คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : G-JR -> ตอน 1
“เฟิน ฉันรักเธอนะ”
“พี่ชิน =^^=”
“ฉันขอจูบเธอได้มั้ย?”
“ว่ะ...ว่าไงนะ” ใจร้อนชะมัดเลยนะพี่ชินเนี่ย โฮะๆๆๆ
พี่ชินยิ้มกริ้ม ก่อนที่จะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าอันหล่อเหลา มาใกล้ๆหน้าฉัน และแล้วเค้าก็ขโมยFirst kiss ของฉันไป อ่า....รู้สึกดีจังเลยย >w< แต่เหมือนว่าพี่ชินจะไม่หยุดแค่นั้น เค้าค่อยๆล่วงไปปลดกระดุมเสื้อของฉันออก อ้ากก!!นี้พี่ชินจะทำอะไรฉันเนี่ย >o<
“โอ้ว.....ชิน......ฉันยังไม่พร้อมนะ...อ้า...”
“พี่.....พี่เป็นอะไรอ่ะ ทำไมทำเสียงแปลกๆแบบนั้นล่ะ??”
“หือ??” ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา
“แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้ฟิวส์ นี้แกจะทำอะไรฉันน่ะ!!!!” ฉันพูดพร้อมถีบไอ้น้องชายตัวดีตกเตียง
“โอ้ย!!! เจ็บนะ” ฟิวส์ร้องลั่น
“มีอะไรกันน่ะ ห๊ะ!!” แม่เข้ามาเปิดไฟ
“ไอ้ฟิวส์มันจะลักหลับหนูอ่ะแม่” ฉันฟ้อง
“จะบ้าหรอ!!! อย่างพี่เนี่ยนะ ให้ฟรีๆยังไม่เอาเลย พี่ต่างหาก จู่ๆก็ครางอะไรออกมาก็ไม่รู้ พอผมจะปลุก พี่ก็ถีบผมตกเตียง เจ็บชะมัดเลย” ฟิวส์พูดไปลูบก้นไป
คราง.....งั้นหรอ??O_+ ฮือๆๆTOT ฉันฝันไปหรอกเหรอ โธ่เอ๊ย......เสียดายจังเลย เหอๆ แล้วทำไมฉันถึงฝันได้น่าเกียดขนาดนี้เนี่ย ทุเรศจริงเชียว>w< แถมยังจะครางออกมาอีกนะ ไม่ได้ๆ ( ><)(>< ) ต้องรีบปิดปากไอ้ฟิวส์ไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าแม่รู้ว่าฉันฝันว่าจึ๊กกะดึ๋ยกับพี่ชินล่ะก็ โดนด่ายับแน่ ไอ้น้องคนนี้ยิ่งปากไม่มีหูรูดอยู่ด้วย
“ครางหรอ?? ครางว่าอะไร??”
“ก็ครางว่าชิ......”
ฉันรีบเอามือปิดปากฟิวส์ “เอ่อ.....ครางว่าชิสุค่ะ แหะๆ หมาชิสุน่ารักๆ^^” ฉันยิ้มแห้งๆ
“งั้นหรอ” แม่ทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อเท่าไหร่
“ก็ใช่น่ะสิค่ะ เอ่อ....หนูว่าแม่ไปนอนเถอะนะ ดึกแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปทำงานด้วยหนิ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ” ฉันรีบดันแม่ออกจากห้อง ก่อนที่จะหันมาไล่เบี้ยกับไอ้ฟิวส์
“ห้ามไปบอกใครเด็ดขาดนะ ไม่อย่างงั้น แกตายแน่” ฉันขู่
“กลัวตายล่ะ อย่างพี่จะทำไรผมได้” ฟิวส์กอดอก
“หืม.....ทำเป็นปากดี ครั้งที่แล้วโดนเกราะสะท้อนไปไม่เข็ดรึไง”
“เล่นเป็นเด็กปัญญาอ่อนแบบนั้นเนี่ยนะ ไม่เห็นจะหน้ากลัวเลย”
“......”
“......”
“เกราะสะท้อน!!” ฉันทำท่าปล่อยพลังใส่ฟิวส์ค่ะ
“อ้ากกก ยอมแพ้แล้วจ้า...” ไอ้นี้ก็รับมุขน่าดูเลย ลงทุนลงไปนอนกลิ้งกับพื้นเลยวุ้ย -_-^^
นี้สรุปว่าฉันอยู่ม.ปลายหรืออนุบาลกันแน่เนี่ย -_-^^ ทุเรศตัวเองจริงๆเลย จะว่าไป ไอ้ที่ฝันเมื่อกี้ก็สยิวดีเนอะ >w< อ๊ายยยยยยยยยยย เขินนะ ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย (แล้วพูดอะไรออกมาล่ะ -_-^^ :: ผู้แต่ง)
“นอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน” ฉันเดินไปปิดไฟ ไอ้ฟิวส์มันก็ยังไม่ยอมลุกค่ะ สงสัยฉันปล่อยพลังหนักไปหน่อย เลยตายไปเลย อิอิ ไม่เล่นแล้ว นอนดีกว่า คร่อก~
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ไปก่อนนะค่ะ/ครับ”
“จ้า ไปดีๆนะลูก”
เฮ้อ~~ ง่วงนอนชะมัดเลยอ่ะ=_= เมื่อคืนก็ไม่ได้หลับทั้งคืนเลย มั่วแต่นอนเขินเรื่องที่ฝันอยู่ เลยหลับไม่ลง =_= แย่ชะมัด(กรำ-_-^^)
“ฟิวส์ แกไปก่อนเลยนะ”
“อ้าว แล้วพี่จะไปไหนล่ะ??”
“ยุ่งกับพี่จริง พี่จะไปซื้อขนม แกไปก่อนเลยไป”
“ผมไปด้วยสิ”
“ไม่ต้อง” ฉันพูดแบบไม่สบอารมณ์
“ก็ได้ๆ” แล้วฟิวส์วิ่งไปขึ้นรถเมล์ที่จอดรออยู่
ฉันเดินเข้าไปในร้าน แล้วไปหยิบตะกร้า ก่อนที่จะกวาดขนมลงตะกร้าอย่างบ้าคลัง ก็ขนมที่ร้านนี้น่ะอร่อยกว่าที่ไหนๆเลย^^ เพราะร้านนี้เป็นร้านของคุณแม่ของพี่ชินนั้นเอง!! ^O^ โฮะๆๆๆ ร้ายกาจจริงๆเลยนะยัยเฟิน
เมื่อฉันเดินมาที่เคราเตอร์จ่ายเงิน คนที่ฉันรอก็ออกมา อ่า.....พี่ชิน^^ ออกมาหาเฟินใช่มั้ยล่ะ รู้หรอกนะ อ้าวเอ๊ะ!! O_O ทำไมถึงมีผู้หญิงเดินออกมาด้วยล่ะ หรือว่า!!! O_o อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่ชินพาผู้หญิงเข้าบ้านหรอ พี่ชินทำแบบนี้กับฉันได้ยังงายยยยยยย TTOTT ถึงฉันจะไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ชิน แต่ฉันก็หึงนะ แงTTOTT
ฉันจ่ายเงินเสร็จ ก็เดินคอตกออกมาจากร้าน ฮือๆๆTOT พี่ชินใจร้ายที่สุดเลย ไหนบอกว่ายังไม่มีแฟนไง แล้วทำไมถึงมีผู้หญิงออกมาด้วยล่ะ แง้......so sad so sad sadอะไรอย่างงี้ ฮือๆๆๆ
ผลัก!!!
“ว๊าย!!/โอ๊ย!!!”
ฮึ่ย!! แมวตัวไหนมันเดินชนฉันฟ่ะ คนยิ่งช้ำใจอยู่ TT^TT ว๊ายย!!!!!ขนมที่ซื้อมากจากร้านพี่ชินเละหมดเลย แงงงงงงงงงงTOT ยอมไม่ได้แล้ว!! >O< แกเป็นครายยยยย ช้านจะฆ่าแก >O<++
“ยัยบ้า นี้เธอไม่มีตารึไง ห๊ะ!!!” คนที่เดินมาชนฉันตะคอก
“อ้าว นี้นาย มาพูดแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะ นายต่างหากที่มาเดินชนฉัน”
“เธอนั้นแหล่ะที่เดินก้มหน้าก้มตาออกมาจากร้าน แล้วเดินมาชนฉัน”
“นายนั้นแหล่ะ!!!”
“เธอนั้นแหล่ะ!!!”
“นายนั้นแหล่ะ!!!”
“เธอนั้นแหล่ะ!!!”
ฉันยืนเถียงกับนายนั้นจนคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างมองพวกเราเป็นตาเดียว แต่ฉันไม่อายหรอก ตอนนี้ฉันอยากจะซัดปากนายนั้นซักทีจริงๆเลย +_+ ใส่เครื่องแบบเหมือนโรงเรียนฉันซะด้วย น่าอย่างนายเนี่ยนะ ไม่มีทางจะมาอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันหรอก ไปขโมยชุดใครมาใส่รึป่าวก็ไม่รู้ >^<
“เฮ้!! เดี่ยวนายทำอะไรน่ะ?”
“ก็ยัยนี้น่ะสิพี่ชิน จู่ๆก็เดินมาชนผม” อ้ากกกกกไอ้บ้า มาป้ายสีฉันต่อหน้าพี่ชินได้ยังไง
“ป่าวซักหน่อย นายต่างหากที่เดินมาชนฉัน ดูสิขนมที่ฉันซื้อมาเละหมดเลย”
ฉันเริ่มบีบน้ำตาค่ะT_T ใจจริงอยากจะสู้อยู่หรอก แต่เดี๋ยวเสียภาพพจน์นางเอกหมด ต่อหน้าพี่ชินต้องทำตัวคิคุเข้าไว้ โฮะๆๆๆ พอฉันร้องไห้ พี่ชินก็จะสงสาร พอพี่ชินสงสารก็ต้องมาปลอบฉัน แล้วนายนั้นก็ต้องโดนว่า ที่ทำผู้หญิงร้องไห้ ฮ่าๆๆๆ ยิงปืนนัดเดียวได้นก2ตัว ฮ่าๆๆๆๆ สะใจโว้ย \(>o<)/
“ฮือๆๆ หนูกำลังจะเอาขนมพวกนี้ไปให้น้องๆที่บ้านน่ะค่ะToT ฮึก ที่บ้านหนูก็ไม่ค่อยจะมีเงิน (T.,T) อาหารเช้าของที่บ้านหนูก็มีแต่ขนมพวกนี้นั้นแหล่ะค่ะ ฮือ.... แต่ตอนนี้ขนมมันก็เละหมดแล้ว หนูคงไม่มีอะไรไปให้น้องๆกินก่อนไปโรงเรียนแล้วล่ะค่ะ ฮือๆๆๆๆ” กร๊ากกกกกกกกก ^O^ ตีบทแตกดังโพล่เลยเรา >O<
“โอ๋....อย่าร้องไห้นะคับ เดี๋ยวไปเอาขนมมาใหม่ก็ได้นะ ไอ้เดี่ยวขอโทษน้องเค้าเดี๋ยวนี้เลย!!!” ประโยคหลังพี่ชินหันไปบอกนายนั้น
“เรื่องไรล่ะ ผมไม่ได้ทำหนิ” นายนั้นคิ้วขมวด
“โว้ย!! ผู้ชายภาษาไรว่ะ ทำผู้หญิงแล้วไม่ขอโทษ” หญิงสาวที่ยืนดูอยู่ตะโกนออกมา
“ใช่ๆ ไม่มีความรับผิดชอบนี้หว่า” ชายอีกคนนึงเสริม
แล้วคนที่ยืนดูอยู่ก็ตะโกนด่านายเดี่ยวนั่นกันใหญ่ อ้าก^o^ คุ้มโว้ย สะใจชิบ เป็นไงล่ะเล่นกับใครไม่เล่น บังอาจมาเล่นกับ ปุณฑริก ฮ่าๆๆๆๆ สม^o^
“โธ่เว้ย!!!” นายนั้นสบถออกมาดังๆ ก่อนที่จะเดินจ้ำๆๆ ออกไปจากบริเวณนั้น
“เฮ้ย!! ไอ้เดี่ยว รอก่อนดิว่ะ” แล้วพี่ชินก็วิ่งตามนายนั้นไป
เฮ้อ~~ ทำไมเช้านี้มันยุ่งแบบนี้นะ เจอนายบ้านั้นแต่เช้าแบบนี้ เสียสุขภาพจิตจริงๆเลย สา....ธุ คุณพระคุณเจ้า เจ้าขา ขออย่าให้ลูกเจอนายบ้านั้นอีกเลยนะเจ้าค่ะ เพี้ยง!! -/\- ไปโรงเรียนดีกว่า (เฟินเอ้ย...หารู้ไม่ว่าที่โรงเรียนน่ะ มีอะไรรอยู่ :: ผู้แต่ง)
ความคิดเห็น