ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    See you Again {KNB} AoKuro

    ลำดับตอนที่ #1 : see you agai #1

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 59





    #เนื้อหาเรื่องนี้ไรท์มโนเองนะค่ะลักษณะนิสัยอาจไม่ตรงตามตัวละครนั้นๆก็ขออภัยด้วยค่ะเพราะเรื่องนี้เกิดจากการมโนของไรท์ล้วนๆ ขอฝากเนื้อฝากตัวและฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ





    สัญญาสิว่าเราจะไม่ไกลกันอีก

    สัญญาสิว่าเราต้องกลับมาเจอกัน

    สัญญาสิว่าเราจะไม่หายไปไหน

    สัญญาสิว่าเราจะต้องอยู่ด้วยกัน

    ต่อให้เราต้องหายกันไป สัญญาก็คือสัญญา

    คำสัญญาที่เขาได้ให้ไว้กับคนที่เขารักก่อนจะย้ายโรงเรียนด้วยเหตุผลบางอย่าง ตอนนี้เขากับมาทำตามสัญญาที่ว่านั้นแล้ว

    "เฮ้! พวกนาย!" เสียงของบุคคลปริศนาดังขึ้นในขณะที่พวกเขานั่งคุยกันอยู่ภายในโรงยิมหลังจากฝึกซ้อมกันเสร็จ

    "อาโอมิเนจจิ...กลับมาแล้วหรอ" คิเสะเอ่ยขึ้นด้วยใบน่าที่มีแต่ความสงสัยว่าทำไมอาโอมิเนะถึงได้กลับมาที่นี่

    "เท็ตสึละ?" อาโอมิเนะไม่ได้ตอบอะไร ถามหาคนที่ตนต้องการอยากจะเจอแต่อย่างเดียว

    "...คือว่านะ...อาโอมิเน...." ยังไม่ทันที่คิเสะจะพูดอะไรให้อาโอมิเนะฟัง คนที่เขากำลังจะพูดถึงก็มาเสียก่อน

    "กลับมาแล้วหรอครับ อาโอมิเนะคุง"

    "เท็ตสึ" อาโอมิเนะเดินเข้าไปหาคุโรโกะที่พึ่งเดินเข้ามาภายในรอบยิม ทุกคนที่เห็นคุโรโกะเดินเข้ามาก็ไม่ได้พูดอะไรกัน ได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรกันต่อ

    "แล้วนายไปไหน ทำไมไม่อยู่ซ้อมกับพวกนี้ละ"

    "พอดีช่วงนี้ผมไม่ค่อยสบายน่ะ แถมหยุดเรียนก็บ่อย เลยไม่ได้ซ้อมน่ะ"

    "นายนี่นะไม่สบาย? หยุดเรียนบ่อยด้วย?" อาโอมิเนะนึกสงสัย คนอย่างเขานี่นะจะสบายถึงขนาดหยุดเรียนประจำ

    "อย่างน้อยๆเขาก็มาเรียนนะไดกิ นายกลับมาก็ดีแล้วละ คนจะได้ครบสักที" อาคาชิว่า

    "งั้นหรอ งั้น ฉันขอตัวก่อนนะ ไปกันเถอะ เท็ตสึ" อาโอมิเนะว่าพลางจับแขนคนตัวเล็กให้ไปด้วยกัน

    "พึ่งจะกลับมา จะไปไหนหรอครับ"

    "ไปเที่ยวกับนายนิดหน่อยน่ะ ผิดไหม"




    "ว่าแต่ที่กลับมานี่ คุณแม่ของอาโอมิเนะคุงหายป่วยดีแล้วสินะครับ" คุโรโกะเอ่ยถามขึ้นระหว่างที่พวกเขาเดินเล่นไปเรื่อย

    "อืม ไม่งั้นฉันจะกลับมาแบบนี้หรอ ก็บอกแล้วนี่ ฉันจะกลับมาหานาย"อาโอมิเนะตอบกลับไปพลางหันมามองหน้ากับคนตัวเล็ก

    "คำสัญญาสินะครับ"

    "อ่า ตอนนี้กลับมาทำตามสัญญาแล้ว" อาโอมิเนะว่าพลางจบมือคุโรโกะแล้วก็ทำเดินต่อไปโดยไม่คิดจะสนใจว่าอีกคนจะว่าอะไรหรือป่าว แต่ดูเหมือนคุโรโกะเองก็ไม่ได้จะว่าอะไรด้วยเลยปล่อยให้อาโอมิเนะจับมือตยไปทั้งแบบนั้น

    "อยากกินอะไรเปล่า" อาโอมิเนะหันมาถามคุโรโกะด้วยความห่วงที่ว่ากลัวคนตัวเล็กอยากจะกินอะไรหรือเปล่า

    "ไม่อ่ะครับ หรือว่าอาโอมิเนะคุงหิวหรอครับ"คุโรโกะตอบกลับไปพร้อมกับย้อนถามกับไป

    "ไม่อ่ะ ห่วงนาย คิดว่าอยากจะกินอะไร"

    "อะไรกัน ห่วงตัวเองดีกว่าไหมครับ" ระหว่างทางที่พวกเขาเดินเล่นไปเรื่อยๆ ก็มีบทสนทนาระหว่างทางไม่มีหยุด 

    มีทั้งเรื่องที่อาโอมิเนะต้องไปดูอาการป่วยของุณแม่ เรื่องที่ตอนอาโอมิเนะไม่อยู่ และอีกหลายๆเรื่องมากมายใรฃนระหว่างที่

    พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน

    "ให้ฉันไปส่งนายที่บ้านไหม เท็ตสึ"

    "ไม่เป็นไรหรอกครับ ก่อนกลับว่าจะเเวะดูหนังสือก่อนด้วย อาโอมิเนะคงเองก็กลับได้แล้วนะครับ เดินเที่ยวเล่นวันนี้มันก็พอแล้ว"

    "ก็คนมันคิดถึงนี่ เลยอยากอยู๋แบบนี้นานๆ" อาโอมิเนะว่าพลางโอบรอบคอคุโรโกะก่อนจะลูบหัวเบาๆให้ไปที

    "งั้นฉันกลับละ กลับบ้านดีๆละกันนะ เท็ตสึ เจอกันพรุ่งนี้" อาโอมิเนะบอกลากับคนตัวเล็กก่อนจะเดินแยกไป

    "ครับ เจอกันพรุ่งนี้......อยากจะหยุดเวลาไว้จัง"


    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ไม่รู้ว่ามีใครรอกันอยู่หรือเปล่าเพราะไรท์ปล่อยทิ้งไว้นานมาก
    ตั้งใจว่าจะลงตั้งนานแล้วแต่ดันปั่นอัพอีกเรื่องหนึ่งซะได้(โดนโบก)
    ไรท์อาจจะอัพช้าบ้างหรือเรื่อยๆนะค่ะ อย่าได้คาดหวังกับไรท์เลยQAQ
    ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ ทิ้งไว้นานมากกว่าจะมาลงตอนแรก
    ⒸQRD
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×