ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : แคมป์ปิ้ง
เหล่าชาวแก็งค์ช่วยกันขนของขึ้นรถโฟล์คตู้ที่เช่ามาเพื่อทริปพิเศษนี้โดยเฉพาะ หลังจากผ่านปีใหม่มาได้อาทิตย์หนึ่งชานยอลเลยตัดสินใจจัดทริปตั้งแคมป์ในป่าเพื่อเป็นรางวัลให้กับพนักงานที่อดทนเหนื่อยมาตลอดทั้งเดือนที่ผ่านมา
"เด็กๆขึ้นรถกันได้เลย" ซูโฮโผล่หัวออกมาจากหน้าต่างตรงคนขับ ทริปนี้ซูโฮพี่ใหญ่สุดของกลุ่มอาสาเป็นสารถีขับรถเองกับมือ
"เจ๊ขอนั่งหน้านะ" โชรงเสียบแว่นกันแดดสีชาตรงผมก่อนจะขึ้นนั่งตรงข้างคนขับ
"เฮ้!อึนจีไปนั่งหลังกับฉันมา" จงอินก่อนจะขึ้นรถแต่ทว่ากลับมีมือหนาของใครบางคนดันหน้าจงอินออกมาจากรถ
"นายไปนั่งแถวกลางกับคยองซูและเซฮุนไป เดี๋ยวฉันนั่งกับอึนจีเอง" ชานยอลพูดก่อนดันแทรกตัวหนาๆของตัวเองขึ้นไปบนพร้อมกับดึงข้อมือของร่างเล็กให้ขึ้นมาด้วย
"ขึ้นมาดิ่จงอิน เดี๋ยวคนอื่นก็ว่ามีสุริยะปราคาหรอก" วาทะแหลมคมของคยองซูเอ่ยขึ้น จงอินทลึงตาใส่คยองซูก่อนจะขึ้นรถ อันที่จริงผิวเขาไม่ได้ดำสักหน่อย แค่เม็ดสีผิวขาวมันมีน้อยแค่นั้นเอ๊ง?!!!
"ออกเดินทางแล้วนะ" ซูโฮเข้าเกียร์ออกรถทันที
"สวัสดีครับทุกคน!ผมเซฮุนคนหล่อคนเดิมของทุกคน วันนี้ครับผมกับแก๊งค์บอยคาเฟ่ต์เราจะไปออกแคมป์กันนนแหละ ดีใจกับผมหน่อยเย้ๆๆ พี่จงอินมาทักทายเอฟซีกันหน่อยเร็ว!!" เซฮุนที่เปิดไลฟ์ในเฟสบุ๊คพูดพลางสะกิดคนเป็นพี่ที่นั่งอยู่ข้างๆให้มาเข้ากล้องด้วยกัน
"นี่!เซฮุนนายไม่สงสัยอะไรหน่อยหรอไง" จงอินที่ทำหน้าเครียดใส่เซฮุน เจ้าคนน้องได้แต่ส่งยิ้มเชิงเป็นว่า 'ค่อยพูดๆ' จงอินจี๊ปากเล็กน้อยก่อนกระแทกตัวลงเบาะอย่างแรง
"สงสัยพี่จงอินกำลังง่วงอยู่นะครับ ตอนนี้ผมก็ง่วงเหมือนกัน ฮ้าว~ เจอกันในไลฟ์คลิปหน้านะครับ อันยองง" เซฮุนกดปุ่มสิ้นสุดการไลฟ์ ชายหนุ่มสะกิดคนเป็นพี่ที่อารมณ์ไม่ดีสุดๆ "อะไรของพี่เนี่ย เป็นอะไร แค่ไลฟ์ในเฟสก็ผิดหรอ"
"ฉันไม่ได้โมโหนายแค่ฉันสงสัยอะไรนิดหน่อย....หันไปมองข้างหลังดิ่" ประโยคสุดท้ายจงอินกระซิบไปที่หูของเซฮุนก่อนชี้ไปทางแถวหลัง เซฮุนหันหลังไปพบพี่สาวของตนที่นอนซบที่ไหล่ของบอส ส่วนบอสเองก็คอพับมาซบที่หัวของพี่สาวตนเหมือนกัน
"อ่อ บอสกับพี่จีหลับ แล้ว?" เซฮุนพูดขึ้นสร้างความเคืองให้กับจงอินมากขึ้น
"ก็แบบนั้นอ่ะ!!" จงอินไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาอธิบายให้กับเซฮุน
"ผิดปกติใช่ไหมล่ะ" คยองซูถอดหูฟังของตนออกก่อนหันมาตอบคำถามของจงอิน
"ใช่ๆคยองซู โอ้ว!!ขอบคุณพระเจ้าที่ส่งคยองซูมาาา" จงอินพูดก่อนยกมือขึ้นสรรเสริญพระเจ้า
"อะไรของพี่สองคนเนี่ย สองคนนั้นก็ปกติกันดีหนิ พวกพี่คิดกันมากไปป่ะ"
"ปกติบ้านป้านายสิเซฮุน นายไม่สังเกตหรอ ตั้งแต่มีเรื่องคราวนั้นพี่ชานกับอึนจีก็ผิดปกติ กุ๊กกิ๊กหนุงหนิงกันอยู่สองคน" จงอินพูดพลางขมวดคิ้วแน่น
"ก็ไม่เห็นแปลกนิพี่ ก็แค่บอสเค้าจีบพี่จีอยู่...อุ๊บ" เซฮุนเม้มปากแน่นท่ามกลางสายตาที่จะต้องการคำตอบของจงอินและคยองซู
"นายพูดว่าอะไรนะเซฮุน" คยองซูพูดพลางจ้องไปที่เซฮุน ปกติคยองซูทำหน้าเฉยๆก็น่ากลัวแล้ว ยิ่งมาทำหน้าแบบนี้ยิ่งหน้ากลัวคูณล้านเลย
โอ้ว!!เซฮุนสุดหล่ออยากตายจริงๆๆ
"เปล่าๆพี่ ฮ้าว~ ผมง่วงแล้วอ่ะ ขอนอนก่อนนะพี่" เซฮุนชิงปิดสวิตซ์ตัวเองทันที ทำให้มนุษย์ที่อยากรู้ทั้งสองถึงกับกรอกตามองบนทันที
"นี่นายเปิดเพลงหน่อยสิ" โชรงที่กำลังง่วนกับการโพสสเตตัสอวดชาวโลกตามช่องทางต่างๆพูดขึ้นมา
"ไม่มีแผ่นซีดี" ซูโฮตอบโชรง
"ทำไมไม่เตรียมเลยฮะ" เสียงโชรงวี๊ดขึ้นมา
"ก็ใครจะไปรู้ว่าคุณอยากฟังเพลง" ซูโฮพูดพลางหันไปทางโชรงที่นั่งยู่ปากอยู่ "ผมร้องให้ฟังเอาไหม"
"นายเนี่ยนะ" โชรงพูดพลางขำออกมา
"โหคุณ ผมนี่เสียงดีอันดับต้นๆของโรงเรียนสมัยมัธยมเลยนะ"
"ขี้โม้จริงๆ" โชรงขำพลางส่ายหน้ากับคำอวดอ้างของชายหนุ่ม
"ผมถามอะไรหน่อย ทำไมถึงมานั่งกับผมข้างหน้า ฮั่นแหนะ!คิดอะไรกับผมใช่ไหมล่ะ ผมรู้ๆๆ" โชรงได้ยินอย่างนั่นจึงหันหน้ามาทำสายตาดุใส่
"ตลก!!!! ฉันแค่ไม่อยากนั่งเบียดๆกับพวกนั่นต่างหาก"
"พูดแล้วทำไมต้องหลบตาผมด้วยล่ะ มีพิรุธนะเนี่ยคุณ"
"ฉันไม่อยากนั่งเบียดกับคนอื่น!! พอใจยังฮะ" โชรงพูดพลางจ้องแล้วทลึงตาใส่ซูโฮ ทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมา
"คร้าบๆๆ เชื่อแล้วครับ" โชรงหันหน้าออกไปมองข้างนอกหน้าต่างพลางยิ้มออกมา ส่วนซูโฮเองก็มองไปที่ถนนข้างหน้าพลางยิ้มออกมาเช่นกัน
"ตื่นได้แล้วเด็กๆ ถึงที่ตั้งแคมป์แล้ว" ซูโฮหันหลังไปบอกเด็กๆที่นอนหลับกับเป็นแถบๆ อย่าว่าแต่เด็กๆข้างหลังเลย ผู้ใหญ่ขี้วีน(?)อย่างโชรงเองก็นอนคอพับไปเกยประตูเหมือนกัน "คุณๆตื่น ได้แล้ว"
"พี่จงอินเอาหัวออกไปจากไหล่ผมได้แล้ว ผมหนัก" เซฮุนผลักหัวของจงอิรที่มาเกยเขาตั้งแต่เมื่อไหล่ไม่รู้ออกจากตัว "พี่คยองซูก็เหมือนกันตื่นได้แล้ว" เซฮุนเขย่าชายร่างเล็กที่อยู่อีกข้างหนึ่งเหมือนกัน
"อึนจีๆตื่นได้แล้ว" ชานยอลพูดพลางลูบไปที่หัวของอึนจี ร่างบางเปิดเปลือกตาขึ้นก่อนจะตกใจตำแหน่งหัวของตัวเอง
"ทำไมหัวผมอยู่บนไหล่บอสได้อ่ะ ผมจำได้ว่าผมพิงที่กระจก"
"ก็ฉันกลัวนายจะปวดคออ่ะเลยเอามาพิงที่ไหล่ฉัน ลงได้แล้วทำหน้าเอ๋ออยู่ได้" ชานยอลลงจากรถตามมาด้วยอึนจีที่ยังงงๆกับเหตุการณ์เมื่อครู่อยู่
"อากาศดีจัง" เซฮุน คยองซู จงอิน บิดตัวไปมาพร้อมสูดอากาศที่สดชื่นของป่าเข้าไป
"เด็กๆเดี๋ยวเราจะตั้งแคมป์ตรงนู่นนะ ส่วนห้องน้ำก็อยู่หลังสำนักงาน ถ้าอยากซื้อพวกของอะไรเพิ่มก็ซื้อได้ในสำนักงานเลย" ซูโฮที่เข้าไปติดต่อที่สำนักงานก่อนจะแจกจ่ายเต็นท์ที่ยืมมาให้แต่ละคน
"พี่จีดึงตรงนั้นหน่อย" เซฮุนบอกพี่สาวที่อยู่หน้าเต็นท์ "ดึงยังพี่"
"ดึงแล้ว ทำไมไม่เห็นกางเลย แกกางเป็นจริงๆหรือเปล่าฮะ?"
"โหพี่ ผมท็อปวิชาลูกเสือเลยนะ แค่นี้จิ๊บๆ" เซฮุนที่ง่วงกับการการเต็นท์อยู่ก็มีมือพิศวง(?)เข้ามาช่วยพอดี
"ฉันช่วย" ชานยอลที่จัดการเต็นท์ของตัวเองเรียบร้อยแล้วมาช่วยเซฮุน "ได้แล้ว"
"ขอบคุณบอสนะครับ เห็นไหมไอฮุน ท็อปลูกเสือบ้าลูกเสือบออะไร กางเต็นท์ยังทำไม่ได้เลย" อึนจีหันไปแขวะน้องชาย เซฮุนจึงได้ยิ้มเจื่อนก่อนขอตัวไปหาจงอิน
"อยู่เฉยนะอึนจี" ชานยอลค่อยโน้มเข้ามาใกล้ตัวอึนจี ร่างเล็กหลับตาปี๋ก่อนมือของชานยอลจะค่อยสัมผัสลงไปที่ผมของตัวเอง "แมลงเกาะหัวอ่ะ"
"ขอบคุณนะครับ" อึนจีลูบตรงศีรษะแก้เขิน แต่ก็ไม่สามารถปิดบังชานยอลได้
"เขินฉันหรอไงฮะ"
"เปล่าสักหน่อย ผมไปดูเฮียก่อนนะครับ เผื่อจะมีอะไรให้ช่วย" อึนจีเดินหลบไปพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ ส่วนชานยอลเองได้แต่ยิ้มกับอาการของหญิงสาวเมื่อครู่
"คุณหันให้มันดีๆหน่อยสิ ผักเละหมดแล้ว" ซูโฮหันไปเอ็ดโชรงที่หั่นผักเละ
"โอ้ย!ฉันก็หั่นของฉันแบบนี้นายจะทำไม" โชรงพูดพลางสับมีดลงไปที่เขียงอย่างแรง
"ใจเย็นสิคุณ ผมแค่บอกเฉยๆไม่ต้องทำรุนแรงก็ได้" โชรงจี๊ปากเล็กน้อยก่อนจะไปหั่นผักต่อ
"มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ" อึนจีที่หลบชานยอลเข้ามาในเต็นท์ทำอาหารที่มีโชรงกับซูโฮอาสาเป็นคนทำในวันนี้
"นายไปตักน้ำจากบ่อน้ำตรงนู่นเพิ่มได้ไหม" ซูโฮชี้ไปทางถังน้ำสองถังที่เจ้าหน้าที่ให้มา อึนจีพยักหน้าเป็นเชิงตกลงแต่ก็มีเสียงของโชรงดังขึ้นก่อน
"เห้ย!อึนจีแรงน้อยแบบนี้จะไหวหรอไง นายนี่ใช้คนไม่ดูเลยนะ" โชรงพูดพลางเท้าสะเอว
"ผมไปเป็นเพื่อนอึนจีเองครับ" ชานยอลที่เดินตามอึนจีมาเดินเข้ามาในเต็นท์ก่อนจะหยิบถังในมือของอึนจีก่อนเดินออกไป
"บอสเดี๋ยวผมทำเอง บอส!!" อึนจีวิ่งตามชานยอลออกจากเต็นท์ โชรงได้แต่กอดอกพร้อมยิ้มกับความรุกแรงของน้อยชาย
"มึอะไรหรือเปล่าคุณ" ซูโฮเอ่ย
"เปล่า แค่มีความสุขเล็กน้อย" โชรงพูดพลางหันมาหั่นผักต่อ
"บอสผมทำเองได้" อึนจีวิ่งมาก่อนคว้าถังน้ำคืนแต่ทว่าร่างสูงเร็วกว่าจึงหลบทัน
"ก็ฉันจะช่วยอ่ะ"
"แต่มันเป็นหน้าที่ผมนะ บอสไปรอที่แคมป์กับพวกจงอินดีกว่า"
"ก็ฉันจะช่วยอ่ะแล้วนายห้ามปฏิเสธด้วย ไม่งั้นเดือนนี้นายชวดโบนัสแน่"
"เผด็จการที่สุด!!" อึนจีกอดอกก่อนทำปากยื่นออกมา
"จับถังให้หน่อย" อึนจีจับถังก่อนที่ชานยอลจะดึงรอกให้ถังที่อยู่ในบ่อขึ้นมาแล้วก็เทใส่ถังที่อึนจีถือไว้
"ทำไมช่วงนี้บอสถึงชอบมาอยู่กับผมจัง" ชานยอลหยุดชะงักเล็กน้อยก่อนจะถามต่อ
"นายรำคาญหรอ" ชานยอลพูดโดยไม่มองหน้าอึนจี
"เปล่าครับๆ ผมแค่สงสัยเฉยๆ แต่ถ้าบอสไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไรนะครับ" ชานยอลเงยหน้าขึ้นมาจากบ่อน้ำพร้อมกับจับที่ไหล่ของอึนจีทั้งสองข้าง
"ฟังนะ ฉันอยากอยู่จะอยู่ข้างนายให้ได้มากที่สุด เหตุการณ์ครั้งนั้นมันทำให้ฉันรู้ว่าทุกวินาทีที่ได้อยู่ข้างนายมันสำคัญมากแค่ไหน เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ถ้ามีจองอึนจีที่ไหนก็ต้องมีปาร์คชานยอลอยู่ด้วย เข้าใจไหม" อึนจีพยักหน้า ชานยอลโอบร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอดของตัวเอง
ปาร์ตี้รอบกองไฟในคืนแรกจัดขึ้นท่ามกลางอากาศที่หนาวจนอุณหภูมิที่พุ่งไปถึงเลขตัวเดียว ชานยอลหยิบเสื้อคลุมของตัวเองมาห่มที่ไหล่ของร่างบางที่นั่งรอบกองไฟอยู่ จงอินที่รับหน้าที่ย่างบาบีคิวกับคยองซูและเซฮุนสะกิดเพื่อนทั้งสองให้มองดูอาการของทั้งคู่
"ดูดิ พี่ชานเอาเสื้อมาคลุมให้อึนจีด้วยอ่ะ ฉันว่าแบบนี้ไม่ปกติแล้วนะ" จงอินพูดพลางอีกมือย่างบาบีคิวอยู่
"ก็พี่จีไม่ได้เอาเสื้อ คลุมมา บอสก็แค่มาใส่ให้แค่นั้น" เซฮุนที่แอบหยิบบาบีคิวขึ้นมากินพูด
"ฉันว่าเซฮุนก็พูดถูกนะ นายคงคิดมากไปแล้วล่ะจงอิน" คยองซูพูดพลางย่างบาบีคิวไปด้วย
"อ้าว!คยองซู นายจะแปรพรรคหรอว่ะ" จงอินหันมาทางคยองซู
"ก็ฉันมาคิดๆดูแล้วก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ที่บอสเขาทำกับอึนจีแบบนี้เพราะเขาสนิทกันมานานแล้วก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน" คยองซูพูดพลางกัดบาบีคิวที่เซฮุนยื่นมาให้
"ฉันก็เป็นรุ่นน้องของพี่ชานนะ ทำไมพี่ชานถึงไม่ทำกับฉันบ้างล่ะ" จงอินพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง
"ก็ไม่รู้สินะ เซฮุนไปนั่งรอบกองไฟกัน" คยองซูพูดพลางลากเซฮุนไปที่รอบกองไฟ
"คอยดูนะ!!คิมจงอินคนนี้จะพิสูจน์ให้ได้ แล้วพวกนายสองคนจะต้องมาคาราวะฉัน" จงอินพูดพลางกัดบาบีคิวไปด้วยแสดงถึงว่าคิมจงอินคนนี้ได้เอาจริงแล้ว!!!!!!
...........................
อยากสิงอึนจีจริงๆๆ อิจแรงมากกกก บอสก็แอคแทคแรงจริงๆ ถ้าเราเป็นอึนจีเราคงตายอย่างสงบอ่ะ55555
ตอนหน้าจงอินเอาจริงแล้วนะ!!! สาบานต่อหน้าบาบีคิวแล้วด้วยย มาดูกันดีกว่าจงอินจะงัดไม้อะไรมาพิสูจน์นางเอกของเรา ให้กำลังใจกันด้วยนะ
#บอยคาเฟ่ต์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น