[ตีพิมพ์แล้ว] SAME OLD LOVE SONG [Marcus X Esther]

SAME OLD LOVE SONG

[Same Old Love Set]

“What happened?” ฉันถามกับทั้งตัวเองและเขา “เราหยุดติดต่อกันได้ยังไง…”

มาร์คัสสบตาฉันครู่หนึ่ง “We grew up and turned into a bunch of idiots.” (เราโตขึ้นและกลายเป็นไอ้งั่ง)

ฉันหลุดหัวเราะ เห็นรอยยิ้มของมาร์คัสชัดเจนตอนที่ฉันหยุดหัวเราะลง…เรายิ้มให้กัน และในวินาทีนั้น ฉันต้องเอ่ยมันออกไป “ฉันคิดถึงนาย…”

“ฉันไม่คิดถึงเธอเลยสักนิด”

ฉันย่นจมูก กวนกันอีกแล้ว “ก็ได้ ฉันไม่ได้คิดถึงนายเหมือนกัน”

“งั้นเราจบความสัมพันธ์ตรงนี้เลยเถอะ ฉันจะกลับไปนั่งที่เดิม แล้วเธอเดินมาขอเบอร์ฉัน ทำความรู้จักกันใหม่นะ”

“ไอ้บ้า หยุดนะ” ฉันยกสองมือขึ้นปิดหน้า อย่ามาเฟลิร์ตกับฉันนะอีตาบ้านี่

“ฮ่ะๆ ฉันก็อยากจะอยู่คุยกับเธออยู่หรอกนะ แต่ฉันมีที่ที่ต้องไปหลังจากนี้” มาร์คัสยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา ไม่นะ ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันเลย ฉันอยากจะโพล่งออกไปแบบนั้น…แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นการดีแค่ไหน ถึงยังไงเราก็เพิ่งกลับมาเจอกัน ฉันยอมรับว่ามันมีบางส่วนที่ฉุดรั้งฉันเอาไว้ไม่ให้กล้าเป็นตัวเองทั้งหมดอยู่ ฉันยังเกรงใจและกังวลสิ่งที่มาร์คัสจะคิด

“งั้นนายไปเถอะ เดี๋ยวไว้ค่อยทักไปคุยกันในเฟสบุคก็ได้”

“อืม…” มาร์คัสตอบรับ หากแต่เขาก็มองหน้าฉันราวกับมีบางอย่างที่อยากจะพูด…ที่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่ได้พูด ร่างสูงลุกขึ้นยืน ฉันลุกตามและเพิ่งสังเกตเอาตอนนี้เองว่าเขาสูงขึ้นมากแค่ไหน มาร์คัสสวมกอดฉันอีกครั้ง “…ดีใจที่ได้เจอเธอนะ”

“ฉันก็ดีใจที่ได้เจอนาย”

…และเราก็ไม่รู้จะพูดอะไรกันต่อ มาร์คัสยิ้มและเดินกลับไปเก็บของที่โต๊ะเดิมของเขา ฉันโบกมือให้เมื่อเขาเดินผ่านโต๊ะของฉันออกไป ได้ยินเสียงกระดิ่งดังแล้วก็อยากจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะด้วยความผิดหวังอย่างบอกไม่ถูก

เพิ่งจะได้เจอกัน ฉันหวังว่าเราจะได้คุยกันมากกว่านี้ซะอีก

เฮ้อ…

ฉันตัดสินใจว่าจะเริ่มทำงาน (อย่างจริงจังสักที) จริงๆ จนได้ แล้วนั่นก็เป็นตอนที่เสียงกระดิ่งดังขึ้นอีกครั้ง ฉันไม่ได้หันมองกลับไป ไม่ได้สนใจอะไรเลย…จนกระทั่งมาร์คัสเดินกลับมายืนอยู่ตรงหน้าฉันอีกครั้ง

“…” ฉันพูดอะไรไม่ออก

“ฉันต้องบ้าแน่ถ้าจะปล่อยให้มันลงเอยอย่างเดิมอีก” เขาบอกอย่างไม่ชอบใจนัก ก่อนยื่นไอโฟนมาให้ “ฉันจะไม่ขาดการติดต่อจากเธออีกนะ เอสเธอร์ ไม่มีวัน เพราะงั้น…เปลี่ยนเป็นฉันขอเบอร์เธอแทนแล้วกัน”

James Bay – If you wanna be in love