คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : G-JR-> ตอน 7
~ฉันเข้นแข็งไม่พอที่ฉันจะคิดกับเธอเหมือนเดิม..ในเมื่อความรู้สึกที่มีมันเกินเพื่อนไป..~
“ฮาโหล....ล” ฉันกรอกเสียงเข้าไปในโทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงียสุดๆ
“อ้าว?? ทำไมทำเสียงงัวเงียแบบนั้นล่ะจ้ะที่รัก นอนแล้วหรอ??”
-O-:;
“ไอ้เดี่ยว”
“โธ่....ทำไมพูดกับสุดที่รักแบบนี้ล่ะจ้ะ??”
“นี้แกว่างมากรึไงห๊ะ? ถึงได้โทรฯมากวนฉันเนี่ย ไม่หลับไม่นอนรึไง นี้มันตี3แล้วนะ ฉันจะนอน เอ้อ!! แล้วน้องชายฉันมันก็หลับแล้วด้วย มิทราบว่าจะโทรฯมาหาพระแสงอะไรย่ะ ไม่รู้จักหรอ?? คำว่าเกรงใจน่ะ”
“โห้....นี้เธอหายใจทางผิวหนังรึป่าวเนี่ย พูดไม่หยุดหายใจเลยนะ”
“ฮึ่ม!!นี้นายที่โทรฯมามีอะไรรึป่าว ถ้าไม่มีฉันนอนล่ะนะ”
“เฮ้ยๆ อย่าเพิ่งนอนดิ ฉันจะถามเธอว่าพรุ่งนี้ว่างมั้ย??”
“ไม่”
“นี้จะหยุดคิดหน่อยไม่ได้รึไง”
“ไม่จำเป็น”
“แน่ใจนะว่าไม่ว่าง??”
“พันเปอร์เซ็นต์เลย”
“โอเคๆ ฉันจะบอกว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดพี่ชิน แล้วเค้าบอกให้ฉันมาชวนเธอไปด้วย ถ้าเธอไม่ว่างก็..ไม่เป็นไรนะ”
O_O!!
“ว่างๆๆ โธ่...วันเสาร์ฉันจะมีภารกิจอะไรเล่า”
“หึๆ คนละคนกับตะกี้เลยนะ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ตอน6โมงฉันจะไปรับเธอที่บ้านนะ เอ้อ!! เพื่อนๆของเธอน่ะเข้าใจแล้วนะที่เรา2คนคบกันน่ะ งั้นฉันไม่กวนเธอแล้วล่ะ ฝันดีนะคับที่รัก จุ๊บๆ”
~ตู๊ด...ด ตู๊ด...ด~
-_-;
สรุปว่าตอนนี้ฉันต้องเป็นแฟนกับไอ้เดี่ยวใช่มั้ยเนี่ยTT_TT โอ้วพระเจ้าจอร์ช!! ทำไมฟ้าถึงเล่นตลกกับฉันได้ขนาดนี้ฟ่ะ แทนที่จะส่งเทพบุตรสุดหล่อลงมาให้ฉัน แต่กลับส่งเทพบุตรสุดสนทีนมาให้เนี่ยนะ ตายๆๆๆ อยากจะร้องไห้เป็นภาษาอะบอริจินจริงๆเลย
“แฟนโทรฯมาหรอ??”จู่ๆมือใครก็ไม่รู้มาจับ หมับ!ที่ขาฉัน
“แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก>O<!!!!!!!!!ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“มีอะไรกันน่ะ??!!!” แม่รีบวิ่งเข้ามาเปิดไฟ
เมื่อไฟสว่างขึ้นฉันก็ถึงบางอ้อ เพราะมือที่มันมาจับขาฉันน่ะเป็นมือไอ้ฟิวส์นั้นเอง ฟู่..โลงอกๆ –o- ขึ้นว่าผีหลอกซะอีก
ว่าแต่ตอนนี้ตัวมันหายไปไหนแล้วล่ะ?? ทำไมมีแต่มือที่จับขาฉันอยู่?? หรือว่า!!O_+ นั้งไงเป็นอยากที่คิดไว้จริงๆด้วย-_-^^ ไอ้ฟิวส์ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้น สงสัยฉันคงถีบมันโดยไม่รู้ตัวอีกแล้วสิเนี่ย เฮ้อ...อ
วันต่อมา
“อ้าว?? นี้ทำไมรื้อห้องซะเละขนาดนี้ล่ะ??” ไอ้ฟิวส์ถามขึ้นขณะที่ฉันกำลังค้นตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุดไปงานวันเกิดพี่ชิน
“ฟิวส์ แกว่าชุดนี้เหมาะกับพี่ม่ะ??” ฉันหยิบกางเกงยีนส์กับเสื้อยืดสีชมพูมาทาบตัว
“แก่”
“แล้วนี้อ่ะ??” ฉันหยิบอีกชุดที่เป็นกาวเกงขาสั้นกับเสื้อยืดมาทาบบ้าง
“โห้...เลือกชุดไม่ดูขนาดขาเลยนะ ขาใหญ่ยังกับท่อนซุง ยังจะมาใส่กางเกงขาสั้นอีก ไม่เจียมเล้ย”
O_O!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >O< ไอ้เด็กบ้า บังอาจมาว่าฉันแบบนี้ได้ยังงายยยย เลวที่สุด T^T คนยิ่งไม่มั่นใจอยู่ ยังจะมาตอกย้ำอีก ไอ้เลว!!
“แล้วจะใส่ชุดไหนไปดีล่ะเนี่ย เฮ้อ~~” ฉันนั่งลงบนเตียงอย่างหมดสภาพ
ถ้าฉันไม่มีชุดไปสวยๆใส่ไปวันนี้ล่ะก็ ฉันต้องแพ้ยัยมิ้นท์นั้นแน่ๆเลย >w< ไม่ยอมๆๆๆๆ ฉันต้องสวยกว่ายัยมิ้นท์ให้ได้เลย คอยดูสิ!!
ความคิดเห็น