ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Always beside you
ขอเปิดด้วยภาพเจ้รงคนงามมม
♡♡♡♡♡♡♡♡♡
"ซ้ายๆ ไม่ๆๆขวาอีกนิด บอกว่านิดเดียวไงฮะ!!" โชรงตะเบงเสียงออกมา ทำไมลูกน้องเธอถึงไม่เข้าใจเธอเลยหะ!!!!
"ได้หรือยังครับ" จงอินทาบสายรุ้งบนป้ายชื่อร้านส่วนอีกข้างหนึ่งก็เป็นเซฮุน แขนของทั้งคู่เริ่มสั่น เพราะอะไรนั่นหรอ? ก็เพราะเจ้านายคนสวยของเขาให้ถือและขยับอย่างงี้มาเป็นชั่วโมงแล้วนะสิ!!!
"ขยับซ้ายอีกนิด พอล่ะติดได้เลย" ชายหนุ่มทั้งคู่ยิ้มก่อนหยิบเทปสีเดียวกับสายรุ้งมาติด
"ใกล้คริสมาสแล้วเนอะพี่" เซฮุนพูดพลางมองไปรอบๆร้านที่จัดตกแต่งต้อนรับวันคริสมาสที่จะถึงอีก2อาทิตย์
"อืมม โคตรเร็วเลย พี่จำได้ปีที่แล้วพี่ยังพาสาวไปดินเนอร์ฉลองคริสมาสริมแม่น้ำฮันเลย"
"โห!!ดินเนอร์ร้านริมน้ำเลยหรอพี่" เซฮุนพูดอย่างตกใจ
"เปล่า!เอารูปมาแปะฝาห้องแล้วนั่งกินหน้ารูป5555" จงอินพูดก่อนเข้าร้านไป เซฮุนได้แต่มองพร้อมมองบนปากใส่จงอิน
"เรียบร้อย" อึนจีแขวนกระดานไม้สีน้ำตาลบนผนังหน้าร้านก่อนที่จะยิ้มภูมิใจไปกับผลงานของตัวเอง
"ยิ้มอะไรของนาย" ชานยอลเดินเข้ามาทางด้านหลังพร้อมยื่นหน้าไปใกล้ๆร่างเล็ก อึนจีหันไปด้านข้างของตัวก่อนสะดุ้งด้วยความตกใจ
"เฮ้ย!บอส มาอย่างงี้ผมก็ตกใจหมดสิ" ร่างเล็กพูดพร้อมเขยิบตัวออกมา
"อันนี้อะไร" ชานยอลพูดพลางชี้ไปทางกระดานสีน้ำตาล
"อันนี้เป็นกระดานที่ให้ลูกค้าเขียนอวยพรวันคริสมาสอ่ะครับ บอสจะลองไหม" อึนจีพูดพร้อมยื่นปากกามาทางร่างสูง
"ได้สิ" ชานยอลเปิดปากกาก่อนบรรจงเขียนลงไป "เสร็จล่ะ"
"ขอให้ดีกว่าเดิม สั้นๆแต่ดูลึกซึ้งดีนะครับ" อึนจีพูดพลางหันมาทางชานยอล
"น่าค้นหาเหมือนตัวฉันใช่ไหมล่ะ" ชานยอลพูดพลางหันมามองที่ร่างเล็ก
"ไม่เห็นเหมือนเลย คำอ่ะดูน่าค้นหาเหมือนรูปสามมิติ แต่บอสอ่ะธรรมดาเหมือนรูปสองมิติ"
"พูดงี้ฉันเสียใจนะเนี่ย สงสัยโบนัสที่จะให้วันนี้คงเป็นหมันแล้วมั้ง"
"โอ๋เอ๋อย่างอนผมเลยนะครับ บอสคนหล่อ บอสคนดี" ร่างเล็กพูดพลางจับแขนของชายหนุ่ม ร่างสูงมองไปที่ร่างเล็กที่ทำตาแป๋วใส่ก่อนยิ้มออกมา
"เออๆปล่อยได้แล้ว ไปทำงานได้แล้วไป" ร่างเล็กพยักหน้าก่อนเข้าในร้านไป
"เอาล่ะถึงเวลาที่พวกนายรอกันแล้ว ก็ฉันอยากจะขอบคุณทุกคนเลยที่ช่วยกันทำร้านนี้ขึ้นมา ถ้าไม่มีทุกคนฉันก็คงจะแย่กว่านี้ นี่คือเงินเดือนของทุกคนบวกกับทิปเล็กน้อย" คนเป็นบอสใหญ่ยื่นซองสีน้ำตาลให้กับเหล่าแก๊งค์พนักงานจอมแสบของเขา ทั้ง5รับเงินก่อนยิ้มออกมา "ขอบคุณนะทุกคน ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลย"
"พวกเราก็ต้องขอบคุณนายเหมือนกันนะชานยอล ถ้าไม่มีนายพวกเราคงไม่มีงานที่ดีดีอย่างนี้ทำหรอก" ชานยอลมองพี่ใหญ่ของร้าน เขารู้สึกดีใจ ดีใจกว่าตอนที่จะได้ไปเรียนแอลเอ ดีใจกว่าตอนที่ได้กลับมาที่แผ่นดินแม่ของเขาสักอีก ชานยอลพยักหน้าก่อนขอตัวไปที่ห้องทำงานของตน
"ไปเก็บของกลับบ้านกัน" พี่โตสุดเอ่ยทุกคนจึงเดินเข้าไปหลังร้าน
ทั้ง5เดินเข้าภายในห้องขนาดเล็กๆที่มีล็อกเกอร์ที่แปะชื่อของแต่ละคนเรียงเป็นแนวยาว เซฮุนหย่อนกายลงบนโซฟาตัวนุ่มที่เจ้านายของเขาซื้อมาไว้สำหรับนั่งพักกัน น้องเล็กสุดเปิดซองออกมาเห็นแบงค์จำนวนหลายใบ เซฮุนเบิกตากว้างก่อรหยิบเงินเหล่านั้นออกมา
"พี่ๆดูดิ โอ้ย!!พูดแล้วก็ภูมิใจ"
"นั่นสิ!เงินเดือนครั้งแรกนี่เนาะ" จงอินหยิบเงินของตัวเองก่อนหย่อนกายนั่งข้างๆเซฮุน
"ได้มีเงินใช้กันแล้วอย่ามัวแต่ใช้เพลินล่ะ เก็บหอมรอมริบไว้สักบ้างรู้ไหม"
"คร้าบขุ่นพ่อคนที่สอง" เซฮุนพูดก่อนยกมือไหว้พี่ใหญ่
"เป็นอะไรไปอึนจี นายไม่ดีใจหรอ" คยองซูถาม หลังจากที่สังเกตสีหน้าของเพื่อนที่เศร้าลงอย่างชัดเจน
"เปล่าๆ" อึนจีโบกมือไปมา
"ไม่ต้องมาแอ๊บเลยพี่จี หน้าอย่างงี้มีปัญหาชัวร์ผมสัมผัสได้" เซฮุนลุกจากโซฟาก่อนเดินมาวางแขนบนไหล่ของพี่สาว
"ไร้สาระ! ไม่มีก็ไม่มีสิ" อึนจีผลักแขนของน้องชายลง ทำให้เซฮุนเกือบเซล้ม
"บอกพวกเรามาเถอะ อย่างน้อยตอนนี้เราก็เหมือนครอบครัวเดียวกันแล้วนะ" ซูโฮพูด
"ผมแค่กังวลนิดหน่อย" อึนจีถอนหายใจออกมาใหญ่ "ทุกคนจำที่คุณโชรงเคยพูดได้หรือเปล่าว่าถ้ายอดของร้านเรา3เดือนไม่ได้80%ของร้านกาแฟพ่อของบอส ร้านจะถูกปิด"
"ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลยนะเนี่ย" จงอินพูดขึ้นมา
"คิดมากพี่ยังไงก็ได้อยู่แล้วหน่า" เซฮุนเอ่ยเพื่อจะเรียกบรรยากาศเมื่อ10นาทีก่อนกลับมาเหมือนเดิม
"ฉันว่าก็น่าห่วงนะ เดือนนี้ร้านเราขายไม่ค่อยดีแถมยังมีร้านอาหารแถวนี้เปิดใหม่ตั้ง2ร้าน" คยองซูเอ่ยขึ้นมา ใบหน้าของเขาเริ่มเศร้าลง
"พี่ว่าเราอย่าพึ่งมโนไปเองเลย ลองถามชานยอลก่อนดีไหม" ซูโฮเอ่ยขึ้นก่อนจะเอามือตบบ่าเหล่าเด็กแสบที่เขารักเหมือน น้องชายแท้ๆ
ทั้ง5คนเดินออกมาจากหลังร้านและมาหยุดที่หน้าห้องของบอส จงอินหันไปหาเหล่าผู้มีอุดมการณ์เดียวกันก่อนที่จะยกมือกำลังเคาะ
"แย่ขนาดนั้นเลยหรอครับเจ๊" เสียงทุ้มของชานยอลเล็ดลอดออกมาจากห้องทำงาน ทำให้ทุกคนต่างรวมตัวกันเอียงหูฟังทันที
"อืมม รายได้ร้านเราเดือนนี้ไม่ถึงเป้าที่วางไว้ พี่ว่าเดือนหน้าคงยากแล้วล่ะ" เสียงของเจ้านายสาวที่เล็ดลอดออกมาทำให้เหล่าพนักงานหันมามองหน้ากัน
"แล้วแบบนี้จะทำยังไงดีครับ" ชานยอลเอ่ยขึ้นมา
"เราคงต้องวางแผนกันใหม่ ชานยอลเจ๊เชื่อนะว่าพวกเราทุกคนทำได้ เราจะต้องผ่านการทดสอบของคุณพ่อ" ผู้เป็นเจ๊เอ่ยกับน้องชาย ชายหนุ่มก้มหน้าก่อนจะน้ำตาไหลออกมา
"บอสถ้าจะเครียดมากๆอ่ะ" จงอินพูดขึ้น
"แล้วเราจะมีทางไหนที่ช่วยบอสได้บ้างล่ะ" คยองซูพูดขึ้น
"ผมไม่รู้นะว่าต้องช่วยการตลาดยังไง แต่ถ้าจะทำให้บอสรู้สึกดีขึ้นล่ะก็ผมมีวิธี"
"อะไรไอ้ฮุน" อึนจีเอ่ย
"แผนของผมไม่ยากหรอก แต่แผนนี้เฮียอาจจะต้องเหนื่อยนิดนึงนะ"
"แผนอะไรของนายฮะ" ซูโฮพูดขึ้น เซฮุนจึงให้ทุกคนรวมตัวกันเพื่อฟังแผนของเขา
ร่างสูงในชุดเสื้อคอกลมสีเทากับกางเกงวอร์มสีดำเดินออกมาจากห้องน้ำ มือของเขาค่อยขยี้ผมสีน้ำตาลที่พึ่งถูกโดยสระมาไม่ถึง20นาที ซูโฮมองไปที่โทรศัพท์พลันนึกถึงคำพูดของมักเน่ตัวแสบเมื่อตอนเย็น
'เฮียจะต้องโทรให้คุณโชรงช่วยกันบอสโอเคมั้ย'
'ทำไมต้องเป็นเฮียด้วยฮะ'
'ก็เฮียดูสนิทสุดอ่ะ น่านะทำเพื่อบอสสักครั้ง'
ซูโฮหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนต่อสายตรงถึงเจ้าหล่อนทันที สักพักน้ำเสียงที่คุ้นหูเขาก็ดังขึ้นทำให้ใจเขากระตุกไปแวบนึง
[มีอะไร?] เสียงหวานของโชรง ถึงจะออกแนวรำคาญแต่ก็ทำให้ใจของคิมซูโฮคนนี้เต้นแรงอยู่ดี
"คือผม..แบบว่าพวกเราทุกคนอย่างให้คุณช่วยอะไรบางอย่างหน่อย"
[ช่วยเรื่อง?]
"ก็แบบทำยังไงก็ได้ให้ชานยอลมาร้านช้าที่สุด"
[ทำไมต้องกันชานยอลด้วย พวกนายคิดจะทำอะไรกัน]
"ก็อยากจะทำอะไรบางอย่างให้นิดหน่อย แต่คุณมั่นใจได้เลยนะว่าเป็นเรื่องดีแน่นอน"
[ฉันจะช่วยก็ได้ แต่นายต้องเล่าแผนทั้งหมดให้ฉันฟังด้วย] ซูโฮคลี่ยิ้มออกมาก่อนจะเล่าแผนทั้งหมดที่ได้เตรียมขึ้น
ชานยอลเดินลงมาจากบ้านด้วยสีหน้าหมองคล้ำ เมื่อคืนเขาแทบจะไม่ได้นอนเพราะในใจเขากังวลเกี่ยวกับเรื่องร้านทั้งคืน ถ้าเขาทำไม่สำเร็จผลร้ายแรงหลายอย่างก็ตามมา เช่น เขาต้องถูกใส่สูท ผูกไทด์ รับคำติฉินนินทาจากเหล่าคนอื่นว่าเด็กเส้น หรือว่าเขาจะต้องเป็นหุ่นเชิดให้พ่อแม่บังคับต่อไป แต่ที่สำคัญที่สุดของเขาคือเขาจะต้องทำลายแหล่งทำมาหากินหลักของเหล่าลูกน้องของเขาไป
คิดแล้วก็กลุ้มว่ะ....
โชรงที่นั่งรออยู่บนโซฟารับแขกเห็นน้องชายลงมาจึงเดินเข้าไปทำตามแผนการเซอร์ไพร์สทันที "ชานยอลน้องรักกก" โชรงพูดพลางโอบเข้าที่ไหล่ของน้องชาย
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เจ้อยากไปช้อปปิ้งอ่ะ ตั้งแต่กลับมาเจ้ยังไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่เลย พาเจ้ไปหน่อยนะ" โชรงหยอดลูกอ้อนใส่ชานยอลเต็มที่
"ไปตอนวันปิดร้านได้ไหมครับ วันนี้ผมอยากจะเข้าร้านเร็ว" โชรงมองไปที่น้องชาย ปกติเวลาที่เธอออดอ้อนน้องชายสุดที่รัก เขามักจะทำตามเธอทุกอย่าง แต่ไหงวันนี้ถึงปฎิเสธล่ะ?!!!
"ก็วันนี้ร้านมีลดต้อนรับคริสมาสอ่ะ น่านะพาเจ้ไปเถอะ ตอนเช้าร้านคนไม่ค่อยเยอะหรอก พวกนั้นคงจะรับมือไหว" โชรงส่งสายตาอ้อนวอนทำให้ชานยอลใจอ่อนทันที
"ก็ได้ครับ"
"น้องชายเจ้น่ารักที่สวดเยย" โชรงพูดพลางดึงแก้มของเจ้าน้องชายเล่น
@Boy's cafe
เหล่าพนักงานต่างก็วิ่งวุ่นทั่วร้านเพื่อทำเซอร์ไพร์สให้กับบอสของพวกเขาโดยมีเซฮุนเป็นหัวเรือใหญ่ในการคิดแผนต่างๆ
"ทุกคน คุณโชรงส่งข้อความมาว่าใกล้ถึงแล้ว" เสียงของเฮียใหญ่ทำให้ทุกคนต่างแตกตื่นจนทำอะไรไม่ถูก
"ใจเย็นครับทุกคน ผมว่าเรารีบช่วยกันเก็บพวกเศษลูกโป่งแล้วก็สายรุ้งเข้าไปในเคาท์เตอร์กันก่อนแล้วก็รีบหลบตามแผน เดี๋ยวผมจะไปปิดประตูเอง" ทุกคนพยักหน้าก่อนรีบวิ่งเข้าไปหลบใต้โต๊ะที่ได้เตรียมไว้
รถยนต์หรูเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าร้านของเขา สายตาของชายหนุ่มมองไปที่ร้านที่ดูผิดปกติ "เจ้ครับทำไมวันนี้ร้านดูแปลกพิกลครับ"
โชรงมองที่ร้านก่อนมายิ้มแห้งๆให้กับน้องชาย "พี่ว่าก็ไม่นะ เราอ่ะคิดมากไปหรือเปล่า"
"คงงั้นแหละครับ เราลงกันเถอะครับ" พี่สาวพยักหน้าเชิงเห็นด้วย
ชายหนุ่มผลักประตูเข้าไป พบร้านที่ตกแต่งด้วยลูกโป่งหลากหลายสีสัน ตาผนังติดรูปที่เหล่าสมาชิกถ่ายกันตั้งแต่เริ่มทำร้าน ตกแต่ง จนถึงร้านเปิดวันแรก "นี่มันอะไรกันเนี่ย"
เหล่าพนักงานโผล่ออกมาจากใต้โต๊ะ ก่อนจะยกป้ายคำว่า 'Always beside you' ขึ้นมา ชานยอลที่ยืนมองอยู่รู้สึกร้อนพล่าวบริเวณขอบดวงตาก่อนจะปล่อยโฮออกมาทันที โชรงแอนด์แก๊งค์แสบเห็นอย่างนั้นจึงวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่มทันที
"ชานยอลเป็นอะไร" โชรงถามน้องชาย
"บอสๆๆ"
"ฮึก..ขอบคุณทุกคนนะ..ฮึก..ขอบคุณจริงๆ..ฮึก" ชานยอลเอ่ยก่อนเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย โชรงกอดน้องชายก่อนที่ทุกคนจะกอดตามต่อๆกันมา
ตอนนี้ถึงโลกถล่ม ชานยอลคนนี้ก็ไม่หวั่นแล้วล่ะ.....
...........................
ไรต์คนเดิมกลับมาแว้ววหลังจากที่หายไปนานแสนนาน สารภาพเลยว่าที่หายไปเพราะซุ่มเขียนนิยายใหม่ด้วยส่วนนึง อีกส่วนก็อ่ารฟิคในเด็กดีนี้แหละ555 บอกเลยว่าเหล่าไรต์เตอร์ในนี้ทุกคนเขียนดีงามกันทุกคนเลย ก็ถ้าไรต์คนอื่นได้เปิดเข้ามาในฟิคนี่ก็อยากบอกว่าสู้นะ เราจะเป็นกำลังใจให้
ขอโปรโมตนิยายเรื่องใหม่หน่อยยย
แนวไทยพีเรียด ปี2500
พระนางคู่เดิมแต่เพิ่มเติมคู่รองที่เปลี่ยนไป ขอรับประกันความสนุกกก
เผื่อเม้ามอย
#บอยคาเฟ่ต์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น