ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    //+// ยัยหน้าใส สะดุดหัวใจนายB-boy //+//

    ลำดับตอนที่ #16 : G-JR-> ตอน 16

    • อัปเดตล่าสุด 2 ม.ค. 50


             ปังๆๆ!!!!!!

             เฟิน!! ออกมาคุยกับพ่อก่อนสิลูก!!”

             ไม่!!”

             ทำไมลูกค้องโกรธพ่อด้วยล่ะ?? พ่อทำอะไรผิด??”

             ทำไมพ่อซื่อ(บื้อ)แบบนี้ฟ่ะ -_-*** สงสัยโดนยัยคอลีนนั้นเอายาเสน่ห์ให้กินแน่ๆเลย >_< (เค้าชื่อ คลอล่าย่ะ -_-; )

             อย่ามายุ่งกับหนูนะ!!”

             นี่ลูกกลายเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้นะ!!”

             นั่นมันเรื่องของหนู!!”

             เฟิน!!!! ถ้าแกไม่ออกมา พ่อจะงัดห้องเข้าไปแล้วนะ!!”

             นี้ขู่กันเหรอ?? >_+ แถมยังเรียกฉันว่า แกอีกนะ ฮือๆๆๆ TT^TT คุณพ่อเปลี่ยนไป๊

             เฟิน!! แกจะออกมามั้ย!!??”

             ไม่!!!!”

             ฟิวส์ไปบอกแม่ให้เอากุญแจมาสิ!! ไปเร็ว!!”

             O_+ กุญแจ!!!! ไม่ได้การณ์ล่ะนังเฟิน อย่างนี้ต้องหนีซะแล้ว

             ว่าแล้วฉันก็เดินไปหยิบเป้ใบใหญ่ออกมาจากตู้ แล้วรีบยัดเสื้อผ้าใส่อย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะวิ่งไปหยิบของใช้ที่จำเป็นมาใส่อีก หวายยยย =_=;กระเป๋าจะแตกมั้ยเนี่ย   เอามาครบรึยังว่ะ?? มือถือมี เป๋าตังค์มี เสื้อผ้ามี แปรงสีฟันมี ยาสีฟันมี ฯลฯ อ้า!!! ครบแล้วโว้ย

             เร็วๆสิฟิวส์ วิ่งหน่อย เสียงพ่อลอดเข้ามา

             ตายละหว่า >_< พ่อจะเข้ามาแล้วอ่ะ ทำไงดีล่ะ?? ต้องรีบหาทางออกซะแล้ว ฉันเดินไปเปิดหน้าต่างออก โอ้ว!!! นี่มันชั้นสองหรือยอดเขาเอเวอร์เรสว่ะ สุดโครตตต ถ้าโดดลงไปฉันจะรอดมั้ยเนี่ย TT-TT

             ฉันหันซ้ายหันขวา เอาว่ะนังเฟิน แกไม่ตายง่ายๆหรอก >o< / ว่าแล้วฉันก็ดึงผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนข้าง แล้วก็ผ้าเช็ดตัวผืนเก่าๆ มามัดรวมกันอย่างรวดเร็วอย่างที่เคยทำในชั่งโมงลูกเสือ โฮะๆๆ ที่จริงฉันเก่งตั้งสองวิชานะเนี่ย ลูกเสือ เนตรนารี ฉันก็ได้เกรด4นะ ^^ อ้าว มันใช่เวลาภูมิใจเหรอเนี่ย

             ฟิวส์มันดอกไหนกันแน่เนี่ย!!” เสียงพ่อดังสลับกับเสียงกุญแจที่กระทบกัน สงสัยยังหาดอกที่ไขห้องฉันไม่ได้แน่ๆเลย อิอิ ยังพอมีเวลาหนี

             นี้ไงพ่อ ดอกนี่ไง!!”  อ้าว!! ไอ้ฟิวส์ แกจะไปบอกทำไมว่ะ  ไอ้น้องเวรรรรรรร TTOTT

             อึบ...อึบ...เอาล่ะ แน่นแล้ว ฉันลองดึงผ้าสที่ผูกอยู่กับขาเตียงค่ะ เพื่อดูว่าแน่นพอรึยัง สรุปว่าแน่นพอค่ะ

             แกร็ก!!

             แว้กกกกกก >O< พ่อเปิดได้แล้ว ฉันรีบวิ่งไปที่หน้าต่าง แล้วค่อยหย่อนตัวลงไป เหอะๆ เหมือนปีนเขาเลยแฮะ 

             แกทำอะไรน่ะเฟิน!!!! แกจะไปไหน??!!! “ พ่อตะโกนลงมาจากหน้าต่าง

             ก็หนีน่ะสิ!!! “ ฉันตะโกนกลับ

             นังเด็กบ้า!! ฟิวส์ ไปบอกให้แม่เอาจักรยานlออกทีสิ!! ไป!!”

             หว่า....ตายแล้ว รอให้ถึงข้างล่างต้องไม่ทันแน่ๆเลย โดดซะตรงนี้เลยดีมั้ยเนี่ย??

             เอาว่ะ 3.....2....1

             ตุ้บ!!!!!!!!

             “O_O!!! “ นี้คือหน้าของพ่อ

             +O+;” นี้คือหน้าของฉัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×