Eros Prince เจ้าชายเเวมไพร์

ลำดับตอนที่ #2 : II เเสดงละครเหรอฮะ

         บนคฤหาสหลังงาม ในเมืองราเวลโล ประเทศอิตาลี  เด็กหนุ่มผมสีน้ำนมนอนหลับอุตุอยู่บนที่นอนสีเลือดนก  ดูภายนอกเด็กหนุ่มคนนี้เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาที่หล่อเหลาเอาการ  ผมสีน้ำนม  ผิวซีดจนดูเหมือนไม่มีเลือด  ดวงตาสีเเดงสดตัดกับสีผม   เเต่เขาเป็นเเค่เด็กหนุ่มธรรมดาเเน่เหรอ!!!!!!!

 

ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้น  เด็กหนุ่มรู้ว่ามันคงหมดเวลานอนของตนเเล้ว  เเต่ก็ยังไม่วายลากผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัวเอาไว้เพื่อจะได้นอนต่อ

 

"รอสส์  ตื่นได้เเล้ว  เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก"

 

เสียงคุณน้าสุดหล่อดังขึ้นทำให้เด็กหนุ่มพึ่งได้ว่า  วันนี้มันเปิดเทอมนี้หว่า     เด็กหนุ่มที่ชื่อว่ารอสส์หรือในชื่อเต็มๆคือ อีรอส  เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อเเม่เขาเป็นใคร  พอถามน้าเฮลมาร์ท่านก็เลี่ยงจะตอบทุกที  เลยไม่ถามจะดีกว่าปวดหมองเปล่าๆ

 

หลังจากอาบน้ำเสร็จ  รอสส์ก็ลงไปชั้นล่างไปเพื่อทานอาหารเช้าทันที

 

"นี้หลานอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันเนี้ยรอสส์  ไม่ถึง10นาทีด้วยซ้ำ"

 

เฮลมาร์บ่นหลานของตนอย่างไม่จริงจังนัก

 

"โธ่คุณน้า  ก็รอสส์รีบนี้ฮะ"

 

"ขอรับคุณหลาน  ว่าเเต่หลานอายุเท่าไหร่เเล้วล่ะเนี้ย"

 

เขามีความสุขจนลืมวันเวลาที่มาจากโลกคู่ขนานเสียสนิท  โลกเพนเจียเป็นโลกคู่ขนานกับโลกมนุษย์เเละอันตรายกว่ามาก  นี้เป็นเหตุผลที่เขาพาอีรอสหนีมาที่โลกมนุษย์  เพราะโลกเพนเจียอันตรายเกินไปสำหรับองค์ชายผู้สูงศักดิ์

 

"13 แล้วฮะ"

 

รอสส์เอ่ยตอบขณะที่ก้มหน้าก้มตากินอาหารโดยไม่ทันสังเกตว่าสีหน้าของเฮลมาร์เริ่มซีดลงอย่างเห็นได้ชัด  จะพาอีรอสหนีไปที่ไหนดี  เพื่อไม่ให้พวกนั้นตามตัวพบ เขาต้องทำอะไรซักอย่างก่อนที่ร่องรอยแห่งราชวงศ์จะปรากฎขึ้น  มันจะทำให้พวกแวมไพร์รู้ว่าองค์รัชทายาทยังไม่ทรงสิ้นพระชนน์  ตามคำสั่งของพระอัครมเหสีผู้ริษยา  เฮลมาร์รีบเดินเข้าไปในห้องครัวเเล้วหยิบเเก้วน้ำที่เต็มไปด้วยของเหลวสีม่วงออกมา

 

"ดื่มนี้สิรอสส์  น้ำลิลลี่ น้าพึ่งสั่งพ่อบ้านให้คั่นให้ตอนรุ่งสาง"

 

"ขอบคุณฮะน้าเฮลมาร์"

 

รอสส์รับเเก้วมาดื่มอย่างรวดเร็ว  เเล้วหันมามองขนมหวานของโปรดของเขาอย่างหิวกระหาย  ก่อนที่ทั้งห้องจะมืดลง?????

 

"พิซ  พาอีรอสไปซ่อนไว้ห้องใต้ดิน  จะร่ายมนตรากำจัดร่องรอยเอาไว้"

 

เฮลมาร์หันมาสั่งพ่อบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

"ครับท่านเฮลมาร์"

 

พิซอุ้มร่างของอีรอสที่สลบ  เเล้วยังไม่ลืมที่จะเสกมนตราลอยตัวใส่ขนมเค้กช็อคโกเเล็ตของโปรดของอีรอสให้ตามมาด้วย

 

พลบค่ำของวันเดียวกัน

 

"องค์รัชทายาทอยู่ไหนเฮลมาร์"

 

เสียงเย็นเฉียบของชายวัยกลางคนเอ่ยถามเฮลมาร์ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์

 

"ข้ามิรู้ว่าท่านพูดเรื่องอะไร ลูซีเดียส  ใครๆก็รู้ว่าองค์รัชทายาทกับพระชายาทรงสิ้นพระชนน์กลางกองเพลิงด้วยอุบัติเหตุที่ใครบางคนจงใจสร้างขึ้นมาจนวายชนน์"

 

เฮลมาร์พูดกระเเทกกระทั้นหัวหน้าองครักษ์ของเเวมไพร์  ทั้งที่รู้เเต่มิได้ทำโทษอันใดเเก่คนผิด!!!!!  มันน่าเจ็บใจนัก  ทันทีที่อีรอสปลอดภัยข้าจักล้างเเค้นให้เเก่คนที่ข้ารัก  จงจำไว้เถิดราชันย์เเวมไพร์  ข้าจักล้างผลาญให้วอดวายให้สมกับที่ท่านเเลคนที่ท่านรักขยี้ดวงใจของข้า

 

"เรื่องนั้นเรามีเหตุผลนะเฮลมาร์เจ้ารู้ด้วยว่า"

 

"ใช่  ข้ารู้ว่าพวกท่านมิเคยใยดีองค์หญิงเพอร์เซฟาเน่เลยเเม้เเต่นิด  พวกท่านปล่อยให้พระองค์สิ้นพระชนน์ในกองเพลิงเป็นการสิ้นพระชนน์ที่เหตุร้ายเกินจะรับได้  ทั้งที่รู้ตัวฆาตกรเเต่พวกท่านกลับนิ่งเฉยหาได้ทำประการใดไม่    จงจำคำข้าไว้หากพระนางริเวียร่าทรงทราบพวกเจ้าจักต้องตายตกตามพระชายาด้วยวิธีเดียวกัน คือการถูกเผาให้ตายทั้งเป็น!!!!!!!"

 

เฮลมาร์ตะคอกใส่ด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล  พระชายาทรงสิ้นพระชนน์โดยที่ไอฆาตกรยังลอยนวล  ไอพวกเเวมไพร์เฮงซวย  ข้าจักทำลายให้สิ้นซาก

 

"ท่านลูซืเดียสเราพบตัวองค์รัชทายาทเเล้ว"

 

หนุ่มวัยฉกรรช์อุ้มอีรอสขึ้นมาทางบันไดซึ่งทอดไปสู่ห้องใต้ดิน

 

"ดีมากเมอร์ลอน  เจ้าจงคลายมนตราให้เจ้าชาย"

 

ลูซิเดียสพูดอย่างอารมณ์ดี  พรางปลายตามามองเฮลมาร์ที่กำลังตกตะลึงเเล้วพูดขึ้นว่า

 

"ฝีมือท่านตกไปนะเฮลมาร์"

 

"นี้ใครฮะน้าเฮลมาร์"

 

 อีรอสเอ่ยถามด้วยความสงสัย  คนพวกนี้เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน  ไม่น่าจะใช่คนในหมู่บ้าน

 

"โอ้  ท่านฟื้นเเล้ว"

 

ลูซิเดียสเเละพรรคพวกอุทานอย่างดีใจ พร้อมกับคุกเข่าเเสดงความเคารพ

 

"เอ้  ซ้อมละครกันเหรอฮะ"

 

"ใช่เเล้วอีรอส  ซ้อมละคร  หลานไปรอที่เดิมนะ  เดี๋ยวตามไป"

 

เขาต้องถ่วงเวลาให้อีรอสหนี  เพื่ออีรอสเขายอมตาย

 

บึ้ม  บึ้ม  บึ้ม!!!!!!

 

เสียงระเบิดดังขึ้นเป็นระยะรอบคฤหาส  เผยรอยยิ้มของเฮลมาร์ออกมา  ในที่สุดอีรอสก็ปลอดภัย

 

"อีรอสมาหาน้า   ลูซิเดียสเจอกันที่เมืองเเวมไพร์"

 

ลูวิเดียสพยักหน้ารับ  ถึงจะเเปลกใจที่เฮลมาร์พูดมาเเบบนั้น  เเต่เพื่อความปลอดภัยขององค์ชาย  เฮลมาร์ถอยออกมาริมน่าต่างก่อนจะส่งตัวอีรอสให้กับใครบางคน  เเล้วกระโดดตามไป  เเต่ลูซิเดียสกลับคิดว่าเฮลมาร์กับอีรอสถูกจับตัวไป

 

"รีบตามไปช่วยเร็ว  เฮลมาร์ช่างมันช่วยเเต่องค์ชายเเล้วกลับมา"

 

ลูซิเดียสออกคำสั่งกับลูกน้องของตน  ฝ่ายอีรอสยังงง  คนวิ่งอยู่บนอากาศงั้นเหรอ  อะไรกัน  หรือจะเเสดงละคร

 

"เเสดงละครกันเหรอฮะ"

 

บึ้ม!!!!!

 

พวกลูซิเดียสยิงพลังเข้าใส่ไม่ยั้ง  เฮลมาร์กับพวกก็ต่อสู้ไม่ได้พวกต้องร่ายเวทกำบังพวกของตนทั้งหมด  เเล้วยังต้องร่ายเวทปกป้องบ้านเรือนข้างล่างที่อาจจะโดนลูกหลงของพลังเอา  ไอพวกเเวมไพร์มันไม่เคยสนอยู่เเล้วว่ามนุษย์จะเป็นยังไง  

 

"ใช่เเล้วอีรอส  มันคือการเเสดง  ทางค่ายเขาให้มาทดลองหลานไงว่าหลานเเสดงได้ดีพอไหม  ถ้าดีเขาจะให้หลานเป็นดาราฮอลลีวู๊ด"

 

เฮลมาร์พูดโกหกออกไป  เเต่เรียกรอยยิ้มบนหน้าของทุกคนได้ทั้งๆที่สถานะการน่าสิวน่าหวาน  รวมไปถึงอีรอสด้วย

 

"ดีเลยฮะ  เเล้วรอสส์ต้องทำไงบ้าง"

 

อีรอสถามอย่างตื่นเต้น  ดาราฮอลลีวู๊ดคือสิ่งที่เข้าใฝ่ฝัน  เเต่อีรอสไม่รู้ตัวเลยว่าเขาจะเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าดาราฮอลลีวู๊ดจะคาดถึง!!!!!

 

"อีรอสก็ยิงพลังใส่พวกนั้นไง  ต้องร่ายเวทว่า  เพลิงเเห่งความเเค้นที่พลัดพลาก  จงลุกไหม้เผาผลาญทุกสิ่ง"

 

ชายคนที่เเบกอีรอสพูดขึ้น  อีรอสก็ทำตามอย่างดีเยี่ยมทีเดียว  ทำเอาพวกที่กำลังพาอีรอสหนีอยู่อึ้งทีเดียว

 

"เฮลมาร์เวทนิทรา  เบิร์นเวทย้ายมิติ"

 

เเละเเล้วอีรอสก็หมดสติไปอีกครั้ง  มันน่าเสียดายยังสนุกอยู่เลย  อีรอสคิด