จึงถูกไล่ล่าเพื่อกำจัดซะนะคะ\"เฟลย์เรียกล่าว ถึงจะคิดเผื่อในแง่นี้เอาไว้แล้วก็ตามที แต่Ferrickก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าตัวเอง เหมือนจะอยู่ในการ์ตูนแอ็คชั่นเรื่องนึงจริงๆ
\"คุณชายควรจะส่งเธอให้ทางการดีกว่านะคะ เพราะเธอเป็นบุคคลนอกกฏหมาย ยิ่งถ้าเป็นระดับ3ด้วยแล้ว ย่อมแสดงว่าเธอผ่านงานผิดกฏหมายมาอย่างโชกโชนค่ะ\"เฟลย์เรียแนะนำด้วยความเป็นห่วง Ferrickยิ้มแล้วบอกกับเธอว่า
\"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผู้หญิงคนนี้ อาจเป็นคนไม่ดีอย่างที่เฟลย์เรียบอกก็จริง แต่เธอก็ไม่ได้ทำร้ายอะไรผมนี่ครับ เธอแค่ต้องการหลบจากพวกเซอินะเท่านั้นเอง อีกอย่างผมก็รับปากเธอไว้แล้วว่าจะช่วย ให้เธอพักอยู่ที่นี่สักคืนก่อนเถอะครับ ค่อยว่ากันอีกทีว่าจะเอาไง\"Ferrickขอร้องเฟลย์เรีย แม้จะกังวลใจต่อความปลอดภัยของเจ้านาย แต่Maidที่ดีย่อมต้องเชื่อฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด เธอจึงยอมตกลง แต่ก็เสนอเงื่อนไขบางอย่าง
\"ถ้าเช่นนั้นก็ได้คะ แต่เฟลย์เรียขอพักอยู่ห้องนี้ด้วยนะคะ นอกจากจะเป็นการดูแลอาการบาดเจ็บของเธอแล้ว ยังเป็นการคุ้มครองคุณชายอีกด้วยคะ\"เธอกล่าว Ferrickจำต้องยอมตกลง หลังจากที่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่เปื้อนเลือดแล้ว เฟลย์เรียก็จัดที่นอนเพิ่มอีก2อัน แล้วก็นอนกั้นขวางระหว่างFerrickกับสาวชุดดำนั้นไว้ นับเป็นครั้งแรกในชีวิตที่Ferrickได้นอนร่วมห้องกับสาวงามถึง2คน ทำให้เขาตื่นเต้นจนนอนแทบไม่หลับ กว่าที่Ferrickจะข่มตาหลับลงได้ ก็ปาเขาไปเกือบเช้า...
จบบทที่19
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
มหาราชอาณาจักรเซนทอเนีย1ใน7ประเทศมหาอำนาจในโลกGDL เป็นประเทศของเผ่ามนุษย์ที่ปกครองด้วยระบอบกษัตริย์ เซนทอเนียเป็นประเทศที่มีชื่อเสียงในด้านศูนย์รวมของอัศวินและนักรบที่แข็งแกร่งและมีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก จักรพรรดิองค์ปัจจุบันของเซนทอเนีย ยังเป็นเพียงชายหนุ่มอายุแค่20ปีเท่านั้นเอง แต่ก็เป็นที่ยอมรับกันในหมู่ราษฎรและขุนนางทั่วหล้าว่า ท่านเป็นกษัตริย์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด ทั้งนี้เป็นเพราะท่านมักทำอะไรที่โดนใจชาวบ้านอยู่เสมอ ผิดกับกษัตริย์ของประเทศอื่น เช่น มีครั้งนึงมีขุนนางขี้ฉ้อระดับสูง4คน ใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มเหงราษฏรอย่างไม่เป็นธรรม ทั้งเข่นฆ่าชาวบ้านที่ไม่ชอบหน้า ข่มขืนสตรี และขึ้นภาษีในเขตปกครองของตัวเองตามอำเภอใจ เมื่อพวกมันถูกจับมาสอบสวน แทนที่จะยอมรับกลับอ้างกฏหมายข้างๆคูๆ ว่าต้องให้ตั้งคณะขุนนางขึ้นมาก่อนจึงมีสิทธิจะสอบสวนพวกตนได้ องค์จักรพรรดิทรงรู้เห็นความชั่วของพวกมันด้วยตาของตนอยู่แล้ว จากการปลอมตัวไปปะปนในหมู่ชาวบ้าน จึงสังหารพวกมันทั้งหมดด้วยตัวเอง โดยไม่พูดร่ำไร ท่านกล่าวกับพวกมันก่อนตายว่า\"ถ้ากษัตริย์อย่างข้า พอใจจะฆ่าไอ้พวกชั่วอย่างแก แล้วใครจะทำไมฟ่ะ\"เล่นเอาพวกมันตายโดยไม่มีโอกาสเถียงเลยแม้แต่น้อย ฟังดูเหมือนว่าท่านเป็นคนเผด็จการ แต่คนที่ท่านจะทำแบบนี้ด้วยนั้น ประชาชนทุกคนล้วนรู้อยู่แก่ใจว่า มันสมควรตายแล้วทั้งสิ้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น