[ตีพิมพ์แล้ว] SECRET LITTLE LOVE BIRDS [Leon X Stella]

SECRET LITTLE LOVE BIRDS

[Same Old Love Set]

PRE-ORDER 

มาแล้วจ้าาา ลีออนที่เป็นสุดยอดของความบอยเฟรนด์แมททิเรียลของทุกคน หุหุ ที่มีเรื่องนี้ได้เพราะหลายคนรักเขาใน Same Old Love Song เลยนะ! และถ้ารักและคิดถึงเรื่องราวของสเตลลาผู้น่ารักกับลีออนสุดฮอตก็อย่าลืมคว้าเรื่องนี้เอาไว้ในครอบครองนะคะ

อ้อ E-Book จะตามมาในเร็วๆ นี้นะคะ!

เปิดจอง : วันนี้ - 9 ธ.ค. 2018

ราคา : 370฿

พีเอส ; เรื่องอื่นๆ ในเซ็ทที่พร้อมส่งก็ยังมี Same Old Love Song ที่ใกล้หมดมากๆ แล้วกับ Hot Old Love Flame นะจ๊ะ

ซื้อนิยาย : https://goo.gl/JyqQoc

ซื้อ E-Book : https://goo.gl/xX79cc

“ก็หาอะไรกินน่ะสิ เธอคิดว่าฉันจะพาไปไหนล่ะ สเตลลา”

ฉันมีจินตนาการมากมายในหัวเลยล่ะตอนนี้…ชื่อของฉันที่ออกมาจากริมฝีปากของลีออนน่าฟังเกินไปแล้ว ฉันกลืนน้ำลายลงคออีก ปกติฉันไม่เคยออกมากับใครอย่างนี้สักหน่อย ไม่ใช่คนที่เพิ่งเจอหน้ากันแน่ๆ

“นี่…ฉันเพิ่งช่วยเธอจากไอ้แก่บ้ากามนั่นนะ เธอคิดว่าฉันเล่นบทฮีโร่เพราะหวังตะครุบเธอไว้เองรึไง”

เอ่อ หน้าฉันมันบอกขนาดนั้นเลยเหรอ “เปล่าสักหน่อย…”

“ถ้าเปลี่ยนใจจะให้ฉันกลับไปส่งที่งานนั่นก็ได้นะ”

ฉันอยากจะร้องไห้ออกมา “ไม่นะ อะไรก็ได้นอกจากงานนั่นเถอะ ขอร้อง”

“ฮ่าๆ ก็ถึงได้บอกไงล่ะว่ามันน่าเบื่อ ทีนี้เราจะไปกินเบอร์เกอร์กันได้หรือยังล่ะ จากที่ฉันเห็นเธอตักอาหารนั่นเธอดูหิวนะ แล้วฉันก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ตอนกลางวัน”

“ก็ได้…” ฉันทำแก้มป่อง “…สัญญาไหมว่ามันจะไม่เป็นข่าว”

“อืมมม…” ลีออนลากเสียงครางยาว “ไม่รู้สิ”

“อ้าว”

“ฉันจะรู้ได้ยังไงว่ามีปาปารัสซี่ที่ไหนบ้าง มันก็มืดแล้วนะ อีกอย่างพวกเขาคงไปรวมตัวกันที่พิพิธภัณฑ์นั่นมากกว่า ถ้าไม่ไปย่านที่คนพลุกพล่านคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง”

“แหงล่ะ เพราะเราสองคนแต่งตัวกันไม่ได้สะดุดตาเท่าไหร่เลย”

“เออน่า…ฉันอยู่ในวงการมาเจ็ดปี เธอคิดว่าพวกเขาจับฉันได้ทุกครั้งที่ฉันทำอะไรหรือไง” ลีออนขยิบตา ฉันอ้าปากค้าง ไม่รู้จริงๆ ว่าพาตัวเองเข้ามาเจอกับอะไรกันแน่ และก็ไม่รู้ว่าทำไม ลีออนหาเพื่อนกินมื้อค่ำ หรือเขาต้องการอะไรมากกว่านั้น

ฉันรู้แต่ว่าเราห่างจากส่วนที่พลุกพล่านของลอนดอนออกมา แวะร้านเบอร์เกอร์ข้างทางที่เขียนไว้ว่าเปิดถึงเที่ยงคืน บอกตามตรงว่าไม่ใช่ร้านที่ฉันคิดว่าเขาจะเข้าสักเท่าไหร่…แต่ลีออนก็เปิดประตูลงไป เข้าอ้อมมาเปิดให้ฉันนี่ยังคงนั่งอึนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ด้วย

“ฉันมาที่นี่บ่อย เจ้าของร้านใจดีมาก มาเถอะ”

อืม…ก็มาถึงที่แล้วนี่

ฉันรับมือของลีออนที่ยื่นมาช่วยฉันลงจากรถ และก็เหมือนเดิม เขาปล่อยมือตอนที่ฉันลงมายืนด้วยตัวเองแล้ว ท่าทางไม่เหมือนคนที่หวังอะไรจากฉันสักนิด…จะผิดหวังหรือประทับใจก็ไม่รู้แฮะ

แต่อากาศข้างนอกนี่หนาวเป็นบ้า ฉันกอดตัวเองตอนที่เราเดินออกจากลานจอดรถ ลีออนสังเกตเห็น และเขาก็ไม่ลังเลเลยที่จะถอดเสื้อนอกของสูทมาคลุมไหล่ให้

“เอ้า จะได้ลดความสะดุดตาลงหน่อย”

ฉันกลอกตาไปมา เขากวนแฮะ “ขอบคุณค่ะ”

“ว่าแต่เธอไปทำอะไรที่งานนั่น”

“เจ้านายใช้ไปแทนน่ะ” ฉันย่นจมูก “ฉันเป็นผู้ช่วยให้นางแบบคนนึง…หมายถึง เธอเป็นทั้งนางแบบและบล็อกเกอร์น่ะ โด่งดังจากอินเทอร์เน็ทนี่แหละ ภารกิจของฉันในวันนี้ก็คือเก็บนามบัตรผู้คนมาเป็นคอนเนกชั่นให้เยอะที่สุด” ฉันเปิดกระเป๋าใบจิ๋วให้ลีออนดูกองนามบัตรที่ฉันยัดลงไป เขาทำตาโต “แต่มันน่าเบื่อ ปกติเราทำเรื่องแฟชั่นกับไลฟ์สไตล์ ไม่ใช่งานศิลปะการกุศลอะไรแบบนี้ เมื่อกี้ฉันก็เลยว่ากินเสร็จจะชิ่งแล้ว”

“เธอจะชิ่งฉันด้วยไหมล่ะถ้างั้น”

ฉันอมยิ้ม “ก็อาจจะ”

“ซินเดอเรลลา” ลีออนหัวเราะ ดึงเก้าอี้ออกและผายมือเพื่อให้ฉันนั่งลงเหมือนเขาเป็นทหารอารักขา มันตลกและแปลกชะมัดที่เราดูเข้ากันได้ง่ายดายอย่างนี้ ฉันยอมนั่งลงและเขาก็เลื่อนเก้าอี้ให้ก่อนจะโน้มตัวมาพูดใกล้หูฉันจากข้างหลัง “ยินดีที่ได้รู้จักนะ”

James Bay – Us (Live Acoustic)