คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : G-JR-> ตอน 12
ทำไมวันนี้อากาศมันหม่นหมองจัง หรือว่ามันเป็นเพราะคำที่แม่มะเดี่ยวพูดไว้มันยังตามมาหลอกหลอนฉันอีก อย่ามายุ่งกับลูกเดี่ยวอีก เพราะยังไงๆเธอไม่มีทางได้สมหวังกับลูกเดี่ยวแน่นอน เพราะเค้ามีคู่หมั้นแล้ว เฮ้อ~~
“good morning^^”
เคนเดินตรงมาที่โต๊ะของฉัน
“อ้าว! มาได้ไงอ่ะ??”
ฉันถามด้วยความประหลาดใจ
“ก็ฉันอยู่ class นี้นี่หน่า”
“อ๋อหรอ”
ฉันพูดแบบไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่าง
บรรยากาศข้างนอกมันมืดๆผิดปกตินะเนี่ย สงสัยฝนจะตกแน่เลย แต่ช่างเถอะ -_-:; เฮ้อ~~ ทำไมฉันรู้สึกเหงาๆนะ นี้ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย!!
“Hi! เดี่ยว”
เสียงเคนทักคนที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง
“ดี”
เขาตอบแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!! นังพีช..นังตาล นั้นไงเด็กใหม่ กรี๊ดดด!!”
บิวที่เพิ่งเดินเข้ามาชี้ตรงมาทางเคน
“ไหนๆ ว๊าย!! จริงๆด้วย น่ารักอ่า~o~”
ตาลพูดอย่างตื่นเต้น
“แล้วมายืนทำสากกะเบืออยู่ทำไมล่ะ??”
พีชส่งซิกให้เพื่อนสาว
แล้วทั้งสามคนก็เดินเข้ามาลากเคนไปสัมภาษณ์ พูดง่ายๆว่า ลากไปซักไซ้ประวัตินั้นเอง ยัย3คนเนี้ยรู้สัดส่วนของผู้ชาย(หล่อๆ)ในโรงเรียนทุกคนแหล่ะ
“หึ! สนิทกันเร็วดีหนิ”
เดี่ยวพูดแกมประชด
“มันแน่อยู่แล้ว ก็ฉันมันชอบตีสนิทกับผู้ชายหล่อๆหนิ”
ฉันตอบ
“รู้ตัวเหมือนกันหรอ”
“ทำม่ะล่ะ ก็ดีกว่าไอ้พวกที่ชอบม่อแล้วกัน”
“เธอว่าใครม่อ”
“ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ?”
“ฉันไปม่อใคร?”
“ไม่รู้”
“แล้วมากล่าวหาฉันแบบนี้ได้ไง”
“ก็จริงป่ะล่ะ!! ก็แม่นายไปด่าๆๆฉันที่บ้าน แล้วก็บอกฉันด้วยว่านายมีคู่หมั้นแล้ว ให้ฉันเลิกยุ่งกับนาย แล้วนายจะมายุ่งกับฉันทำไมล่ะ แล้วนายจะไปประกาศปาวๆว่าฉันเป็นแฟนนายทำไม หรือว่าที่นายทำ มันเป็นแค่เกมส์!!”
“หา!!”
“ไม่ต้องหาเลย นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกนะ โป้ง!!”
“เอ้า!!”
“เคนนายย้ายมานั่งข้างฉันนะ”
พูดจบฉันก็เดินไปลากเคนออกมาจากสาวๆที่รุ่มล้อมอยู่มานั่งอยู่ที่ข้างๆฉัน
“อ้าวเฮ้ย!! แล้วฉันจะนั่งไหนอ่ะ??”
ฉันไม่ตอบแต่ปิดตาชี้ไปทางเก้าอี้วางอีกฝั่งหนึ่งของห้อง
“ไรว่ะ”
เดี่ยวส่ายหน้า แต่ก็ยอมเดินไปนั่งแต่โดยดี
“มี....เอ่อ....มี.....ปะ....ปัน...ปัน.......น”
เคนพยายามจะพูด
“ปัญหา”
“อ้อ! Yes yes มีปัญญากันรึป่าว??”
-_-^^ นี้เคนนอกจากพูดไทยไม่ชัด แล้วยังหูหนวกอีกหรอย่ะ
“ไม่มีอะไรหรอก”
ฉันตอบ
“มีอะไรก็บอกนะ”
“จ้ะ ขอบใจนะ”
“หมั่นไส้โว้ย!! เบื่อไอ้พวกบ้าผู้ชายว่ะ!!”
ไอ้เดี่ยวตะโกนลั่นห้อง
“นายว่าใครว่ะ!!”
ฉันลุกขึ้นมาจองหน้าไอ้เดี่ยว
“พูดลอยๆ อย่าร้อนตัวดิ”
“นี่นาย....”
“เอ้าๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิจ้ะ มาเลียก่อน” มีสนีน่าเดินเข้ามาพอดี
“มีสค่ะ เรียนค่ะ ไม่ใช่เลีย” ยัยตาลบอก
ฉันกระแทกก้นลงเก้าอี้ด้วยความโมโห >^< ฉันควรจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับเดี่ยวซะ เพื่อความสงบสุขของทั้งสองฝ่าย ฉันได้ไม่ต้องขึ้นชื่อว่าไปแย่งสามี เอ้ย! แยกแฟนใคร
โอ้ยๆ เลิกคิดดีกว่า คิดไปก็เจ็บป่าวๆ ไม่สิ ทำไมต้องเจ็บด้วยล่ะ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเดี่ยวสักหน่อยนึง พี่ชินต่างหากที่ฉันรู้สึก โอะๆ จะรวมนายเคนไปด้วยก็ได้นะ ไม่ว่ากัน อิอิ^^
ความคิดเห็น