คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 New Member 10%
The Prince of Tennis :: Amazing Grace
Chapter 5 New Member 10%
“เกม! ลีซองอึนเป็นฝ่ายชนะ!”
เสียงขานของกรรมการทำให้รินนะที่ยืนนิ่งเงียบมานานรู้สึกตัว สายตาจ้องมองไปยังซองอึนที่ยืนนิ่งสงบ แพขนตาขยับขึ้นเผยให้เห็นแววเรียบเฉยหรือสงบนิ่งไร้ความรู้สึกกันแน่ ท่าทางสง่าผ่าเผยยิ่งทำให้ดูน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น ความรู้สึกเย็นวาบแผ่ซ่านไปทั่วตัวรินนะเมื่อได้เห็นท่าทางของซองอึน คำพูดของอาจารย์ริวซากิที่เรียกเธอไปหาก่อนเข้าชมรมดังขึ้นมาในหัวอีกครั้ง
‘ตอนนี้ทีมเรายังขาดกำลังพลที่เข้มแข็งอยู่’
‘เอ๋?’ รินนะหลุดอุทานออกมาอย่างงงๆกับคำพูดของโค้ช
‘ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ!’
รินนะก้มหน้าหลบสายตา ...หมายความว่าฝีมือพวกเรายังไม่ถึงขั้นงั้นเหรอ
‘ครูไม่ได้บอกว่าพวกเธอยังใช้ไม่ได้ แต่การแข่งที่จะถึงนี้มันหนักกว่าที่เธอคิด’
รินนะอุทานออกมาอย่างงงๆ เงยหน้ามองอาจารย์ริวซากิ
‘การแข่งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่นๆ คู่แข่งไม่เหมือนที่ผ่านมา และทีมเรายังขาดคนที่เข้มแข็งและไม่กลัวต่อแรงกดดันขนาดไหน’
บางทีคนที่อาจารย์ริวซากิพูด อาจจะเป็น... เธอคนนั้นสินะ
รินนะมองไปยังซองอึนที่กำลังเดินออกจากคอร์ทไป แต่ถูกเหล่าเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนโถมเข้ามาหาจนต้องเซกลับเข้ามาในคอร์ทใหม่
สึราระยิ้มน้อยๆ แล้วเดินเข้าไปหารินนะ
“บางทีซองอึนอาจจะเหมาะกว่าชั้นล่ะนะ” รินนะหันไปมองสึราระเข้ามายืนข้างๆเธอ
“พลังใจที่ไม่กลัวต่อแรงกดดันของทุกคนที่คาดหวังกับคำท้าน่ะ เธอคนนั้นน่ะ”
รินนะหันไปมองซองอึนยืนอยู่ตรงกลางให้กลุ่มเพื่อนๆรุมต่อว่าที่ทำให้เป็นห่วง แต่ทุกคนกลับยังยิ้มแย้มสดใส หัวเราะเหมือนไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้น
และอีกคนที่ยืนดูอยู่ฝั่งตรงข้าม สายตาเขาจ้องมองซองอึนที่กำลังพูดคุยเล่นกับเพื่อนๆด้วยท่าทางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ท่าทางสบายๆที่แอบแฝงไปด้วยความร้ายกาจนั้นมันช่างดึงดูดใจเขาจริงๆ
วันถัดมา...
“นี่ๆฟูจิได้ยินว่ามีเด็กแลกเปลี่ยนมาห้องเราสองคนใช่มะ” เอจิหันมาถามฟูจิที่นั่งอยู่ข้างๆเขาในขณะที่ ‘คนที่อยู่หน้าห้อง’ กำลังพูดเกี่ยวกับการวางตัวให้เหมาะกับนักเรียนแลกเปลี่ยน
“นั่นสินะ อยากรู้จังว่าจะเป็นยังไง” ฟูจิตอบก่อนจะหันหน้าไปทางหน้าห้องเหมือนแอบเนียน เมื่อเห็นแววตาอำมหิตจาก ‘คนที่อยู่หน้าห้อง’ พร้อมๆกับการขานชื่อ ‘คิคุมารุคุง’
“เมื่อกี้นี้ครูว่ายังไงนะ”
คนโดนถามกลืนน้ำลายฝืดๆลงคอ เมื่อตะกี้เขาไม่ได้ฟังอ่ะ! ก่อนจะหันไปทางโต๊ะเพื่อนสนิทข้างๆที่มีโพยกระดาษวางไว้อยู่ เอจิกระซิบเบาๆให้ฟูจิว่า ‘แตงกิ้ว’ แล้วตอบอาจารย์ไปตามโพยที่ฟูจิให้อ่าน ซึ่งครูสาวก็พยักหน้าอย่างพอใจแล้วให้เอจินั่งลง
“รอดตัวไป” เอจิพูดพร้อมกับนั่งลงอย่างโล่งอก จนฟูจิที่นั่งมองอยู่ข้างๆหัวเราะออกมาน้อยๆในท่าทางของเอจิ
ครืดดดดด
เสียงประตูห้องเรียนเปิดออกพร้อมๆกับนักเรียนหญิงสองคนเดินเข้ามาในห้องอย่างสง่างามเหมือนนางพญา ทุกคนในห้องมองกันตาค้างกับเด็กหญิงทั้งสองที่ยืนอยู่หน้าห้อง รัศมีบ่งบอกถึงความสง่าและสวยจับที่เด็กสาวทั้งสองเรียกให้คนทั้งห้องหันไป สนใจและตกใจโดยเฉพาะนักเรียนสองคนหลังห้องริมหน้าต่างที่คนนึงตาแทบจะถลนออกจากเบ้า ส่วนอีกคนยังคงตาเป็นเส้นเดียวเหมือนเดิม
“และนี่จะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จะมาอยู่ห้องเรานะคะ ถ้ามีอะไรก็ช่วยดูแลกันด้วยนะคะ”
อัพแล้วค่า~ ขอโทษค่ะที่หายไปนาน อารมณ์ค้างจากคิวเบย์เลยมาอัพให้ค่ะ
ความคิดเห็น