คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : G-JR-> ตอน 15
“ทำอะไรอยู่จ้ะลูกแม่” แม่ของมะเดี่ยวเดินตรงมาหาลูกชายที่นั่งอยู่ในห้องสมุดของบ้าน
“แม่ครับ ผมขอถามอะไรแม่อย่างนึงได้มั้ยครับ?” เขาพูด
ผู้เป็นมารดาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“แม่ไปพูดอะไรกับเฟินครับ?” คำถามของเดี่ยวทำให้ผู้เป็นมารดาหุบยิ้มลงแทบจะทันที
“ทำไมล่ะ ก็ฉันไม่อยากให้แกไปยุ่งกับมันนี่”เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย้อหยิ่ง “แล้วแกก็ควรเลิกยุ่งกับมันได้แล้วเพราะอาทิตย์หน้า หนูดาก็จะกลับมาจากอเมริกาแล้ว ฉันแค่ไม่อยากให้คุณหญิง พิมารา มองแกไม่ดีหรอกนะ ถึงได้ทำแบบนั้น”
“แม่ครับ....ผมบอกแม่ไปแล้วไงว่าผมกับน้องดาเราเป็นแค่พี่น้องกันอ่ะ!!”
“แต่ฉันหมั้นหมายกับคุณหญิงไว้ตั้งแต่แกเด็กๆแล้ว!!” เธอตะคอกลูกชายด้วยเสียงโกรธจัด “ขอเถอะนะลูกแม่...แม่ไม่ได้อยู่กับลูกไปตลอดชีวิตหรอกนะ แม่ขอลูกแค่นี้ ลูกทำให้แม่ได้มั้ย??” เธอส่งสายตาอ้อนวอน หวังเพียงจะได้คำตอบที่เธอต้องการ
“ไม่ครับ ผมให้แม่ไม่ได้!!” มะเดี่ยวพูดออกมาอย่างเด็ดขาด ก่อนที่จะหลังเดินออกมาจากห้องสมุด โดยไม่ฟังเสียงมารดาที่ตะโกนไล่หลัง
“นังเฟิน...แล้วแกกับฉันจะได้เห็นดีกัน!!” เธอพูดออกมาเบาๆ
เฮ้อ~o~ อีกไม่กี่วันก็จะปีใหม่แล้ว ทำไมพ่อไม่กลับมานะ?? อ้อ!! แล้วทำไมฉันไม่โทรไปถามล่ะ!! โง่อยู่ตั้งนานนะนังเฟิน ^o<
ตู๊ดดดดดด...ตู๊ดดดดดดดด
“Hello”
O_O!!! ผู้หญิงรับ!!??
“ฮาโหล เธอเป็นใครน่ะ มายุ่งวุ่นวายอะไรกับพ่อฉัน???”
“What’s???”
“Whatบ้าบออะไรย่ะหล่อน เธอเป็นใครบอกมาเดี๋ยวนี้ ค่าโทรทางไกลมันแพงนะย่ะ ไปเรียกพ่อฉันมาเดี๋ยวนี้”
ตู๊ด....ดตู๊ด...ตู๊ด..ด
แว้กกกกกกกกก บังอาจกดสายฉันทิ้งหรอ?? หน๋อยแนะๆ>O< คอยดูนะ ถ้าพ่อกลับมาเมื่อไหร่ ต้องคุยกันให้รู้เรื่องเลยด้วย แงงงงงงงTTOTT
ก๊อกๆๆๆๆ
“ใครค่ะ??”
ก๊อกๆๆๆๆ
“ไอ้ฟิวส์เล่นไรว่ะ??”
ก๊อกๆๆๆๆ
-_-;; เริ่มหมดความอดทนแล้วนะ แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตู ว่าจะถีบไอ้เด็กบ้านี้ให้กระเด็ดฉลองปีใหม่ซะหน่อย แต่พอฉันเปิด ฉันก็ปรากฎว่าคนที่มาเคาะไม่ใช่ฟิวส์ค่ะ O_O
“พ่อ!!!!!!” ฉันพูดด้วยความดีใจสุดๆ ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปกอดพ่อ นานเท่าไหร่แล้วนะที่ฉันไม่ได้กอดพ่อแบบนี้
“โอ๊ย หายใจไม่ออกแล้ว” พ่อพูด
ฉันผละออกจากอ้อมกอดพ่อ แล้วยิ้ม//^_^//
“ไปๆ ลงไปดูของขวัญดีกว่า พ่อรับรองเลยว่าลูกต้องชอบ”
“อะไรหรอค่ะ??”
พ่อไม่ตอบ แต่ยิ้มอย่างมีเลศนัย
เมื่อฉันลงมาข้างล่าง ก็พบว่าแม่กำลังนั่งคุยกับหญิงฝรั่งวัยกลางคนๆหนึ่งอยู่ ส่วนฟิวส์ก็กำลังเล่นของเล่นอยู่กับ เด็กหญิงลูกครึ่งอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบห้อง ทำไมไม่มีของขวัญสักชิ้นเลยล่ะ??
“คลอล่า มาทำความรู้จักกับลูกสาวของฉันหน่อยสิ เชลลี้ นี้ไงพี่สาวของลูก” พ่อพูดแล้วอุ้มเด็กลูกครึ่งคนนั้นขึ้นมา
“พ่อค่ะ นี้มันอะไรกันน่ะ??” ฉันรู้สึกสับสนยังไงก็ไม่รู้ สรุปว่ายัย2คนนี้เป็นใครกันแน่
“เอ่อ....คลอล่าเป็นเมียใหม่พ่อ ส่วนเชลลี้ก็....เป้นลูกสาวพ่อเอง”
O_O!!!!
“นี้พ่อมีเมียใหม่หรอค่ะ??”
“จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิดหรอกจ้ะ” พ่อพูดน่าตาเฉย
ผิดสิ ใครว่าไม่ผิดล่ะ !!!!! TT_TT เนี่ยนะที่พ่อบอกว่าเป็นของขวัญ!! ของขวัญแบบนี้ฉันไม่เอาด้วยหรอก >_< ถ้าพ่อมีเมียใหม่ลูกใหม่ พ่อก็ต้องลืมแม่ ลืมฉัน ลืมไอ้ฟิวส์น่ะสิ!! ฉันไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นเด็ดขาดเลย ฉันไม่ยอมให้ใครมาแย่งพ่อไปจากฉันหรอก!!
ความคิดเห็น