ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ร่วมมือ
b]บทที่15:ร่วมมือ
ตั้งแต่ที่เจอออร์คเมื่อตอนที่เข้ามาในGDLเป็นครั้งแรก Ferrickก็ไม่คิดว่าจะมีสิ่งมีชีวิตใดในโลกนี้ที่น่ากลัวมากไปกว่านั้นอีกแล้ว ทว่า เขาได้สำนึกแล้วว่านั่นเป็นความคิดที่ผิด เมื่อได้เห็นอสูรกายที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้ ปีศาจที่มีแขน4ข้าง และกรงเล็บที่แหลมคมน่าสะพรึงกลัว แค่ตวัดมันสักครั้งนึง ก็คงจะฉีกตัวเขาเป็นชิ้นๆได้ง่ายดายเหมือนฉีกกระดาษ ดวงตาที่มืดมิดดำสนิทของมันจ้องมองมายังFerrick ในพริบตานั้นเองมันก็กางแขนทั้งหมดออก พุ่งตรงมายังพวกเขาอย่างรวดเร็ว เฟลย์เรียได้สติเป็นคนแรกรีบผลักตัวของFerrickออกจากรัศมีการโจมตีของมัน Keiก็ทำเช่นเดียวกันกับเจนนี่ ส่วนzaionicกับคินนั้นกระโดดหลบออกมาได้ทันหวุดหวิด กรงเล็บทั้ง4แขนของมันกวาดผ่านทุกคนอย่างเฉียดฉิว ไปประทะกับรถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหลังจนแหลกละเอียดทั้งคัน เมื่อรู้ตัวว่าพลาดเป้าหมายที่เล็งเอาไว้ DarkSlaveก็คำรามด้วยความโกรธ พร้อมกับทุบรถคันนั้นซ้ำๆจนมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
\"นั้นมันตัวอะไรกันนะ!\"Keiซึ่งตอนนี้กอดเจนนี่ไว้นอนอยู่กับพื้น กล่าวออกมาด้วยความตกใจ ถึงเขาจะอยู่ในนี้มานาน แต่ก็ไม่เคยเห็นตัวประหลาดอะไรที่มีหน้าตาแบบนี้มาก่อน Keiรีบพยุงตัวของเจนนี่ลุกขึ้นแล้วตะโกนบอกให้ทุกคนรีบหนี DarkSlaveที่กำลังทุบรถอยู่ ได้ยินเสียงของKeiก็กระโจนเข้ามาจะเล่นงานเขา แต่ก่อนที่กรงเล็บของมันจะสัมผัสตัวKeiกับเจนนี่ ทั้งสองคนก็หายไปจากตรงนั้นแล้ว
\"เป็นไรมั้ยKei เจนนี่! บาดเจ็บหรือเปล่า\"Ferrickกล่าว เขาใช้Osของตัวเองพาเฟลย์เรียมาด้านหลังของKeiกับเจนนี่แล้วจับตัวทั้งคู่ไว้ ก่อนที่จะย้ายที่อีกครั้งไปยังหน้าโรงแรมในพริบตา
\"ไม่เป็นไร แล้วคินกับzaionicละ\"เจนนี่ถาม Ferrickมองไปยังที่ๆ2คนนั้นยืนอยู่เพื่อจะวาร์ปไปช่วยอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าการพาคนจำนวนมากย้ายที่ติดต่อกัน จะสร้างภาระให้กับร่างกายของเขามากเกินไป ทำให้Ferrickหน้ามืดฟุบลงนั่งกับพื้นทันที เฟลย์เรียรีบเข้ามาประคองเขาเอาไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่DarkSlaveจู่โจมคินที่หอบถุงอาหารไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ทำให้ไม่สามารถป้องกันตัวได้
\"ตูม! โอ๊ย\"คินร้องออกมาเมื่อถูกDarkSlaveเหวี่ยงหลังแขนมากระแทก แม้จะไม่โดนกรงเล็บ แต่ก็ทำให้เขากระเด็นไปพร้อมกับถุงห่ออาหาร ลอยไปชนกำแพงบ้านที่อยู่แถวนั้นจนถล่มพังลงมาทับตัวเขา
\"คิน!\"zaionicตกใจเมื่อเห็นคินโดนทำร้าย เขาถอยห่างออกมาจากDarkSlave แล้วชักดาบที่เป็นเกล็ดโปร่งแสงสีแดงมีด้ามเป็นรูปร่างมังกร ออกมาตั้งท่าทันที
\"(ชิ!รู้งี้ยืมดาบเจ้าMahoroไว้สักเล่มก็ดี ลำพังวิชาดาบของเราจะเอามันอยู่มั้ยเนี่ย)\"zaionicคิด แล้วใช้ความคล่องตัวที่เหนือกว่าวิ่งอ้อมเข้าไปด้านหลังของDarkSlaveเพื่อโจมตี แต่มันรู้ทัน ใช้แขนสองข้างด้านหลังตะปบลงมาที่เขาทันที zaionicหลบไม่ทัน ได้แต่ใช้ดาบของตนฟันเข้าที่แขนทั้ง2ข้างของมันเพื่อป้องกัน แม้จะไม่มีพลังรุนแรงมาก แต่ก็สามารถตัดข้อมือมันได้ข้างนึง DarkSlaveร้องอย่างโหยหวนด้วยความเจ็บปวด มือที่ถูกตัดแตกสลายเป็นผงสีดำ มีควันคล้ายการเผาไหม้ลอยออกมาจากแผลและไม่มีมืองอกออกมาใหม่ ด้วยพลังในการกินวิญญาณของเขี้ยวเดรโกเทเรส zaionicฉวยโอกาสขณะที่มันเผลอเพราะความเจ็บปวด วิ่งไปดูคินในซากกำแพงทันที
\"คิน!บาดเจ็บมากมั้ย\"zaionicถาม คินนั่งซึมน้ำตาไหลออกมา
\"ขะ ขะ ของกินที่พี่เจนนี่ซื้อให้หล่นหมดเลยอ่ะครับ ฮือ ฮือ(T_T)\"คินไม่ได้บาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย แต่เขาเสียใจที่ทำอาหารหกหมด zaionicอยากจะตบหัวคินสักครั้งฐานทำให้เป็นห่วงโดยใช่เหตุ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เอื้ออำนวยนัก เขาจึงรีบดึงแขนของคินให้ลุกขึ้นมาแล้วบอกว่า
\"ช่างหัวอาหารมันก่อนเถอะน่า เดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่ก็ได้ ตอนนี้มาช่วยฉันอัดไอ้บึ้กนี้ก่อนเถอะ\"คินถึงใช้แขนเช็ดน้ำตาออก ความเสียใจที่ต้องเสียอาหารไป กลายเป็นความโกรธ คินรวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่หมัด แล้วชกลงพื้น สร้างคลื่นระเบิดที่มีพลังทำลายรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่ใช้กับทหารของพวกหลี่เว่ยซะอีก
\"ตูม! ฮู่มมมม\"เสียงระเบิดดังสนั่นไปทั้งเมืองตามมาด้วยเสียงคำรามของDarkSlave แรงระเบิดส่งให้มันลอยสูงขึ้นไปกว่า40เมตร ก่อนที่จะตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง ร่างกายของมันเป็นแผลฉีกขาดเหวอะหวะไปทั่ว แต่มันก็สมานเข้าหากันอย่างรวดเร็วจนไม่เหลือร่องรอย ก่อนที่Darkslaveจะลุกขึ้นมายืนบิดคอแก้เมื่อย2-3ที ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
\"(บ้าน่ามันโดน\"คินบอมเบอร์\"เข้าไปจังๆ แต่ยังหายได้ในพริบตา หรือว่าไอ้เจ้านี่มันคือ...)\"DarkSlaveไม่ปล่อยให้zaionicได้มีเวลาคิด มันบุกโจมตีเข้ามาอีก ด้วยการกระโดดจากระยะห่างหลายสิบเมตร กางกรงเล็บออกหมายจะขย้ำคินกับzaionicให้ได้ แต่ชั่วพริบตาก่อนที่มันจะถึงตัวทั้งสองคน ก็มีคนยับยั้งมันไว้ได้
\"ฉึก! ฮู่มมม กรรร\"DarkSlaveร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อโดนดาบที่หักงอเป็นมุมเหมือนบูมเมอแรงปักเข้าที่สีข้างจนร่วงไปกองกับพื้น ผู้ที่ขว้างมันมาไม่ใช่ใครแต่เป็นMahoroนั่นเอง โชคดีที่เขากลับออกมาจากสำนักงานของท่านขุนพลActซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก ทำให้สัมผัสกระแสพลังของDarksalveได้
\"แกนี่ กระจอกลงกว่าเดิมอีกนะ ขนาดปีศาจสวะๆพรรค์นี้ ยังจัดการไม่ได้อีกเหรอ\"Mahoroเยาะเย้ยzaionic แล้วก็ชักดาบอีกเล่มที่อยู่ในเสื้อออกมา คมดาบที่สั้นอยู่ยืดยาวออกมา2เมตร ก่อนที่เขาจะตั้งกระบวนท่าเพื่อรับมือกับDarkSlave
\"สวะ บ้านแกนะสิ เจ้านี่มันเป็นDarkSlaveนะโว้ย\"zaionicบอกMahoro ท่าทางเขาไม่แปลกใจแม้แต่น้อย คงเป็นเพราะเคยเจอร่องรอยของมันมาแล้วในป่า
\"จะเป็นDarkSlaveหรือไม่ มันไม่สำคัญหรอก อมนุษย์ที่ไม่มีจิตใจเป็นของตัวเองนะ เอาชนะฉันไม่ได้หรอก\"Mahoroพูดจบ DarkSlaveตัวนั้นก็ดึงดาบที่เสียบอยู่ขว้างกลับมาใส่เขา ดาบที่หมุนคว้างเข้ามาตัดเสาไฟที่ขวางทางขาดด้วยความเร็ว แต่กระนั้นMahoroก็ยังใช้มือซ้ายข้างเดียวจับมันเอาไว้ได้ง่ายๆ แล้วถือมันเอาไว้คู่กับดาบอีกข้าง
\"นายจะใช้ดาบลุยกับมันเหรอ ใช้กระสุนเวทย์เป่ามันจากระยะไกลจะไม่สะดวกกว่าเหรอ\"zaionicถาม เป็นจังหวะเดียวกับที่DarkSlaveทะยานเข้าหาพวกเขา
\"ถ้าฉันมีกระสุนธาตุแสงก็ว่าไปอย่าง แต่ตอนนี้ฉันพกแต่กระสุนธาตุธรรมดาเอาไว้เท่านั้น ขืนยิงใส่มัน อย่างมากก็แค่สร้างแผลจิ๊บจ้อย แถมยังจะไปเพิ่มพลังเวทย์ให้กับมันนะสิ\"Mahoroบอก พร้อมกับขว้างดาบที่เป็นบูมเมอแรงใส่Darkslaveอีกครั้ง ครั้งนี้มันหลบได้แล้วจู่โจมใส่เขา Mahoroรับไว้ได้ด้วยดาบของตน แต่มันก็ยังระดมโจมตีด้วยกรงเล็บทั้ง3ของมันอย่างรวดเร็ว บีบให้Mahoroได้แต่ตั้งรับ เสียงกรงเล็บฟาดฟันกับดาบอย่างรวดเร็วราวกับเสียงของโรงตีเหล็กนับร้อยๆแห่ง สภาพการณ์ตอนนี้เหมือนเขาจะเสียเปรียบ แต่ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามที่Mahoroคิดไว้ ดาบอีกเล่มที่เข้าขว้างพลาดไป หมุนโค้งพุ่งย้อนกลับมาที่กลางหลังของDarkSlave
พิ้ง! ฮู่มมม\"DarkSlaveจับดาบนั้นไว้ได้ด้วยมือที่3ของมันก่อนที่จะถูกตัว แผนของMahoroพลาดรึ! ไม่หรอก นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการ
\"เก่งดีนี่ แกใช้สองมือสู้กับฉัน ส่วนมือที่3รับดาบ แล้วทีนี้แกจะมือไหนป้องกันตัวเองละ(^_^)\"Mahoroยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ มีเงาสีดำลอยอยู่เหนือหัวDarkSlave zaionicนั้นเอง เขากระโดดขึ้นไปตั้งแต่ตอนที่เห็นดาบหมุนกลับมา เพราะเข้าใจแผนของMahoroแล้ว zaionicใช้ดาบของตนเสียบลงบนกลางหน้าผากของDarkSlaveจังๆ มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แผลที่โดนดาบของzaionicไม่ยอมหายไป มันใช้กำลังทั้งหมดสะบัดแขนเหวี่ยงกระแทกทั้งMahoroและzaionicให้ถอยออก ก่อนจะคุกเข่าลงกุมหน้าผากด้วยความทรมาน
\"เจ้าบ้าเอ้ย ทำไมไม่เสียบให้ถูกDarkSeedว่ะ\"Mahoroบ่นด้วยความโมโห เมื่อเห็นโอกาสทองที่จะคว่ำDarkSlaveได้หลุดลอยไป zaionicโต้กลับไปว่า
\"มุมมันไม่เอื้ออำนวยนี่หว่า คินใช้จักษุเทพมองดูแล้ว Darkseedของเจ้านี่มันอยู่ที่หน้าอก ไม่ใช่หัวแบบที่เราเคยเจอมา\"zaionicกล่าว ก่อนที่จะค่อยๆทรุดลงกับพื้น
\"ป้องกันการโจมตีเมื่อกี้ไม่ได้เหรอ?\"Mahoroถามด้วยความเป็นห่วง zaionicส่ายหน้า
\"เปล่า แต่การสัมผัสตัวมันทำให้ฉันเผลออ่านอดีตของมันได้ มัน..อุ๊บ\"zaionicพูดไม่ทันจบก็ป้องปากไว้เหมือนจะอาเจียนเพราะความรู้สึกคลื่นไส้ที่จิตใจซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธ เกลียด อาฆาต สิ้นหวังของDarkSlaveหลั่งไหลเข้าสู่สมองของเขาอย่างรุนแรง
\"คุณzaionicครับ เป็นไรหรือเปล่าครับ!\"คินเข้ามาประคองzaionicด้วยความเป็นห่วง Mahoroพอจะเข้าใจ ไม่ว่าใครก็ตามที่ยอมกลายเป็นDarkSlave ย่อมต้องมีอดีตที่ไม่ดีแน่ แต่แบบนี้กำลังรบก็เหลือแค่2คนนะสิ ระหว่างที่Mahoroคิดอยู่นั้นเอง DarkSlaveที่บาดเจ็บอยู่ก็กรีดร้องออกมา แล้วร่างกายของมันก็กลายสภาพเป็นรูปร่างที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเดิม มีแขนยืดยาวงอกออกมาเพิ่มอีกนับสิบๆข้าง ยาวกว่า4เมตรและมีปลายแขนเป็นใบมีดแหลมคม แล้วมันก็สะบัดแขนทั้งหมดไปมาด้วยความคลุ้มคลั่ง จนกลายเป็นรัศมีการโจมตีที่ครอบคลุมตัวมันเอาไว้ แรงอัดอากาศฉีกทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้าใกล้ตัวมันขาดเป็นชิ้นในพริบตา
\"บ้าเอ๊ย! พอรู้ตัวว่าสู้ไม่ไหว ก็เลยสร้างรูปแบบที่จะป้องกันร่างไว้ให้ได้งั้นเหรอ แบบนี้ก็ยิ่งยุ่งยากกว่าเดิมนะสิ\"Mahoroกล่าว คินเลยอาสาว่าจะจัดการหยุดมันให้เอง เขาชกหมัดลงไปที่พื้น แล้วตะโกนว่า
\"คินบอมเบอร์\"ก็เกิดพลังระเบิดขึ้นอีกครั้ง กระแทกDarkSlaveลอยขึ้นไปอยู่กลางอากาศ จนการหมุนเหวี่ยงแขนของมันชะงักไป Mahoroรวมพลังเวทย์ไว้ที่ดาบจนทำให้ไอน้ำที่อยู่รอบๆกลายเป็นน้ำแข็งหุ้มตัวดาบเอาไว้ แล้วขวางมันใส่DarkSlave เนื่องจากอยู่กลางอากาศทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เต็มที่ จึงหลบหรือปัดดาบทิ้งไม่ได้จำเป็นต้องรับเอาไว้ พลังเวทย์ที่สถิตอยู่ในดาบแช่แข็งแขนขาและร่างกายของมันเอาไว้กลางอากาศได้ชั่วครู่ แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะให้Mahoroใช้ท่าโจมตีขั้นเด็ดขาดได้ เขาชักปืนออกมา แล้วเล็งไปที่หน้าอกด้านซ้ายของมัน
\"เฮ้ยๆ ไหนบอกว่ากระสุนเวทย์ธรรมดาจัดการมันไม่ได้ไง\"zaionicท้วง ตอนนี้เขาควบคุมจิตเอาไว้ได้แล้ว แต่ก็ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย
\"ฉันไม่ได้ยิงกระสุนเวทย์ แต่จะใช้เวทย์ยิงกระสุนต่างหาก\"Mahoroบอก แล้วปืนที่ถือไว้ ก็มีประกายสายฟ้าประทุขึ้นมา จากประกายเล็กๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนDarkslaveร่วงลงใกล้ถึงพื้น เขาจึงกล่าวลามันเป็นครั้งสุดท้าย
\"ดับสูญไปซะ\"แล้วก็เหนี่ยวไกยิงมันออกไป กระสุนเจาะทะลวงทั้งน้ำแข็งและDarkSeedที่ryuseiฝังเอาไว้กระจุยหมด DarkSlaveร้องด้วยความเจ็บปวดเป็นครั้งสุดท้าย พลังวิญญาณสีดำที่อัดแน่นอยู่ในตัวกระจายออกไปจนหมดเหมือนลูกโป่งที่ถูกเจาะรู แล้วร่วงหล่นลงมากระแทกพื้นแตกสลายเป็นฝุ่นผงไปเหมือนกับคนที่ถูกมันฆ่า
\"ถ้ามีท่าโจมตีแรงๆแบบนี้ ทำไมไม่ใช้ซะตั้งแต่แรกฟ่ะ\"zaionicถาม ตอนนี้เขาพอจะลุกขึ้นยืนได้ แทนคำตอบMahoroเซไปด้านหลังเล็กน้อย แต่ก็ทรงตัวเอาไว้ได้ แล้วบอกว่า
\"อย่างแรกเลยนะ ท่านี้ใช้พลังเวทย์สูงมากๆในการทำให้ปืนเป็น\"เรลกัน\"(ปืนเหนี่ยวนำไฟฟ้าแรงสูง)ได้ชั่วขณะนึง แถมยังต้องเสียเวลานานในการวมพลัง ถ้าไม่มั่นใจว่าจะสยบมันได้ในการยิงครั้งเดียวละก็ ฉันไม่ซี้ซั้วใช้หรอก\"พอMahoroพูดจบ Ferrickที่ค่อยยังชั่วจากอาการเหนื่อยเพราะใช้os และทุกคนก็วิ่งมาหาพอดี
\"เป็นไรหรือเปล่าครับ คุณMahoro\"Ferrickถามด้วยความเป็นห่วง Mahoroโบกมือไปมาแทนการพูด Keiไปช่วยพยุงzaionic ส่วนเจนนี่เข้ามาดูแลคิน เมื่อคินเห็นเจนนี่ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีก รีบพูดตะกุกตะกักอย่างกลัวๆว่า
\"ขะ..ขะ.ขอโทษครับพี่เจนนี่ อึ้ก อึ้ก(T_T) ผม..ผมทำอาหารที่พี่ซื้อให้เสียหมดเลย ขอโทษครับ ผมขอโทษ ฮือ ฮือ\"แล้วก็ปล่อยโฮออกมาจนเจนนี่ต้องดึงเขามากอดไว้แล้วลูบหัวเบาๆปลอบว่า
\"บ้าจริงแค่อาหารนะช่างมันเถอะ เรานะไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วละ(^_^)\"แล้วเธอก็ยิ้มด้วยความโล่งใจที่คินไม่เป็นอะไรมาก พอเห็นว่าเจนนี่ไม่โกรธตน คินก็ค่อยสบายใจขึ้นมาเหมือนกัน ทันใดนั้นเอง พวกทหารที่ดูแลรักษาเมืองนี้ก็โผล่มาเต็มไปหมดพร้อมด้วยอาวุธและArmorSuitหลายตัว รวมไปถึงเหล่านักเวทย์ที่เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษด้วย
\"ทำไมไม่รอให้ตายหมดเมืองก่อนละ แล้วค่อยโผล่หัวมา\"zaionicประชด ที่จริงตั้งแต่Darkslaveโผล่มาและเริ่มต่อสู้ เวลาทั้งหมดผ่านไปแค่2นาทีเศษๆเท่านั้นเอง แต่สำหรับzaionicคงจะรู้สึกว่ามันนานเป็นชั่วโมงแน่นอน เอเทสซึ่งนำกำลังเจ้าหน้าที่มา ขออภัยต่อความล่าช้าเพราะมัวแต่ใช้กำลังทหารส่วนนึงไปตามล่าHikaru ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้นซ้ำซ้อน Mahoroให้ทุกคนไปพักผ่อนและรักษาแผลถลอกเล็กๆน้อยๆในโรงแรมก่อน ส่วนเขากับzaionicจะไปให้ปากคำที่สำนักงานกลางของPWO...
เมื่ออยู่ในโรงแรมแล้ว เจนนี่ก็ใช้เวทย์Healรักษาแผลให้ทุกคน จากนั้นก็พูดคุยกันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้
\"นั้นมันตัวอะไรเหรอKei?\"FerrickถามKei ทั้งKeiกับเจนนี่ต่างก็ไม่รู้จักทั้งคู่ Keiบอกว่า แม้เขาจะอยู่ในนี้มานาน แต่ก็ไม่เคยเจอตัวอะไรที่น่ากลัวแบบนั้นมาก่อน เจนนี่จึงถามคินว่ารู้จักหรือเปล่า คินตอบว่า
\"ครับ ผมรู้จักครับ ไอ้ตัวที่มีพลังสีดำๆแผ่ออกมาจากตัว zaionicเรียกมันว่าDarkSlaveครับ\"เมื่อได้ยินคำว่าDarkSlave Keiก็เข้าใจทันที
\"DarkSlave! มิน่าละฉันถึงไม่เคยเห็น เพราะมันเป็นปีศาจที่กลายร่างมาจากมนุษย์นั่นเอง\"แล้วKeiก็เล่าให้ทุกคนฟังว่าเขาเคยได้ยินเรื่องของDarkSlaveมาจากเจ้านายเก่าของเขาก่อนที่จะมาอยู่โบสถ์
\"ตามที่ได้ยินมาDarkSlaveนั้นเดิมทีก็เป็นมนุษย์ธรรมดาๆอย่างเรานี่แหละ แต่เมื่อสูญเสียอะไรบางอย่างที่สำคัญที่สุดในชีวิตไปจนถูกความแค้นเข้าครอบงำ ก็จะถูกสิ่งที่เรียกกันว่าDarkAgentชักจูงให้แลกเปลี่ยนวิญญาณกับพลังที่จะกลายเป็นปีศาจร้ายในรูปแบบต่างๆตามแต่จิตใจของคนๆนั้น\"Keiพูดจบ ก็มีเสียงดังเหมือนกับเสียงคำรามของสัตว์ร้ายขึ้นในห้อง ทุกคนตกใจหันไปสำรวจรอบๆ ว่าสัตว์ประหลาดอะไรบุกเข้ามาอีกเหรอ ก็เห็นคินทำหน้าเหนื่อยๆแล้วบอกว่า
...........\"ผมหิวข้าวจังเลยครับ-_-\"เสียงคำรามที่ว่าก็ดังขึ้นมาอีก ที่แท้มันก็เป็นเสียงท้องของคินร้องนั้นเอง ทุกคนพากันหัวเราะออกมา:D ความตึงเครียดทั้งหลายค่อยผ่อนคลายลงหน่อย ทั้งหมดจึงพากันลงมารับประทานอาหารค่ำที่ชั้นล่าง คินร่าเริงสุดๆเมื่อพนักงานยกเอาอาหารชุดใหญ่มาเสิร์ฟ แล้วทุกคนก็เริ่มลงมือทานอาหาร....
หลังจากที่Mahoroกับzaionicให้ปากคำเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เอเทสก็อาสาจะไปส่งด้วยรถ แต่Mahoroบอกว่าไม่ต้องก็ได้ และเดินกลับมาพร้อมzaionic อากาศในเมืองยามค่ำคืนหนาวเย็นจนหมอกปกคลุมหนาแน่นไปทั่ว ระหว่างทางzaionicก็พูดขึ้นว่า
\"ไม่เจอกันนานฝีมือนายพัฒนาไปมากนะ แต่ก่อนใช้ได้แค่เวทย์ไฟบรรจุในอาวุธ แต่ตอนนี้ใช้ได้ทั้งน้ำแข็งและสายฟ้าแล้วรึ\"zaionicไม่ได้อยากจะชมMahoro แต่เขารู้สึกว่าตนเองไม่ได้เก่งขึ้นเลยนับตั้งแต่เมื่อ5ปีก่อน
\"ของมันแน่อยู่แล้ว ทุกคนย่อมมีการเปลี่ยนแปลง คนที่ไม่เปลี่ยนไปเลยจาก5ปีก่อน\"Mahoroหยุดไปจังหวะนึงก่อนที่จะพูดต่อ
\"คงจะมีแค่นายละมั้งที่ไม่เปลี่ยนไปเลย\"ประโยคสุดท้ายนี้Mahoroไม่ได้กล่าวด้วยความรู้สึกดูถูก แต่มันแฝงความเศร้าบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้ แล้วMahoroก็เงียบไปเหมือนกับจะนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกันจนใกล้จะถึงโรงแรม Mahoroจึงเอ่ยปากขึ้นว่า
\"ฉันเจอHikaruในเมืองนี้\"นั่นทำให้zaionicชะงักไปทันที กล่าวด้วยความตกใจว่า
\"นายเจอมันที่นี้เหรอ! ไหนมันอยู่ที่ไหนกันบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ\"zaionicกระชากคอเสื้อMahoro ถามอย่างร้อนรนด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน Mahoroบอกว่า
\"เสียใจด้วยนะ ที่มันหลบไปจากเมืองนี้แล้ว ถ้าไม่ติดที่ว่าฉันเจอมันอยู่ในโรงแรมแล้วละก็ คงจะได้จัดการขั้นเด็ดขาดกับมันไปแล้ว\"zaionicปล่อยมือออก มีท่าทีขัดใจเล็กน้อย แต่ก็พอยอมรับได้ เขารู้ว่าMahoroทำถูกแล้ว ถ้าทั้งสองสู้กันเต็มที่จริงๆ คนที่อยู่ในหอจันทราจะต้องล้มตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่
\"มันมาที่เมืองนี้ทำไม\"zaionicถามต่อ
\"เพื่อฆ่าคน และมันก็ทำสำเร็จแล้วด้วย แขกVIPคนนึงถูกมันเก็บ น่าแปลกที่เหตุการณ์วุ่นวายทั้งสองอย่างในเมืองนี้เกิดขึ้นใกล้เคียงกัน\"Mahoroกล่าว zaionicนิ่งไปครู่นึงก่อนที่จะพูดว่า
\"อดีตของDarkSlaveตัวนั้นนะ เขาชื่อว่าเซียงเป็นหัวหน้าหน่วยทหารปฏิวัติที่ถูกหลี่เว่ยทำลาย ตอนนี้พวกหลี่เว่ยและทหารในค่ายนั้นทั้งหมดนะถูกฆ่าทิ้งหมดแล้ว\"Mahoroบอกว่าเรื่องอดีตของDarkSlaveนะไม่จำเป็นต้องเล่าให้เขาฟังหรอก แต่zaionicตอบว่ามันจำเป็นเพราะว่า
\"คนที่ทำให้เขาเป็นDarkSlave คือryusei\"เรื่องนี้ทำให้Mahoroเป็นฝ่ายชะงักไปบ้าง เขาพึมพำเหมือนกับจะพูดกับตัวเอง
\"ryusei ไอ้ชั่วอีกคนที่น่าฆ่าทิ้งยิ่งกว่าHikaruอีกนะเหรอ การที่มันทั้งสองปรากฏตัวไล่เรี่ยกันแบบนี้ คงจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันแน่\"Mahoroตั้งข้อสงสัย แต่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก
\"ช่างมันก่อนเถอะ ยังไงตอนนี้หน้าที่ของก็ฉันคือการคุ้มกันFerrickกับพรรคพวกของเขาให้ถึงเซนทอเนียโดยปลอดภัย เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง\"จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนถึงโรงแรม
\"อ๊า อิ๊น อ๊วย อั๊น อิ๊ อั๊บ อุ๊นไอ๊โออิค(มากินด้วยกันสิครับคุณzaionic)\"คินที่มีอาหารอยู่เต็มปากชวนzaionicกินข้าว ตอนนี้ทุกคนอิ่มกันหมดแล้วยกเว้นคินกับzaionicและMahoroที่พึ่งมาถึง แน่นอนzaionicไม่ปฏิเสธเข้าไปร่วมแจมกับคินทันที ส่วนMahoroบอกว่าตนไม่หิวเพราะกินมาแล้วช่วงเย็น และกล่าวว่าพรุ่งนี้เราจะเปลี่ยนพาหนะที่ใช้เดินทาง เนื่องจากได้ข้อมูลมาจากเอเทสมาแล้วว่า ฝูงมังกรไฟที่อาละวาดอยู่ในน่านฟ้าแถบนี้ถูกกองอัศวินเวหาของเซนทอเนียกำจัดหมดแล้ว ทำให้ใช้ยานบินได้โดยปลอดภัย เขาจึงได้ติดต่อขอใช้เครื่องบินขนส่งบุคคลของPWOไว้ ซึ่งจะทำให้เดินทางถึงเซนทอเนียได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง แทนที่จะเป็นหลายวันถ้าใช้AGC. ขอให้เตรียมสัมภาระไว้ให้พร้อมด้วย แล้วMahoroก็ขอตัวไปนอนก่อน หลังจากที่zaionicและคินกินจนอิ่มแล้ว ทุกคนก็พากันแยกย้ายไปพักผ่อน ระหว่างที่นอนอยู่Ferrickก็ครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมดในวันนี้
\"(เรานี้ช่างอ่อนแอจริงๆ ทำให้เฟลย์เรียต้องเสี่ยงอันตรายอยู่เรื่อยเลย ทั้งตอนที่อยู่ค่ายทหารและตอนที่ถูกปีศาจตัวนั้นทำร้าย ถ้าหลบช้ากว่านี้อีกนิดละก็ เธอคงจะถูกกรงเล็บของมันแน่)\"Ferrickรู้สึกเจ็บใจตัวเองเมื่อคิดถึงเรื่องนี้
\"(ถ้าไปถึงเซนทอเนียแล้วละก็ เราจะต้องเก่งกว่านี้ให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อปกป้องตัวเอง แต่จะต้องปกป้องเธอให้ได้ด้วย)\"แล้วFerrickก็ผล็อยหลับไป และแล้ว1วันที่แสนวุ่นวายและยาวนานก็ผ่านพ้นไป...
ทางด้านของKenกับเมเช่ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในห้องเดียวกัน! มีเสียงพูดคุยดังผ่านประตูออกมา
\"นี่แรงๆหน่อยสิ ไม่เห็นรู้สึกเลย\"เมเช่กล่าว
\"นี่ก็เต็มแรงแล้วนะ\"Kenตอบ
\"ให้มันถูกจุดหน่อยสิ เน้นๆตรงนั้นหน่อย\"เมเช่สั่งอีก
\"ตรงนี้ใช่มั้ย\"Kenถาม
\"ใช่ตรงนี้แหละ อ้า สบายดีจัง(^_^)\"เมเช่บอก
\"พอหรือยังละ ฉันเมื่อยแล้วนะ ตามหลักคนที่ทำงานหนักกว่าอย่างฉัน ต้องเป็นคนถูกนวดไม่ใช่เหรอ\"Kenบ่น ตอนนี้เขากำลังนวดหลังให้เมเช่ที่นอนคว่ำหน้าอยู่ในห้องนอน ทั้งคู่เลิกงานกลับมาจากร้านแล้ว
\"เอาน่า เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ เล็กๆน้อยๆแค่นี้ก็ช่วยๆหน่อยเถอะน่า ถือว่าเสียสละให้ผู้หญิง อ้อ แล้วก็ถ้านวดเสร็จแล้วอย่าลืมทำความสะอาดบ้านนะ\"เมเช่ย้ำถึงหน้าที่หลักของKen
\"(Ferrickนายรีบมาเร็วๆหน่อยเถอะToT)\"Kenนึกในใจ ตอนนี้เขาคิดถึงFerrickมากกว่าใครในโลกนี้...
จบบทที่15
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
...........เรลกัน(RailGun) ใครที่เคยอ่านการ์ตูนหรือนิยายแนววิทยาศาตร์คงจะรู้จักกันดี เรลกันก็คือปืนที่ยิงลูกกระสุนออกไปด้วยพลังของแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้ลูกกระสุนเคลื่อนที่ด้วยความเร็วใกล้เคียงกับแสง(แสงเคลื่อนที่ได้เร็วถึง3แสนกิโลเมตรใน1วินาที)ซึ่งทำให้มันมีพลังทำลายล้างสูงกว่าปืนที่ยิงกระสุนด้วยดินปืนธรรมดา(ปืนธรรมดายิงกระสุนได้เร็วแค่900-1100เมตรต่อ1วินาทีเท่านั้นเอง) ปืนชนิดนี้มีอยู่จริง และถูกพัฒนาขึ้นโดยอเมริกา เนื่องจากปัญหาทางเทคโนโลยี่ในตอนนี้ ที่ไม่สามารถทำให้มันมีขนาดเล็กเพียงพอที่จะเคลื่อนย้ายไปมาโดยง่าย และใช้เวลารวบรวมกระแสไฟฟ้านานต่อการยิงครั้งนึง ทำให้มันยังไม่เหมาะที่จะนำมาใช้
ตั้งแต่ที่เจอออร์คเมื่อตอนที่เข้ามาในGDLเป็นครั้งแรก Ferrickก็ไม่คิดว่าจะมีสิ่งมีชีวิตใดในโลกนี้ที่น่ากลัวมากไปกว่านั้นอีกแล้ว ทว่า เขาได้สำนึกแล้วว่านั่นเป็นความคิดที่ผิด เมื่อได้เห็นอสูรกายที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้ ปีศาจที่มีแขน4ข้าง และกรงเล็บที่แหลมคมน่าสะพรึงกลัว แค่ตวัดมันสักครั้งนึง ก็คงจะฉีกตัวเขาเป็นชิ้นๆได้ง่ายดายเหมือนฉีกกระดาษ ดวงตาที่มืดมิดดำสนิทของมันจ้องมองมายังFerrick ในพริบตานั้นเองมันก็กางแขนทั้งหมดออก พุ่งตรงมายังพวกเขาอย่างรวดเร็ว เฟลย์เรียได้สติเป็นคนแรกรีบผลักตัวของFerrickออกจากรัศมีการโจมตีของมัน Keiก็ทำเช่นเดียวกันกับเจนนี่ ส่วนzaionicกับคินนั้นกระโดดหลบออกมาได้ทันหวุดหวิด กรงเล็บทั้ง4แขนของมันกวาดผ่านทุกคนอย่างเฉียดฉิว ไปประทะกับรถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหลังจนแหลกละเอียดทั้งคัน เมื่อรู้ตัวว่าพลาดเป้าหมายที่เล็งเอาไว้ DarkSlaveก็คำรามด้วยความโกรธ พร้อมกับทุบรถคันนั้นซ้ำๆจนมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
\"นั้นมันตัวอะไรกันนะ!\"Keiซึ่งตอนนี้กอดเจนนี่ไว้นอนอยู่กับพื้น กล่าวออกมาด้วยความตกใจ ถึงเขาจะอยู่ในนี้มานาน แต่ก็ไม่เคยเห็นตัวประหลาดอะไรที่มีหน้าตาแบบนี้มาก่อน Keiรีบพยุงตัวของเจนนี่ลุกขึ้นแล้วตะโกนบอกให้ทุกคนรีบหนี DarkSlaveที่กำลังทุบรถอยู่ ได้ยินเสียงของKeiก็กระโจนเข้ามาจะเล่นงานเขา แต่ก่อนที่กรงเล็บของมันจะสัมผัสตัวKeiกับเจนนี่ ทั้งสองคนก็หายไปจากตรงนั้นแล้ว
\"เป็นไรมั้ยKei เจนนี่! บาดเจ็บหรือเปล่า\"Ferrickกล่าว เขาใช้Osของตัวเองพาเฟลย์เรียมาด้านหลังของKeiกับเจนนี่แล้วจับตัวทั้งคู่ไว้ ก่อนที่จะย้ายที่อีกครั้งไปยังหน้าโรงแรมในพริบตา
\"ไม่เป็นไร แล้วคินกับzaionicละ\"เจนนี่ถาม Ferrickมองไปยังที่ๆ2คนนั้นยืนอยู่เพื่อจะวาร์ปไปช่วยอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าการพาคนจำนวนมากย้ายที่ติดต่อกัน จะสร้างภาระให้กับร่างกายของเขามากเกินไป ทำให้Ferrickหน้ามืดฟุบลงนั่งกับพื้นทันที เฟลย์เรียรีบเข้ามาประคองเขาเอาไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่DarkSlaveจู่โจมคินที่หอบถุงอาหารไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ทำให้ไม่สามารถป้องกันตัวได้
\"ตูม! โอ๊ย\"คินร้องออกมาเมื่อถูกDarkSlaveเหวี่ยงหลังแขนมากระแทก แม้จะไม่โดนกรงเล็บ แต่ก็ทำให้เขากระเด็นไปพร้อมกับถุงห่ออาหาร ลอยไปชนกำแพงบ้านที่อยู่แถวนั้นจนถล่มพังลงมาทับตัวเขา
\"คิน!\"zaionicตกใจเมื่อเห็นคินโดนทำร้าย เขาถอยห่างออกมาจากDarkSlave แล้วชักดาบที่เป็นเกล็ดโปร่งแสงสีแดงมีด้ามเป็นรูปร่างมังกร ออกมาตั้งท่าทันที
\"(ชิ!รู้งี้ยืมดาบเจ้าMahoroไว้สักเล่มก็ดี ลำพังวิชาดาบของเราจะเอามันอยู่มั้ยเนี่ย)\"zaionicคิด แล้วใช้ความคล่องตัวที่เหนือกว่าวิ่งอ้อมเข้าไปด้านหลังของDarkSlaveเพื่อโจมตี แต่มันรู้ทัน ใช้แขนสองข้างด้านหลังตะปบลงมาที่เขาทันที zaionicหลบไม่ทัน ได้แต่ใช้ดาบของตนฟันเข้าที่แขนทั้ง2ข้างของมันเพื่อป้องกัน แม้จะไม่มีพลังรุนแรงมาก แต่ก็สามารถตัดข้อมือมันได้ข้างนึง DarkSlaveร้องอย่างโหยหวนด้วยความเจ็บปวด มือที่ถูกตัดแตกสลายเป็นผงสีดำ มีควันคล้ายการเผาไหม้ลอยออกมาจากแผลและไม่มีมืองอกออกมาใหม่ ด้วยพลังในการกินวิญญาณของเขี้ยวเดรโกเทเรส zaionicฉวยโอกาสขณะที่มันเผลอเพราะความเจ็บปวด วิ่งไปดูคินในซากกำแพงทันที
\"คิน!บาดเจ็บมากมั้ย\"zaionicถาม คินนั่งซึมน้ำตาไหลออกมา
\"ขะ ขะ ของกินที่พี่เจนนี่ซื้อให้หล่นหมดเลยอ่ะครับ ฮือ ฮือ(T_T)\"คินไม่ได้บาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย แต่เขาเสียใจที่ทำอาหารหกหมด zaionicอยากจะตบหัวคินสักครั้งฐานทำให้เป็นห่วงโดยใช่เหตุ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เอื้ออำนวยนัก เขาจึงรีบดึงแขนของคินให้ลุกขึ้นมาแล้วบอกว่า
\"ช่างหัวอาหารมันก่อนเถอะน่า เดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่ก็ได้ ตอนนี้มาช่วยฉันอัดไอ้บึ้กนี้ก่อนเถอะ\"คินถึงใช้แขนเช็ดน้ำตาออก ความเสียใจที่ต้องเสียอาหารไป กลายเป็นความโกรธ คินรวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่หมัด แล้วชกลงพื้น สร้างคลื่นระเบิดที่มีพลังทำลายรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่ใช้กับทหารของพวกหลี่เว่ยซะอีก
\"ตูม! ฮู่มมมม\"เสียงระเบิดดังสนั่นไปทั้งเมืองตามมาด้วยเสียงคำรามของDarkSlave แรงระเบิดส่งให้มันลอยสูงขึ้นไปกว่า40เมตร ก่อนที่จะตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง ร่างกายของมันเป็นแผลฉีกขาดเหวอะหวะไปทั่ว แต่มันก็สมานเข้าหากันอย่างรวดเร็วจนไม่เหลือร่องรอย ก่อนที่Darkslaveจะลุกขึ้นมายืนบิดคอแก้เมื่อย2-3ที ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
\"(บ้าน่ามันโดน\"คินบอมเบอร์\"เข้าไปจังๆ แต่ยังหายได้ในพริบตา หรือว่าไอ้เจ้านี่มันคือ...)\"DarkSlaveไม่ปล่อยให้zaionicได้มีเวลาคิด มันบุกโจมตีเข้ามาอีก ด้วยการกระโดดจากระยะห่างหลายสิบเมตร กางกรงเล็บออกหมายจะขย้ำคินกับzaionicให้ได้ แต่ชั่วพริบตาก่อนที่มันจะถึงตัวทั้งสองคน ก็มีคนยับยั้งมันไว้ได้
\"ฉึก! ฮู่มมม กรรร\"DarkSlaveร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อโดนดาบที่หักงอเป็นมุมเหมือนบูมเมอแรงปักเข้าที่สีข้างจนร่วงไปกองกับพื้น ผู้ที่ขว้างมันมาไม่ใช่ใครแต่เป็นMahoroนั่นเอง โชคดีที่เขากลับออกมาจากสำนักงานของท่านขุนพลActซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก ทำให้สัมผัสกระแสพลังของDarksalveได้
\"แกนี่ กระจอกลงกว่าเดิมอีกนะ ขนาดปีศาจสวะๆพรรค์นี้ ยังจัดการไม่ได้อีกเหรอ\"Mahoroเยาะเย้ยzaionic แล้วก็ชักดาบอีกเล่มที่อยู่ในเสื้อออกมา คมดาบที่สั้นอยู่ยืดยาวออกมา2เมตร ก่อนที่เขาจะตั้งกระบวนท่าเพื่อรับมือกับDarkSlave
\"สวะ บ้านแกนะสิ เจ้านี่มันเป็นDarkSlaveนะโว้ย\"zaionicบอกMahoro ท่าทางเขาไม่แปลกใจแม้แต่น้อย คงเป็นเพราะเคยเจอร่องรอยของมันมาแล้วในป่า
\"จะเป็นDarkSlaveหรือไม่ มันไม่สำคัญหรอก อมนุษย์ที่ไม่มีจิตใจเป็นของตัวเองนะ เอาชนะฉันไม่ได้หรอก\"Mahoroพูดจบ DarkSlaveตัวนั้นก็ดึงดาบที่เสียบอยู่ขว้างกลับมาใส่เขา ดาบที่หมุนคว้างเข้ามาตัดเสาไฟที่ขวางทางขาดด้วยความเร็ว แต่กระนั้นMahoroก็ยังใช้มือซ้ายข้างเดียวจับมันเอาไว้ได้ง่ายๆ แล้วถือมันเอาไว้คู่กับดาบอีกข้าง
\"นายจะใช้ดาบลุยกับมันเหรอ ใช้กระสุนเวทย์เป่ามันจากระยะไกลจะไม่สะดวกกว่าเหรอ\"zaionicถาม เป็นจังหวะเดียวกับที่DarkSlaveทะยานเข้าหาพวกเขา
\"ถ้าฉันมีกระสุนธาตุแสงก็ว่าไปอย่าง แต่ตอนนี้ฉันพกแต่กระสุนธาตุธรรมดาเอาไว้เท่านั้น ขืนยิงใส่มัน อย่างมากก็แค่สร้างแผลจิ๊บจ้อย แถมยังจะไปเพิ่มพลังเวทย์ให้กับมันนะสิ\"Mahoroบอก พร้อมกับขว้างดาบที่เป็นบูมเมอแรงใส่Darkslaveอีกครั้ง ครั้งนี้มันหลบได้แล้วจู่โจมใส่เขา Mahoroรับไว้ได้ด้วยดาบของตน แต่มันก็ยังระดมโจมตีด้วยกรงเล็บทั้ง3ของมันอย่างรวดเร็ว บีบให้Mahoroได้แต่ตั้งรับ เสียงกรงเล็บฟาดฟันกับดาบอย่างรวดเร็วราวกับเสียงของโรงตีเหล็กนับร้อยๆแห่ง สภาพการณ์ตอนนี้เหมือนเขาจะเสียเปรียบ แต่ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามที่Mahoroคิดไว้ ดาบอีกเล่มที่เข้าขว้างพลาดไป หมุนโค้งพุ่งย้อนกลับมาที่กลางหลังของDarkSlave
พิ้ง! ฮู่มมม\"DarkSlaveจับดาบนั้นไว้ได้ด้วยมือที่3ของมันก่อนที่จะถูกตัว แผนของMahoroพลาดรึ! ไม่หรอก นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการ
\"เก่งดีนี่ แกใช้สองมือสู้กับฉัน ส่วนมือที่3รับดาบ แล้วทีนี้แกจะมือไหนป้องกันตัวเองละ(^_^)\"Mahoroยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ มีเงาสีดำลอยอยู่เหนือหัวDarkSlave zaionicนั้นเอง เขากระโดดขึ้นไปตั้งแต่ตอนที่เห็นดาบหมุนกลับมา เพราะเข้าใจแผนของMahoroแล้ว zaionicใช้ดาบของตนเสียบลงบนกลางหน้าผากของDarkSlaveจังๆ มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แผลที่โดนดาบของzaionicไม่ยอมหายไป มันใช้กำลังทั้งหมดสะบัดแขนเหวี่ยงกระแทกทั้งMahoroและzaionicให้ถอยออก ก่อนจะคุกเข่าลงกุมหน้าผากด้วยความทรมาน
\"เจ้าบ้าเอ้ย ทำไมไม่เสียบให้ถูกDarkSeedว่ะ\"Mahoroบ่นด้วยความโมโห เมื่อเห็นโอกาสทองที่จะคว่ำDarkSlaveได้หลุดลอยไป zaionicโต้กลับไปว่า
\"มุมมันไม่เอื้ออำนวยนี่หว่า คินใช้จักษุเทพมองดูแล้ว Darkseedของเจ้านี่มันอยู่ที่หน้าอก ไม่ใช่หัวแบบที่เราเคยเจอมา\"zaionicกล่าว ก่อนที่จะค่อยๆทรุดลงกับพื้น
\"ป้องกันการโจมตีเมื่อกี้ไม่ได้เหรอ?\"Mahoroถามด้วยความเป็นห่วง zaionicส่ายหน้า
\"เปล่า แต่การสัมผัสตัวมันทำให้ฉันเผลออ่านอดีตของมันได้ มัน..อุ๊บ\"zaionicพูดไม่ทันจบก็ป้องปากไว้เหมือนจะอาเจียนเพราะความรู้สึกคลื่นไส้ที่จิตใจซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธ เกลียด อาฆาต สิ้นหวังของDarkSlaveหลั่งไหลเข้าสู่สมองของเขาอย่างรุนแรง
\"คุณzaionicครับ เป็นไรหรือเปล่าครับ!\"คินเข้ามาประคองzaionicด้วยความเป็นห่วง Mahoroพอจะเข้าใจ ไม่ว่าใครก็ตามที่ยอมกลายเป็นDarkSlave ย่อมต้องมีอดีตที่ไม่ดีแน่ แต่แบบนี้กำลังรบก็เหลือแค่2คนนะสิ ระหว่างที่Mahoroคิดอยู่นั้นเอง DarkSlaveที่บาดเจ็บอยู่ก็กรีดร้องออกมา แล้วร่างกายของมันก็กลายสภาพเป็นรูปร่างที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเดิม มีแขนยืดยาวงอกออกมาเพิ่มอีกนับสิบๆข้าง ยาวกว่า4เมตรและมีปลายแขนเป็นใบมีดแหลมคม แล้วมันก็สะบัดแขนทั้งหมดไปมาด้วยความคลุ้มคลั่ง จนกลายเป็นรัศมีการโจมตีที่ครอบคลุมตัวมันเอาไว้ แรงอัดอากาศฉีกทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้าใกล้ตัวมันขาดเป็นชิ้นในพริบตา
\"บ้าเอ๊ย! พอรู้ตัวว่าสู้ไม่ไหว ก็เลยสร้างรูปแบบที่จะป้องกันร่างไว้ให้ได้งั้นเหรอ แบบนี้ก็ยิ่งยุ่งยากกว่าเดิมนะสิ\"Mahoroกล่าว คินเลยอาสาว่าจะจัดการหยุดมันให้เอง เขาชกหมัดลงไปที่พื้น แล้วตะโกนว่า
\"คินบอมเบอร์\"ก็เกิดพลังระเบิดขึ้นอีกครั้ง กระแทกDarkSlaveลอยขึ้นไปอยู่กลางอากาศ จนการหมุนเหวี่ยงแขนของมันชะงักไป Mahoroรวมพลังเวทย์ไว้ที่ดาบจนทำให้ไอน้ำที่อยู่รอบๆกลายเป็นน้ำแข็งหุ้มตัวดาบเอาไว้ แล้วขวางมันใส่DarkSlave เนื่องจากอยู่กลางอากาศทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เต็มที่ จึงหลบหรือปัดดาบทิ้งไม่ได้จำเป็นต้องรับเอาไว้ พลังเวทย์ที่สถิตอยู่ในดาบแช่แข็งแขนขาและร่างกายของมันเอาไว้กลางอากาศได้ชั่วครู่ แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะให้Mahoroใช้ท่าโจมตีขั้นเด็ดขาดได้ เขาชักปืนออกมา แล้วเล็งไปที่หน้าอกด้านซ้ายของมัน
\"เฮ้ยๆ ไหนบอกว่ากระสุนเวทย์ธรรมดาจัดการมันไม่ได้ไง\"zaionicท้วง ตอนนี้เขาควบคุมจิตเอาไว้ได้แล้ว แต่ก็ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย
\"ฉันไม่ได้ยิงกระสุนเวทย์ แต่จะใช้เวทย์ยิงกระสุนต่างหาก\"Mahoroบอก แล้วปืนที่ถือไว้ ก็มีประกายสายฟ้าประทุขึ้นมา จากประกายเล็กๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนDarkslaveร่วงลงใกล้ถึงพื้น เขาจึงกล่าวลามันเป็นครั้งสุดท้าย
\"ดับสูญไปซะ\"แล้วก็เหนี่ยวไกยิงมันออกไป กระสุนเจาะทะลวงทั้งน้ำแข็งและDarkSeedที่ryuseiฝังเอาไว้กระจุยหมด DarkSlaveร้องด้วยความเจ็บปวดเป็นครั้งสุดท้าย พลังวิญญาณสีดำที่อัดแน่นอยู่ในตัวกระจายออกไปจนหมดเหมือนลูกโป่งที่ถูกเจาะรู แล้วร่วงหล่นลงมากระแทกพื้นแตกสลายเป็นฝุ่นผงไปเหมือนกับคนที่ถูกมันฆ่า
\"ถ้ามีท่าโจมตีแรงๆแบบนี้ ทำไมไม่ใช้ซะตั้งแต่แรกฟ่ะ\"zaionicถาม ตอนนี้เขาพอจะลุกขึ้นยืนได้ แทนคำตอบMahoroเซไปด้านหลังเล็กน้อย แต่ก็ทรงตัวเอาไว้ได้ แล้วบอกว่า
\"อย่างแรกเลยนะ ท่านี้ใช้พลังเวทย์สูงมากๆในการทำให้ปืนเป็น\"เรลกัน\"(ปืนเหนี่ยวนำไฟฟ้าแรงสูง)ได้ชั่วขณะนึง แถมยังต้องเสียเวลานานในการวมพลัง ถ้าไม่มั่นใจว่าจะสยบมันได้ในการยิงครั้งเดียวละก็ ฉันไม่ซี้ซั้วใช้หรอก\"พอMahoroพูดจบ Ferrickที่ค่อยยังชั่วจากอาการเหนื่อยเพราะใช้os และทุกคนก็วิ่งมาหาพอดี
\"เป็นไรหรือเปล่าครับ คุณMahoro\"Ferrickถามด้วยความเป็นห่วง Mahoroโบกมือไปมาแทนการพูด Keiไปช่วยพยุงzaionic ส่วนเจนนี่เข้ามาดูแลคิน เมื่อคินเห็นเจนนี่ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีก รีบพูดตะกุกตะกักอย่างกลัวๆว่า
\"ขะ..ขะ.ขอโทษครับพี่เจนนี่ อึ้ก อึ้ก(T_T) ผม..ผมทำอาหารที่พี่ซื้อให้เสียหมดเลย ขอโทษครับ ผมขอโทษ ฮือ ฮือ\"แล้วก็ปล่อยโฮออกมาจนเจนนี่ต้องดึงเขามากอดไว้แล้วลูบหัวเบาๆปลอบว่า
\"บ้าจริงแค่อาหารนะช่างมันเถอะ เรานะไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วละ(^_^)\"แล้วเธอก็ยิ้มด้วยความโล่งใจที่คินไม่เป็นอะไรมาก พอเห็นว่าเจนนี่ไม่โกรธตน คินก็ค่อยสบายใจขึ้นมาเหมือนกัน ทันใดนั้นเอง พวกทหารที่ดูแลรักษาเมืองนี้ก็โผล่มาเต็มไปหมดพร้อมด้วยอาวุธและArmorSuitหลายตัว รวมไปถึงเหล่านักเวทย์ที่เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษด้วย
\"ทำไมไม่รอให้ตายหมดเมืองก่อนละ แล้วค่อยโผล่หัวมา\"zaionicประชด ที่จริงตั้งแต่Darkslaveโผล่มาและเริ่มต่อสู้ เวลาทั้งหมดผ่านไปแค่2นาทีเศษๆเท่านั้นเอง แต่สำหรับzaionicคงจะรู้สึกว่ามันนานเป็นชั่วโมงแน่นอน เอเทสซึ่งนำกำลังเจ้าหน้าที่มา ขออภัยต่อความล่าช้าเพราะมัวแต่ใช้กำลังทหารส่วนนึงไปตามล่าHikaru ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้นซ้ำซ้อน Mahoroให้ทุกคนไปพักผ่อนและรักษาแผลถลอกเล็กๆน้อยๆในโรงแรมก่อน ส่วนเขากับzaionicจะไปให้ปากคำที่สำนักงานกลางของPWO...
เมื่ออยู่ในโรงแรมแล้ว เจนนี่ก็ใช้เวทย์Healรักษาแผลให้ทุกคน จากนั้นก็พูดคุยกันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้
\"นั้นมันตัวอะไรเหรอKei?\"FerrickถามKei ทั้งKeiกับเจนนี่ต่างก็ไม่รู้จักทั้งคู่ Keiบอกว่า แม้เขาจะอยู่ในนี้มานาน แต่ก็ไม่เคยเจอตัวอะไรที่น่ากลัวแบบนั้นมาก่อน เจนนี่จึงถามคินว่ารู้จักหรือเปล่า คินตอบว่า
\"ครับ ผมรู้จักครับ ไอ้ตัวที่มีพลังสีดำๆแผ่ออกมาจากตัว zaionicเรียกมันว่าDarkSlaveครับ\"เมื่อได้ยินคำว่าDarkSlave Keiก็เข้าใจทันที
\"DarkSlave! มิน่าละฉันถึงไม่เคยเห็น เพราะมันเป็นปีศาจที่กลายร่างมาจากมนุษย์นั่นเอง\"แล้วKeiก็เล่าให้ทุกคนฟังว่าเขาเคยได้ยินเรื่องของDarkSlaveมาจากเจ้านายเก่าของเขาก่อนที่จะมาอยู่โบสถ์
\"ตามที่ได้ยินมาDarkSlaveนั้นเดิมทีก็เป็นมนุษย์ธรรมดาๆอย่างเรานี่แหละ แต่เมื่อสูญเสียอะไรบางอย่างที่สำคัญที่สุดในชีวิตไปจนถูกความแค้นเข้าครอบงำ ก็จะถูกสิ่งที่เรียกกันว่าDarkAgentชักจูงให้แลกเปลี่ยนวิญญาณกับพลังที่จะกลายเป็นปีศาจร้ายในรูปแบบต่างๆตามแต่จิตใจของคนๆนั้น\"Keiพูดจบ ก็มีเสียงดังเหมือนกับเสียงคำรามของสัตว์ร้ายขึ้นในห้อง ทุกคนตกใจหันไปสำรวจรอบๆ ว่าสัตว์ประหลาดอะไรบุกเข้ามาอีกเหรอ ก็เห็นคินทำหน้าเหนื่อยๆแล้วบอกว่า
...........\"ผมหิวข้าวจังเลยครับ-_-\"เสียงคำรามที่ว่าก็ดังขึ้นมาอีก ที่แท้มันก็เป็นเสียงท้องของคินร้องนั้นเอง ทุกคนพากันหัวเราะออกมา:D ความตึงเครียดทั้งหลายค่อยผ่อนคลายลงหน่อย ทั้งหมดจึงพากันลงมารับประทานอาหารค่ำที่ชั้นล่าง คินร่าเริงสุดๆเมื่อพนักงานยกเอาอาหารชุดใหญ่มาเสิร์ฟ แล้วทุกคนก็เริ่มลงมือทานอาหาร....
หลังจากที่Mahoroกับzaionicให้ปากคำเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เอเทสก็อาสาจะไปส่งด้วยรถ แต่Mahoroบอกว่าไม่ต้องก็ได้ และเดินกลับมาพร้อมzaionic อากาศในเมืองยามค่ำคืนหนาวเย็นจนหมอกปกคลุมหนาแน่นไปทั่ว ระหว่างทางzaionicก็พูดขึ้นว่า
\"ไม่เจอกันนานฝีมือนายพัฒนาไปมากนะ แต่ก่อนใช้ได้แค่เวทย์ไฟบรรจุในอาวุธ แต่ตอนนี้ใช้ได้ทั้งน้ำแข็งและสายฟ้าแล้วรึ\"zaionicไม่ได้อยากจะชมMahoro แต่เขารู้สึกว่าตนเองไม่ได้เก่งขึ้นเลยนับตั้งแต่เมื่อ5ปีก่อน
\"ของมันแน่อยู่แล้ว ทุกคนย่อมมีการเปลี่ยนแปลง คนที่ไม่เปลี่ยนไปเลยจาก5ปีก่อน\"Mahoroหยุดไปจังหวะนึงก่อนที่จะพูดต่อ
\"คงจะมีแค่นายละมั้งที่ไม่เปลี่ยนไปเลย\"ประโยคสุดท้ายนี้Mahoroไม่ได้กล่าวด้วยความรู้สึกดูถูก แต่มันแฝงความเศร้าบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้ แล้วMahoroก็เงียบไปเหมือนกับจะนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกันจนใกล้จะถึงโรงแรม Mahoroจึงเอ่ยปากขึ้นว่า
\"ฉันเจอHikaruในเมืองนี้\"นั่นทำให้zaionicชะงักไปทันที กล่าวด้วยความตกใจว่า
\"นายเจอมันที่นี้เหรอ! ไหนมันอยู่ที่ไหนกันบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ\"zaionicกระชากคอเสื้อMahoro ถามอย่างร้อนรนด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน Mahoroบอกว่า
\"เสียใจด้วยนะ ที่มันหลบไปจากเมืองนี้แล้ว ถ้าไม่ติดที่ว่าฉันเจอมันอยู่ในโรงแรมแล้วละก็ คงจะได้จัดการขั้นเด็ดขาดกับมันไปแล้ว\"zaionicปล่อยมือออก มีท่าทีขัดใจเล็กน้อย แต่ก็พอยอมรับได้ เขารู้ว่าMahoroทำถูกแล้ว ถ้าทั้งสองสู้กันเต็มที่จริงๆ คนที่อยู่ในหอจันทราจะต้องล้มตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่
\"มันมาที่เมืองนี้ทำไม\"zaionicถามต่อ
\"เพื่อฆ่าคน และมันก็ทำสำเร็จแล้วด้วย แขกVIPคนนึงถูกมันเก็บ น่าแปลกที่เหตุการณ์วุ่นวายทั้งสองอย่างในเมืองนี้เกิดขึ้นใกล้เคียงกัน\"Mahoroกล่าว zaionicนิ่งไปครู่นึงก่อนที่จะพูดว่า
\"อดีตของDarkSlaveตัวนั้นนะ เขาชื่อว่าเซียงเป็นหัวหน้าหน่วยทหารปฏิวัติที่ถูกหลี่เว่ยทำลาย ตอนนี้พวกหลี่เว่ยและทหารในค่ายนั้นทั้งหมดนะถูกฆ่าทิ้งหมดแล้ว\"Mahoroบอกว่าเรื่องอดีตของDarkSlaveนะไม่จำเป็นต้องเล่าให้เขาฟังหรอก แต่zaionicตอบว่ามันจำเป็นเพราะว่า
\"คนที่ทำให้เขาเป็นDarkSlave คือryusei\"เรื่องนี้ทำให้Mahoroเป็นฝ่ายชะงักไปบ้าง เขาพึมพำเหมือนกับจะพูดกับตัวเอง
\"ryusei ไอ้ชั่วอีกคนที่น่าฆ่าทิ้งยิ่งกว่าHikaruอีกนะเหรอ การที่มันทั้งสองปรากฏตัวไล่เรี่ยกันแบบนี้ คงจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกันแน่\"Mahoroตั้งข้อสงสัย แต่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก
\"ช่างมันก่อนเถอะ ยังไงตอนนี้หน้าที่ของก็ฉันคือการคุ้มกันFerrickกับพรรคพวกของเขาให้ถึงเซนทอเนียโดยปลอดภัย เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง\"จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนถึงโรงแรม
\"อ๊า อิ๊น อ๊วย อั๊น อิ๊ อั๊บ อุ๊นไอ๊โออิค(มากินด้วยกันสิครับคุณzaionic)\"คินที่มีอาหารอยู่เต็มปากชวนzaionicกินข้าว ตอนนี้ทุกคนอิ่มกันหมดแล้วยกเว้นคินกับzaionicและMahoroที่พึ่งมาถึง แน่นอนzaionicไม่ปฏิเสธเข้าไปร่วมแจมกับคินทันที ส่วนMahoroบอกว่าตนไม่หิวเพราะกินมาแล้วช่วงเย็น และกล่าวว่าพรุ่งนี้เราจะเปลี่ยนพาหนะที่ใช้เดินทาง เนื่องจากได้ข้อมูลมาจากเอเทสมาแล้วว่า ฝูงมังกรไฟที่อาละวาดอยู่ในน่านฟ้าแถบนี้ถูกกองอัศวินเวหาของเซนทอเนียกำจัดหมดแล้ว ทำให้ใช้ยานบินได้โดยปลอดภัย เขาจึงได้ติดต่อขอใช้เครื่องบินขนส่งบุคคลของPWOไว้ ซึ่งจะทำให้เดินทางถึงเซนทอเนียได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง แทนที่จะเป็นหลายวันถ้าใช้AGC. ขอให้เตรียมสัมภาระไว้ให้พร้อมด้วย แล้วMahoroก็ขอตัวไปนอนก่อน หลังจากที่zaionicและคินกินจนอิ่มแล้ว ทุกคนก็พากันแยกย้ายไปพักผ่อน ระหว่างที่นอนอยู่Ferrickก็ครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมดในวันนี้
\"(เรานี้ช่างอ่อนแอจริงๆ ทำให้เฟลย์เรียต้องเสี่ยงอันตรายอยู่เรื่อยเลย ทั้งตอนที่อยู่ค่ายทหารและตอนที่ถูกปีศาจตัวนั้นทำร้าย ถ้าหลบช้ากว่านี้อีกนิดละก็ เธอคงจะถูกกรงเล็บของมันแน่)\"Ferrickรู้สึกเจ็บใจตัวเองเมื่อคิดถึงเรื่องนี้
\"(ถ้าไปถึงเซนทอเนียแล้วละก็ เราจะต้องเก่งกว่านี้ให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อปกป้องตัวเอง แต่จะต้องปกป้องเธอให้ได้ด้วย)\"แล้วFerrickก็ผล็อยหลับไป และแล้ว1วันที่แสนวุ่นวายและยาวนานก็ผ่านพ้นไป...
ทางด้านของKenกับเมเช่ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในห้องเดียวกัน! มีเสียงพูดคุยดังผ่านประตูออกมา
\"นี่แรงๆหน่อยสิ ไม่เห็นรู้สึกเลย\"เมเช่กล่าว
\"นี่ก็เต็มแรงแล้วนะ\"Kenตอบ
\"ให้มันถูกจุดหน่อยสิ เน้นๆตรงนั้นหน่อย\"เมเช่สั่งอีก
\"ตรงนี้ใช่มั้ย\"Kenถาม
\"ใช่ตรงนี้แหละ อ้า สบายดีจัง(^_^)\"เมเช่บอก
\"พอหรือยังละ ฉันเมื่อยแล้วนะ ตามหลักคนที่ทำงานหนักกว่าอย่างฉัน ต้องเป็นคนถูกนวดไม่ใช่เหรอ\"Kenบ่น ตอนนี้เขากำลังนวดหลังให้เมเช่ที่นอนคว่ำหน้าอยู่ในห้องนอน ทั้งคู่เลิกงานกลับมาจากร้านแล้ว
\"เอาน่า เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ เล็กๆน้อยๆแค่นี้ก็ช่วยๆหน่อยเถอะน่า ถือว่าเสียสละให้ผู้หญิง อ้อ แล้วก็ถ้านวดเสร็จแล้วอย่าลืมทำความสะอาดบ้านนะ\"เมเช่ย้ำถึงหน้าที่หลักของKen
\"(Ferrickนายรีบมาเร็วๆหน่อยเถอะToT)\"Kenนึกในใจ ตอนนี้เขาคิดถึงFerrickมากกว่าใครในโลกนี้...
จบบทที่15
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
...........เรลกัน(RailGun) ใครที่เคยอ่านการ์ตูนหรือนิยายแนววิทยาศาตร์คงจะรู้จักกันดี เรลกันก็คือปืนที่ยิงลูกกระสุนออกไปด้วยพลังของแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้ลูกกระสุนเคลื่อนที่ด้วยความเร็วใกล้เคียงกับแสง(แสงเคลื่อนที่ได้เร็วถึง3แสนกิโลเมตรใน1วินาที)ซึ่งทำให้มันมีพลังทำลายล้างสูงกว่าปืนที่ยิงกระสุนด้วยดินปืนธรรมดา(ปืนธรรมดายิงกระสุนได้เร็วแค่900-1100เมตรต่อ1วินาทีเท่านั้นเอง) ปืนชนิดนี้มีอยู่จริง และถูกพัฒนาขึ้นโดยอเมริกา เนื่องจากปัญหาทางเทคโนโลยี่ในตอนนี้ ที่ไม่สามารถทำให้มันมีขนาดเล็กเพียงพอที่จะเคลื่อนย้ายไปมาโดยง่าย และใช้เวลารวบรวมกระแสไฟฟ้านานต่อการยิงครั้งนึง ทำให้มันยังไม่เหมาะที่จะนำมาใช้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น