ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    **Fic-แฮร์รี่ พอตเตอร์**

    ลำดับตอนที่ #2 : >_

    • อัปเดตล่าสุด 23 ต.ค. 48


    (**บนรถม้าฮอกวอตส์**)

    “นี่แฮร์รี่นายเป็นอะไรของนายน่ะ ตั้งแต่อยู่บนรถไฟแล้ว\"

    เฮอร์ไม่โอนี่กล่าวกับแฮร์รี่ซึ่งเจ้าตัวยังคงไม่ตอบทำให้เจ้าเพื่อนซี้รอนต้องเอาข้อศอกกระทุ้งเข้าให้

    “ฮะ ฮะ อะไรถึงแล้วหรอ”แฮร์รี่พูดอย่างไม่รู้เรื่อง

    “ป่าวแฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่เค้าถามนายว่าวันนี้นายเป็นอะไรของนาย ท่าทางแปลกๆ”

    รอนกล่าว และแฮร์รี่ก้อตอบมาว่า

    “ป่าว ป่าว ฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่”แฮร์รี่ตอบโดยไม่กล้าสบตาเพื่อนๆของเค้า

    “อ่ะ ฉันไม่ถามนายก้อได้แต่ฉันพอจะรู้นะว่านายเป็นอาราย”เฮอร์ไมโอนี่พูดขึ้น

    “ฉัน ฉันม่ายเป็นอารายซะหน่อย”แฮร์รี่ตะโกนใส่เฮอร์ไมโอนี่และรอน

    “อาอา เราเชื่อนายก้อได้ ปาย ถึงแล้วลงกานได้แล้ว”เฮอร์ไมโอนี่กล่าว

    แล้วทั้ง3ก้อลงจากรถม้าฮอกวอตส์

                         ------------------------------------------------------------------

    (**อีกฝากหนึ่ง-ฝาแฝด2พี่น้อง**)

    “รู้สึกแปลกๆนะค่ะที่ต้องเดินมากับน้องปี1”เดฟนี่กล่าวแก่ดริวล่าพี่สาวฝาแฝดของเทอ

    ซึ่งตอนนี้กำลังเดินอยู่ข้างๆเธอ

    “ก้อ อืมประมานนั้นและ”ดริวล่าตอบเดฟนี่ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

    ทั้งสองไม่ได้พูดอารายกันอีกจนเดินเข้าไปสู่ห้องโถงกลาง

    “ว้าวที่นี่สวยจัง”เดฟนี่พูดออกมาด้วยความชื่นชม

    “อืม ก้อสวยดี”

    “อยากรู้จังนะค่ะว่าที่นี่เค้าจะคัดสรรนักเรียนกันยังไง”เดฟนี่กล่าวขึ้น

    “พี่ก้อไม่รู้” “แต่พี่รู้ว่าที่นี่มีบ้าน4 หลังคือ กริฟฟินดอร์ เรเวคลอ ฮัฟเฟิลพัฟ

    และ เอ่อ สลิธเทอรีน”ดริวล่าเอ่ย

    “ค่ะ”เดฟนี่ตอบสั้นๆ

    ทั้งสองขณะนี้ยืนอยู่อย่างเป็นจุดสนใจจากเด็กปีอื่นๆ เดฟนี่รู้สึกอายมากและอยาก

    จะยืนอยู่กลับดริวล่าอย่างไม่แยกไปไหน แต่ดริวล่ากลับมีท่าทีเฉยๆเพราะเธอคิดว่า

    คงไม่แปลกหรอกทีใครต่อใครจะมองมายังพวกเธอ

             และเสียงหนึ่งก้อดังขึ้น นั่นเป็นเสียงของ อัลบัส ดัมเบิลดอร์

    “เอาล่ะ ยินดีต้อนรับกลับสู่ฮอกวอตส์นักเรียนทุกคน เราขอประกาศว่ามีเด็กนักเรียนใหม่ปี6ย้ายมา

    จากเดิร์มแสตงค์ พวกเธอคงเห็นกันแล้ว และตอนนี้ได้เวลาอันเป็นสมควรเอาล่ะพีธีคัดสรรเริ่มได้”

    หลังจากดัมเบิลดอร์นั่งลง เจ้าหมวกเก่าๆใบหนึ่งก้อเริ่มร้องเพลง ทำให้ฝาแฝดทั้ง2พอเข้าใจได้ว่าหมวกใบนี้

    จะทำหน้าที่คัดสรรพวกเขา หลังจากที่หมวกคัดสรรร้องเพลงจบนักเรียนทุกคนก้อปรบมือ

    และศาสตราจารย์มักกอนนากัลก้อเริ่มเอ่ยชื่อนักเรียนปี1ทีละคนให้สวมหมวกคัดสรร

    จนหมดระดับปี1และเธอก้อเอ่ย

    “แพทเทิร์น,เดฟนี่” เดฟนี่สวมหมวกด้วยความตื่นเต้น

    “อืมมเอาล่ะ ช่ายช่าย เธอเป็นเด็กเรียบร้อยแต่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ

    เอาล่ะไม่ยากเลย  กริฟฟินดอร์!!” เสียงจากโต๊ะกริฟฟินดอร์ดังกระหึ่ม และเดฟนี่ก้อตรงเข้าไปนั่งทันที

    “แพทเทิร์น,ดริวล่า”มักกอนนากัลเอ่ยขึ้น

    ดริวล่าก้าวขึ้นไปอย่างสง่างาม ทุกคนจ้องมองไปยังเธอ แต่เธอไม่ได้แสดงทีท่าอะไร และเธอก้อสวมหมวกคัดสรร

    “โอ้ ยากยากจริงๆความคิดเธอจิตใจเธอมันช่างอยากสำหรับการคัดสรร

    เธอคงเป็นฝาแฝดกับเด็กคนเมื่อกี๊สินะแต่สำหรับเธอยากมาก จิตใจเธอเต็มไปด้วยความเมตตา

    ความกล้าหาญ ฉลาด ทะเยอทะยาน และสงบนิ่ง บ้านไหนดีล่ะ”

    “บ้านไหนก้อได้เร็วๆเถอะ”ดริวล่าพึมพำ

    “สลิธเทอรีน!!”หมวกคัดสรรประกาศ และดริวล่าลุกขึ้นยืนตรงไปนั่งยังสลิธเทอรีน

    โดยที่เธอยีงมีสีหน้าเรียบเฉยเช่นเคยโดยที่สลิธเทอรีนส่งเสียงต้อนรับอย่างดัง

    “เอาล่ะ” เสียงศ.ดัมเบิลดอร์กล่าว “ฉันขอเอ่ยก่อนงานเลี้ยงจาเริ่มสักหน่อย กินให้พุงกลาง เอาล่ะเริ่มงานเลี้ยง”

    และโต๊ะอาหารทั้ง4ก็เต็มไปด้วยอาหารนานาชนิด



    ทางด้านกริฟฟินดอร์ เฮอร์ไมโอนี่ รอนและแฮร์รี่ เรียกเดฟนี่ให้มานั่งด้วย

    ส่วนด้านสลิธเทอรีนมัลฟอย แครบ กอยล์ และยายแพนซี่ พากินสัน

    ก็ย้ายมานั่งข้างๆดริวล่าและเด็กในสลิธเทอรีนอีกกลุ่มใหญ่ ซึ่งดริวล่า

    เองก็ไม่ได้สนอะไร แต่แฮร์รี่ตอนนี้เขามองเห็นมัลฟอยกำลังนั่งชิดกับดริวล่า

    แฮร์รี่รู้สึกอยากจะเตะมัลฟอยซักป๊าปให้กระเด็นไปอยู่ไกลๆจากดริวล่า

    เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาคิดอย่างนี้ แต่เขารู้สึกผิดหวังที่ดริวล่าไม่มาอยู่บ้านของเขา

    ********************------------------------------------*********************

    เมื่อได้เวลางานเลี้ยงเลิกดัมเบิลดอร์จึงกล่าวปิดงาน แล้วสั่งให้พรีเฟ็คของ

    แต่ละบ้านนำนักเรียนไปยังบ้านของตน แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่และเดฟนี่

    เดินไปด้วยกัน แฮร์รี่ยังคงพยายามมองหาดริวล่าเขาพบว่าดริวล่ากำลังเดินไปโดยมีมัลฟอยเดินไปด้วย ตอนนี้แฮร์รี่อยากจะวิ่งไปจริงๆแต่เขารู้ว่าทำไม่ได้ เขาจึง

    พยายามไม่มองและเดินกลับไปกลับเพื่อนๆอย่างเป็นปรกติที่สุด

    เมื่อเขาก้าวเข้าไปยังห้องนั่งเล่นบ้านกริฟฟินดอร์ เขารู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย

    เขาจึงบอกลาเพื่อนสั้นๆแล้วรีบเดินขึ้นไปนอน เขาคิดเรื่องวันนี้ไปเพลินๆ

    ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขา และแฮร์รี่ก้อเผลอหลับไปในที่สุด แล้วแฮร์รี่ก้อฝันว่า

    ดริวล่าบอกชอบแฮร์รี่ แฮร์รี่มีความสุขมาก และแล้วเค้าก้อตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่วันจันทร์..........ติดตามชมกานต่อปัยนะค่ะ...........

                                 ---------------------------------------------------------

    **คุยกานหลังบท**

    สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกคน ก้ออันนี้เปงบทที่2แล้ว เฟิร์นก้อพยายามทำงานออกมาให้ดีสุดๆแล้วนะค่ะ

    ก้ออยากให้ติดตามกานต่อปัยนะคร้า บทนี้คุยกานสั้นๆแระกานนะ เขียนตอนกลางคืนมานง่วงแร้ว

    บ๊ายบาย เจอกานใหม่นะคร้าหวังว่าจาติดตามกาน++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×