##~รักวุ่นวุ่นของคนหรือผี~##@_@

ลำดับตอนที่ #3 : ++นักเรียนใหม่++(รีไรท์)

[ลงครั้งแรกวันที่  08/10/05]รีไรท์วันที่  6/11/05





      “กรี๊ดดดดดด!!!!!!พี่เฟ” เสียงสาวๆกรี๊ดตามทางเดินซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันเวลาที่พวกเรามาโรงเรียน  ยัยใบตองทำท่าอึ้งหลายกับกระแสความนิยมของพี่ฉันที่มีอย่างล้นหลาม  เพราะเวลาอยู่ที่บ้านพี่ฉันทำตัวโสโครกมากมายไม่น่าเชื่อว่าที่โรงเรียนจะป๊อปขนาดนี้  แต่ว่าตัวฉันก็ป๊อปเหมือนกันน่ะ(แกด้วยเหรอ : คนแต่ง)



   “เอ่อน้องฟางครับ..........ช่วยรับดอกไม้ช่อนี้หน่อยน่ะครับ>///<” รุ่นพี่ที่หน้าตาค่อนข้างดีคนหนึ่งยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาให้ฉันด้วยใบหน้าที่เขินอาย  ฉันจึงยิ้มรับเพื่อภาพลักษณ์ที่ดีก่อนพูดขอบคุณแล้วเดินเข้าห้อง  ม.5/1ไป  ส่วนเจ้าพี่เฟน่ะเหรอมันอยู่  ม.6  ถึงฉันกับมันจะเป็นฝาแฝดกันแต่ด้วยความที่ว่าพระเจ้าประทานรอยหยักในสมองให้มันมากกว่า - -;  ทำให้มันขึ้นไปเรียนเร็วกว่าเดิม  1ปี



   “ไงบ้างฟางเมื่อวานโดดไปดูหนังสนุกป่าวว่ะ>O<” ยัยเอ็มสาวหน้าหล่อแต่มีใจรักชายตะโกนถามขนาดที่ฉันกำลังวางกระเป๋าไว้บนเก้าอี้  แฟนคลับมันเยอะสูสีพอๆกับฉันเลยทีเดียว(แต่ของมันเป็นผู้หญิงซะส่วนใหญ่ผู้ชายก็มีแต่เป็นตุ๊ด- -;)



   “ไม่ค่อยว่ะเพราะไอ้เฟมันเลือกดูหนังผีแถมดูไม่จบด้วยเพราะดันไปมีเรื่องกับคนที่ดูอยู่ในนั้นเลยโดนไล่ออกมาก่อน” ฉันเล่าอย่างเซ็งๆ



   “โอ้โหใครกล้ามีเรื่องกับไอ้ฟางว่ะเนี่ย” ยัยเอ็มทำท่าไม่เชื่อ



   “ผู้ชายคนนึงน่ะพอดีฉันกลัวผีเลยโผเข้าไปกอดเพราะคิดว่าเป็นไอ้เฟ” ฉันพูดทำให้ยัยเอ็มตาโตทันที



   “แล้วหมอนั่นมันหล่อรึปล่าวว่ะ” ไหนแกบอกว่าชอบพี่ก้องไม่ใช่หรือไงว่ะ- -^



   “สวยกว่าแม่ฉันซะอีก” ฉันพูด  ไอ้เอ็มทำหน้างงพลางถามว่า



   “ตกลงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงฟ่ะ”



   “ก็เป็นผู้ชายน่ะแหละ  แต่พอดีว่ามันหน้าหวานไปนิด” ฉันพูดสรุปย่อๆ  ไอ้เอ็มจึงเลิกซักก่อนจะหยิบเอ็มพีสามเครื่องโปรดขึ้นมาฟัง



   “นักเรียนทุกคนวันนี้ครูมีข่าวมาแจ้งให้ทราบ” อาจารย์เพ็ญหน้าโหดเดินเข้ามาในห้องทำให้นักเรียนทุกคนรูดซิปปากทันทีเพราะจารย์แกโหดมาก



   “วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเรียนกับเรา  เข้ามาสิ  กฤษตวัตร” อาจารย์พูดทำให้ทุกคนรวมทั้งฉันพุ่งสายตาไปที่ประตูทันที  ใครกันนะที่เข้ามากลางเทอมอย่างนี้ท่าทางคงเส้นใหญ่พอดูพร้อมกับมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องสาวทั้งหมดต่างอึ้งเหลือหลายกับความ......งามของเขา!!!!  ส่วนผู้ชายในห้องต่างเกิดอาการน้ำลายหกกันเป็นแถว  ก็เพราะมันเป็นคนเดียวกับคนที่ฉันเผลอไปซบอกเพราะเข้าใจผิดเว่าเป็นพี่เฟมื่อวานนั่นแหละO.O



   “สวัสดีฮ่ะ  ผมชื่อ  กฤษตวัตร  เอื้อวงศ์รักษ์  เป็นนักเรียนใหม่ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะฮ่ะ^^” พอตานั่นพูดจบเสียงเป่าปากก็ตามมาทันทีจนอาจารย์เพ็ญต้องเคาะโต๊ะเพราะรบกวนห้องอื่น



   “แล้วจะให้กฤษตวัตรเขานั่งไหน” สิ้นเสียงอาจารย์ชายหนุ่มทั้งหมดรีบยกมือทันที  ขายดียิ่งกว่าหญิงแท้อีกนะเนี่ย -_-;(เป็นความจริงอันน่ากลัว)



   “ยาสิกา  ให้กฤษตวัตรนั่งข้างๆเธอก็แล้วกัน” อาจารย์พูดเพราะเห็นที่นั่งของฉันว่างหนึ่งที่เพราะเวลานั่งเขานั่งกัน  3โต๊ะติดกัน  แต่เพราะฉันกับเอ็มไม่ชอบสุงสิงกับใครเลยไม่มีใครกล้ามานั่งด้วย  ทำไมอาจารย์ต้องตัดสินกันอย่างนี้ด้วย  นายนั่นพอเห็นหน้าฉันก็ทำหน้าตกใจนิดหน่อยก่อนกลับมาเป็นปกติพร้อมกับเดินมาที่โต๊ะของฉันพลางส่งยิ้มมาให้ทำให้หนุ่มๆหลายคนในห้องถึงกับหน้าแดงเป็นแถวเลยทีเดียว  เพราะนึกว่ามันส่งยิ้มไปให้



   “สวัสดี  ฉันชื่อ  กฤษตวัตร  ชื่อเล่นชื่อ  ชง  ยินดีที่ได้รู้จัก” ตานั่นพูดเสียงหวาน  ฉันรู้สึกถึงสายตาอิจฉาริษยารอบข้างทันที  ถึงฉันจะเป็นสาวป๊อปก็เฮอะ



   “สวัส(ไม่)ดี  ฉันชื่อ  ยาสิกา  มณีผ่องแก้ว  ชื่อเล่นชื่อ  ฟาง(ไม่)ยินดีที่ได้รู้จัก(กับแก- -^)” ฉันพูดคำในวงเล็บให้ได้ยินกันแต่สองคน  ก่อนหันควับไปหายัยเอ็มซึ่งยังตะลึงในความสวยของหมอนี่ไม่หาย(รวมทั้งยัยใบตองด้วย)



   “เอ็มหมอนี่แหละที่เป็นคนด่าฉันเมื่อวาน” ฉันกระซิบเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคนขณะที่อาจารย์เพ็ญยังบ่นถึงเรื่องความขี้เหนียวของผู้อำนวยการที่ให้เงินเดือนน้อยเหมือนเช่นทุกวันก่อนเริ่มการสอน



   “หา  ชงเนี่ยนะด่าแกO.O  ฉันว่าแกจำผิดคนมากกว่ามั้ง” ยัยเอ็มกระซิบตอบพร้อมทำหน้าตาไม่ค่อยเชื่อ  ท่าทางมันคงจะลืมพี่ก้องคนที่มันแอบชอบไปแล้ว แหงม- -;  แต่ฉันมั่นใจร้อยเปอร์เซนต์เพราะไอ้นัยน์ตาสีน้ำเงินกับผมสีน้ำตาลนั่นมันหาเจอได้ง่ายๆสะที่ไหน



   “ฉันมั่นใจว่าใช่หมอนี่แน่  เพราะว่าไอ้นัยน์ตาสีน้ำเงินแบบนี้มันคนเดียวกับคนเมื่อว...”



   “ยาสิกา!  แอบคุยกันในระหว่างที่ครูสอนได้ไง” เสียงอาจารย์เพ็ญดังขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งเพราะความตกใจทันที  นี่อาจารย์บ่นเสร็จแล้วเหรอค่ะ  ทำไมถึงไม่รู้ง่ะT^T



   “ออกไปยื่นนอกห้องขาเดียวแล้วก็กางแขนด้วยเดี๋ยวนี้” นี่มันบทลงโทษสุดโหดชัดๆ  แต่ก่อนที่ฉันจะได้ปฏิบัติตาม  ก็มีเสียงช่วยชีวิตดังขึ้น



   “อาจารย์ฮะคือผมเป็นคนชวน  ยาสิกาเขาคุยเองฮะ” นั่นก็คือนายชง  ทำให้อาจารย์มองพวกเราสองคนสลับไปมา  ความจริงฉันหันหน้าไปคุยกับยัยเอ็มเห็นได้ชัดๆ  แต่คงเป็นเพราะเกรงใจเด็กใหม่ซี่งเส้นใหญ่(หรือแพ้รอยยิ้มละลายใจก็ไม่รู้-.-?)  ทำให้อาจารย์ยอมสั่งไม่ให้ต้องทำโทษก็ได้







   กริ๊งงงงงงง!!!!!!!!!!









   เสียงกริ่งดังขึ้นบอกถึงเวลาพักทำให้ฉันหันไปปลุกยัยเอ็มให้ออกจากโหมดนอน  เพราะหมดคาบอาจารย์มนตรีที่สุดแสนจะน่าเบื่อกับประวัติศาสตร์แต่ดูท่าใบตองจะสนใจมากเพราะนั่งตั้งใจฟังตลอดเวลา



   “นี่นายตกลงนายจะช่วยฉันหรือไงกันแน่” ฉันรีบวิ่งตามนายชงที่ลุกออกจากห้องทันทีทันใด  เพราะสับสนกับพฤติกรรมของเขาที่ช่วยฉันไว้ในคาบอาจารย์เพ็ญ  แต่คำตอบที่ได้ทำให้ฉันหัวเสียยิ่งกว่าเก่า



   “ก็แค่อยากจะช่วยคนหาแฟนไม่ได้เท่านั้นเอง  แล้วอย่าคิดว่าฉันพิศวาสเธออะไรมากมายนักล่ะ  ยัยอ้วน!” ชงพูดพร้อมกับแลบลิ้นใส่ฉัน  ฮึ่ยเจ็บใจนักโดนกะเทยด่าจนได้ -_-^









++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



มาอัพแล้วน้าค้า  รู้สึกว่าตอนนี้ดูเหมือนแทบจะไม่รีไรท์เท่าไร่เลย  นอกเสียจากว่าพี่เฟมันอยู่ชั้นม.6เท่านั้นแหละ



ยังไงก็จะรีไรท์ไปเรื่อยๆน่ะค่ะ



รักคนอ่านเรื่องนี้



ลูกกวาดหลากสี