เล่ห์รักซ่อนกลลวง

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 แก้ไขเนื้อหาค่ะ

            

เจสสิก้า  หลุยห์

 

     ก๊อก  ก๊อก  เสียงเคาะประตูดังขึ้น  ทำให้เจ้าของห้องรู้ว่าคู่นอนของตนนั้นมาถึงแล้ว คู่นอนของเขาทุกคนล้วนมีหน้าตาสวยแสนเซ็กซี่และทรวงทรงองค์เอวที่น่าหลงใหลทุกคน ไม่เว้นแม้แต่เจสสิก้า หนึ่งในคู่ควงล่าสุดของเขา แต่ทุกคนล้วนจะจบอยู่ในห้องนี้เท่านั่น ไม่มีสิทธิที่จะก้าวเข้าคฤหาสน์ประจำตระกูลที่เป็นเขตส่วนตัวที่ไม่สามารถเข้าออกได้ง่ายๆ ทำให้ห้องนี้เป็นห้องกิจกรรมรักกับเหล่าสาวสวยมากมายของวิคเตอร์

   "รอนานมั้ยคะ วิคเตอร์"

        เสียงหวานปนเซ็กซี่เหมือนดั่งกับรูปร่างหน้าตาของเจ้าของที่มีดีกรีเป็นถึงนางแบบวิตตอร์ ซีเคร็ทดังขึ้น เธอนั้นรีบมาทันที เมื่อรู้ว่าคนสนิทของวิคเตอร์บอกว่าเขาต้องการพบหล่อน แม้หล่อนจะมีงานเดินแบบต่อ เธอก็ไม่สน โอกาสเดินแบบนั่นหาง่ายยิ่งกว่าการที่วิคเตอร์เรียกหาเธอ แน่นนอนว่าหล่อนนั่นแสนภูมิใจที่เขาควงหล่อนนานกว่าบรรดาคู่ควงที่ผ่านมาของเขา เพราะผู้หญิงพวกนั้นมักจะทำผิดกฏกับวิคเตอร์ ทำให้เขาตัดขาดพวกหล่อนไปแม้ว่าพวกหล่อนจะสวยเริ่ดเลอเพอเฟคหรือท่วงท่าจะร้อนแรงเพียงใด ถ้าทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาหรือมายุ่งกับเวลางานของเขา  เขาพร้อมจะเขี่ยทิ้งทันทีที่แบบไม่แยแสอะไรเลยเพราะผู้หญิงพวกนั้นไม่มีค่าอะไรสำหรับเขา เขาคิดว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ยอมทำทุกอย่างเพื่อนเงินแม้กระทั่งขึ้นเตียงกับผู้ชายที่พึ่งพบเจอ และมันก็ดีมากพอสำหรับเขาที่จะเอาเงินเข้าแลกเพื่อสิ่งของที่ต้องการ เพราะเรื่องนี้ทำให้เธออยู่กับวิคเตอร์นานกว่าแม่บรรดานางแบบพวกนั้นและคนอย่างเธอยอมทนมาได้นานขนาดนี้เพราะเธอหวังว่าวิคเตอร์จะเห็นความดีงามของเธอที่มีต่อเขาและลีลาอันเร่าร้อนเมื่อเธอกับเขาออกกำลังกายกันบนเตียง เธอฝันไว้ว่าสักวันจะได้เป็นมาดามแห่ง "แมกซ์คาวิล"  และมันจะต้องไม่ใช่ความฝันมันจะต้องเป็นจริงเท่านั้นสำหรับเธอ!

       เธอเดินเข้ามาหาเจ้าของห้องที่กำลังนั่งดื่มวิสกี้บนโซฟายาวหน้าระเบียง

 “ ฉันคิดถึงคุณค่ะ” พร้อมกับจูบและปากล่างของวิคเตอร์เบาเบาที่ริมฝีปากและเลื่อนขึ้นมาปลายจมูกโค้งเป็นสันสวย เธอขบเม้มปลายจมูกนั้นแล้วใช้ปลายลิ้นอุ่นของเธอ ไล่วนทั่วใบหน้าที่เต็มไปด้วยสิเน่หาและย้อนกลับไปยั่วยวนกับริมฝีปากของเขา  วิคเตอร์ก็ไม่น้อยหน้า เขาจูบตอบพร้อมส่งปลายลิ้นมาทักทายกับความหวานนานกว่าที่เธอจะหายใจทันได้จนเขาปล่อยให้เธอพักหายใจแต่วิคเตอร์ก็ไม่เสียเวลาเปล่า เขาถอดเสื้อเชิตสีขาวออกอวดมัดกล้ามเป็นลอนสวยงามที่ใครเห็นจะต้องใจเต้นแรงที่ครั้งที่ได้เห็น เขายกร่างบอบบางอันสุดแสนจะยั่วยวนขึ้นมาบนตักแกร่งของเขาแล้วใช้มือหยาบกร้านรูดซิบชุดเดรสสีสดที่แทบจะปิดอะไรไม่ได้เลยเผยให้เห็นหลังขาวนวลเนียน โหมตระบรมจูบเธออย่างรุนแรงจนเธอแทยลืมหายใจไปชั่วขณะ จากนั้นเธอถูกเขาอุ้มไปที่เตียงนอนใหญ่กลางห้องนอนหรู เมื่อแผ่นหลังเนียนสัมผัสเตียงกับเตียงนุ่ม วิคเตอร์ไม่รอช้าเขารีบปลดกางเกงเตรียมพร้อมกับอาวุธคู่กายที่จะใช้ในอีกไม่ช้าแล้วเขาก็รีบใส่เครื่องป้องกันไว้ เมื่อเจสสิก้าถึงกับตาวาวอ้าปากค้าง เธอรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่จะได้สัมผัสตัวตนของวิคเตอร์ เธอต้องสะท้านอีกครั้งเมื่อโดนเขาไซร้ซอกคอขาวเนียนแล้วเลื่อนไปขบเม้มที่ติ่งหูแล้วใช้ปลายลิ้นหยาบลากลงมาอยู่ที่เม็ดทับทิมสีเชอรี่รสหวานตรงหน้าดูดดื่มกับปลายอกอวบราวกับเด็กกระหายน้ำนมของผู้เป็นแม่ แล้วใช้มือกับอีกข้างขย้ำทรวงอกอวบอิ่ม เพื่อไม่ให้น้อนหน้ากัน  

 "อ๊ะ อ่าา! ไม่ไหวแล้วค่ะวิคเตอร์ " เขาไล้โลมอีกสักพักให้เธอเครื่องร้อนพร้อมรับตัวตนของเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็นำตัวตนอันใหญ่โตของเขาเข้าไปในกายอ่อนนุ่มของเธอรวดเดียว ทำให้เธอกระตุนพร้อมกับอาการเสียวแล่นเข้าร่างเธออย่างจัง  

"เฮือกกก! อ๊าา"  จากนั้นเขากดสะโพกสอบเข้ากลีบกุหลาบอย่างรวดเร็วและรุนแรง เขาเน้นย้ำหนักแน่นทุกการเข้าออก 

“อ่าาาาาาา”  เจสสิก้าส่งเสียงครวญครางพร้อมกับใบหน้าแกร่งบิดเบี้ยวไปตามอารมณ์กามแสนรัญจวน 

“ วิค..วิคเตอร์ค่ะ เข้ามาแรงๆ” และเมื่อใกล้จะถึงขอบสวรรค์ที่อยู่อีกแค่เอื้อมมือ เสียงหวานก็ดังขึ้นเพื่อเร่งจังหวะรักให้เขาก็ขยับกายแกร่งถี่เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้ใบหน้าสวยสุดเซ็กซี่บิดเบี้ยวและกรีดร้องออกมาตามอารมณ์พิศวาสที่ชายหนุ่มเป็นคนปลุกเร้า 

"อ่ะ!อ๊ายยยยยยย" จนเธอแตะถึงขอบสวรรค์และทำให้ร่างหนาเร่งสะโพกตัวเองเพื่อตามไปสวรรค์ด้วนอีกคน ใบหน้าคมคายซุกลงที่อกอวบอิ่มและยังไม่ได้ถอนกายแกร่งออกมา สักพักร่างหนาก็เริ่มขยับกายแล้วบทรักพิศวาสครั้งนี้ก็เริ่มอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง

       จนล่วงเลยเป็นเวลาหลายชั่วโมง ทำให้ทั้งหญิงและชายหอบเหนื่อยเหมือนไปวิ่งมาราธอน เมื่อวิคเตอร์เริ่มหายใจปกติเขาก็ใส่เสื้อผ้า แต่เจสสิก้าเห็นเป็นเช่นนั้นก็รีบลุกออกจากสนามรักทั้งที่เมื้อกี้เหนื่อยหอบแท้ๆ แต่เธอยังไม่พอกับการการร่วมรักของวิคเตอร์ เพราะบทรักของวิคเตอร์นั้นเหมือนมนต์สะกดยิ่งพบเจอยิ่งลุมหลงยากจะถอยตัวขึ้น ทำให้เธอไม่เคยเบื่อการมีเซกซ์กับเขาเพราะฉะนั้นเธอไม่ให้วิคเตอร์ลุกออกจากเตียงได้ง่ายๆเป็นแน่ เมื่อเธอคิดเสร็จ เธอก็รีบลุกพร้อมกับร่างเปล่าเปลือยเข้าหาวิคเตอร์แล้วใช้แขนสองข้างโอบคอให้หน้าติดกันแล้วเอาตัวเองแนบชิดกับอกแกร่ง ให้เนื้อนิ่มของเธอสัมผัสกับอกแกร่งของเขาแล้วใช้มือของเธอหยอกล้อกับตัวตนของวิคเตอร์เ

 "อ๊าาาา   เจสคุณ"

       เสียงร้องวิคเตอร์ดังขึ้นเมื่อถูกกระตุ้นอารมณ์ให้ลุกโชนอีกครั้ง ทั้งๆที่พึ่งมอดดับไปไม่กี่นาทีเมื้อกี้ แต่ถึงจะโดนเร้าอารมณ์เพียงใด เขาต้องจำเป็นกลับบ้าน เพื่อไปดูแลแม่และน้องสาวของเขาซึ่งเป็นครอบครัวที่เขารัก เพราะทั้งสองคนเป็นคนสำคัญกับในชีวิตของเขา หลังจากพ่อเขาเสียไปเขาก็ต้องเป็นเสาหลักให้กับครอบครัวรับผิดชอบเรื่องต่างๆมากมาย และเมื่อเขาถึงเวลาที่จะกลับบ้าน เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย

  "ปล่อยฉันเจสสิก้า" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจนทำให้เจสสิก้าย่อมปล่อยมือจากคอของเขาแต่ไม่วายพูดชวนให้ค้างกับเธอ

"คุณค้างกับเจสสักคืนนะคะ"

"ผมไม่เคยค้างคืนกับผู้หญิงคนไหน คุณน่าจะรู้"

“ถ้าคุณจะค้างก็ค้างไป ไม่ต้องชวนผม” วิคเตอร์พูดออกจะติดเสียงเบื่อหน่ายกึ่งรำคาญ ตอนนี้เขาต้องการกลับบ้านเขาเร็วๆเพื่อไปดูน้องสาวจอมยุ่งของเขา “ ไอรีนนา”  ไม่รู้ปางนี้กลับออกจากคลับรึยัง ถึงเขารู้ว่าน้องสาวของตนนั้นดูแลตัวเองได้ก็เถอะ พอเขาใส่กางเกงเสร็จเขาล้วงโทรศัพท์ออกจากางเกงเพื่อที่จะตาม คาเตอร์ที่รอเขาอยู่อีกห้องหนึ่ง ถือสายรอสักพักหนึ่งก็มีคนรับสาย คนรับสายยังไม่ทันจะพูดอะไรเจ้านายก็พูดทันที

“ ราฟ นายไปเตรียมรถให้พร้อมฉันจะกลับบ้านและโทรหาการ์ดที่ดูแลน้องฉันด้วยว่าเธออยู่ไหนกลับถึงบ้านรึยัง” พอเขาพูดเสร็จ เขาก็เขียนเช็คให้นางแบบสาวที่เขานอนด้วย แล้วเดินออกจากห้องไปโดยไม่พูดคำลาสักคำ ปล่อยให้นางแบบสาวสวยบึ้งตึงอยู่คนเดียวราวกับว่าเธอเป็นอากาศ

AT THAILAND 2:00AM

       วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่ได้เห็นวิวรอบข้างเช่นนี้อีกถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาตอนเกือบรุ่งสางก็ตาม ในเมื่อวันนี้เป็นวันมี่เธอต้องไปอเมริกา เมื่อคืนเธอนอนคิดทั้งคืนเกี่ยวกับเรื่องที่ได้ยินมามันทำให้เธอนอนไม่หลับแต่ยังดีที่เผลอหลับไปนิดนึงและเธอก็ตัดสินใจแล้วว่าเธอ จะทำไงกับชีวิตของเธอที่เธอเป็นแค่เด็กถูกเก็บมาเลี้ยงดี แต่เธอก็อดคิดสะท้อนในใจว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ทำไมพ่อแม่ของเธอไม่ต้องการเธอรึอย่างไร เมื่อเธอคิดแบบนั้นก็อดที่จะน้ำตาไหลไม่ได้ และเธอก็เสียใจกับเรื่องพ่อแม่บุญธรรมของเธอที่พวกท่านเลี้ยงดูเธอมาอย่างดีไม่เคยรังเกียจตน ว่าตนมาจากไหนพวกท่านคอยดูแลเธออย่างดีและให้ความรักเธอราวราวกับเธอเป็นลุกแท้ๆของท่าน ข้อนี้ทำให้เธออย่างจะตอบแทนบุญคุณพวกท่านเหลือเกิน แต่วันนี้เธอจะต้องไปในต่างแดน และไปพบเจอกับผู้คนที่ไม่มีใครรู้จักเธอและเธอก็ไม่รู้จักใคร เธอกลัวเหลือเกิน

" นี่ แกยังเตรียมของไม่เสร็จอีกหรือไง" เสียงของป้าเธอดังขึ้น ทำให้ความคิดของเธอหยุดลง และไปสนใจเสียงของป้าเธอแทน

“ ค่ะป้า”  เธอรีบตอบรับไป และเธอก็มีเรื่องคุยกับป้า เรื่องชีวิตของเธอในเมื่อป้าของเธอยืนยันว่าเธอต้องต่างประเทศแต่เธอ เธอก็จะไปตัวเปล่าโดยไม่เอาเงินของผู้มีบุณคุณไป เธอขอแค่ค่าเทอมเรียนก็เพียงพอส่วนค่าใช้จ่ายอย่างอื่นเดี๋ยวเธอจะหางานพิเศษทำเอา

“ ป้าคะ คือหนูมีเรื่องจะคุยด้วย ขอเวลาสักครู่ได้มั้ยคะ”

“ แกมีอะไรก็รีบๆพูดมมา”

“หนูจะไม่เอาเงินที่ใช้จ่ายไปค่ะ คือหนูคิดว่าเดี๋ยวจะหางานทำเอา”

“งั้นหรอ หึ! ก็ดี!!” เธอตอบพร้อมแสยะยิ้ม แล้วเธอก็พูดต่อ “ไปเตรียมของได้แล้วแท็กซี่จะมารับ”

“ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ และลาก่อนนะคะ”

       ในสนามบินสุวรรณภูมิ

   ตามเวลาเช็คอินของเธอราวๆตีสามครึ่ง นี่ก็ถึงเวลาเช็คอินของเธอแล้วจึงไปที่เคาร์เตอร์เช็คอินแล้วจึงเดินเข้าด่านตรวจหนังสือเดินทางเจ้าหน้าที่ ต.ม.ก็ถามคำถามนิดหน่อยแล้วเดินออกมา เธอถอนหายใจครั้งนึงแล้วพูดกับตัวเองว่า เธอพร้อมแล้วกับการเจออุปสรรต่างๆและกับการนั่งเครื่องเป็นเวลาวันๆเลยทีเดียว เธอคิดทีเล่นทีจริงเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมากเกินไป แต่ใครจะไปรู้ว่าอุปสรรคที่เธอเจอนั้นจะขมซ่อนหวานขนานไหนกัน

   ป.ล. รักทุกคนนะ  จุ๊บบบบบบบบ

กดfav กดโหวตและคอมเมท์ให้นักเขียนตัวน้อยๆ เพื่อส่งกำลังใจด้วยน้า