ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ZenithKeeper
บทที่11:ZenithKeeper
หลังจากหลับไปได้ไม่นาน คงเพราะFerrickไม่ค่อยชินกับการนอนแต่หัวค่ำมากนัก เขาจึงรู้สึกตัวอีกครั้งในช่วงเวลาไม่นาน และรู้สึกปวดฉี่เนื่องจากกินน้ำเขาไปมากก่อนนอน Ferrickลุกขึ้นมานั่งมองไปรอบๆทุกคนกำลังหลับสนิทอยู่
\"(ทำไงดีหว่า Mahoroห้ามออกจากเต็นท์ด้วย แต่มันทนถึงเช้าไม่ไหวแหะ)\"Ferrickคิด ขณะนั้นเองKeiก็รู้สึกตัวลุกขึ้นมา
\"มีไรเหรอFerrick\"Keiถาม เขาพูดออกมาเป็นไอน้ำเพราะอากาศหนาวเย็นมาก ท่าทางเขาคงจะหลับไม่สนิท เช่นเดียวกับFerrick
\"ฉันปวดฉี่นะทำไงดี Mahoroห้ามออกจากเต็นท์ด้วย\"Ferrickตอบ บังเอิญเหลือเกินที่Keiก็รู้สึกปวดด้วย เขาจึงบอกว่า
\"ฉันก็ปวดเหมือนกัน เราออกไปทำธุระข้างนอกสักครู่เถอะ คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง\"Keiชวน Ferrickคิดอยู่สักครู่ก็เห็นว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะพวกเขาเองก็มีOSที่ช่วยให้พ้นจากอันตรายได้ในระดับนึง ถ้าเกิดไปเจออะไรเข้า จึงตัดสินออกไปข้างนอกกับKei ทั้งคู่เดินไปที่ประตูแล้วจำรหัสที่บันทึกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้านในประตูไว้ เพื่อใช้เวลาเข้ามา จากนั้นค่อยออกไป
ด้านนอกของเต็นท์A.G.Cตอนนี้เกือบจะมืดสนิท มีเพียงป่ามืดทึบอยู่ล้อมรอบ แสงสว่างจากดวงจันทร์และดาวช่วยให้มองเห็นได้รางๆ FerrickกับKeiเดินไปทางพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วพากันทำธุระของตนเอง เสร็จแล้วจะกลับเข้าเต็นท์ ทันใดนั้นเองก็มีเสียงคล้ายกับการลากอะไรหนักๆผ่านใบไม้แห้งมาทางพวกเขาช้าๆ
\"นั้นเสียงอะไรนะKei!O_o\"Ferrickตกใจ เขาไม่แน่ใจว่านั้นเป็นMahoroหรือเปล่า แต่สิ่งนั้นเคลื่อนที่มาทางพวกเขาแน่ๆแม้จะมองไม่เห็น
\"ฉันไม่รู้เหมือนกัน\"Keiบอก เสียงนั้นเงียบลงไปทันที ทั้งคู่ตั้งใจมองไปในความมืดที่เสียงนั้นอยู่แล้วพูดออกมาเบาๆ
\"Mahoroเหรอ\"Ferrickถามเผื่อว่าเป็นMahoro ทันใดนั้นเองก็มีเงาพุ่งเข้าใส่พวกเขาทั้ง2จากความมืดO_o!.....
ตัดฉากกลับไปที่Mahoro ก่อนหน้าที่พวกFerrickจะออกมาจากเต็นท์สักครู่ เขาเดินตรวจสอบจุดต่างๆรอบเต็นท์ในรัศมี500เมตร แต่ก็มีบางอย่างทำให้เขาสนใจและต้องออกมาไกลมากกว่านั้น
\"(กระแสแห่งเวทย์นี่)\"Mahoroคิด เขาสัมผัสถึงพลังงานเวทย์มหาศาลที่สร้างคลื่นกระจายไปทั่วป่า มันเป็นพลังแห่งความมืดที่ชั่วร้ายมากๆ Mahoroรู้จักพลังแบบนี้ดี เขาจึงรีบมุ่งตรงไปยังศูนย์กลางของกระแสพลังที่สัมผัสได้ทันที แม้ว่าจะไม่มีวิชาตัวเบา แต่ด้วยฝีเท้าของเขาจึงมาถึงศูนย์กลางที่ว่าในชั่วอึดใจเดียว ใช่แล้วมันคือที่ๆเซียงทำสัญญากับDarkAgentนั้นเอง
\"(ใบไม้และต้นหญ้ารอบๆที่นี่เหี่ยวแห้งราวกับถูกสูบวิญญาณไปหมด หรือว่า)\"Mahoroเดินดูพื้นดินแถวนั้น มันยุบลงไปเล็กน้อยเป็นรัศมีวงกลมประมาณ4เมตร ต้นไม้ใบหญ้าในรัศมีแห้งกรอบเป็นสีน้ำตาลหมด เขาเอาดาบที่สามารถยืดได้ไปเขี่ยต้นไม้ที่แห้งเบาๆมันก็แตกสลายกลายเป็นผงทันที Mahoroแน่ใจบางจึงอย่างพึมพำออกมาว่า
\"มีDarkSlaveเกิดขึ้นที่นี่! ยังไม่นานด้วย\"แล้วก็ชักดาบอีกอันที่อยู่เอวขวาออกมา หันไปมองดูรอบๆ เพื่อตรวจสอบดูว่า สิ่งที่เขาพูดเมื้อกี้ยังอยู่หรือเปล่า แต่ก็ไม่พบอะไร Mahoroเริ่มเป็นห่วงทุกคนแล้ว จึงรีบกลับมาที่เต็นท์ทันที ไฟในเต็นท์สว่างทุกคนยังไม่นอนรึ หรือว่า! Mahoroเปิดประตูเข้าไป แล้วเขาก็ได้พบกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ....
\"อ๊า อัด อี อับ(สวัสดีครับ)\"แขกที่ว่าพูดทักทายMahoroไม่ชัดเพราะมีบางอย่างอยู่ในปาก เป็นเด็กผู้ชาย2คนอายุประมาณ14-15 คนที่ทักทายเขาเป็นเด็กตัวเล็กหน้าตาน่ารัก มีตาข้างขวาสีแดงข้างซ้ายสีทอง มีผมสีน้ำตาลเข้มใส่ชุดที่เป็นเกราะเกล็ดสีดำแขนสั้นเหมือนหนังมังกรหุ้มรอบคอด้วยผ้าขนสัตว์สีน้ำตาลเข้มยาวกว้างไปถึงหลังแบบผ้าคลุม อีกคนมีผมสั้นสีน้ำเงิน ดวงตาสีฟ้า สวมใส่ชุดสีม่วงดำใส่กั๊กแบบมีฮู้ดสีส้มมีเสื้อคลุมผ้าขนสัตว์อยู่ด่านนอก ทั้ง2คนกำลังกินอาหารสำเร็จรูปที่มีอยู่กองใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตาย Mahoroหันไปมองกลุ่มFerrickที่นั่งดูเด็กทั้ง2อยู่ ทุกคนพากันตื่นหมดแล้ว Mahoroถามทันที
\"นี่มันเรื่องอะไรกัน\"Ferrickจึงเล่าเหตุการณ์เมื่อสักครู่ให้ฟังทั้งหมด..
\"เฮ้ย!\"ทั้งKeiทั้งFerrickตะโกนออกมาเมื่อเงาที่พุ่งออกมาจากพุ่มไม้ กระโดดมาเกาะที่ขาจนFerrickล้มลง เขาตกใจมากแต่หลังจากที่ตั้งสติดูดีๆ ก็เห็นว่าเป็นเด็กผู้ชายผมสีน้ำตาล น้ำตาคลอเบ้ามือซ้ายจับขากางเกงFerrickไว้ มืออีกข้างก็แบกเด็กที่มีผมสีฟ้าไว้บนบ่า พูดออกมาอย่างดีใจสุดขีดว่า
\"ในที่สุดก็เจอคนแล้ว(ToT) ฮือ ฮือ\"จากนั้นก็ร้องไห้ออกมาจนพวกFerrrickต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น
\"เด็กคนนี้เขาบอกว่าชื่อคิน ดราก็อต ส่วนเพื่อนเขาที่สลบอยู่ตอนแบกมาชื่อzaionicเป็นนักผจญภัยรับจ้างอิสระไปทั่วนะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นงานคุ้มครองมากกว่า และไม่เคยทำงานพลาดเลย จึงได้รับการขนานนามว่าZenithKeeper(สุดยอดผู้พิทักษ์)แต่ตอนที่มารับงานในบาบาเรีย ผู้ว่าจ้างที่เป็นนายทหารดันตายไปซะก่อนที่พวกเขาจะมาถึง ทำให้ไม่ได้รับค่าจ้าง แถมตอนกลับออกมายังหลงป่าทำให้ไม่ได้กินอะไรมาตั้ง4วันแล้ว จนโชคดีมาเจอผมกับKeiนี่แหละครับ ขอโทษทีนะครับที่ออกมาข้างนอกโดยพลกาล\"Ferrickกล่าวขอโทษ Mahoroถอนหายใจออกมาเฮือกนึง(ดีแล้วที่2คนนี้ไม่ได้เจอDarkSlave)Mahoroคิด ก่อนจะพูดว่า
\"ช่างเถอะยังไงพวกคุณก็ไม่ค่อยฟังที่ผมพูดอยู่แล้ว ว่าแต่แกนี่ยังงี่เง่าเหมือนเดิมนะzaionic\"Mahoroหันไปพูดกับzaionicที่กำลังตั้งใจกินอาหารอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้นzaionicจึงดื่มน้ำแล้วตอบโต้ทันที
\"จะบ้าเหรอ! ที่ฉันหลงป่าเพราะเจ้าเตี้ยนี่ ดันไปไล่จับตัวบัฟเฟิ้ลตังหาก\"zaionicโวยวาย ชี้ไปทางคินซึ่งกำลังกินแบบไม่สนใจใครอยู่ Ferrickแปลกใจที่ทั้ง2คนรู้จักกันจึงถามMahoroว่า
\"เอ๊ะ!คุณMahoroรู้จักกับzaionicด้วยหรือครับ\"Mahoroกับzaionicตอบพร้อมกันเป็นเสียงเดียวว่า
\"ก็ไม่ได้อยากรู้จักนักหรอก\"แล้วจ้องหน้ากันเขม็ง คินที่กินอิ่มแล้วเก็บเศษขยะรวมๆกันแล้วกล่าวขอบคุณทุกคน
\"ขอบคุณมากครับผม ผมนึกนึกว่าจะตายแล้วซะอีก พวกพี่ๆใจดีจังเลยนะครับ(^_^)\"คินขอบคุณแล้วทำหน้ายิ้มแย้มร่าเริง เหมือนเด็กเล็กๆ น่ารัก เจนนี่ทนไม่ได้เข้าไปกอดทางด้านหลังแล้วลูบหัวเบาๆแบบเอ็นดู
\"น่ารักจังเลย(>_<)\"เจนนี่เป็นพี่เลี้ยงเด็กอยู่แล้ว จึงรู้สึกชอบเด็กน่ารักๆที่สุภาพแบบนี้ที่สุด เจนนี่กำลังจะชวนว่า ถ้าไม่มีที่พักที่ไหนคืนนี้จะค้างกับพวกตนมั้ย ก็โดนMahoroเบรคซะก่อน
\"กินอิ่มก็ไสหัวไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ได้เป็นศูนย์ช่วยเหลือพวกยากไร้หรอกนะ\"Mahoroไล่ทั้ง2คนไป zaionicแย้งทันที
\"เสียใจด้วย ฉันไม่ได้เป็นพวกไม่รู้คุณคน เพื่อเป็นการตอบแทนที่คนพวกนี้เลี้ยงข้าวฉัน ฉันจะคุ้มครองพวกเขาจนกว่าจะถึงที่หมายฟรีๆเลย\"zaionicบอก Mahoroสวนกลับทันที
\"คุ้มครอง? อย่าพูดให้ขำดีกว่านะ คนงี่เง่าที่หลงป่าจนตัวเองแทบไม่รอดนี่นะจะมาคุ้มครองพวกเรา เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ\"Mahoroกล่าว zaionicเจ็บใจแต่ก็โต้แย้งไม่ได้
\"(ทำไงดีฟ่ะ แบบนี้แผนนั่งรถฟรีเข้าเมืองใช้ไม่ได้แน่ จะขอตรงๆมันก็น่าเกลียด เจ้าMahoroต้องดูถูกเราแน่ ต้องหาทางอื่นซะแล้ว)\"zaionicคิด มองไปทางคินที่กำลังอึดอัดเพราะถูกเจนนี่กอดอยู่ แล้วปิ๊งไอเดียขึ้นได้ว่า
\"สำหรับฉันเองไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่เจ้าหนูนี่(ชี้ไปที่คิน)อยู่ในป่ามาหลายวันจนร่างกายอ่อนแอไม่สบาย ถ้ายังไงก็ขออาศัยไปด้วยจนกว่าจะถึงเมืองละกันนะ\"zaionicหาข้ออ้างติดรถไปให้ได้ คินคงไม่เข้าใจที่zaionicคิดจึงไม่ได้รับมุข ลุกขึ้นยืนแล้วบอกว่า
\"ผมไม่ได้เป็นไรนี่ครับคุณzaionic นี่ไง(คินกระโดดขึ้นตีลังกากลางอากาศ3รอบ)เห็นมั้ย\"คินบอกซื่อๆ zaionicล็อกคอคินลากไปทางผนังห้อง เขกหัวคินเบาๆแล้วกระซิบว่า
\"เจ้าบ้า ไม่อยากนั่งรถเข้าเมืองฟรีๆหรือไงฟ่ะ มืดๆแบบนี้เดินไป เดี๋ยวก็ได้หลงป่าอีกหรอก\"ก่อนที่จะหันมาทางทุกคนหัวเราะแห้งๆแล้วบอกว่า
\"แหะ แหะ เจ้านี่มันชอบฝืนนะครับ ความจริงจะลุกไม่ไหวอยู่แล้ว ถ้าไงก็ขอติดรถไปด้วยคนได้มั้ยครับ\"zaionicวิงวอน เจนนี่ดูออกว่าzaionicอยากจะติดรถไปด้วยแต่ไม่กล้าขอตรงๆจึงบอกกับMahoroว่า
\"ให้2คนนี้ไปกับเราเถอะนะคะคุณMahoro ข้างนอกมืดและหนาวออกอย่างนี้ เราไม่ควรปล่อยเด็กตัวแค่นี้ไปนะคะ\"เจนนี่ขอร้อง Mahoroหัวเราะออกมาเบาๆแบบที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อน ก่อนจะพูดว่า
\"หึ หึ เด็กเหรอ สำหรับเด็กที่ชื่อว่าคินจะยังไงฉันไม่รู้ แต่เจ้าzaionicนี่มันจะ20แล้วนะ ถึงจะดูเหมือนเด็กอายุ13-14ก็เถอะ\"Mahoroกล่าว
ทำให้ทุกคนตกใจเล็กน้อย เพราะคิดมาตลอดว่าzaionicเป็นเด็ก เจนนี่จึงถามคินว่าอายุเท่าไร คินนับนิ้วมืออยู่แป๊ปนึงก่อนตอบว่า
\"17ปีแล้วครับ(^_^)\"เล่นเอาเจนนี่แทบหงายหลังเพราะอายุมากกว่าตัวเองอีก(เจนนี่กับKeiอายุ16ครับ) แต่ยังไงเธอก็ไม่อยากให้พวกเขาออกไปข้างนอกอยู่ดี เธอขอร้องMahoroอีกครั้ง Keiก็เช่นกัน
\"ใช่ครับ ข้างนอกมีการสู้รบอยู่ มันอันตรายออกครับ\"Mahoroจึงหันไปถามความเห็นของเฟลย์เรียกับFerrick เฟลย์เรียตอบแค่สั้นๆว่า
\"แล้วแต่คุณชายFerrickคะ\"Ferrickก็เห็นดีด้วยจึงช่วยขอร้องอีกคน
\"ให้พวกเขาไปกับเราด้วยเถอะนะครับ ผมว่าพวกเขาไม่ก่อปัญหาอะไรหรอกครับ แถมยังเป็นนักคุ้มครองอีกด้วย คงจะช่วยอะไรได้หลายอย่างเลยละครับ\"Ferrickกล่าว ถึงMahoroจะไม่อยากรับพวกนี้ขึ้นมา แต่ด้วยความต้องการของทุกคนบวกกับที่เขารับปากกับคุณลูดอร์ฟไว้แล้วว่าถ้าระหว่างเดินทางFerrickขอความช่วยเหลืออะไรเป็นพิเศษก็ให้ช่วยเขาด้วย จึงไม่สามารถพูดอะไรได้อีก Mahoroขึ้นไปนอนที่เตียงพร้อมกับกดปุ่มที่อยู่หัวเตียง ทันใดนั้นเองก็มีผ้านวมปูพื้นกับหมอน2อันออกมาจากใต้เตียงแล้วโยนไปให้ทั้ง2คน เป็นการบอกนัยๆว่ายอมให้ไปด้วยแล้ว ทั้งหมดจึงดีใจมากและได้รีบเข้านอนทันทีเพราะไม่อยากเปิดไฟรบกวนMahoro จากนั้นทุกคนก็หลับสนิท......
ถ้าจะกล่าวถึงแต่เรื่องราวทางฝ่ายFerrickคงจะไม่เป็นการยุติธรรมต่อKenนัก เพื่อนสนิทของFerrickผู้อาภัพนี้ใช้ชีวิตอย่างไรกับเมเช่บ้าง ผู้เขียนจะเล่าให้ฟัง ณ บัดนี้...
เริ่มตั้งแต่ตี5ครึ่งKenถูกปลุกแต่เช้าด้วยการเตะเบาๆจากเมเช่ แล้วโดนไล่ไปอาบน้ำก่อนที่จะใส่ชุดทำงานของร้านแองกลอล่า พอถึง6โมงเช้าเขาก็โดนลากตัวมาที่ร้านทั้งที่ยังสลึมสลืออยู่ เมเช่บอกว่าวันนี้วันหยุดของเธอจึงทำงานได้ทั้งวันอย่างเต็มที่ และขอให้เขาช่วยเหลือเธอด้วย แน่นอนว่า เป็นงานใช้กำลังล้วนๆ เช่นยกลังเบียร์ จัดโต๊ะ ย้ายของ ในขณะที่เมเช่จะเลือกทำงานเบาๆ อย่างเช็กของ ตรวจบัญชีมากกว่า เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าเพื่อนของเธออีกคนทำไมถึงต้องไปที่อื่นด้วย(คงจะหนีไปมากกว่า) เมื่อKenท้วงว่าทำไมเขาต้องทำงานที่ใช้แรงฝ่ายเดียวด้วย ก็โดนเธอสวนมาสั้นๆเสมอว่า
\"เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ(^_^)\"แล้วก็อ้างว่าเด็กผู้หญิงน่ารักที่แสนจะบอบบางอย่างเธอ ไม่เหมาะกับการทำงานเยี่ยงโคกระบือนัก(แล้วฉันเหมาะหรือไงฟ่ะ/Ken) แน่นอนเขาคิดที่จะลาออกแล้วหนีเธอไป แต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อเห็นOsของเธอหลังจากที่มาสเตอร์เชนท์ขอให้ช่วยเหลือ
\"อ๊ะ วันนี้ก็รบกวนอีกหน่อยนะเมเช่\"มาสเตอร์บอกก่อนที่จะยกเอาแผ่นเหล็กที่มีช่องสี่เหลี่ยมใส่น้ำเรียงกันนับร้อยๆช่องแบบที่ทำน้ำแข็งมาวางไว้ เมเช่เอามือวางบนรางน้ำ ทันใดนั้นเองน้ำทั้งหมดก็แข็งทันที ก่อนที่จะบิดแผ่นเหล็กเก็บน้ำแข็งไว้ Kenถามเธอว่าเธอทำอะไร เมเช่บอกว่า
\"นี้เป็นOSของเรานะ เราสามารถใช้พลังจิตเปลี่ยนอุณหภูมิในร่างกายได้ตั้งแต่-273องศาถึง1000องศาได้เชียวนะ แต่จริงๆแล้วไม่เคยใช้ถึงสูงสุดหรอก เพราะถ้าทำแบบนั้นตายแหงๆ แค่ใช้นิดหน่อยเท่านี้ก็เหนื่อยแล้ว แต่คงไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพราะมีKenคอยช่วยงานเราแล้วนี่\"เธอบอกแล้วตบบ่าKenเบาๆ เหมือนกับจะบอกว่าถ้านายทิ้งฉัน ฉันเล่นนายแน่ Kenจึงต้องก้มหน้าทำงานต่อไป ที่จริงแล้วมันก็ไม่เลวเท่าไหร่นักในเมื่อเงินเดือนที่เมเช่บอกว่ามาสเตอร์จะให้เดือนละ4เคเซ50ฮัน(4พัน5ร้อยบาท)ก็มากพอดูเมื่อเขาได้รู้ค่าของเงินจากที่เมเช่เล่าให้ฟังระหว่างทำงาน Kenทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจจนค่ำใกล้ได้เวลาปิดร้าน แขกหร่อยหรอลงไปมาก เหลือเพียงตาแก่ชื่อHorusที่ยังคงนั่งจิบชาอ่านหนังสือเล่มเดิมอยู่ที่โต๊ะตัวเดิมตลอด จนถึงเวลาจะปิดร้าน ก็มีชายผมยาวแต่มัดรวบเอาไว้ใส่ชุดหลวมกว้างและผ้าคลุมสีแดง เข้ามา
\"ขอโทษนะครับ ร้านได้เวลาปิดแล้วครับ\"Kenบอก แต่เมื่อมาสเตอร์เห็นหน้าชายผู้นั้น ก็รีบบอกทันที
\"ท่านกริฟนี่เอง เชิญครับ ท่านHorusอยู่ทางนั้นครับ\"แล้วผายมือไปยังโต๊ะที่ตาแก่นั้นนั่งอยู่ เขาเดินเข้าไปที่โต๊ะHorusยังคงนั่งอ่านหนังสืออยู่ แล้วกล่าวว่า
\"คารวะผู้อาวุโส\"Horusถึงวางหนังสือลงเงยหน้ามองกริฟ ก่อนจะบอกว่า
\"เจ้าเองรึ นั่งสิ\"กริฟถึงนั่งเก้าอี้อีกตัวที่อยู่ตรงข้ามกับHorus Kenแปลกใจเล็กน้อยที่มีเก้าอี้2ตัวพอดี อันที่จริงตอนช่วงบ่ายเขาจะไปเก็บเก้าอี้ตัวนี้ออกมาไว้ที่โต๊ะอื่น แต่โดนHorusห้ามไว้ก่อน แสดงว่าHorusคงรู้อยู่แล้วว่าจะมีคนมาหาตนเองถึงได้เตรียมเอาไว้ Horusพูดกับกริฟว่า
\"มีเรื่องอะไรละถึงได้เข้ามาในเมืองอย่างนี้ ปกติเห็นเจ้าชอบอยู่ตามป่าตามเขามากกว่านี่\"Horusถาม กริฟยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะตอบว่า
\"ผู้น้อยคิดว่าท่านทราบอยู่แล้ว เหตุใดยังต้องถามข้าน้อยอีกละ\"กริฟตอบ Horusจิบชาแล้วพูดว่า
\"คำตอบที่รู้อยู่แล้ว กับคำตอบที่ได้ยินจากคนอื่น บางครั้งอาจไม่เหมือนกันนะ\"Horusกล่าว กริฟจึงเข้าเรื่องเลย
\"DarkAgentเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ท่านเคทาโร่จึงอยากเชิญผู้อาวุโสเข้าร่วมการประชุมเพื่อหาลู่ทางจัดการเรื่องนี้\"เมื่อกริฟพูดจบ Horusก็เอาค่าน้ำชาวางไว้ที่โต๊ะ หยิบเอาหนังสือลุกขึ้นยืน แล้วบอกว่า
\"เป็นอย่างที่ข้าคิดไว้ ถ้างั้นเจ้าคงไม่มีธุระกับข้าแล้วละ\"ก่อนจะเดินออกไป แต่กริฟท้วงเอาไว้
\"เดี๋ยวก่อนผู้อาวุโส เหตุใดท่านถึงมิได้ให้คำตอบ\"Horusหันมาบอกก่อนที่จะเดินออกไปจากร้านว่า
\"คำตอบมีอยู่แล้ว ไม่ว่าข้าจะเข้าร่วมหรือไม่ วิธีแก้ไขล้วนเป็นเช่นเดิม จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ข้าต้องไป\"จากนั้นก็ออกจากร้านไป ทิ้งให้กริฟยืนครุ่นคิดคำพูดของHorusอยู่สักครู่ แล้วตามออกไปเช่นกัน
จบบทที่11
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
*บัฟเฟิ้ลเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีอยู่ทั่วไปในบาบาเรีย กินพืชเป็นอาหาร รูปร่างคล้ายกระต่ายขนสีชมพูแต่ว่ามีเขาเหมือนกวาง เป็นที่ยอมรับกันว่ามีเนื้ออร่อยเป็นอันดับ3ของโลก จับได้ยากเนื่องจากกระโดดได้ไกลและเร็ว ฉลาดในเรื่องหาที่ซุ่มซ่อน
หลังจากหลับไปได้ไม่นาน คงเพราะFerrickไม่ค่อยชินกับการนอนแต่หัวค่ำมากนัก เขาจึงรู้สึกตัวอีกครั้งในช่วงเวลาไม่นาน และรู้สึกปวดฉี่เนื่องจากกินน้ำเขาไปมากก่อนนอน Ferrickลุกขึ้นมานั่งมองไปรอบๆทุกคนกำลังหลับสนิทอยู่
\"(ทำไงดีหว่า Mahoroห้ามออกจากเต็นท์ด้วย แต่มันทนถึงเช้าไม่ไหวแหะ)\"Ferrickคิด ขณะนั้นเองKeiก็รู้สึกตัวลุกขึ้นมา
\"มีไรเหรอFerrick\"Keiถาม เขาพูดออกมาเป็นไอน้ำเพราะอากาศหนาวเย็นมาก ท่าทางเขาคงจะหลับไม่สนิท เช่นเดียวกับFerrick
\"ฉันปวดฉี่นะทำไงดี Mahoroห้ามออกจากเต็นท์ด้วย\"Ferrickตอบ บังเอิญเหลือเกินที่Keiก็รู้สึกปวดด้วย เขาจึงบอกว่า
\"ฉันก็ปวดเหมือนกัน เราออกไปทำธุระข้างนอกสักครู่เถอะ คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง\"Keiชวน Ferrickคิดอยู่สักครู่ก็เห็นว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะพวกเขาเองก็มีOSที่ช่วยให้พ้นจากอันตรายได้ในระดับนึง ถ้าเกิดไปเจออะไรเข้า จึงตัดสินออกไปข้างนอกกับKei ทั้งคู่เดินไปที่ประตูแล้วจำรหัสที่บันทึกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้านในประตูไว้ เพื่อใช้เวลาเข้ามา จากนั้นค่อยออกไป
ด้านนอกของเต็นท์A.G.Cตอนนี้เกือบจะมืดสนิท มีเพียงป่ามืดทึบอยู่ล้อมรอบ แสงสว่างจากดวงจันทร์และดาวช่วยให้มองเห็นได้รางๆ FerrickกับKeiเดินไปทางพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วพากันทำธุระของตนเอง เสร็จแล้วจะกลับเข้าเต็นท์ ทันใดนั้นเองก็มีเสียงคล้ายกับการลากอะไรหนักๆผ่านใบไม้แห้งมาทางพวกเขาช้าๆ
\"นั้นเสียงอะไรนะKei!O_o\"Ferrickตกใจ เขาไม่แน่ใจว่านั้นเป็นMahoroหรือเปล่า แต่สิ่งนั้นเคลื่อนที่มาทางพวกเขาแน่ๆแม้จะมองไม่เห็น
\"ฉันไม่รู้เหมือนกัน\"Keiบอก เสียงนั้นเงียบลงไปทันที ทั้งคู่ตั้งใจมองไปในความมืดที่เสียงนั้นอยู่แล้วพูดออกมาเบาๆ
\"Mahoroเหรอ\"Ferrickถามเผื่อว่าเป็นMahoro ทันใดนั้นเองก็มีเงาพุ่งเข้าใส่พวกเขาทั้ง2จากความมืดO_o!.....
ตัดฉากกลับไปที่Mahoro ก่อนหน้าที่พวกFerrickจะออกมาจากเต็นท์สักครู่ เขาเดินตรวจสอบจุดต่างๆรอบเต็นท์ในรัศมี500เมตร แต่ก็มีบางอย่างทำให้เขาสนใจและต้องออกมาไกลมากกว่านั้น
\"(กระแสแห่งเวทย์นี่)\"Mahoroคิด เขาสัมผัสถึงพลังงานเวทย์มหาศาลที่สร้างคลื่นกระจายไปทั่วป่า มันเป็นพลังแห่งความมืดที่ชั่วร้ายมากๆ Mahoroรู้จักพลังแบบนี้ดี เขาจึงรีบมุ่งตรงไปยังศูนย์กลางของกระแสพลังที่สัมผัสได้ทันที แม้ว่าจะไม่มีวิชาตัวเบา แต่ด้วยฝีเท้าของเขาจึงมาถึงศูนย์กลางที่ว่าในชั่วอึดใจเดียว ใช่แล้วมันคือที่ๆเซียงทำสัญญากับDarkAgentนั้นเอง
\"(ใบไม้และต้นหญ้ารอบๆที่นี่เหี่ยวแห้งราวกับถูกสูบวิญญาณไปหมด หรือว่า)\"Mahoroเดินดูพื้นดินแถวนั้น มันยุบลงไปเล็กน้อยเป็นรัศมีวงกลมประมาณ4เมตร ต้นไม้ใบหญ้าในรัศมีแห้งกรอบเป็นสีน้ำตาลหมด เขาเอาดาบที่สามารถยืดได้ไปเขี่ยต้นไม้ที่แห้งเบาๆมันก็แตกสลายกลายเป็นผงทันที Mahoroแน่ใจบางจึงอย่างพึมพำออกมาว่า
\"มีDarkSlaveเกิดขึ้นที่นี่! ยังไม่นานด้วย\"แล้วก็ชักดาบอีกอันที่อยู่เอวขวาออกมา หันไปมองดูรอบๆ เพื่อตรวจสอบดูว่า สิ่งที่เขาพูดเมื้อกี้ยังอยู่หรือเปล่า แต่ก็ไม่พบอะไร Mahoroเริ่มเป็นห่วงทุกคนแล้ว จึงรีบกลับมาที่เต็นท์ทันที ไฟในเต็นท์สว่างทุกคนยังไม่นอนรึ หรือว่า! Mahoroเปิดประตูเข้าไป แล้วเขาก็ได้พบกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ....
\"อ๊า อัด อี อับ(สวัสดีครับ)\"แขกที่ว่าพูดทักทายMahoroไม่ชัดเพราะมีบางอย่างอยู่ในปาก เป็นเด็กผู้ชาย2คนอายุประมาณ14-15 คนที่ทักทายเขาเป็นเด็กตัวเล็กหน้าตาน่ารัก มีตาข้างขวาสีแดงข้างซ้ายสีทอง มีผมสีน้ำตาลเข้มใส่ชุดที่เป็นเกราะเกล็ดสีดำแขนสั้นเหมือนหนังมังกรหุ้มรอบคอด้วยผ้าขนสัตว์สีน้ำตาลเข้มยาวกว้างไปถึงหลังแบบผ้าคลุม อีกคนมีผมสั้นสีน้ำเงิน ดวงตาสีฟ้า สวมใส่ชุดสีม่วงดำใส่กั๊กแบบมีฮู้ดสีส้มมีเสื้อคลุมผ้าขนสัตว์อยู่ด่านนอก ทั้ง2คนกำลังกินอาหารสำเร็จรูปที่มีอยู่กองใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตาย Mahoroหันไปมองกลุ่มFerrickที่นั่งดูเด็กทั้ง2อยู่ ทุกคนพากันตื่นหมดแล้ว Mahoroถามทันที
\"นี่มันเรื่องอะไรกัน\"Ferrickจึงเล่าเหตุการณ์เมื่อสักครู่ให้ฟังทั้งหมด..
\"เฮ้ย!\"ทั้งKeiทั้งFerrickตะโกนออกมาเมื่อเงาที่พุ่งออกมาจากพุ่มไม้ กระโดดมาเกาะที่ขาจนFerrickล้มลง เขาตกใจมากแต่หลังจากที่ตั้งสติดูดีๆ ก็เห็นว่าเป็นเด็กผู้ชายผมสีน้ำตาล น้ำตาคลอเบ้ามือซ้ายจับขากางเกงFerrickไว้ มืออีกข้างก็แบกเด็กที่มีผมสีฟ้าไว้บนบ่า พูดออกมาอย่างดีใจสุดขีดว่า
\"ในที่สุดก็เจอคนแล้ว(ToT) ฮือ ฮือ\"จากนั้นก็ร้องไห้ออกมาจนพวกFerrrickต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น
\"เด็กคนนี้เขาบอกว่าชื่อคิน ดราก็อต ส่วนเพื่อนเขาที่สลบอยู่ตอนแบกมาชื่อzaionicเป็นนักผจญภัยรับจ้างอิสระไปทั่วนะครับ ส่วนใหญ่จะเป็นงานคุ้มครองมากกว่า และไม่เคยทำงานพลาดเลย จึงได้รับการขนานนามว่าZenithKeeper(สุดยอดผู้พิทักษ์)แต่ตอนที่มารับงานในบาบาเรีย ผู้ว่าจ้างที่เป็นนายทหารดันตายไปซะก่อนที่พวกเขาจะมาถึง ทำให้ไม่ได้รับค่าจ้าง แถมตอนกลับออกมายังหลงป่าทำให้ไม่ได้กินอะไรมาตั้ง4วันแล้ว จนโชคดีมาเจอผมกับKeiนี่แหละครับ ขอโทษทีนะครับที่ออกมาข้างนอกโดยพลกาล\"Ferrickกล่าวขอโทษ Mahoroถอนหายใจออกมาเฮือกนึง(ดีแล้วที่2คนนี้ไม่ได้เจอDarkSlave)Mahoroคิด ก่อนจะพูดว่า
\"ช่างเถอะยังไงพวกคุณก็ไม่ค่อยฟังที่ผมพูดอยู่แล้ว ว่าแต่แกนี่ยังงี่เง่าเหมือนเดิมนะzaionic\"Mahoroหันไปพูดกับzaionicที่กำลังตั้งใจกินอาหารอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้นzaionicจึงดื่มน้ำแล้วตอบโต้ทันที
\"จะบ้าเหรอ! ที่ฉันหลงป่าเพราะเจ้าเตี้ยนี่ ดันไปไล่จับตัวบัฟเฟิ้ลตังหาก\"zaionicโวยวาย ชี้ไปทางคินซึ่งกำลังกินแบบไม่สนใจใครอยู่ Ferrickแปลกใจที่ทั้ง2คนรู้จักกันจึงถามMahoroว่า
\"เอ๊ะ!คุณMahoroรู้จักกับzaionicด้วยหรือครับ\"Mahoroกับzaionicตอบพร้อมกันเป็นเสียงเดียวว่า
\"ก็ไม่ได้อยากรู้จักนักหรอก\"แล้วจ้องหน้ากันเขม็ง คินที่กินอิ่มแล้วเก็บเศษขยะรวมๆกันแล้วกล่าวขอบคุณทุกคน
\"ขอบคุณมากครับผม ผมนึกนึกว่าจะตายแล้วซะอีก พวกพี่ๆใจดีจังเลยนะครับ(^_^)\"คินขอบคุณแล้วทำหน้ายิ้มแย้มร่าเริง เหมือนเด็กเล็กๆ น่ารัก เจนนี่ทนไม่ได้เข้าไปกอดทางด้านหลังแล้วลูบหัวเบาๆแบบเอ็นดู
\"น่ารักจังเลย(>_<)\"เจนนี่เป็นพี่เลี้ยงเด็กอยู่แล้ว จึงรู้สึกชอบเด็กน่ารักๆที่สุภาพแบบนี้ที่สุด เจนนี่กำลังจะชวนว่า ถ้าไม่มีที่พักที่ไหนคืนนี้จะค้างกับพวกตนมั้ย ก็โดนMahoroเบรคซะก่อน
\"กินอิ่มก็ไสหัวไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ได้เป็นศูนย์ช่วยเหลือพวกยากไร้หรอกนะ\"Mahoroไล่ทั้ง2คนไป zaionicแย้งทันที
\"เสียใจด้วย ฉันไม่ได้เป็นพวกไม่รู้คุณคน เพื่อเป็นการตอบแทนที่คนพวกนี้เลี้ยงข้าวฉัน ฉันจะคุ้มครองพวกเขาจนกว่าจะถึงที่หมายฟรีๆเลย\"zaionicบอก Mahoroสวนกลับทันที
\"คุ้มครอง? อย่าพูดให้ขำดีกว่านะ คนงี่เง่าที่หลงป่าจนตัวเองแทบไม่รอดนี่นะจะมาคุ้มครองพวกเรา เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ\"Mahoroกล่าว zaionicเจ็บใจแต่ก็โต้แย้งไม่ได้
\"(ทำไงดีฟ่ะ แบบนี้แผนนั่งรถฟรีเข้าเมืองใช้ไม่ได้แน่ จะขอตรงๆมันก็น่าเกลียด เจ้าMahoroต้องดูถูกเราแน่ ต้องหาทางอื่นซะแล้ว)\"zaionicคิด มองไปทางคินที่กำลังอึดอัดเพราะถูกเจนนี่กอดอยู่ แล้วปิ๊งไอเดียขึ้นได้ว่า
\"สำหรับฉันเองไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่เจ้าหนูนี่(ชี้ไปที่คิน)อยู่ในป่ามาหลายวันจนร่างกายอ่อนแอไม่สบาย ถ้ายังไงก็ขออาศัยไปด้วยจนกว่าจะถึงเมืองละกันนะ\"zaionicหาข้ออ้างติดรถไปให้ได้ คินคงไม่เข้าใจที่zaionicคิดจึงไม่ได้รับมุข ลุกขึ้นยืนแล้วบอกว่า
\"ผมไม่ได้เป็นไรนี่ครับคุณzaionic นี่ไง(คินกระโดดขึ้นตีลังกากลางอากาศ3รอบ)เห็นมั้ย\"คินบอกซื่อๆ zaionicล็อกคอคินลากไปทางผนังห้อง เขกหัวคินเบาๆแล้วกระซิบว่า
\"เจ้าบ้า ไม่อยากนั่งรถเข้าเมืองฟรีๆหรือไงฟ่ะ มืดๆแบบนี้เดินไป เดี๋ยวก็ได้หลงป่าอีกหรอก\"ก่อนที่จะหันมาทางทุกคนหัวเราะแห้งๆแล้วบอกว่า
\"แหะ แหะ เจ้านี่มันชอบฝืนนะครับ ความจริงจะลุกไม่ไหวอยู่แล้ว ถ้าไงก็ขอติดรถไปด้วยคนได้มั้ยครับ\"zaionicวิงวอน เจนนี่ดูออกว่าzaionicอยากจะติดรถไปด้วยแต่ไม่กล้าขอตรงๆจึงบอกกับMahoroว่า
\"ให้2คนนี้ไปกับเราเถอะนะคะคุณMahoro ข้างนอกมืดและหนาวออกอย่างนี้ เราไม่ควรปล่อยเด็กตัวแค่นี้ไปนะคะ\"เจนนี่ขอร้อง Mahoroหัวเราะออกมาเบาๆแบบที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อน ก่อนจะพูดว่า
\"หึ หึ เด็กเหรอ สำหรับเด็กที่ชื่อว่าคินจะยังไงฉันไม่รู้ แต่เจ้าzaionicนี่มันจะ20แล้วนะ ถึงจะดูเหมือนเด็กอายุ13-14ก็เถอะ\"Mahoroกล่าว
ทำให้ทุกคนตกใจเล็กน้อย เพราะคิดมาตลอดว่าzaionicเป็นเด็ก เจนนี่จึงถามคินว่าอายุเท่าไร คินนับนิ้วมืออยู่แป๊ปนึงก่อนตอบว่า
\"17ปีแล้วครับ(^_^)\"เล่นเอาเจนนี่แทบหงายหลังเพราะอายุมากกว่าตัวเองอีก(เจนนี่กับKeiอายุ16ครับ) แต่ยังไงเธอก็ไม่อยากให้พวกเขาออกไปข้างนอกอยู่ดี เธอขอร้องMahoroอีกครั้ง Keiก็เช่นกัน
\"ใช่ครับ ข้างนอกมีการสู้รบอยู่ มันอันตรายออกครับ\"Mahoroจึงหันไปถามความเห็นของเฟลย์เรียกับFerrick เฟลย์เรียตอบแค่สั้นๆว่า
\"แล้วแต่คุณชายFerrickคะ\"Ferrickก็เห็นดีด้วยจึงช่วยขอร้องอีกคน
\"ให้พวกเขาไปกับเราด้วยเถอะนะครับ ผมว่าพวกเขาไม่ก่อปัญหาอะไรหรอกครับ แถมยังเป็นนักคุ้มครองอีกด้วย คงจะช่วยอะไรได้หลายอย่างเลยละครับ\"Ferrickกล่าว ถึงMahoroจะไม่อยากรับพวกนี้ขึ้นมา แต่ด้วยความต้องการของทุกคนบวกกับที่เขารับปากกับคุณลูดอร์ฟไว้แล้วว่าถ้าระหว่างเดินทางFerrickขอความช่วยเหลืออะไรเป็นพิเศษก็ให้ช่วยเขาด้วย จึงไม่สามารถพูดอะไรได้อีก Mahoroขึ้นไปนอนที่เตียงพร้อมกับกดปุ่มที่อยู่หัวเตียง ทันใดนั้นเองก็มีผ้านวมปูพื้นกับหมอน2อันออกมาจากใต้เตียงแล้วโยนไปให้ทั้ง2คน เป็นการบอกนัยๆว่ายอมให้ไปด้วยแล้ว ทั้งหมดจึงดีใจมากและได้รีบเข้านอนทันทีเพราะไม่อยากเปิดไฟรบกวนMahoro จากนั้นทุกคนก็หลับสนิท......
ถ้าจะกล่าวถึงแต่เรื่องราวทางฝ่ายFerrickคงจะไม่เป็นการยุติธรรมต่อKenนัก เพื่อนสนิทของFerrickผู้อาภัพนี้ใช้ชีวิตอย่างไรกับเมเช่บ้าง ผู้เขียนจะเล่าให้ฟัง ณ บัดนี้...
เริ่มตั้งแต่ตี5ครึ่งKenถูกปลุกแต่เช้าด้วยการเตะเบาๆจากเมเช่ แล้วโดนไล่ไปอาบน้ำก่อนที่จะใส่ชุดทำงานของร้านแองกลอล่า พอถึง6โมงเช้าเขาก็โดนลากตัวมาที่ร้านทั้งที่ยังสลึมสลืออยู่ เมเช่บอกว่าวันนี้วันหยุดของเธอจึงทำงานได้ทั้งวันอย่างเต็มที่ และขอให้เขาช่วยเหลือเธอด้วย แน่นอนว่า เป็นงานใช้กำลังล้วนๆ เช่นยกลังเบียร์ จัดโต๊ะ ย้ายของ ในขณะที่เมเช่จะเลือกทำงานเบาๆ อย่างเช็กของ ตรวจบัญชีมากกว่า เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าเพื่อนของเธออีกคนทำไมถึงต้องไปที่อื่นด้วย(คงจะหนีไปมากกว่า) เมื่อKenท้วงว่าทำไมเขาต้องทำงานที่ใช้แรงฝ่ายเดียวด้วย ก็โดนเธอสวนมาสั้นๆเสมอว่า
\"เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ(^_^)\"แล้วก็อ้างว่าเด็กผู้หญิงน่ารักที่แสนจะบอบบางอย่างเธอ ไม่เหมาะกับการทำงานเยี่ยงโคกระบือนัก(แล้วฉันเหมาะหรือไงฟ่ะ/Ken) แน่นอนเขาคิดที่จะลาออกแล้วหนีเธอไป แต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อเห็นOsของเธอหลังจากที่มาสเตอร์เชนท์ขอให้ช่วยเหลือ
\"อ๊ะ วันนี้ก็รบกวนอีกหน่อยนะเมเช่\"มาสเตอร์บอกก่อนที่จะยกเอาแผ่นเหล็กที่มีช่องสี่เหลี่ยมใส่น้ำเรียงกันนับร้อยๆช่องแบบที่ทำน้ำแข็งมาวางไว้ เมเช่เอามือวางบนรางน้ำ ทันใดนั้นเองน้ำทั้งหมดก็แข็งทันที ก่อนที่จะบิดแผ่นเหล็กเก็บน้ำแข็งไว้ Kenถามเธอว่าเธอทำอะไร เมเช่บอกว่า
\"นี้เป็นOSของเรานะ เราสามารถใช้พลังจิตเปลี่ยนอุณหภูมิในร่างกายได้ตั้งแต่-273องศาถึง1000องศาได้เชียวนะ แต่จริงๆแล้วไม่เคยใช้ถึงสูงสุดหรอก เพราะถ้าทำแบบนั้นตายแหงๆ แค่ใช้นิดหน่อยเท่านี้ก็เหนื่อยแล้ว แต่คงไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพราะมีKenคอยช่วยงานเราแล้วนี่\"เธอบอกแล้วตบบ่าKenเบาๆ เหมือนกับจะบอกว่าถ้านายทิ้งฉัน ฉันเล่นนายแน่ Kenจึงต้องก้มหน้าทำงานต่อไป ที่จริงแล้วมันก็ไม่เลวเท่าไหร่นักในเมื่อเงินเดือนที่เมเช่บอกว่ามาสเตอร์จะให้เดือนละ4เคเซ50ฮัน(4พัน5ร้อยบาท)ก็มากพอดูเมื่อเขาได้รู้ค่าของเงินจากที่เมเช่เล่าให้ฟังระหว่างทำงาน Kenทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจจนค่ำใกล้ได้เวลาปิดร้าน แขกหร่อยหรอลงไปมาก เหลือเพียงตาแก่ชื่อHorusที่ยังคงนั่งจิบชาอ่านหนังสือเล่มเดิมอยู่ที่โต๊ะตัวเดิมตลอด จนถึงเวลาจะปิดร้าน ก็มีชายผมยาวแต่มัดรวบเอาไว้ใส่ชุดหลวมกว้างและผ้าคลุมสีแดง เข้ามา
\"ขอโทษนะครับ ร้านได้เวลาปิดแล้วครับ\"Kenบอก แต่เมื่อมาสเตอร์เห็นหน้าชายผู้นั้น ก็รีบบอกทันที
\"ท่านกริฟนี่เอง เชิญครับ ท่านHorusอยู่ทางนั้นครับ\"แล้วผายมือไปยังโต๊ะที่ตาแก่นั้นนั่งอยู่ เขาเดินเข้าไปที่โต๊ะHorusยังคงนั่งอ่านหนังสืออยู่ แล้วกล่าวว่า
\"คารวะผู้อาวุโส\"Horusถึงวางหนังสือลงเงยหน้ามองกริฟ ก่อนจะบอกว่า
\"เจ้าเองรึ นั่งสิ\"กริฟถึงนั่งเก้าอี้อีกตัวที่อยู่ตรงข้ามกับHorus Kenแปลกใจเล็กน้อยที่มีเก้าอี้2ตัวพอดี อันที่จริงตอนช่วงบ่ายเขาจะไปเก็บเก้าอี้ตัวนี้ออกมาไว้ที่โต๊ะอื่น แต่โดนHorusห้ามไว้ก่อน แสดงว่าHorusคงรู้อยู่แล้วว่าจะมีคนมาหาตนเองถึงได้เตรียมเอาไว้ Horusพูดกับกริฟว่า
\"มีเรื่องอะไรละถึงได้เข้ามาในเมืองอย่างนี้ ปกติเห็นเจ้าชอบอยู่ตามป่าตามเขามากกว่านี่\"Horusถาม กริฟยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะตอบว่า
\"ผู้น้อยคิดว่าท่านทราบอยู่แล้ว เหตุใดยังต้องถามข้าน้อยอีกละ\"กริฟตอบ Horusจิบชาแล้วพูดว่า
\"คำตอบที่รู้อยู่แล้ว กับคำตอบที่ได้ยินจากคนอื่น บางครั้งอาจไม่เหมือนกันนะ\"Horusกล่าว กริฟจึงเข้าเรื่องเลย
\"DarkAgentเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ท่านเคทาโร่จึงอยากเชิญผู้อาวุโสเข้าร่วมการประชุมเพื่อหาลู่ทางจัดการเรื่องนี้\"เมื่อกริฟพูดจบ Horusก็เอาค่าน้ำชาวางไว้ที่โต๊ะ หยิบเอาหนังสือลุกขึ้นยืน แล้วบอกว่า
\"เป็นอย่างที่ข้าคิดไว้ ถ้างั้นเจ้าคงไม่มีธุระกับข้าแล้วละ\"ก่อนจะเดินออกไป แต่กริฟท้วงเอาไว้
\"เดี๋ยวก่อนผู้อาวุโส เหตุใดท่านถึงมิได้ให้คำตอบ\"Horusหันมาบอกก่อนที่จะเดินออกไปจากร้านว่า
\"คำตอบมีอยู่แล้ว ไม่ว่าข้าจะเข้าร่วมหรือไม่ วิธีแก้ไขล้วนเป็นเช่นเดิม จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ข้าต้องไป\"จากนั้นก็ออกจากร้านไป ทิ้งให้กริฟยืนครุ่นคิดคำพูดของHorusอยู่สักครู่ แล้วตามออกไปเช่นกัน
จบบทที่11
เกล็ดความรู้เล็กๆน้อยๆในGDL
*บัฟเฟิ้ลเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีอยู่ทั่วไปในบาบาเรีย กินพืชเป็นอาหาร รูปร่างคล้ายกระต่ายขนสีชมพูแต่ว่ามีเขาเหมือนกวาง เป็นที่ยอมรับกันว่ามีเนื้ออร่อยเป็นอันดับ3ของโลก จับได้ยากเนื่องจากกระโดดได้ไกลและเร็ว ฉลาดในเรื่องหาที่ซุ่มซ่อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น