ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Great Dreams Land

    ลำดับตอนที่ #12 : ชั่วช้าและโง่เขลา

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 47


    บทที่12:ชั่วช้าและโง่เขลา



                \"กริ๊งงงงงงง\"เสียงนาฬิกาดังขึ้นทำลายความเงียบในห้องนอน Ferrickเอื้อมมือไปปิดมันซะ จากนั้นก็ตื่นมาสำรวจรอบๆตัว ใช่ เขากลับมายังห้องนอนของตัวเองแล้ว Ferrickรีบเก็บที่นอน แล้วไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยอย่างรวดเร็วก่อนที่จะไปโรงเรียน เขาอยากรู้เหลือเกินว่าKenเพื่อนของเขาได้ใช้ชีวิตยังไงบ้างกับเมเช่ และKenคงจะดีใจถ้ารู้ว่าเขากำลังจะไปหาที่เซนทอเนียแล้ว เมื่อFerrickมาถึงห้องเรียน ก็พบKenฟุบหน้านอนอยู่ที่โต๊ะท่าทางอ่อนเพลียมาก



                \"ไปทำอะไรมาเหรอKen ทำไมดูโทรมจัง\"Ferrickถาม Kenตอบทั้งๆที่ยังฟุบหน้าอยู่ว่า



                \"ก็ยายเมเช่นะซิ(ToT) เมื่อวานทั้งวันใช้ฉันทำงานที่ร้านอย่างกับทาส กลับมาค่ำๆแทนที่จะได้นอนสบายๆ ก็ให้ฉันทำความสะอาดบ้านพักอีกจนดึก กว่าจะเสร็จก็แทบหมดแรง ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลยอ่ะ ตื่นขึ้นมานึกว่าจะหาย ก็เป็นอย่างที่นายบอกจริงๆว่ามันมีผลกระทบต่อร่างจริงด้วย วันนี้กะลาป่วยนอนอยู่ที่บ้าน แต่แม่จับตัวดูไม่เห็นมีไข้หรืออะไรเลยไม่ให้ลา ต้องมาเรียนนี้แหละ บ้าที่สุดเลย ฮือ ฮือ(T_T)\"Kenระบายออกมาอย่างคับแค้นใจ Ferrickอดขำในท่าทางของเพื่อนตัวเองไม่ได้ จึงถามว่าทำไมไม่แยกตัวออกไปล่ะ Kenจึงบอกว่า



                \"ถ้าทำได้ทำไปแล้ว นายไม่รู้จักOsของยายนั่นนะสิ ถึงพูดได้\"แล้วKenก็บอกถึงความสามารถOsของเมเช่ Ferrickได้ฟังก็พูดว่า



                \"เธอคงจะล้อเล่นเฉยๆน่า(^_^)ฟังจากที่นายเล่ามา เมเช่นะช่วยหางานและให้ที่พักให้กับคนที่พึ่งรู้จักอย่างนายเชียวนะ แสดงว่าจริงๆแล้วเธอก็เป็นคนดีคนนึงเลยทีเดียว\"Ferrickคิดในแง่ดี ในเรื่องนี้Kenก็ยอมรับ แต่ว่า



                \"ยังไงก็ตามถ้าเงินเดือนฉันออกเมื่อไหร่แล้วละก็ คงต้องหาที่พักใหม่ดีกว่า ฉันอยู่อย่างนี้ไม่ไหวหรอก\"พอKenพูดเรื่องที่พัก Ferrickก็นึกได้ว่ายังไม่ได้บอกเรื่องที่เขากำลังจะไปเซนทอเนีย



                \"จริงสิ! ฉันยังไม่ได้บอกนายเลย รู้มั้ยว่าตอนนี้ฉันกับเฟลย์เรียและเพื่อนใหม่ กำลังเดินทางลงไปหานายที่เซนทอเนียแล้วนะ ฉันกำลังจะไปเรียนที่เซรอสอคาเดมี่ล่ะ\"Ferrickกล่าว Kenเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะท่าทางดีใจมาก แล้วถามรายละเอียดเรื่องทั้งหมด Ferrickก็เริ่มเล่าตั้งแต่ตอนออกเดินทางทั้งเรื่องของMahoro,Kei,เจนนี่จนไปถึงเรื่องที่ไปเจอเด็ก(แต่หน้า)2คนในป่าที่ชื่อคินกับZaionic แน่นอนว่าเวลาในช่วงเช้าไม่พอที่จะพูดเรื่องทั้งหมดแน่ เมื่อหมดคาบเช้าพักเที่ยงแล้วทั้ง2ก็ยังคุยกันอยู่ Kenก็เล่าเกี่ยวกับงานของเขาว่าได้ทำอะไรบ้างเงินเดือนเท่าไหร่ ไปถึงเรื่องที่เขาพบกับคนที่ชื่อว่ากริฟซึ่งน่าจะเป็นคนๆเดียวกันกับที่Ferrickเจอแน่ๆ รวมไปถึงบทสนทนาของHorusกับท่านกริฟที่เขาบังเอิญได้ยิน นักเรียนที่ไม่รู้เรื่องGDLเมื่อเดินผ่านFerrickกับKenก็เข้าใจแค่ว่าคงเป็นการพูดคุยกันในเรื่องเกมไม่ก็การ์ตูน Kenสบายใจขึ้นมาก ที่ทราบว่าเพื่อนของตนกำลังจะเดินทางมาหา แน่นอนว่าเขาต้องขอร้องFerrickเรื่องนึง



                \"ถ้าที่พักของนายที่เซนทอเนียมีห้องว่างขอฉันไปอยู่ด้วยคนได้เปล่า\"Kenถาม การอยู่กับเมเช่สร้างความลำบากให้กับเขาจริงๆ Ferrickเห็นใจเพื่อนจึงตกลงทันที



                \"ได้สิ(^_^)อย่าว่าแต่มีห้องว่างเลย ถึงไม่มีฉันก็จะให้นายนอนห้องเดียวกับฉันก็ได้\"Kenดีใจมากจนอยากจะกระโดดเข้ามากอด แต่กลัวว่าจะมีคนเห็นแล้วเข้าใจผิด จึงดึงFerrickมาล็อคคอเบาๆแบบที่เมเช่ทำเป็นการขอบใจ หลังจากเลิกเรียนแล้วFerrickและKenก็รีบกลับบ้านโดยไม่สนใจร้านเกมอีกเช่นเดิม เมื่อมาถึงบ้านก็เคลียด์งานทุกอย่างให้เรียบร้อย อาบน้ำกินข้าว แล้วก็หาหนังสือเรียนมาอ่านเพื่อกล่อมตา(ทำให้ง่วงจริงๆนะbyผู้เขียน)แน่นอนว่ามันได้ผล หลังจากอ่านฟิสิกส์ คนิตศาสตร์ เคมี เข้าไป30นาที สมองของFerrickก็ล้าจนทนไม่ไหว จึงเข้าไปเข้านอนตั้งแต่หัววัน สร้างความสงสัยแก่พ่อแม่ของFerrickเป็นอย่างมาก



                \"พ่อ ลูกเราไม่สบายหรือเปล่า  วันนี้ไม่อ่านการ์ตูนแต่อ่านหนังสือเรียนแทน แถมเข้านอนแต่หัววันอีกแล้วนะ\"แม่ของFerrickกังวลกับท่าทางของFerrick



                \"ไม่หรอก เขาคงจะมีสอบมั้ง ดีแล้วละ แบบนี้แสดงว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ รู้จักรับผิดชอบตัวเอง แม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกจ๊ะ\"พ่อของFerrickกล่าว ทั้งสองหารู้ไม่ว่า ตอนนี้บุตรชายของตนกำลังจะเข้าไปสู่โลกต่างมิติอีกครั้งแล้ว....



                \"คุณชายค่ะ ได้เวลาอาหารอาหารเช้าแล้วค่ะ(^_^)\"เสียงของเฟลย์เรียช่วยปลุกให้เขาตื่นขึ้นมา เธอนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆเตียงจ้องมองหน้าFerrick



                \"(ยังไง๊ยังไง เสียงของเฟลย์เรียก็ปลุกได้สดชื่นกว่านาฬิกาปลุกแหะ)อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเฟลย์เรีย\"Ferrickทักทายเธอ แล้วลุกขึ้นมานั่งในเต็นท์ เขาพบว่าทุกคนตื่นกันหมด ออกไปนั่งอยู่ข้างนอกจากที่เห็นผ่านประตูเต็นท์ที่เปิดทิ้งไว้ แสงสว่างยังมีไม่มาก แสดงว่าคงจะเป็นช่วงเวลา6กว่าๆ แต่เพื่อความแน่ใจเขาจึงถามเฟลย์เรียไปว่า



                \"นี่กี่โมงแล้วหรือครับคุณเฟลย์เรีย\"โดยที่ยังไม่รู้ว่าเธอมีนาฬิการึเปล่าเพราะความงัวเงีย แต่เฟลย์เรียก็ล้วงเข้าไปในคอเสื้อดึงเอาจี้ห้อยคอวงกลมสีเงิน ที่เมื่อเปิดออกก็มีนาฬิกาแบบโบราณอยู่ข้างใน เธอดูมันแล้วก็บอกว่า



                \"ตอนนี้เวลา6นาฬิกา32นาที17วินาทีคะ\"แล้วเก็บมันเข้าไปในเสื้อ จากนั้นเฟลย์เรียก็หยิบเอาผ้าขนหนูสีขาวที่อยู่ในอ่างน้ำเล็กๆซึ่งถือมาด้วยปั้นน้ำหมาดๆ กระเถิบมาตัวมานั่งบนเตียงใกล้ๆFerrick แล้วกล่าวว่า



                \"ขออนุญาติเช็ดตัวให้คุณชายนะค่ะ\"เฟลย์เรียค่อยๆใช้ผ้าเช็ดหน้าและต้นคอของFerrickเบาๆอย่างนุ่มนวล แม้Ferrickจะเขินๆอยู่บ้างแต่ก็รู้สึกสดชื่น สบายตัวอย่างบอกไม่ถูก จนเฟลย์เรียจะปลดเสื้อของเขาออกเพื่อเช็ดตัว Ferrickถึงได้จับมือเธอไว้



                \"ขอบคุณมากครับ ผมว่าไม่ต้องเช็ดตัวก็ได้มั้งครับ เดี๋ยวอีกสักหน่อย ก็คงจะถึงหมู่บ้านแล้วละครับ\"Ferrickหาข้ออ้างหลีกเลี่ยง เป็นเวลาเดียวกับที่เจนนี่เข้ามาในเต็นท์



                \"Ferrickมากินข้าวเถอะ..อ่ะ ขอโทษคะ\"เจนนี่เข้ามาเห็นFerrickจับมือเฟลย์เรียอยู่จึงเข้าใจผิด Ferrickรู้ตัวรีบปล่อยมือเฟลย์เรียแล้วแก้ตัวทันที



                \"ปะเปล่านะ เฟลย์เรียเขาจะเช็ดตัวให้ผมนะ ไม่มีอะไรมากว่านั้น เอ่อผมหิวข้าวแล้วละ เราออกไปกินกันเถอะ\"Ferrickรีบเปลี่ยนเรื่อง แล้วทั้งหมดก็พากันออกมาออกมาข้างนอก Kei,zaionic,คินนั่งล้อมวงกันอยู่หน้ากองไฟที่ก่อขึ้น มีไม้เสียบตัวอะไรสักอย่างย่างไฟอยู่4ตัว กลิ่นของมันหอมน่ากินมาก ส่วนMahoroแยกออกมานั่งบนขอนไม้ใกล้ๆ ทำความสะอาดดาบ และถอดเช็กชิ้นส่วนปืนอยู่



                \"สุกพอดีเลยFerrickลองกินดูสิ นี่เป็นตัวบัฟเฟิ้ลที่Mahoroจับมาได้เมื่อเช้านะ\"Keiชวน ในขณะที่คินกับzaionicก้มหน้าก้มตากินโดยไม่สนใจใครเช่นเคย  พอFerrickเข้าไปนั่งตรงที่ว่าง Keiก็เอาเนื้อบัฟเฟิ้ลที่สุกและหั่นไว้เป็นชิ้นเล็กๆพอดีคำใส่จานกับขนมปังก้อนกลมยื่นให้ Ferrickรับมาทดลองกินดู



                \"อร่อยจัง\"Ferrickอุทานออกมา เนื้อของตัวบัฟเฟิ้ลมันทั้งนิ่มทั้งเหนียวนุ่มแบบที่เขาไม่เคยเจอมาก่อนเลย รสชาติของเครื่องที่โรยไว้ก็เข้ากันได้ดีมาก แค่อึดใจเดียวเขาก็กินมันจนเกือบหมดจาน



                \"อร่อยมากใช่มั้ยละ คุณเฟลย์เรียเป็นคนปรุงรสน่ะ ตัวบัฟเฟิ้ลนะเป็นสัตว์ที่จับได้ยากมาก แต่ก็มีเนื้อที่อร่อยเป็นอันดับ3ของโลกเลยทีเดียว เมื่อเช้าตอนเดินตรวจแถวนี้Mahoroไปพบเข้า ก็เลยจับมาเป็นสเบียงแทนส่วนที่พวกคินกับzaionicกินไป ตอนนี้ฉันชักเชื่อนายแล้วว่าMahoroเป็นคนดีจริงๆ\"Keiพูดจบก็กินส่วนของตัวเองต่อ ไม่นานนักทุกคนก็อิ่มกันหมด Mahoroก็จัดการกับอาวุธของเขาเสร็จพอดี



                \"เอาละในเมื่ออิ่มกันหมดแล้ว ก็ไปกันต่อเถอะ จะได้ไปพักในหมู่บ้านฉางกัน\"Mahoroบอก หลังจากช่วยกันเก็บกวาดกองไฟและทำความสะอาดบริเวณนี้แล้วทั้งหมดก็เริ่มเดินทางต่ออีกครั้ง...



                ไม่ไกลนักจากที่รถA.G.CของพวกFerrickกำลังจะแล่นมาถึง มีค่ายทหารหน่วยนึงของฝ่ายรัฐบาลตั้งอยู่ข้างถนน เป็นกลุ่มเดียวกับที่ทำลายกองกำลังของเซียง ภายในค่าย ผู้บัญชาการของหน่วยนี้กำลังนั่งพักผ่อนอยู่ในบ้านพักหลังใหญ่ชั้นเดียวที่สร้างด้วยไม้แบบหยาบๆ บ่นกับลูกน้องของตัวเองว่า



                \"เซ็งเป็นบ้าเลยว่ะ กองกำลังของไอ้เซียงก็พินาศแล้ว จะให้ฉันประจำการอยู่ที่นี่ทำบ้าอะไรวะ\"ชายร่างอ้วนอายุ43ผมเผ้ารุงรังสกปรกสวมชุดทหารติดเกราะที่เป็นเหล็กสีเขียวหลายๆแผ่นร้อยไว้ด้วยกันมีตราสัญลักษณ์ของบาบาเรียติดอยู่ที่อกซ้าย บ่นกับลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ



                \"เขาก็คงจะให้เราคอยเป็นหูเป็นตามั้งครับ เผื่อจะมีพวกกบฏที่หลงเหลืออยู่ผ่านมาแถวนี้ครับ ท่านผู้พันหลี่เว่ย\"ลูกน้องคนนั้นตอบ พูดจบเขาก็โดนกระดิกนิ้วเรียกเขามาใกล้ๆ แล้วตบหัวทันที



                \"ไอ้โง่เฉินเรื่องแค่นี้ฉันรู้โว้ย ความหมายของฉันคือทำไมไม่ย้ายฉันเข้าไปอยู่ในเมืองต่างหาก แค่ลาดตระเวณนะปล่อยให้พวกโง่ๆอย่างแกทำก็ได้ ฉันเบื่อรู้มั้ย ไม่มีเหล้าไม่มีผู้หญิง เซ็งจะแย่อยู่แล้ว\"หลี่เว่ยกล่าว เฉินที่กุมหัวเพราะเจ็บอยู่ก็พูดว่า



                \"โธ่ ท่านหลี่ ผู้หญิงนะท่านก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอครับ เมื่อวานไง ผู้หญิงของไอ้เซียงนะ ทั้งสวยทั้งหุ่นดียังออกอย่างงั้น น่าเสียดายนะครับที่เสร็จแล้วต้องฆ่าทิ้งทันทีตามคำสั่งของหน่วยเหนือที่ให้จัดการให้หมด ไม่งั้นท่านหลี่คงจะเก็บไว้ใช้ได้นานกว่านี้\"เฉินแสดงความเห็นใจเจ้านายเป็นการประจบ



                \"เพราะอย่างนี้ไงฉันได้ถึงหงุดหงิด ถ้ามีผู้หญิงสวยๆสักคนสองคนอยู่แถวนี้ละก็ ให้อยู่เป็นปีฉันก็ไม่มีปัญหาหรอก\"หลี่เว่ยพูดจบ ก็มีทหารคนนึงเข้ามาในกระท่อม แสดงความเคารพด้วยการคุกเข่าข้างนึงแล้วรายงานว่า



                \"มีรถA.G.Cผ่านมาทางนี้คันนึงครับท่านผู้พัน\"ทหารคนนั้นบอก หลี่เว่ยขี้เกียจออกไปตรวจเองจึงสั่งเฉินไปดูแทนตน



                \"เขาจะตรวจอะไรกัน อ่ะครับ\"คินถาม รถA.G.Cที่ถูกเรียกตรวจเมื่อมาถึงด่าน คือรถของกลุ่มFerrickนั่นเอง ทหารบอกให้ทุกคนลงมาจากรถ Mahoroลงมาเป็นคนแรกแสดงบัตรผ่านเข้าเมืองและเอกสารต่างๆ แต่กลุ่มทหารยังต้องการดูคนในรถอยู่ดี ทั้งหมดจึงต้องลงมา Ferrickมองดูค่ายทหารที่อยู่ข้างถนนซึ่งสร้างขึ้นมาแบบง่ายๆ มีรั้วที่ทำจากไม้แหลมผูกสลับไปมาแบบฟันปลาล้อมรอบไว้ ข้างในมีทหารถืออาวุธเดินลาดตระเวณไปทั่วราวๆพันกว่าคนและมีเต็นท์ผ้าขนาดกลางหลายหลังกางอยู่ด้านหลังค่าย  มีA.S(ArmorSuit)4เครื่องจอดไว้ในลักษณะนั่งกับพื้นผิงหลังกับบ้านไม้หลังใหญ่ซึ่งเป็นที่พักของผู้พันหลี่เว่ยตรงกลางค่าย เฉินเดินออกมาควบคุมการตรวจสอบด้วยตัวเอง หลังจากสอบถามMahoroถึงสาเหตุที่เข้ามาในบาบาเรียและเป้าหมายที่จะไปรวมถึงเรื่องของผู้โดยสารแล้ว มันก็เดินดูผู้โดยสารทีละคนๆ จนไปสะดุดตากับเจนนี่และเฟลย์เรีย



                \"(สวยเป็นบ้าเลย ซิสเตอร์กับสาวใช้คนนี้น่ารักจริงๆ แบบนี้ท่านหลี่ต้องชอบแน่ๆ)\"ความคิดชั่วๆเกิดขึ้นในหัวของเฉิน เขาจึงบอกว่า



                \"ยังไงก็ขอเชิญเข้าไปพบผู้พันกันก่อนนะครับ จะได้ให้ท่านเซ็นเอกสารรับรองให้ ต่อไปถ้าเจอด่านตรวจอีกจะได้ไม่มีปัญหา\"เฉินบอกก่อนจะเชิญทุกคนเข้าไปในที่พักของหลี่เว่ย โดยให้ฝากอาวุธทั้งหมดไว้กับตนก่อน zaionicเดินมายื่นดาบให้เป็นคนแรกเพราะอ่านสายตาที่เฉินมองมาที่เจนนี่กับเฟลย์เรียออก แต่ยังไม่แน่ใจจึงต้องการ\"ดู\"ซะก่อน เมื่อมือของเขาสัมผัสเฉิน แววตาของzaionicก็เปลี่ยนไปทันที เป็นสายตาที่โกรธแค้นและเกลี้ยวกราดอย่างมาก แต่เพียงแวบเดียวเขาก็ควบคุมอารมณ์ไว้ได้ก่อนที่จะมีใครรู้ตัว  หันกลับมาทางMahoroแล้วขยับมือเป็นภาษาที่รู้กันแค่2คน นัยว่า



                \"(อย่าส่งอาวุธให้มันหมด พวกมันคิดไม่ซื่อ)\"จากนั้นก็กลับมาเข้ากลุ่มโดยไม่มีพิรุธอะไร เมื่อรับอาวุธมาหมดแล้ว เฉินก็สั่งให้ทหารที่ยศต่ำกว่าไปเก็บไว้ก่อน จากนั้นก็นำทางไปหาผู้พันหลี่ โดยมีทหาร6นายเดินประกบตามมาด้วย ส่วนตัวเฉินเองล่วงหน้ามาก่อน แล้วให้ทุกคนรอหน้าที่พักสักครู่



                \"ผู้พันสบายใจได้แล้วครับ มีของดีมาหาถึงที่แล้วครับท่าน\"เฉินบอกหลี่เว่ย จากนั้นก็เล่ารายละเอียดให้ฟัง หลี่เว่ยแอบมองผ่านช่องหน้าต่างออกไป เมื่อเห็นเจนนี่กับเฟลย์เรียแล้วก็มีสีหน้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก รีบให้พาทั้งสองเข้ามาทันที



                \"ถ้าเสร็จแล้วยังไงก็แบ่งผมเหมือนเดิมด้วยนะครับท่าน\"เฉินขอร้องผู้พันหลี่



                \"เออ น่ายังไงฉันก็ให้แกต่อคิวเป็นคนแรกแน่ๆ\"หลี่เว่ยรับปาก เฉินจึงรีบออกมาข้างนอก แล้วบอกกับทุกคนว่า



                \"ขอให้พวกผู้หญิงเข้ามาก่อนนะครับ ท่านหลี่มีเรื่องอยากสอบถามหน่อย\"เฉินกล่าว Ferrickขัดทันที



                \"ทำไมต้องให้ผู้หญิงเข้าไปก่อนละครับ เรามีกันไม่มากเข้าไปหมดก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่ครับ\"Ferrickสงสัย zaionicที่รู้คำตอบอยู่แล้วยังไม่พูดอะไร เพียงแค่เตรียมตัวไว้รับสถานการณ์เท่านั้น



                \"มันเป็นความลับทางการทหารนะครับ ยังไงให้สองคนนี้เข้าไปก่อนละกัน ใช้เวลาไม่มากนักหรอก\"เฉินตัดบทสั้นๆ แล้วเป็นจังหวะเดียวกับที่ผู้พันหลี่เดินออกมาจากประตู



                \"(สวยจริงๆแหะ รูปร่างดีอีกต่างหาก วันนี้ทั้งวันคงได้สนุกแน่ :) )ไม่มีอะไรมากหรอกฉันอยากเพียงแค่อยากพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้หญิงเท่านั้นรู้นะ  ระหว่างนี้ให้คนที่เหลือไปพักผ่อนด้านหลังก่อนไป\"ผู้พันหลี่พูดจบ ทหารที่ประกบอยู่ก็ใช้กำลังดึงแขนพวกผู้ชายไป แสดงให้เห็นถึงเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ มาถึงขั้นนี้KeiกับFerrickเองที่มีประสบการณ์จากการอ่านการ์ตูนและดูหนังมามากเข้าใจแล้วว่าพวกนี้จะทำอะไร จึงขัดขืนและสะบัดแขนออก ทหารที่คุมตัวFerrickใช้พานท้ายปืนฟาดใส่เขาทันที แต่ก่อนที่มันจะโดนตัว



                \"พลั่ก! อ๊อก ตุบ\"เสียงของของแข็งกระแทกเข้าที่คอหอยของทหารผู้โชคร้ายอย่างจัง เฟลย์เรียนั้นเอง ชั่วพริบตาที่Ferrickจะโดนทำร้าย เธอดึงเอา แท่งเหล็กเล็กๆที่ร้อยโซ่ติดกันหลายอันออกมาจากหลังเสื้อ เมื่อดึงโซ่ให้กระชับมันก็ต่อกันกลายเป็นกระบองเหล็กยาวเท่าตัวเธอ แล้วแทงมันเข้าที่คอของทหารคนนั้นด้วยความรวดเร็วและรุนแรง



                \"ห้ามทำร้ายคุณชายนะคะ\"เธอบอกกับทหารที่เดี้ยงไปแล้ว พร้อมกับวาดกระบองไปมาอย่างชำนาญ เจนนี่กับKeiทึ่งในฝีมือของเฟลย์เรียมาก ถึงจะรู้เรื่องของเธอมาอยู่บ้างแต่พึ่งจะเคยเห็นฝีมือของเธอจริงๆวันนี้ ผู้พันหลี่ยั๊วะมากสั่งจัดการขั้นเด็ดขาดทันที



                \"ฆ่าผู้ชายให้หมด แล้วเอาผู้หญิงมา\"ทหารที่คุมตัวอยู่เล็งปืนมาที่ผู้ชายทั้งหมด แล้วลั่นไกยิง Mahoroที่อ่านทางกระสุนออกหมดแล้ว จะใช้ดาบยืดได้ที่เขาซ่อนเอาไว้มากันกระสุน Ferrickก็จับเสื้อทุกคนไว้เพื่อจะใช้osของเขาพาหนี Keiเตรียมตัวใช้ร่างของตนกันทุกคนด้วยOsของตัวเอง แต่ทั้งหมดก็ยังช้ากว่าคนผู้นึงอยู่ดี



                .\"ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...........\"เสียงปืนดังกระหึ่มไปทั่วป่า แรงอัดของกระสุนทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปหมด เจนนี่ที่ตกใจเพราะเสียงปืนอุดหูไว้แน่น เฟลย์เรียเข้ามาบังตัวFerrickไว้ เมื่อทุกอย่างสงบลง ผู้พันหลี่หวังว่าจะได้เห็นศพของพวกFerrick ทว่า



                .\"อยู่ๆมายิงปืนใส่กันแบบนี้ มันอันตรายนะครับคุณลุง คุณพ่อคุณแม่ของคุณลุงไม่ได้บอกไว้หรือครับ(^_^)\"คินพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนเด็กเตือนผู้ใหญ่ เมื่อเขาแบมือทั้งสองข้างออกกระสุนทั้งหมดก็ร่วงลงพื้น คินจับกระสุนด้วยมือเปล่าได้! ทหารคนนึงไม่เชื่อสายตาลองยิงมาอีกครั้ง แต่คินขยับมือแค่ข้างเดียวก็ใช้นิ้วหนีบกระสุนไว้ได้แล้วดีดมันลงพื้นเหมือนเมล็ดถั่ว แล้วเตือนอีกว่า



                \"ก็ผมบอกแล้วไงละครับ ว่ามันไม่ดีถ้า ถ้าพวกน้าไม่เชื่อ ผมจะลงโทษจริงๆนะเออ\"เมื่อคินพูดจบ ยิ่งสร้างความกลัวให้กลับพวกทหาร หลี่เว่ยเรียกทหารที่อยู่แถวนี้มาเพิ่มแล้วจะยิงอีกครั้ง แต่ช้ากว่าคินที่ชกหมัดลงไปบนพื้นจนเกิดเสียงดังสนั่น ทุกคนไม่เข้าใจว่าคินทำอะไรจนพื้นดินที่ทหารยืนอยู่เกิดระเบิดขึ้นมาทันทีราวกับฝังระเบิดเอาไว้ใต้ดิน



                \"ตูม! อ๊าก\"เสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้นพร้อมๆกับเสียงร้องโหยหวนของพวกทหาร30นายที่พากันลอยอยู่เหนือพื้นนับสิบเมตร ก่อนที่จะร่วงลงมากองกับพื้น บาดเจ็บสาหัสทุกคน



                \"ขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำรุนแรง แต่ผมเตือนแล้วนะครับ\"คินบอก ทหารที่ได้ยินเสียงระเบิด พากันแห่มาช่วย Mahoroจึงพุ่งด้วยเร็วสูงมุ่งไปที่หลี่เว่ย ทหารที่คุ้มกัน5นายเล็งปืนมาที่เขา แต่ถูกMahoroฟันเข้าที่เอ็นแขนเอ็นขาเสียก่อนที่จะได้ยิง พริบตาเดียวดาบก็จ่อคอหลี่เว่ยแล้ว



                \"บอกให้ทหารของแกวางอาวุธลงให้หมด ไม่งั้นมันจะได้เห็นหัวของผู้พันกลิ้งอยู่ที่พื้น\"Mahoroพูดอย่างเหี้ยมเกรียม แล้วกดคมมีดลงที่คอหลี่เว่ยจนเลือดไหลซึมออกมาให้รู้ว่าเอาจริง หลี่เว่ยสั่งลูกน้องทันที



                \"วางปืนลงเร็วๆไอ้พวกบ้า ฮือ ฮือ อยากให้ฉันตายหรือไงว่ะ\"หลี่เว่ยร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวตาย ทหารที่เหลือจำเป็นต้องทำตามคำสั่ง จากนั้นMahoroก็ให้เฉินคืนอาวุธที่เหลือมา และจับหลี่เว่ยเป็นตัวประกันพาทุกคนกลับมาที่A.G.C ก่อนที่จะยิงปืนใส่ถังเชื้อเพลิงA.Sทั้งหมดที่จอดอยู่จนระเบิดเพื่อไม่ให้ใช้ตามมาได้ จึงค่อยปล่อยหลี่เว่ย แล้วขับรถหลบหนีไป...



                .\"บัดซบที่สุด\"หลี่เว่ยสบถออกมาขณะที่เฉินพันผ้าพันแผลที่คอให้ เขาไม่เคยโดนใครหยามได้ขนาดนี้มาก่อน ทันทีที่รถลาดตระเวณที่ส่งไปดูที่อื่นกลับมาที่นี่เขาจะพาทหารไล่ล่าพวกFerrickให้ได้ หลี่เว่ยโทษว่าเป็นความผิดของเฉินที่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บและเตรียมตัวโดนลงโทษได้เลยถ้าจับพวกมันมาไม่ได้ ขณะนั้นเองมีทหารแตกตื่นวิ่งเข้ามาในที่พัก



                \"มีเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะ\"หลี่เว่ยตระโกนออกมาอย่างหัวเสีย ทหารที่เข้ามารายงานหน้าซีดเผือดอย่างกับเห็นผีรายงานว่า



                \"ซะ ซะ เซียงครับ หัวหน้า เจ้าเซียงมันยังไม่ตายครับ มันมายืนอยู่ที่หน้าค่าย\"ก่อนที่จะนำทางผู้พันหลี่ไปดูด้วยตาของตนเอง

                    

                        จบบทที่12

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×