คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : B-A-N-K : 07
Title : B-A-N-K ธนาารฝา-ถอนรั
Author : BAELULAFEE
7
"พี่ริสหวัี เฮ้ย! หัวไปโนไรมาน่ะ? ฮ่าๆๆๆๆ" แบฮยอนทัริส หลัานั้น็ใับรอยแๆปูๆ่อนะำออมา แผลแบบนี้ไม่สมวรไปอยู่บนหน้าหล่อๆแบบนั้นหรอ มันเหมือนับเปิประูระแทหน้าัวเออ่ะ ฮ่าๆๆๆ อย่าริสมัน้อิบๆ เถื่อนๆ ปาแ ิ้วแอะไรแบบนี้เ้าว่า (ฮะ!!!)
"็เพื่อนเรานั่นแหละแบฮยอน แ่แล้เล่นหน่อยเียวเอ เอาหัวโันะไ้" ริสว่าิอนเมื่อล่าวถึบุลที่ทำเาเ็บัว
"แล้วพี่ไปแล้อะไรมันล่ะ? ็รู้อยู่มันี้น้อยใ โรธแล้ว็เล่นแรลอ"
"็รู้ แ่มันอแล้ไม่ไ้นี่นา" ็นมันน่ารั ะไปอใไหวไ้ยัไล่ะแบฮยอน
"เฮ้อ~ เฮียริสอื่อเทา ผมละไม่รู้ะพูยัไ พี่โนอย่านี้็สมวรแล้วล่ะ เฮอะๆๆ" แบฮยอนเรียเลียนแบบที่เทาเรียริสและถอนหายใอย่าปลๆในอนแร ่อนะพูสมน้ำหน้า่อท้าย
"ไอ้เ็บ้า! ไม่่วยแล้วยัะ้ำเิมเฮียอีนะ ฮึ่ย!" ว่าแล้วริส็รเ้าไปล็ออแบฮยอนา้านหลัอย่าหมั่นไส้
"อ๊อ! เล่นแรอ่ะ! หนอย~ อย่าให้ผมหลุไปไ้นะพี่ริส!"
"ทำไม? เี้ยๆอย่านายะทำอะไรเฮียไ้" ริสพูเยาะอย่าเหนือว่า ใ่สิพี่มันสู มันหล่อ มันเมะว่าผมนี่! ถึอนนี้ะออ้อแ้็เถอะ ยัไ็มันแมนว่าแบฮยอนว่ะรับ
"ไ้ไม่ไ้็ลอูไหมล่ะเพ่"
หมับ!
"หือ?" มือหนึ่ับเ้าที่แนอแบฮยอน ริสับแบฮยอนมอผู้มาใหม่อย่าๆ
วื~
"อ๊ะ! นี่ทำอะไรอนายน่ะ!" แบฮยอนลอยเ้าไปอยู่ในอ้อมออผู้มาใหม่ ปาเล็โวยวายออมาไม่หยุ ัวเล็ๆ็พยายามิ้นัืนแ่แรทั้หม็ไม่มาพอที่ะทำให้หลุไปไ้
"ลับไปหาเ็อนายะประธาน นนี้น่ะ...อผมรับ อัวนะรับ" ว่าบร่าสู็ลาแบฮยอนออไปารนั้นทันที ปล่อยให้ริสมอามอย่าสสัย
"พวมันเป็นแฟนันหรอวะ?"
"โอ๊ย! นายะลาันไปไหนฮะ!!!" แบฮยอนโวยวายลั่น แน็พยายามุ้อมือัวเอออามือหนา
"เรามีเรื่อ้อุยัน" ร่าสูหันมา้อ้วยแววาเรี้ยวรา นแบฮยอนแอบหวั่นๆ แ่อนนี้็ไม่มีอะไรทำให้แบฮยอนลัวมาเท่าับารุระาลาถูแบบนี้มันบัับิใันัๆ เาเลียที่สุเลยารบัับและารระทำที่รุนแรแบบนี้!
"แ่ันไม่มีอะไระุยับนาย ปล่อยนะ! ปาร์ านยอล!!!" แบฮยอนสะบัแนอย่าแร แ่ผล็เหมือนเิม มือานยอลไม่หลุออ แถมยัเหมือนะบีบแนแบฮยอนแน่นึ้นอี
"ไม่ปล่อย!"
"ไอ้บ้าๆๆๆ บอให้ปล่อยไ!!!" แบฮยอนเริ่มลมือทุบแนานยอล้วยแรทั้หมที่มี ถึะเ็บานยอล็ไม่ปริปาร้อเลยสันิ เพียแ่เบ้หน้า้วยวามเ็บเท่านั้น
"ันไม่มีทาปล่อยนายไปแน่ๆ ปล่อยไป็ฟายแล้ว!"
"เออ! ันะทำให้นายเป็นฟายเอ!!!"
"ฟายบ้าอะไรหล่อนานี้"
"อี๋! หลัวเอที่สุ" แบฮยอนถึับเรียในวามหลัวเออร่าสู
"มันเป็นวามริที่หลีเลี่ยไม่ไ้่าหา"
"โว้ย! หุหิ! ปล่อยไ้สัที!!!"
"ไม่ปล่อย!" ร่าสูำ้อมืออแบฮยอนแน่นว่าเ่า นแบฮยอน้อเย้หน้า้วยวามเ็บ
"ะ...เ็บนะโว้ยยย!" แบฮยอนะโนออมาอย่าเหลืออ หมัเล็ๆ้าที่ว่าปล่อยออไปหวัะให้โนใบหน้าอนัวสู
หมับ!
"ิะทำอะไร!" หมัเล็โนร่าสูว้าไป แบฮยอนึหมหนทาะสู้ เหลือ็แ่...
ั่ม!
"โอ๊ย!" านยอลร้อเสียหลเมื่อแบฮยอนัเ้าที่ไหล่้ายอย่าแร านยอลฝืนทนวามเ็บไว้ แบฮยอนเลยเพิ่มแรัเ้าไปอี แ่านยอล็ยัอลั้นนแบฮยอนเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเอ
"ไอ้บ้า! เ็บ็ปล่อยสิ ะฝืนทำบ้าอะไร! นายมันโ่! โ่! โ่! โ่! โ่ที่สุ! ฮึ่ย!!!" แบฮยอน่าานยอลเป็นุ านยอลหน้าเหวอ้วยวามมึน เาไม่สามารถเาอารม์อร่าเล็นี่ไ้เลย เ็บ็เ็บ ็ อนนี้เาวามะทำอะไร่อนีล่ะ?
"ันล่ะเหนื่อยใริๆ เอนแบบนี้มัน...ฮึ่ย! หุหิ!" แบฮยอนสะบัแนหลุออามือานยอลอย่า่ายาย ่อนะับมือร่าสูแล้วลาให้เิมามเาไปพร้อมับบ่นไปลอทา านยอลมอแผ่นหลับาอแบฮยอนอย่าไม่เ้าใ
"เอ้า! นั่ลบนเียิ เฮ้อ อาารย์ห้อพยาบาล็ไม่อยู่อี" แบฮยอนลอานยอลมาถึห้อพยาบาล สายา็สอส่อไปทั่วแ่็ไม่พบอาารย์ประำห้อพยาบาลเลยสัน
"ยัะนั่บื้ออยู่อี ถอเสื้อออ!"
"ฮะ! นายว่าไนะ?"
"นายไ้ยินน่า ันบอให้ถอเสื้อออ" แบฮยอนพูหน้านิ่ านยอลเหวอไปั่วพริบา่อนะยิ้มรุ้มริ่ม
"ถ้านายอยาริๆไม่้อมาเียห้อพยาบาล็ไ้นะ ห้อน้ำ็..."
"ทุเรศ! ิอะไรอนาย ันะูรอยฟันที่ไหล่นาย่าหา ประสาทริ!" แบฮยอนพูัานยอลออมา่อนที่านยอละพูอะไรไปไลว่านี้ ใบหน้าหวานึ้นสีระเรื่อนานยอลอยาะเ้าไปฟัะอนนี้เลย
"ใระไปรู้ล่ะ ็นึว่าเปลี่ยนใรัันึ้นมาระทันหัน" านยอลหยอ แบฮยอนมอิ านยอลึ้อรีบถอเสื้อออ
"อ่า เลือิบเลยหรอ" แบฮยอนพึมพำออมาเบาๆเมื่อเห็นแผลที่ัวเอเป็นน่อ
"นาย้อรับผิอบีวิันนะ" ู่ๆานยอล็พูึ้นมา แบฮยอนมอานยอลๆ
"ฮะ?"
"นาย้อรับผิอบ นว่าแผลนี้ะหาย แล้วถ้ามันเป็นแผลเป็นล่ะ็...นาย้อเป็นอัน ลอีวิ"
"!!!"
To Be Con…Cooming Soon…
ความคิดเห็น