ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ให้ฉันดูแลเธอนะ
~ครืน ครืน ครืน~
เจ้าของโทรศัพท์ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จเดินมาหยิบโทรศัพท์ที่ตั้งบนโต๊ะกินข้าว อึนจีมองเบอร์ที่โทรเข้ามาก่อนขมวดคิ้วเล็กน้อย "ฮัลโหลครับ"
[อึนจีลงมาข้างล่างหน่อยสิ]
"วันนี้เป็นวันหยุดผมต้องการพักผ่อน ไม่มีเวลาจะมาคุยกับบอสหรอกนะครับ" ที่จริงถ้าอารมณ์เธอปกติกว่านี้ป่านนี้คงวิ่งลงไปข้างล่างตั้งแต่เห็นเบอร์บอสแล้วล่ะ แต่วันนี้ไม่ใช่ไง!!!ก็เพราะเรื่องเมื่อวานนั่นแหละทำให้เธอรู้สึกไม่อยากเจอหน้าบอส
[หน่านะ ลงมาหน่อยแปปเดียว]
"เฮ้อ~" ร่างบางกรอกตามองบน "ก็ได้ครับ รอผมแปปนึง" ทำไมเธอต้องมาแพ้เค้าทุกทีเลยนะ!!!!!
"บอสมีอะไรครับ" อึนจีเดินเข้ามาหาชานยอลที่ยืนพิงตัวกับรถอยู่
"ถ้ามาแล้วงั้นเราก็ไปกัน" ชายยอลฉวยจับข้อมือของร่างบางขึ้นมาจับกุม อึนจีที่โดนจับก็พยายามดิ้นออกสุดฤทธิ์
"บอสจะพาผมไปไหน"
"แถวนี้แหละ"
"ไหนบอสว่าแปปเดียวไงฮะ"
"ก็คุยแปปเดียวแล้วก็ขึ้นรถกันไง ขึ้นรถเร็ว ฉันไม่พานายไปขายหรอกหน่า" ชานยอลดันตัวของอึนจีเข้าไปในรถฝั่งข้างคนขับ ส่วนคนที่โดนดันเข้าไปนั่งกอดอกหน้าบูดอย่าหัวเสีย
"อาหารมาแล้วกินซิ" ชานยอลดันจานใส่เป็ดย่างไปหน้าอึนจีแต่ทว่าร่างบางกลับไม่สนใจอาหารแม้แต่น้อยแถมยังนั่งกอดอกแล้วหันหน้าไปอีกทางด้วย
"นี่เป็นอะไร โกรธฉันเรื่องเมื่อวานหรอ"
"บอสก็น่าจะรู้ตัวดีนะครับ"
"เอาเป็นว่าฉันขอโทษนายหรือกัน แต่ที่จริงใครจะไปทนได้ล่ะ เห็นคนอื่นจีบคนที่ตัวเองชอบต่อหน้าต่อตาแบบนี้" คำว่า'ชอบ'ดังเข้าไปในหูของอึนจีทำให้หญิงสาวหันมาขวับพร้อมกับใบหน้าที่แดงเถือก ส่วนคนบงการก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องพร้อมกับคีบเป็ดย่างเข้ามาอย่างหน้าตาเฉย "กินสิ หรือว่า...นายอยากให้ฉันป้อน"
"มะ ไม่ต้องครับ ผมกินเองได้" ว่าแล้วอึนจีก็คีบหมี่หยกเข้าปากแก้เก้อ
.
.
.
"เก็บเงินด้วยครับ" ชานยอลยื่นแบงก์จำนวนห้าใบให้กับพนักงาน
"เดี๋ยวครับบอส!! ให้ผมช่วยออกนะครับ"
"ไม่ต้องหรอก วันนี้ฉันเลี้ยง"
"แต่ผมอยากช่วยออกนิ" ร่างบางดูหงอลงไปอย่างชัดเจน
"ถ้านายอยากช่วยฉันจริงๆ งั้นฉันขอเปลี่ยนช่วยเป็นขอแทนได้ไหม"
"ขอ ขออะไรครับ"
"ก็..." เสียงเว้นห่างระยะยิ่งทำให้เธอยิ่งอยากรู้เพิ่มอีก "ขอให้ฉันได้ดูแลนายได้ไหม"
"บะ บอสหมายความว่ายังไงครับ" ไม่ใช่ว่าเธอซื้อบื้อไม่รู้ความหมายหรอกนะ แต่อยากแค่เพิ่มความมั่นใจอีกหน่อยว่าเป็นความหมายเดียวกัน
"ก็ฉันอยากดูแลนายจริงๆนะ ไม่ใช่ในฐานะเจ้านายลูกน้อง แต่เป็นฐานะผู้ชายคนนึงที่อยากดูแลคนที่เค้ารักไปตลอดชีวิต ให้ฉันได้ดูแลนายได้ไหมอึนจี?"
"ขอบคุณนะครับที่มาส่งแล้วก็เลี้ยงอาหารด้วย" อึนจีพูดพลางปลดล็อคเข็มขัดนิรภัยและเดินออกจากรถไป
~ครืน ครืน ครืน~
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อึนจีหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงของตัวเอง เบอร์ของเพื่อนร่วมงานที่พึ่งลงสนามรบกับชานยอลไปเมื่อวานโทรมา หญิงสาวจึงกดรับสายทันที
[อึนจีออกมาหาฉันที่แม่น้ำฮันหน่อยได้ไหม]
"แม่น้ำฮัน?"
[ใช่! ออกมาหาฉันหน่อยนะ ฉันขอร้อง]
ครึ่งชั่วโมงถัดมา
อึนจีเดินเข้ามานั่งข้างจงอินที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มที่วันนี้แต่งตัวเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือเซตผมตั้งยื่นน้ำผลไม้มาให้ทางอึนจี หญิงสาวรับก่อนจะยกขึ้นดื่มทันที
"เรียกฉันออกมามีอะไรหรอ" อึนจีเป็นคนพูดเริ่มก่อน จงอินหายใจเข้าเล็กน้อยก่อนหันมาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"คือเอาไงดีอ่ะ...แบบว่าเรื่องเมื่อวานอ่ะมันทำให้ฉันรู้ว่าถ้าฉันไม่ทำอะไรสักอย่างคงจะไม่ทันการแน่ วันนี้ฉันเลยอยากมาบอกอะไรกับเธอสักอย่าง" จงอินสูดหายใจลมใหญ่เข้าไปอีกหนก่อนหันมาพูดอะไรบางอย่างกับอึนจี "ให้ฉัน...เป็นคนที่ดูแลเธอได้ไหม"
ประโยคเดิมที่เพิ่มเติมคือคนพูดคนละคน บอกเลยว่าอึ้ง!!คำสั้นเลยอึ้ง!!! ถึงจงอินจะออกตัวแรงแต่ก็ไม่คิดว่าจะมาบอกกันเร็วแบบนี้ แถมเป็นวันเดียวกับบอสอีกต่างหาก!!!
"คือแบบฉัน..."
"เธอคิดไปก่อนหรือกัน ฉันไปซื้อน้ำแปป หวังว่าคำตอบของเธอคงจะเป็นฉันนะ" จงอินลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปแต่ทว่ามือเล็กของอึนจีคว้ามือหนาเอาไว้ทันก่อน
"ขอโทษนะจงอิน คือฉัน.."
"เฮ้อ~เหมือนที่คิดไว้เด๊ะ วันนี้เป็นพญานกเลยเรา" จงอินพูดพลางขำไปด้วย อึนจีรู้ดีถึงจงอินจะพยายามยิ้มหรือหัวเราะแค่ไหนแต่แววตากับสีหน้าของเขาเศร้าลงไปอย่างชัดเจน
"นายไม่โกรธฉันใช่ไหม"
"ไม่หรอก ดีเสียอีกที่ได้เป็นเพื่อนเธอเหมือนเดิม ถ้าเป็นแฟนนะฉันเลี้ยงเธอไม่ไหวแน่"
"ย่าห์ !!!คิมจงอิน" มือเรียวพาดเข้าไปที่ต้นแขนของจงอินทันที จงอินที่เห็นอาการของหญิงสาวก็ยิ้มตาม
บางทีการเป็นเพื่อนเหมือนเดิมมันอาจจะดีกว่าการเป็นแฟนกันจริงไหม?
อึนจีที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงนึกไปถึงเหตุการณ์วันนี้ที่เธอพบมา
'ขอให้ฉันได้ดูแลนายได้ไหม'
'ก็ฉันอยากดูแลนายจริงๆนะ ไม่ใช่ในฐานะเจ้านายลูกน้อง แต่เป็นฐานะผู้ชายคนนึงที่อยากดูแลคนที่เค้ารักไปตลอดชีวิต ให้ฉันได้ดูแลนายได้ไหมอึนจี?'
'นายปฏิเสธฉันก็ได้นะไม่ต้องกลัวว่าฉันจะโกรธหรืออะไรฉันเข้าใจ'
'แล้วถ้าผมตอบตกลงล่ะ ครับบอสจะว่ายังไง'
Line!
เสียงแอพพลิเคชั่นสีเขียวดังขึ้น เจ้าตัวไปกดปุ่มเปิดแอพขึ้นมา ใบหน้าหวานยิ้มร่าขึ้นมาทันที
CY : นอนหรือยัง
คำสั้นๆที่ส่งผ่านมาทางแอพส่งผลให้ระดับความสุขในตัวของหญิงสาวเพิ่มขึ้นทันที
Eunji_J : ยังครับ
CY : ทำไมยังไม่นอนห๊ะ? ดึกแล้วนะ
Eunji_J : ใกล้นอนแล้วครับ
CY : หรอ งั้นฝันดีนะ
Eunji_J : บอสเหมือนกันนะครับ
หญิงสาวปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ลงก่อนจะล้มตัวลงนอนตามคำสั่งของบอสจอมเผด็จการทันที
ความรักก็เหมือนลูกพีชที่ต้องกินมันมันตอนสุกงอมถึงจะอร่อย ก็เหมือนความรักที่ต้องใช้เวลารู้จักซึ้งกันและกันจนสุกงอม ความรักถึงจะหวานเหมือนลูกพีช:)....
#แถมจงอินพาร์ท
"ขอห้ายความร้ากมีแต่ความสุขจาย~ ฮีก ฮีก" จงอินที่ร้องไห้ไปกอดขวดเซจูไปด้วย เซฮุนที่นั่งข้างๆต้องพูดพลางปลอบพี่ชายไปด้วย
"พี่จงอินใจเย็นก่อนดิ่ ไม่ใช่ว่าผมเข้าข้างพี่จีนะ อต่บอสกับพี่จีเค้ากิ๊กกันมาตั้งนมนานแล้ว ตัดใจเหอะ"
"ตกลงแกจะมาปลอบฉันหรือว่าจะมาซ้ำเติมฉันกันแน่ว่ะ"
"ปลอบดิพี่ พี่เองก็มีสาวในสต็อคตั้งเยอะแยะ ไม่เห็นต้องมานั่งเศร้าแบบนี้เลย"
"มันไม่เหมือนกันเว้ย พวกนั้นเอาไว้ควงเล่นแก้ขัดเท่านั้นแหละ แต่อึนจีที่ฉันจริงจังนะเว้ยจริงจังมากจนคิดชื่อลูกเตรียมไว้แล้วอ่ะ" เซฮุนตบหน้าผากตัวเองดังฉาด อะไรจะหลงพี่สาวเขาขนาดนี้!!!!
"หน่านะ ไม่นานหรอกเดี๋ยวพี่ก็ลืมพี่จีได้ เชื่อผม" เซฮุนตบบ่าพี่ชายของตน "งั้นผมขอกลับก่อนนะพี่ เดี๋ยวพี่จีด่าว่าแอบมากินเหล้าอีก ไปล่ะ"
"เฮ้ยไอ้ฮุ๊นนน โถ่ว์!!ใช่สิ!!คิมจงอินมันไม่สำคัญนิ ใครๆก็ไม่รักมันอยู่แล้ว" จงอินพูดพลางควักเงินวางบนเคาท์เตอร์ร้านโซจูก่อนจะเดินกลับห้องไป
ตึ้ง!!
เสียงแจ้งเตือนจากโน้คบุ๊คของตัวเองดังขึ้น คิมจงอินในสภาพเดินโซซัดโซเซเปิดโน้คบุ๊คขึ้น ปรากฏเป็นเว็บเพจที่เข้าพึ่งใช้บริการเมื่อวันก่อนนู่น
sarang blog : ไงคุณสำเร็จไหม
จงอินที่อ่านข้อความถึงกับเบ้ปากออกมาทันที
Mr.KimJ : สำเร็จกับผีอะไรล่ะคุณ
Mr.KimJ : โคตรพญานกเลย
sarang blog : อ้าว!!
Mr.KimJ : คุณต้องรับผิดชอบเลย
sarang blog : รับผิดชอบอะไร?
Mr.KimJ : ก็....
จงอินยิ้มมุมปากก่อนจะพิมประโยคถัดไปทันที
Mr.KimJ : ไปเดตกับผมสักวันไหม=)
_____________________
คัมแบ็คแล้วค่าาา ขอโทษที่หายไปนานช่วงนี้ติดฟิค+แอบไปเปิดนิยายอีกเรื่องด้วย (ลิ้งค์นี้เลย : http://writer.dek-d.com/fernstar/writer/view.php?id=1495612)
แกร๊คือตอนนี้บอสมาทวงบังลังค์คืนแล้ว!! ส่วนจงอินก็พญานกไปตามระเบียบ แต่อย่าพึ่งปารองเท้ามาทางเรานะ555 จงอินมีคู่นะทุกคน!!!! แต่คู่ของจงอินจะมาเจอกันในตอนพิเศษ (แอบสปอย555)
เราไปดีกว่าเจอกันตอนหน้านะฮับบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น